Εχω ακούσει μία ενδιαφέρουσα ιστορία, ή μάλλον δύο ...
Μία οικογένεια με ένα μικρό παιδί πήρε κάποτε ένα θηλυκό κουτάβι, δεν έχει σημασία τί ράτσας, αρκετά δύσκολη ήταν πάντως σαν τα rottweiler ... με αρκετή εμπειρία με τα σκυλιά ο ιδιοκτήτης είχε μεγαλώσει 3 rottweiler και έναν μολοσσό, το σκυλί έμεινε στο μπαλκόνι φυσικά, με αρκετές ώρες μέσα στο σπίτι, όταν επέστρεφαν όλοι από την δουλειά μέχρι να κοιμηθούν normal πράγματα ... δεν έβγαινε πολύ βόλτα, μία δύο φορές την βδομάδα, αν και λέγανε ψεμματα ότι δεν χάνει πολλές μέρες, άντε μία δύο ... στράβωσαν λίγο τα πόδια του, έμεινε και μικρό σε μέγεθος, τίποτα αξιόλογο ... ρώταγαν πού και πού κάποια πράγματα - τα πολύ δύσκολα, μιά τον εκτροφέα, μιά στο πετ-σοπ της γειτονιάς μιά τον γιατρό, normal πράγματα πάλι, ο ιδιοκτήτης που είχε και αρκετή εμπειρία όπως είπαμε από σκυλιά, κάποια στιγμή ανέλαβε να εκπαιδεύσει το σκυλί μόνος του δεν κατάφερε όμως τίποτα και το σκυλί έγινε αρκετά ανεξέλεγκτο, κάποιοι του είπαν ότι φταίνε και τα αίματα ... το σκυλί αυτό όταν έκλεισε έναν χρόνο, έκανε εξετάσεις δυσπλασίας και έβγαλε C και τότε ο ιδιοκτήτης έγινε τούρκος, διάβασε και το pedigree που είχε στα χέρια του 3-4 μήνες πρίν και μαζί με τον κτηνίατρο κατάλαβαν ότι οι κοινή πρόγονοι που έβλεπαν μέσα ευθύνονταν για αυτό ... έγινε χαμός, τσακώθηκε με τον εκτροφέα που έτσι κι αλλιώς δεν του είχε πολυσταθεί, ζήτησε τα χρήματα πίσω και απείλησε με μηνύσεις, ώστε να κάνει εγχείρηση στο σκυλί να μην μείνει και ανάπηρο και στεναχωρηθεί το παιδί. Με τα πολλά τα πήρε γιατί ο εκτροφέας στην αρχή δεν ήθελε να του τα δώσει αλλά ήθελε την σκύλα.
Ενας κύριος πάλι (η δεύτερη ιστορία) δούλευε πολλά χρόνια πολλές ώρες την ημέρα ... πολλά χρόνια επίσης ήθελε ένα μεγάλο και δυνατό σκυλί αλλά δεν είχε χρόνο και έτσι αποφάσισε στα 65 του που βγήκε στην σύνταξη να το αποκτήσει. Πλησίασε έναν εκτροφέα και του είπε τον προβληματισμό του. Ηταν μικρόσωμος - πράος και εντελώς άπειρος, και δεν ήξερε αν θα τα καταφέρει. Ο εκτροφέας έβαλε ένα στοίχημα και του έδωσε ένα κουτάβι με ισχυρό χαρακτήρα, αρσενικό όπως το ήθελε πάντα ... ο κύριος αυτός είχε στην αρχή πολύ άγχος, κάθε μικρό πρόβλημα του φαινόταν βουνό, ο σκύλος όμως δεν είχε καμία λάθος συμπεριφορά, ούτε κάποιο μεγάλο πρακτικό πρόβλημα, γιατί ήταν μαζί του όλη μέρα. Εκαναν τεράστιες βόλτες, πήγαιναν για κολύμπι και ανέβαιναν στο βουνό κάθε μέρα, παρά τις ανησυχίες του εκτροφέα για την τόση πολλή άσκηση. Ο,τι απορία είχε λοιπόν την έγραφε σε ένα χαρτί και άφηνε από κάτω ένα κενό μέχρι την επόμενη, για να γράψει την απάντηση του εκτροφέα, που του στάθηκε και του απαντούσε όλες τις ερωτήσεις, αυτός δε τις τηρούσε κατά γράμμα. Ο σκύλος εκπαιδεύτηκε και στα βασικά από τον εκτροφέα που έδειξε στον κύριο ακόμα περισσότερα πράγματα για τον σκύλο. Ο σκύλος εξετάστηκε επίσης για δυσπλασία, και είναι υγειέστατος, πολύ καλός μορφολογικά αλλά και αυτήν την στιγμή είναι ο καλύτερος σύντροφος του σχεδόν 70χρονου πλέον ιδιοκτήτη του, και ίσως το καλύτερο δίδυμο - σκύλου ιδιοκτήτη που έχει να θυμάται ο εκτροφέας του, είναι επίσης πολύ καλοί φίλοι μεταξύ τους.
Τί κάνει αξιολογες τις δύο αυτές ιστορίες ?
Η θηλυκιά
δεν έκανε ποτέ εγχείριση για δυσπλασία - έκανε όμως μέχρι τώρα
2 γέννες.
Ο αρσενικός
δεν έχει ζευγαρώσει ακόμα - και δεν θα ζευγαρώσει ποτέ.
Η θηλυκιά προτάθηκε
από τον εκτροφέα πολλές φορές να γυρίσει πίσω σε αυτόν ώς κουτάβι αλλά
ο ιδιοκτήτης αρνήθηκε.
Ο αρσενικός προτάθηκε πολλές φορές
στον εκτροφέα να τον πάρει πίσω ώς κουτάβι αλλά
ο εκτροφέας αρνήθηκε.
Τα σκυλιά αυτά είναι
αδέρφια.
Εχουν τον ίδιο εκτροφέα