Δεν νομίζω ότι είμαστε
off topic, αλλά και να είμαστε θα επανέλθουμε
on...
Παλιά δεν υπήρχε
internet, δεν υπήρχε καν τηλεόραση και τα νέα διαδίδονταν πιο πολύ από "στόμα σε στόμα".Τα σκυλιά σαν
pet δεν ήταν διαδεδομένα και η κατοχή τους είχε καθαρά χρηστική σημασία.Με αυτό τον τροπό κάποιος ή κάποιοι που "ανακάλυπταν" ή "δούλευαν" συγκεκριμένα σκυλιά τα εκθείαζαν και τα διαφήμιζαν στον κύκλο τους, την γειτονιά τους, την πόλη τους, κ.ο.κ.
Αυτό έπαιρνε όσες διαστάσεις του επέτρεπε η εποχή και το μέσω "διαφήμισης" και διασποράς των πληροφοριών.Ανά περιοχές λοιπόν ή χώρες υπήρχαν και τα "καλύτερα" τσομπανόσκυλα, οι "καλύτεροι" φύλακες, κλπ.Το φαινόμενο δεν έπαιρνε παγκόσμιο χαρακτήρα και ακόμα και το χρηματικό κέρδος (μικρό) περιοριζόταν στα πλαίσια της "περιοχής".
Αργότερα ήρθε και η τηλεόραση, ο κινηματογράφος, οι εφημερίδες με ρεπορτάζ από όλο τον κόσμο.Τα "κατορθώματα" των σκύλων γινόντουσαν και αυτά γνωστά μέσα από αυτά τα ΜΜΕ, πέρα από το "στόμα σε στόμα".Ο κόσμος έβλεπε τι σκυλιά χρησιμοποιεί ο στρατός των ΗΠΑ, η αστυνομία της Γερμανίας, ο Γάλλος βοσκός και ο Ιταλός κυνηγός.Έβλεπε διαφορές με τον σκύλο το δικό του, της περιοχής του, έβλεπε να είναι "καλύτερα" σκυλιά αυτά και ήθελε κι εκείνος ένα για να κάνει την δουλειά του καλύτερα, αλλά και το χόμπυ του.
Ταυτόχρονα εξαπλωνόταν και η μόδα ή η ανάγκη του
pet...
O κόσμος είδε και έμαθε τον Γερμανικό ποιμενικό, τον "υπερσκύλο" που "τα κάνει όλα και συμφέρει", το "πασπαρτού".Τον χρησιμοποιούσε ο στρατός, η αστυνομία, το λιμενικό, οι εκπαιδευτές...όλοι.Ήθελε και αυτός έναν
Ριν Τιν Τιν για το κοπάδι, την μάντρα, το βενζινάδικο, το σπίτι...Ήθελε κι ο έλληνας ένα "λυκόσκυλο".
Πλέον το κέρδος δεν περιοριζόταν στην "περιοχή", η ζήτηση δεν περιοριζόταν στην "χρηστικότητα" και με το αντικείμενο δεν ασχολούνταν οι 5-10 "γραφικοί", χομπίστες, πορωμένοι "σκυλάδες"...Η ύπαρξη κέρδους έφερε πολλούς στο "χόμπυ" και η ζήτηση έπρεπε να καλυφθεί αλλά και να συντηρείτε...
Για να συντηρείτε η ζήτηση και να συνεχίζετε η "κερδοφορία" έπρεπε και το "προϊόν (βλ. σκύλος) να προσαρμόζετε (μορφολογικά ή στο ταμπεραμέντο), αλλά ακόμα και να αλλάζει (πόσους Γ.Π. να πουλήσεις και για πόσα χρόνια;...).
Ήρθε το Ντόμπερμαν..."καλύτερο" από το Γ.Π. στην φύλαξη, πιο γρήγορο, πιο "νευρικό", πιο "έξυπνο", πιο "όμορφο".Αυτά έχει τώρα η αστυνομία, ο στρατός, αυτά βλέπουμε και σε ταινίες, αυτά έχουν και οι εκπαιδευτές..."να σου" και οι εκτροφείς!
Θέλω κι εγώ ένα τέτοιο για το γραφείο, την ταράτσα, το σπίτι, κλπ...Να η προβολή, να η ζήτηση, να η κάλυψη...
Για δες όμως αυτά τα Ρότβαϊλερ (μετά από κάποια χρόνια)...Φοβερά!...Πιο δυνατά, πιο γερό δάγκωμα, πιο "άγρια".Τα έχει και η αστυνομία, ο στρατός, είναι και στους "αγώνες" εκπαίδευσης, βγαίνουν και μερικές ταινίες...να και οι εκτροφείς...Να πάρουμε κι εμείς ένα για το κτήμα, για τη μονοκατοικία...Να η προβολή, να η ζήτηση, να η κάλυψη...
Φτάσαμε στο θέμα μας...Τα Μαλινουά...Δεν υπάρχει "καλύτερο" στα σπορ, σκύλος "Φερράρι", "τρελά μπαμ", "πρώτο" για προστασία.Τα έχει η αστυνομία, ο στρατός, η Μοσάντ, πρώτο στα "πρωταθλήματα", να τα και στο
Fear Factor να δαγκώνουν, να και τα
videακια στο
utube...και ήρθαν και οι εκτροφείς, όχι μόνο στο Βέλγιο πλέον, αλλά ακόμα και στην Κίνα.
Να φέρουμε κι εμείς ένα, και αυτά είναι φύλακες για το διαμέρισμα, να το παίρνεις μαζί σου, για το σκάφος και τα καλύτερα για σπορ.
Να η προβολή, να η ζήτηση, να η κάλυψη...
Δεν κάλυψα χρονολογικά ή "φυλετικά" όλες τις "μόδες", αλλά πιστεύω να έγινα κατανοητός.
Πως και γιατί να αποτελέσει εξαίρεση το Μαλινουά "γλυτώνοντας";...Όπως είπα και σε προηγούμενη δημοσίευση, ήδη δεν έχει γλυτώσει...και μορφολογικά αλλάζει και το ταπεραμέντο του αλλάζει και η υγεία του αλλάζει, σύμφωνα με τις "εμπορικές προσταγές" της ζήτησης...άλλο αν αυτές δεν είναι "κλίση της λεκάνης" ή μεγάλη "κεφάλα" και μεσούλα.Κάθε εποχή και κάθε "προϊόν" έχει προσαρμοσμένο
marketing και
target group.
Eλπίζω να το "φέραμε"
on topic και να μη κοιμηθήκατε αγκαλιά με το "σεντόνι" μου...