Όταν λέω όρους όπως "ευαίσθητα νεύρα" ή "νευρωτικός σκύλος" κλπ. δεν εννοώ σκύλους που δουλεύουν με ένταση ή παίζουν με ένταση με μπαλάκια... καμία σχέση.
Εννοώ σκύλους που μπερδεύονται εύκολα σε καινούργιες καταστάσεις και έχουν απρόβλεπτες αντιδράσεις. Σκύλους που γρυλίζουν συνέχεια ή σκύλους που δαγκώνουν χωρίς να το σκεφτούν πρώτα. Σκύλους τους οποίους δεν μπορείς να εμπιστευτείς γιατί είναι παρορμητικοί και ασταθείς.
Πολλοί τέτοιοι σκύλοι περνούν και ΒΗ και πέρνουν τίτλους σε σπορ. Διώτι απλά συνηθήζουν την χορογραφία και δεν "ξαφνιάζονται". Πολλοί σκύλοι είναι "τέτοιοι" αλλά δεν το ξέρει κανείς. Γιατί είναι νεαρά ζώα που ζουν σε κέννελ και δεν έχουν ευκαιρία να δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό. Η κάθε πρόκληση που θα συναντήσουν είναι μελετημένη από τον εκπαιδευτή, ώστε να κερδίζει πάντα ο σκύλος, να μην "χαλάσει".
Ούτε ο εκπαιδευτής δεν ξέρει πόσο γερά νεύρα έχει πραγματικά ο σκύλος (σ'αυτό βοηθάει το να μην ΘΕΛΕΙ να ξέρει, γιατί τον πλήρωσε ακριβά και άρα ΠΡΕΠΕΙ να είναι αστέρι).
Προσωπικά είχα σκύλο εντελώς νευρωτικό που ΑΝΕΤΟΤΑΤΑ έπερνε ΒΗ. Η εκπαίδευση που είχε κάνει ήταν κατά πολύ ανώτερη από το απλό ΒΗ.... και έχω δει αρκετούς παρόμοιους σκύλους και αρκετά νεαρά σκυλιά που πήραν ΒΗ 15 μηνών (με την πρώτη) και ήταν εντελώς για "πέταμα" από άποψη χαρακτήρα.
Η μεγάλοι τίτλοι στα σπορ είναι σαφώς πιο δύσκολο πράγμα. Όμως με αρκετές επαναλήψεις κι ο νευρωτικός σκύλος συνηθίζει την "χορογραφία" και μάλιστα βασίζεται πάνω της (του δίνει αίσθηση ασφάλειας η επανάληψη).
Φυσικά όλα αυτά είναι πιο εύκολα αν δεν ζητάς τίποτα διαφορετικό από αυτόν τον "ευαίσθητο" σκύλο. Τον έχεις πάντα σε κέννελ όταν δεν δουλεύει (ή δεν παίζει μαζί σου), για να μην αγχώνεται ή κουράζει το μικρό μυαλουδάκι του. Να αιστιάζει όλη του την ενέργεια στο σπορ. Και σε σένα βέβαια, καθώς δεν έχει τίποτα άλλο να κάνει.
Όταν μπλέκεις καθήκοντα "νορμάλ" σκύλου πχ. πάμε για έναν καφέ, χάνει την μπάλα και στο καφέ μα και στο σπορ. Δεν θα έχει την ίδια ενέργεια στον στοίβο γιατί η "πραγματική ζωή" ίσως του αποσπάσει την προσοχή (ίσως του αρέσει κι όλας!!!), την "αφοσίωση" αν θέλετε για την επανάλληψη. Στο καφέ, αν έχει ξαφνικούς θορύβους ή παιδί που τρέχει ίσως καταλήξει η υπόθεση σε μήνυση.
Η Τάρα έχει δίκιο. Ένα σωστό Μαλινουά μπορεί να κάνει σχεδόν ότι θέλει ο ιδιοκτήτης του (από κυνήγι αγριογούρουνου μέχρι σωματοφυλακή ή διάσωση από ελικόπτερο). Σε σωστά χέρια είναι απίθανος σκύλος συντροφιάς και εξαίρετος εργάτης. Και ΔΕΝ του είναι καθόλου δύσκολο να κερδίζει στην ζωή ΚΑΙ στο σπορ ταυτόχρονα! ΑΥΤΗ είναι η δουλειά της φυλής.
Είναι απαράδεκτο να ζει μόνο για το σπόρ, και απαράδεκτο από τον εκτροφέα του να μην τον τεστάρει/εκπαιδεύει ως απλό σκύλο σε νορμάλ συνθήκες, μήπως του χαλάσει τους βαθμούς....
Όσο για το θέμα της βόλτας... η βόλτα ΔΕΝ είναι για εκτόνωση (όχι μόνο τουλάχιστον). Είναι ένα σοβαρότατο εργαλείο εκπαίδευσης και εξέτασης του σκύλου (ανάλογα που θα είναι η βόλτα). Οι διάφορες καταστάσεις που θα συναντήσει είναι απαραίτητο στοιχείο για την ολοκλήρωση του χαρακτήρα ενός σκύλου, και για να μπορεί κανείς να έχει σοβαρή άποψη για την "πάστα" του ταμπεραμέντου του.
Δούλευα σκύλο σε SCHIII που άφηνα σε πλάτζ στην μέση της Ομόνοιας για να πάω να φάω στα ΜακΝτόναλντς...
Εκπαίδευση είναι και η κάθε βόλτα, είτε το καταλαβαίνεις εκείνη την ώρα, είτε όχι, ο σκύλος συνεχώς μαθαίνει κάτι. Και εσύ συνεχώς μαθαίνεις κάτι για τον σκύλο σου...
