drzivago οταν λες οτι τα μαλινουα τα θελουν πλεον νευρικα αναφερεσαι στο βελγικο ρινγκ , στο γαλλικο ρινγκ, στο ιπο , στο ολλανδικο ρινγκ , στο mondioring , στο campagne ;
Τα θέλουν νευρικά οι κακοί εκπαιδευτές και οι κακοί εκτροφείς. Κανένα (αναγνωρισμένο) σπορ δεν θα θέλει νευρικά, ούτε και κανένας εκπαιδευτής ή εκτροφέας που σέβεται το σπορ ή την φυλή.
Το θέμα είναι πως ο αδαής δεν μπορεί να ξεχωρίσει το νευρικό από το ισορροποιημένο, και συχνά το νευρικό εντυπωσιάζει περισσότερο (έστω προσωρινά). Πολύ εκπαιδευτές/εκτροφείς ΔΕΝ ΘΕΛΕΟΥΝ καλούς σκύλους (γιατί συχνά θέλουν περισσότερα μαθήματα ή και χρόνο να ωριμάσουν) και βάζουν τίτλους σε νευρικούς σκύλους και τους πουλούν κατ' εξακολούθηση, μόνο γιατί είναι πιο γρήγορο και εύκολο.
Αυτοί οι νεαροί "νικητές" πολαπλασιάζονται και ζευγαρώνονται πολύ νωρίς, και συνεχίζουν την παράδοση. Κανένας δεν νοιάζεται πως είναι ο σκύλος σε ηλικία 3ων, 4ων, 5 ετών. Πήρε τίτλο; Δεν πάει να ψωφίσει μετά...
Και ξαναλέω, αν γυρίσουμε τον χρόνο πίσω και δούμε τα Ντόμπερμαν, είχαν παρόμοια ιστορία.
Τώρα; Να βρεις καλό Ντόμπερμαν (με σωστό χαρακτήρα για την δουλειά) είναι πιο δύσκολο από ποτέ.
Φοβάμαι πως έτσι θα καταλήξει και το Μαλινουά, γι' αυτό "κρούω τον κώδωνα του κινδύνου".
Τι μπορεί να κάνει κανείς (εκτροφέας ή εκπαιδευτής) ;
Α) Να μην έχει τους σκύλους πάντα σε κέννελ. Να κάνουν σπόρ, αλλά να μαθαίνουν και 5 πράγματα για τον κόσμο γύρω τους. Να παίζουν χωρίς να πρέπει να κάνουν μία άσκηση. Να ζουν φυσικολογικά, ώστε να μπορεί να κρίνει κάποιος αν έχουν φυσικολογικό μυαλό. Να κοινωνικοποιούνται σε διάφορες καταστάσεις ώστε να έχουν μεγαλύτερη προβλεψήμότητα, αυτοπεπίθηση (στην πόλη), και ολοκληρωμένο χαρακτήρα.
Β) Να μην ζευγαρώνονται σκύλοι με μόνο κριτήριο τον τίτλο εργασίας.
Γ) Να μην ζευγαρώνονται πριν τα 3 τους χρόνια.
Δ) Να μην πουλιούνται νεαρά ζώα με ευαίσθητα νεύρα, σε πρωτάρηδες αν δεν στειρωθούν πρώτα.
Η λίστα μπορεί να αυξηθεί εύκολα. Καλύτερα όμως να το κάνουν εκείνοι που ασχολιούνται με την φυλή σοβαρά....
