Ηλίθιο δεν είναι αυτό που ρωτάς, αλλά οι εκθέσεις δεν έχουν σχέση με αυτό που σε συμβουλεύουν τα παιδιά. Οι εκτροφείς που έχουν κατεβεί σε εκθέσεις σου παρέχουν μ' αυτό τον τρόπο, πέραν των ιατρικών εξετάσεων, την επιπρόσθετη ασφάλεια ότι το σκυλί σου είναι εντός προτύπου με αποτέλεσμα να έχεις τις περισσότερες εγγυήσεις που μπορεί να έχει κανείς σ' αυτόν τον κόσμο για την υγεία και το χαρακτήρα του. Στις εκθέσεις δεν πάνε για να σου παρέχουν εσένα τη δυνατότητα να πας ακόμα κι αν μπορείς και θέλεις. Ούτε βγαίνουν όλοι οι σκύλοι τους εκθεσιακοί. Βγαίνουν όμως κατά το πλείστον υγιείς και με σωστό χαρακτήρα. Αυτό σε ενδιαφέρει εσένα διότι τα σκυλιά, ιδιαίτερα ορισμένες φυλές, έχουν τάση για ασθένειες που είναι και ακριβές και καταστρεπτικές. Επίσης ο χαρακτήρας ενός σκύλου είναι ιδιαίτερης σημασίας αφού μιλάμε για ζώο κατοικίδιο που θα πρέπει να ζήσει μαζί σου. Το ότι ο σκύλος είναι κατοικίδιο ζώο δε σημαίνει ότι κάθε σκύλος γεννιέται ικανός γι' αυτό. Γι' αυτό θέλεις εγγυήσεις για το χαρακτήρα του ΚΑΙ γιατί μεγάλωσε σωστά και επομένως δεν έχει επίκτητες φοβίες ή επίκτητη επιθετικότητα, αλλά ΚΑΙ γιατί υπάρχουν και κληρονομικά προβλήματα χαρακτήρα και μάλιστα σοβαρά. Μέχρι και συνέδρια γίνονται διεθνώς γι' αυτό και εννοώ συνέδρια επιστημονικά κτηνιάτρων, ψυχολόγων, κλπ.
Στο προηγούμενο ποστ μου εννοούσα ότι καλύτερα είναι να πάρεις την απόφασή σου ως εξής:
Θέλεις σκύλο. ΟΚ. Μετά σκέφτεσαι φυλή. Καταλήγεις στα Westies. Περίφημα. Μετά όμως σκέφτεσαι ως εξής: από πού θα πάρω το καλύτερο Westie? Η προφανής απάντηση είναι από εκτροφέα αναγνωρισμένο και σωστό. ΟΧΙ από κανέναν άλλον και όχι από αμφίβολο ή ψευδο-εκτροφέα. Δυστυχώς τα Westies στοιχίζουν. Κοιτάς αν έχεις λεφτά. Αν έχεις παίρνεις από τη Χίο και ΟΧΙ από τη Σαλαμίνα. Αν δεν έχεις κοιτάς για αδέσποτο Westie. Αν δεν έχει τότε έχεις δυο επιλογές: ή μαζεύεις σιγά-σιγά τα λεφτά για τη Χίο και ίσως πρέπει να περιμένεις, ή παίρνεις άλλο σκυλί αδέσποτο και τσάμπα, όχι όμως Westie. Δυστυχώς δεν έχεις άλλη επιλογή.
Εγώ κάποτε λεφτά για Αυστραλέζο από εκτροφέα δεν είχα. Άρα δεν πήρα σκύλο διότι ήθελα Αυστραλέζο. Μόλις απέκτησα και τα λεφτά και μετακόμισα οριστικά πλέον στην Αμερική και εγκαταστάθηκα μονίμως σε ένα μέρος (αντί για τρία που ζούσα πριν), τότε έψαξα για Αυστραλέζο. Βρήκα τον καλύτερο εκτροφέα στον κόσμο. Ακριβός μεν, αλλά θα έδινα τα λεφτά δε. Τελικά πήρα από καταφύγιο διότι τυχαίνει να ζω στις Μεσοδυτικές Πολιτείες όπου βρέχει Αυστραλέζους στα καταφύγια και πήρα το Μουφ. Αν έμενα μονίμως στην Ουάσιγκτων (όπου έμενα παλιά) ή στη Νέα Ορλεάνη δε θα έβρισκα εύκολα Αυστραλέζο από καταφύγιο διότι δεν έχει τόσους πολλούς εκτός κι αν πήγαινα σε καμιά παραδιπλανή πολιτεία άμα είχε. Άρα θα έπαιρνα από το Hartnagle και θα έσκαγα τα λεφτά αλλά θα έπαιρνα Αυστραλέζο της προκοπής. Σε εκθέσεις σίγουρα δε θα πήγαινα πάντως.