Αυτό τώρα είναι ένα ζήτημα...
Πως μπορείς να περιορίσεις την "ζημιά" που προκαλεί ένα τέτοιο γεγονός.
Πρώτα στον σκύλο και τον ιδιοκτήτη του που σε καμία περίπτωση δεν αξίζουν αυτή την ταλαιπωρία και δεν σκέφτονταν έτσι τους πρώτους μήνες της συμβίωσης τους.
Μετά στον εκτροφέα του σκύλου που ούτε αυτός ήθελε να συμβεί κάτι τέτοιο και σίγουρα δεν είναι και εκτροφέας που θα μπορούσες να τον κατατάξεις στους ανεύθυνους.
Υπάρχει όμως και μια άλλη "ζημιά". Αυτή της "κοινής γνώμης" και το βλέπουμε στο παρόν νήμα. Αρχίζουμε εντοπίζοντας κάποια τυπικά ή διαχειριστικά λάθη σε ένα συγκεκριμένο γεγονός και φθάνουμε στο συμπέρασμα ότι "τα καλύτερα σκυλιά για εργασία γεννιούνται στην πίσω αυλή"...
Η "πίσω αυλή", μια φράση που προκύπτει από το
back yard breeder και δεν αποδίδεται τόσο όμορφα στα Ελληνικά, δεν είναι φράση που υποδηλώνει το μέρος όπου η εκτροφή λαμβάνει χώρα, μα είναι φράση που εκφράζει ποιότητα και νοοτροπία εκτροφής. Η ποιότητα και η νοοτροπία της εκτροφής της "πίσω αυλής", λοιπόν, είναι η χείριστη. Είναι αυτή που ο εκτροφέας ή καλύτερα αυτός που ζευγαρώνει τα ζώα, δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για το πως θα βγουν τα κουτάβια, δεν ενδιαφέρεται για την ποιότητα ζωής των ζώων του και των απογόνων τους και σίγουρα δεν ενδιαφέρεται για τους μελλοντικούς ιδιοκτήτες.
Οπότε, καλό είναι να ξέρουμε τι σημαίνει κάθε φράση και πως πρέπει να χρησιμοποιείται.
Ειδικότερα τώρα στο γεγονός... Για εμένα δεν είναι και τόσο θλιβερό όσο μοιάζει να είναι για άλλους. Σίγουρα δεν είναι ευχάριστο, αλλά δεν είναι και τόσο τραγικό.
Αυτός ο σκύλος δεν είναι ένας άχρηστος σκύλος, δεν είναι ένας κατώτερος σκύλος και μπορεί να δώσει ότι και οποιοσδήποτε άλλος σκύλος. Μπορεί να δώσει όλα τα σημαντικά πράγματα που ένας σκύλος μπορεί να δώσει. Αν τώρα το μέλος
@saras ή το μέλος
@loulou προόριζαν τον σκύλο για εκτροφή, ναι, θα πρέπει να το βγάλουν αυτό από τα σχέδια τους, μα κατά τα άλλα ο σκύλος ήταν, είναι και θα είναι ένα πανέμορφο Ακίτα, ένας καταπληκτικός σύντροφος και ένα ζώο που μπορεί να γεμίσει τους ιδιοκτήτες του με πολλές και όμορφες στιγμές.
Το να γεννηθεί ένα άτομο με κάποια προβλήματα συμβαίνει και σε εμάς, τους ανθρώπους και αλίμονο αν αντιμετωπίζουμε το γεγονός ότι έχουμε ένα παιδί με σύνδρομο Down, ένα παιδί κωφό ή ένα παιδί με οποιαδήποτε αναπηρία ως το χειρότερο πράγμα της ζωής μας. Εδώ είναι που μπορούμε να δείξουμε τον καλύτερο εαυτό μας και αυτό το γεγονός είναι μια ευκαιρία να βγάλουμε τον καλύτερο εαυτό μας.
Έτσι και ένα τέτοιο, μικρό γεγονός, όπως ένας σκυλάκι με κάποια ανατομικά προβλήματα μπορεί να γίνει η ευκαιρία να βγάλουμε από μέσα μας τον καλύτερο ιδιοκτήτη σκύλου και τον καλύτερο εκτροφέα σκύλου που ποτέ φανταζόμασταν.
100 πρωταθλητές να έχεις δώσει σαν εκτροφέας δεν θα φτάσουν ποτέ σε αξία τον τρόπο που χειρίστηκες και χειρίζεσαι τα σκυλιά που δεν σου έδωσαν αυτό που ήθελες. Τα σκυλιά που είχαν κάποιο θέμα και που δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για το χόμπι σου και που είναι πολύ πιθανό, αν όχι σίγουρο, ότι κάθε εκτροφέας θα βγάλει.
Το ίδιο και σαν ιδιοκτήτης... Εύκολα λέμε πως "αγαπάμε" τα σκυλιά... Τα υγιεί, δυνατά και όμορφα σκυλιά ή τα υγιεί και χαριτωμένα κουτάβια... Μα έχω ξαναπεί πως αν δεν σου αρέσουν τα γέρικα σκυλιά, αυτά που δεν θα μπορούν να σου δώσουν αυτά που θες, αυτά που θα χρειάζεται να τα σηκώνεις για να ουρήσουν και να περιποιήσε τις πληγές τους που μυρίζουν... Μη πάρεις και μην ασχοληθείς με τα σκυλιά... Δε τρέχει και τίποτα.
...και ας αφήσουμε και τα υποθετικά σενάρια και τις "δίκες". Ας δώσουμε χώρο και χρόνο στους άμεσα εμπλεκόμενους να κάνουν το καλύτερο.
