Γιάννη θα μου επιτρέψεις να κάνω κατάχρηση του χώρου σου για να περιγράψω μια εμπειρία μου χθεσινή.
Ήμουν σε ένα δάσος με τον σκύλο μου και περπατούσαμε όταν είδα από μακριά έναν τύπο με τον δικό του σκύλο, περπατούσανε πλάι, ο σκύλος χωρίς λουρί και τον κοιτούσε στα μάτια. Ο δικός μου έκανε μια γεμάτη χάρη κίνηση να πάει προς αυτόν, τον διόρθωσα, ο σκύλος του μας έριξε απλά ένα βλέμμα και ξανασυγκεντρώθηκε στο αφεντικό του. Ήταν ένας ημίαιμος σκύλος αν δεν κάνω λάθος και οι δυό τους είχαν δουλέψει ποολύ μαζί. Πραγματικά είναι ο μόνος σκύλος που έχω δει ως τώρα και δεν χρειαζόταν λουρί σε καμία περίπτωση.