Τελικα, μηπως ο λογος ειναι οτι θεωρουμε τον ανθρωπο ανωτερο ον απο εναν σκυλο πχ;
Μηπως αυτη η εννοια της ανωτεροτητας πηγαζει απο την υπαρξη νοημοσυνης-συνειδησης-δυνατοτητων επικοινωνιας και ολα τα αλλα στοιχεια που διαφοροποιουν εναν ανθρωπο απο καποιο ζωο ακομα και αν αυτο ειναι σκυλος που εχει καποιες αυξημενες δυνατοτητες;
Και το συναισθημα που θα οδηγησει καποιον στο να ενεργησει, ειναι δυνατον να κατευθυνεται εκεινη την στιγμη απο την γνωση αυτων των παραμετρων; Ειναι λογικο;
Αν υποθεσουμε οτι εχουμε ενα τετοιο διλλημα και 2 ανθρωπους που θα πρεπει να αποφασισουν και παρουν διαφορετικη αποφαση ο καθενας, αυτος που θα αφησει τον ανθρωπο αβοηθητο και θα βοηθησει το ζωο, για ποιο λογο μπορει να το αποφασισε αυτο;
Την πρωτη περιπτωση του να βοηθηθει ο ανθρωπος, την εχουμε λιγο πολυ απαντησει...
Μηπως αυτη η εννοια της ανωτεροτητας πηγαζει απο την υπαρξη νοημοσυνης-συνειδησης-δυνατοτητων επικοινωνιας και ολα τα αλλα στοιχεια που διαφοροποιουν εναν ανθρωπο απο καποιο ζωο ακομα και αν αυτο ειναι σκυλος που εχει καποιες αυξημενες δυνατοτητες;
Και το συναισθημα που θα οδηγησει καποιον στο να ενεργησει, ειναι δυνατον να κατευθυνεται εκεινη την στιγμη απο την γνωση αυτων των παραμετρων; Ειναι λογικο;
Αν υποθεσουμε οτι εχουμε ενα τετοιο διλλημα και 2 ανθρωπους που θα πρεπει να αποφασισουν και παρουν διαφορετικη αποφαση ο καθενας, αυτος που θα αφησει τον ανθρωπο αβοηθητο και θα βοηθησει το ζωο, για ποιο λογο μπορει να το αποφασισε αυτο;
Την πρωτη περιπτωση του να βοηθηθει ο ανθρωπος, την εχουμε λιγο πολυ απαντησει...