Καταρχήν θέλω να δηλώσω ότι μόλις έγινα φίλη του harryf.
Κατά δεύτερον να καταθέσω μερικούς προβληματισμούς...
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα (κι εγώ η ίδια το έχω χρησιμοποιήσει) είναι το "όταν θέλεις κινητό ψάχνεις, όταν θέλεις σκύλο γιατί δεν ψάχνεις?"
Αν πάρουμε την υπόθεση "κινητό τηλέφωνο" (ή "αυτοκίνητο" ή "PC" κλπ.) θα δούμε ότι είμαστε αποδέκτες πλήθους διαφημιστικών μηνυμάτων (είτε είναι τηλεόραση, είτε ραδιόφωνο, είτε Internet είναι προωθητικές ενέργεις σε καταστήματα, είτε προσφορές σε φυλλάδια)
που μας βάζουν στο "τρυπάκι" να ψάξουμε και να συγκρίνουμε τεχνικά χαρακτηριστικά, εγγύηση, after sales service κλπ. Έτσι λοιπόν μπαίνουμε και στο Internet και γκουγκλάρουμε iphone vs. blackberry και αρχίζουμε την αναζήτηση.
Το "ερέθισμα" όμως της αναζήτησης το έχουμε λάβει πολύ πριν στην τηλεόρασή μας, στο αυτοκίνητο καθ οδόν κλπ. Είναι δε τέτοια η πληθώρα υλικού που μας βομβαρδίζουν, που αναγκαστικά πρέπει να μπούμε σε διαδικασία
σύγκρισης και αναζήτησης.
Ας πάρουμε την περίπτωση "σκύλος" και κάποιον ο οποίος δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με σκύλο (εγώ πριν μερικά χρόνια καλη ώρα...). Γκουγκλαρω λοιπόν "σκύλος" και ω του θαύματος στα πρώτα αποτελέσματα βλέπω "poleitai.slando.gr", "quicko.gr", "cheapet.gr" (έξυπνος αυτός που σκέφτηκε αυτό το όνομα). Αυτά είναι τα πρώτα αποτελέσματα που θα πάρει κανείς. Και εκεί θα κλικάρει πρώτα γιατί έχουν και το πιο δυνατό "κάλεσμα προς το χρήστη" με λεκτικά που παραπέμπουν σε προσφορές κλπ. Και ας μην είμαστε αφελείς, η προσφορά ή ακόμη και η δήθεν προσφορά δουλεύει πολύ καλά. Όπως έλεγε κάποτε κι ένας φίλος, δύο πράγματα πουλάνε, οι κώλοι και τα ποτήρια-δώρο στις πίτσες.
Από την άλλη πλευρά, ο κόσμος στο δρόμο και στην καθημερινότητά του δεν συναντά ποτέ καμία ταμπέλα που να λέει "εκτροφέας" - αντιθέτως, συναντάει pet shop με ωραίες βιτρίνες με γλυκούλικα σκυλάκια. Την έννοια puppy mill την ξέρουν μόνο όσοι έχουν μπει να διαβάσουν σε forum. Άρα, το εκτροφέας και το puppy mill είναι ανύπρακτοι όροι για κάποιον που ψάχνει σκυλί στην αρχή - αγνοεί παντελώς την ύπαρξή τους. Αν είναι τυχερός και πέσει κοντά σε καμία έκθεση Diana, όπου θα πάει να περάσει ευχάριστα και να χαζέψει την Κυριακή, ίσως θα έχει την ευκαιρία να δει τους στίβους και αν πιάσει την κουβέντα να μάθει ότι υπάρχουν εκτροφείς. (Γι αυτό "γκάριζα" σε άλλο μήμα ότι οι εκθέσεις του ΚΟΕ πρέπει να γίνουν λίγο πιο "fun" και πιο "καταναλωτικές").
Παρεμπιπτόντως εγώ τον πρώτο μου σκύλο από "Diana" τον "ψώνισα", ενώ μόλις την προηγούμενη μέρα έψαχνα στη Χρυσή Ευκαιρία για τζακ ράσελ (μου άρεσε από τη "Μάσκα") ή γουέστι! (καμία σχέση με
το άθλημα δηλαδή!)
Να δώσω κι άλλο ένα πράδειγμα. Όταν αγόρασα ποδήλατο πριν από 3-4 χρόνια, η σειρά που ακολούθησα ήταν η εξής. Πρώτα πήγα στο κατάστημα (με σούπερ βιτρίνα με πολλά και πολύχρωμα ποδήλατα), αγόρασα το ποδήλατο και τα βασικά αξεσουάρ και μετά μπήκα στο ποδηλατικό φόρουμ για να δω διαδρομές κλπ. Και εκεί διάβασα ότι υπάρχει και πιο εργονομική σέλα για τους πρωτάρηδες (αλλά είχα πονέσει ήδη - άουτς!). Επίσης εκ των υστέρων έμαθα ότι αν θέλεις σωστό ποδήλατο (εργασιακό που λέμε
), δεν το αγοράζεις "πακέτο" αλλά τους βάζεις τα επιμέρους αξεσουάρ που ταιριάζουν στις δικές σου ανάγκες.
Κάτι άλλο ακόμη σχετικά με την αντίληψη του πολύ κόσμου για τα αδέσποτα και τις φιλοζωικές:
Για πολλούς η φιλοζωική είναι ένας ωραίος, καλόψυχος και χαρωπός φορέας, πληρωμένος από το κράτος, που φροντίζει μια χαρά τα αδέσποτα, τα οποία εκεί περνάνε ζάχαρη. Γι αυτό και συχνά, ιδιοκτήτες παρατάνε σκυλιά με τη λογική "έλα μωρέ το λυπάμαι που το αφήνω, αλλά εντάξει, θα το μαζέψει και θα το φροντίσει η φιλοζωική".
Που θέλω να καταλήξω: Στο θέμα σκύλος δεν υπάρχει ευρύτερη πληροφόρηση. Εκ των πραγμάτων αγνοείς βασικά πράγματα αλλά
δεν υποπτεύεσαι καν ότι τα αγνοείς. Οι νέοι ιδιοκτήτες λοιπόν που μπαίνουν εδώ μέσα δεν είναι καν υποψιασμένοι για το γεγονός του ότι αγνοούν.
Σέβομαι απόλυτα και θαυμάζω το κουράγιο των ανθρώπων που καλοσωρίζουν τα νέα μέλη και σπεύδουν να ενημερώσουν για τα βασικά - εγώ δεν μπορώ να το κάνω. Από την άλλη, ξέρω ότι αν θέλει να "πουλήσει" κανείς κάτι ("πουλάω" με την καλή έννοια, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση ενημερώνω τον κόσμο με στόχο να τον πείσω) χρειάζεται λίγο τακτ.
Είναι λίγο σαν τη μυστική συνταγή, στην οποία ορκίζονται πολλές γυναίκες: Αν θέλεις να πείσεις τον άντρα σου για να αγορασετε κάτι ή να κάνετε κάτι, κάντο με τέτοιο τρόπο ώστε να νομίζει ότι ήταν δική του αυτή η φοβερή ιδέα!