Τον δικό μου σκύλο τον ξεχωρίζω..Φανταζομαι αυτοι που γνωριζουν τον σκυλο τους ξεχωριζουν το αλυχτισμα σε σχεση με το κλαμα η την ανοια που μπορει να νιωθει ο σκυλος.
Τουλαχιστον ετσι πιστευω για πολλους απο δω.
Πιστευω πως και εσυ το ξεχωριζεις.
Αν όμως το έκανε χωρίς εμφανή λόγο όπως προείπα καθημερινά.. σίγουρα θα με κινητοποιούσε να το ψάξω σε περισσοτέρους τομείς..και μέσα σε αυτούς θα ήταν και ο παθολογικός..
Όταν το έκανε ο δικός μου ήταν γιατί μία μέρα μου ήρθε να τον βάλω στο άλλο δωμάτιο να κοιμηθεί από το δικό μου ενώ χρόνια κοιμάται μαζί μου..φυσικά το θεώρησε "άδικο" και παραπονέθηκε με κλάμα..3. Σε κάποιες φυλές, ναι, περισσότερο από άλλες... εκτός αν πέσουμε σε περιπτώσεις που πραγματικά κλαίνε.
Π.χ., ο μικρός μου, κάποιες φορές, αν μπει "τιμωρία" και φύγουμε όλοι από το δωμάτιο, κλαψουρίζει χαμηλόφωνα... αλλά, ακόμα και υψηλόφωνα να το έκανε, θα καταλάβαινες αμέσως ότι είναι κλάμα...
Αυτό ναι ήταν κλάμα..Δεν γνωρίζω όμως και δεν μπορώ να ξέρω για τα σκυλιά του γείτονα π.χ. που κλαίνε σχεδόν σε καθημερινό επίπεδο..
Θέλω να πω πως σε μία αστική κοινωνία τα σκυλιά είναι με τον άνθρωπο.., ζούνε μαζί του.., όσο και αν έχουν κρατήσει τα αρχέγονα ένστικτά..δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ένας σκύλος που το κάνει σε καθημερινό επίπεδο..
Φυσικά και υπάρχει ο παράγοντας οίστρος.., όμως τέτοιες συμπεριφορές μπορούν να κρύβουν και πιο βαθιές αιτιολογίες..