Τα ροτβάιλερ όπως και άλλες φυλές δεν είναι οικογενειακά σκυλιά, έχουν φτιαχτεί για συγκεκριμένη εργασία γι αυτό και έχουν ένα συγκεκριμένο ταπεραμέντο.
Τα rottweiler χρησιμοποιούνταν εξ'αρχής ώς ποιμενικοί - φύλακες και προστάτες της οικογένειας. Δεν νοείται ένα σκυλί να προστατεύει κάτι το οποίο δεν αγαπάει. Δεν ζούσαν μόνο στο βουνό όπως άλλοι ορεινοί ποιμενικοί ή στο δάσος, ήταν πολυχρηστικοί σκύλοι. Στις αρχές του αιώνα πχ rottweilers ήταν επίσης σκύλοι έλξης αμαξιδίων με σκοπό την πώληση και μεταφορά κρεάτων στις αγορές. Ο ίδιος σκύλος που ασκούσε δηλαδή χρέη φύλαξης, ο ίδιος έσερνε το καρότσι στην αγορά. Αρα ΠΟΤΕ δεν ήταν σκύλος απλησίαστος, ήταν ΠΑΝΤΑ ένας σκύλος που απλά εκτελούσε ό,τι του ζητούσες και είχε και ισχυρό ένστικτο φύλαξης.
Το ένστικτο φύλαξης και το ταπεραμέντο δεν έχει καμία σχέση με την υπεράσπιση του φαγητού, τα "στατιστικά" περί επιθέσεων είναι πάντα μα πάντα αλλοιωμένα, είναι προφανές σε όλους ότι υπάρχει τεράστιο ποσοστό maltese που υπερασπίζονται το φαγητό τους μανιωδώς, cocker, yorkshire κλπ κλπ όλοι θα ξέρουμε από ένα. Αρα το rottweiler είναι ένα σκυλί που το μέγεθος και η δύναμή του το κάνουν να χρήζει κοινωνικοποίησης και εκμάθησης των βασικών κανόνων αγέλης και όχι η προιστορία του ώς κροκόδειλος και η εκτροφή του ώς σκύλος εργασίας. Η εκτροφή ώς σκύλος εργασίας ΒΕΛΤΙΩΝΕΙ την κατάσταση δεν την επιδεινώνει γιατί απλά δημιουργεί έναν σκύλο εκπαιδεύσιμο , προβλέψιμο και ελέγξιμο
Eίναι αστείο να περιμένει κάποιος απο ενα ενήλικο ροτβάιλερ να είναι πιο κάτω στην ιεραρχία απο ένα μικρό παιδί.
Το πρότυπο επιτάσσει (και είναι κανόνας στο 99% των rottweilers που έχουν επαφή με παιδιά) απλά αν πλησιάσει παιδί η ιεραρχία να πηγαίνει σύννεφο. Ο σκύλος ΠΡΕΠΕΙ να γίνεται χαλί, το ζητάει το πρότυπο, και δεν ξέρω πόσο αστείο είναι κάτι που ζητείται από το πρότυπο.
αν θεωρήσει ότι ενα χαμηλότερα απο αυτόν μέλος της αγέλης ξεπέρασε κάποια όρια θα το διορθώσει.
Της ανθρώπινης κοινωνίας γενικά ή της αγέλης ΤΟΥ ? Τα μέλη της αγέλης του είναι ελεύθερα να κάνουν ό,τι θέλουν. Η διόρθωσή του ακόμα και σε "αγέλες" προβληματικές (εκτός βέβαια και αν ο σκύλος κακοποιείται επανειλημμένα) είναι πολύ πιο ήπια από το 90% των άλλων φυλών, συνήθως ποτέ δάγκωμα. Φυσικά είναι δύσπιστο στους ξένους και δεν πρέπει να δέχεται χειραγώγηση ή έντονη πίεση, γιατί πάμε αλλού.
Στην Γερμανία για να πάρει κανείς ροτβάιλερ πρέπει πρώτα να κάνει σεμινάρια και να πάρει άδεια.
Αυτό δεν ισχύει.
Το rottweiler ΦΥΣΙΚΑ δεν είναι για όλους, είναι ένας σκύλος μεγαλόψυχος και ανθρωποκεντρικός που αν αγνοηθεί η ιστορία, οι δυνατότητες και οι ανάγκες του γίνεται τόσο δυστυχής - και ένας δυστυχής με μεγάλες δυνατότητες είναι θλιβερή και επικίνδυνη κατάσταση (είτε είναι σκύλος είτε άνθρωπος)
