εννοώ ότι μπορεί να εκτελεί εντολές ένας σκύλος όταν είναι σε φάση εκτέλεσης εντολών (γιατί έτσι έχει συνηθίσει να κάνει)
και να κάνει πλήθος εντολών απο σήκω κάτσε μέχρι πόσο κάνει δύο και δύο
αλλά να μην είναι πραματικά πειθαρχημένος μέσα σε μιά αγέλη που ο άνθρωπος είναι αρχηγός
έχω ψιλοβαρεθεί να δικαιολογούμε τον σκύλο και να το θεωρούμε μέχρι και μαγκιά του να φέρεται σαν άγριο ζώο που επειδή έκανε kick in το ένστικτό του τώρα μας γράφει κανονικά και κάνει ότι τον καλεί η άγρια φύση του να κάνει
και μετά να πρέπει για τον ίδιο σχεδόν λόγο να δικαιολογούμε και την χρήση εργαλείων απο πρόνγκ μέχρι ηλεκτρικό κολλάρο γιατί ο σκύλος κατα βάση είναι άγριο ζώο και δεν ελέγχεται αλλιώς
τελικά
δεν λύνεις τον σκύλο όσο δεν ελέγχεται και δουλεύεις με την πειθαρχία του μέσω της πειθούς και της συνήθειας
και του δίνεις μέτρα μακριά σου σταδιακά και ελεγχόμενα τηρώντας πάντα πειθαρχία
τα κυνηγόσκυλα πνιγμένα στο θηρευτικό ένστικτο δεν κρύβονται κάπου να φάνε το θήραμα-το φέρνουν
τα λαγόσκυλα εν ώρα ιχνηλάτησης και καταδίωξης ακούνε εντολες και σταματανε ή αλλαζουν πορεία
και βέβαια ακόμα και με το στόμα να συλλάβουν (που μπορώ να φανταστώ την αδρεναλίνη τους στα κόκκινα) το φέρνουν πάντα πίσω
ακόμα και τα κοκόνια με το ποντίκι στο στόμα να τσιρίζει αν βάλω τις φωνές το φτύνουν και έρχονται κατευθείαν
και την Αργω την έχω συμμαζέψει απο κυνήγι γάτας ενώ πήγαινε σπινιάροντας ..και έφερε τετ α κε για να επιστρέψει
δεν υπακούει και δεν εκτελεί
οχι δεν ακούει-σε αυτό διαφωνώ
και επισημαίνω ότι ο σκύλος που γνωρίζει και εκτελεί πολλές εντολές εν είδη τρίκ δεν είναι αναγκαστικά και πειθαρχημένος
και προσοχή
τα κυνηγόσκυλα που ανέφερα συνήθως έχουν πειθαρχήσει δια της σύντομου άρα και λάθος οδού της φάπας(στην καλύτερη)
υπάρχει και ο θετικός τρόπος όπου ο σκύλος πείθεται ότι έχεις την αρχηγεία κυριως απο τρίκ που εκτελείς εσύ και όχι ο σκύλος σου
Κόκονε, η αναλυση που εκανες είναι πραγματικα έξοχη, και δειχνει μια ιδιαιτερη ποιοτητα στην φιλοσοφια σου σχετικα με την εκπαιδευση, πειθαρχια και την σχεση με τον σκυλο. Αυτό σου το αναγνωριζω.
Ωστοσο, υπαρχει παντα και ο αντιλογος.
Το πρωτο που μου ερχεται στο μυαλο, η ευκολη λυση, μπορεις να πεις, για να «ξεφυγω» και να τελειωνουμε, είναι αυτο που ειπα σε προηγουμενο ποστ, κατι το οποίο πιστευω, και δεν το χρησιμοποιω σαν δικαιολογια, αλλιως δεν θα μετειχα κάν στο θεμα.
Ότι δηλαδη αναφερομαι σε σκυλο με πραγματικο prey drive, κατι που πρεπει να το ζησεις για να το καταλαβεις και που δεν εχει καμια απολυτως σχεση με τα συνήθη ψευτοκυνήγια που κανουν τα περισσοτερα σκυλια στις γατες.
Σιγουρα ο σκυλος που είναι σε ωρα ή συνθηκες μαθηματος είναι πολύ περισσοτερο αφοσιωμενος και συγκεντρωμενος σε αυτό που κανει και στον χειριστη του.
Και παντα επιδιωκεις το τελειο κατά το δυνατον στο μαθημα ώστε την ωρα της αληθειας να εχεις οσο το δυνατον καλυτερη αποδοση, μικροτερη όμως παντα, λιγοτερο ή περισσοτερο, από οση στην «ταξη».
Μηπως το ιδιο δεν συμβαινει και με μας? Παμε σχολειο, οπου απαγγελουμε με επιτυχια δυσκολα ποιηματα, ώστε αργοτερα στη ζωη οταν ανοιγουμε το στομα μας να μην κανουμε «κρα».
Εσυ μπορει να εχεις βαρεθει να δικαιολογουμε τον σκυλο, καποιος άλλος θα πει ότι εχει βαρεθει να ακουει για επιτευγματα πειθαρχιας ευκολων σκυλων, όπως και για θεωριες που απαγγελονται από την καρεκλα μπροστα στην οθονη από τους wheelchair warriors.
Επιτελους ας αναγνωρισουμε ότι δεν υπαρχει ένα καλουπι για όλους τους σκυλους.
Διαφορετικες φυλες, προσωπικοτητες, χαρακτηρες, ακομα και σε ατομα της ιδιας φυλης, διαφορετικο περιβαλλον στο οποιο μεγαλωσανε, διαφορετικος ιδιοκτητης.
Ας δουμε δυο παραδειγματα γνωστων μας σκυλων.
Ο μικρος Κασπερ του Γιαννη (ας μου το επιτρεψει ο Γιαννης, λογω της γνωστης του μεγαλοθυμιας, αντε και της φιλιας), και η δικια μου η Ηρα.
Ο Κασπερ συζεί με μια γατα, η οποια μαλιστα τον «διορθωνει», ενω η Ηρα τα γνωστα.
Ο Κασπερ θεωρει τον Γιαννη αρχηγο από την αρχη, ηρθε στο σπιτι δυο μηνων, δουλευεται από την πρωτη μερα, εχει ιδιοκτητη που είναι πλεον εμπειρος, προερχεται από εκτροφεα κλπ κλπ.
Βλεπεις εστω και ένα κοινο, μια κοινη βαση για να δουλεψουμε στο θεμα Γατα, με την Ηρα που ηρθε 7 μηνων στο σπιτι ενός ασχετου, ζωντας πριν σε ένα αγριο περιβαλλον, χωρις ανθρωπινη παρουσια, με εκπαιδευση από ενα περιβαλλον που διδασκε πως ο,τι κινειται εκτελειται?
Για διάφορα θεματα, που ειχε ή εχει ακομα, εχω μιλησει με αρκετους αξιολογοτατους Ελληνες εκπαιδευτες, και, ειδικα για το θεμα της γατας με έναν παλαιμαχο αμερικανο εκπαιδευτη εκπαιδευτων στρατιωτικων σκυλων.
Καποιοι από τους οποιους, ΝΑΙ, σε ωρα περιπολιας με άμεση πιθανοτητα εμπλοκης με τον «εχθρο», μπορει να τα παρατησουν όλα για να κυνηγησουν γατα.
Ο εκπαιδευτης αυτος είναι ισως ο μονος που γνωριζει την μονη αξιοπιστη μεθοδο αντιμετωπισης του προβληματος.
Δυσκολη, που απαιτει ακριβεια και βοηθους, μια μικρη στημενη επιχειρηση, που απαιτει χρονο και επαναληψεις εφ όρου ζωης. Θυμιζει αρκετα την μεθοδο αποφυγης φολας.
Όλες οι άλλες τεχνικες, που κατά καιρους διαβαζουμε, μπαζουν και εχουν μονο ένα ποσοστο επιτυχιας.
Ο σκυλος πραγματι την ωρα του κυνηγιου ή την ωρα του δαγκωματος ή του καυγα, μπορει να μην ακουει κάν.
Χρειαζεται ένα πολύ δυνατο «σκουντημα» για να «ξεκλειδωσει».
Αν λογω εμπειριας γνωριζει ότι το σκουντημα αυτό θα ερθει, με την μορφη κλωτσιας ή ρευματος, και ένα μικρο μερος του μυαλου και των αυτιων του ακομα λειτουργει, επειδη εχει το νου του και το περιμενει, είναι άλλη ιστορια.
Αν εχει δουλευτει από πολύ μικρος, είναι παλι κατι άλλο.
Η απολυτη πειθαρχια, την οποια αποζητας ή διακηρύσσεις, σε πραγματικα δυσκολο όμως σκυλο, επιτυχνανεται από άλλα επιπεδα χειριστων, αγνωστα σε μας τους πολλους.
Να σου θυμισω όμως, ότι ακομα και χειριστες του παγκοσμιου απορριπτουν σκυλους που εχουν καποια χαρακτηριστικα περισσοτερο εντονα από οσο χρειαζεται.
υπάρχει και ο θετικός τρόπος όπου ο σκύλος πείθεται ότι έχεις την αρχηγεία κυριως απο τρίκ που εκτελείς εσύ και όχι ο σκύλος σου
Αυτό θα αξιζε πραγματικα να το αναλυσεις περισσοτερο. Περιμενω ειλικρινα με αγωνια.