Πριν μέρες, με ρώτησε μια φίλη, αν ήθελα να βάλω την Δάφνη, να παίξει σε μια ταινία μικρού μήκους, που θα γυριζόταν στα Τρίκαλα [τα πάνω], από έναν νεαρό σκηνοθέτη, γιατί δυό άλλες υποψήφιες [και σχεδόν πανομοιότυπες με την Δάφνη] σκυλίτσες, με τις οποίες, είχαν γίνει οι αρχικές συζητήσεις, δεν μπορούσαν να συμμετέχουν την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, και είχε επικρατήσει ένας πανικός, στην ομάδα της παραγωγής. Αφού γελάσαμε με την ψυχή μας, στην σκέψη της Δάφνης, να κάνει κάτι τέτοιο, με τα πολλά, λέω...ας μιλήσω με τον άνθρωπο και βλέπουμε. Του στέλνω φωτό, αυτή την γνωστή, την οικογενειακή μας και κάποιες έξτρα, μόνο της Δάφνης και αυτός συχρόνως, μου στέλνει τα κομμάτια του σεναρίου, που αφορούσαν τον σκύλο.
Και διαβάζω στην πρώτη-πρώτη πρόταση:
"Η ΧΡΙΣΤΙΝΑ (16) είναι πάνω σε ένα λόφο με το ΣΩΤΗΡΗ, ένα γέρικο κατσαδιασμένο σκυλί."
Και...μένω κάγκελο. Συγχρόνως, με παίρνει και τηλέφωνο και μου λέει: Νομίζω, όπως τα βλέπω στην φωτό, ότι το μεσαίο σκυλάκι, μου ταιριάζει καλύτερα, με αυτό, που έχω στο μυαλό μου. Στην μέση στην φωτό, είναι ο Σώτος!!!
Το θεωρήσαμε και οι δύο, ιδιαίτερα καρμικό, όλο αυτό. Και λέω...δεν δοκιμάζουμε; Πόσο δύσκολο να είναι; Για τον Σώτο μιλάμε. Και ξεκινήσαμε για την Μεσοχώρα Τρικάλων και τα γύρω χωριά. Ομολογώ...τεράστια ταλαιπώρεια. Υπό καταρρακτώδη βροχή, σε σχεδόν αποκλειστικά, off road, δύσκολες διαδρομές. Το αμάξι, έγινε το "σπίτι" μας, για τις περισσότερες ώρες, της κάθε μέρας. Ο Σωτηράκης, δυσκολεύτηκε πολύ περισσότερο απ'ότι φανταζόμουν. Δεν καταλάβαινε γιατί βρίσκεται ανάμεσα σε τόσους ξένους, και τι έπρεπε να κάνει. Κάποιες στιγμές, προβληματίστηκα πάρα πολύ. Δεν ακούει πια, οπότε δεν μπορούσα φωνητικά να τον καθοδηγώ. Και δεν έπρεπε να είμαι στο οπτικό του πεδίο, παρά μόνο σε σκηνές, που έπρεπε να είμαι αρκετά μακριά. Και εκεί κατάλαβα, οτι από κάποια απόσταση και μετά, μάλλον δεν με καλοέβλεπε. Η δεν μπορούσε να με ξεχωρίσει. Οπότε, συνεχώς τους την κοπάναγε, και έψαχνε να με βρει. Οι άνθρωποι της παραγωγής, έδειξαν τεράστια υπομονή, στοργή και φροντίδα. Αλλαξαν σκηνές, για να τα καταφέρει. Κατέβαλαν προσπάθειες, να μην χρειαστεί να κάνουν πολλές επαναλήψεις, για να μην κουραστεί. Και...κούτσα-κούτσα, τα καταφέραμε.
Η ταινία, θα προβληθεί σε κανά χρόνο, απ'ότι μου είπαν, και λίγο πιο μετά στην ΕΡΤ, χορηγεία της οποίας είναι. Εχει βασικό θέμα της, το φράγμα του Αχελώου με όλα τα παρελκόμενα προβλήματα, που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή, και την ενηλικίωση ενός κοριτσιού, σε χωριό.
Στην πρώτη προβολή, θέλουν να είναι και ο Σωτηράκης παρών. Για να δούμε