Πριν πάρω τον Diego (κοντευει ενας χρόνος τώρα), η μόνη σχέση που είχα με τα σκυλιά ήταν απο το χωριο αυτα που είχαν οι συγγενείς κυρίως για κυνήγι και να φυλάνε τα ζώα τους.
Αυτά τα σκυλιά λοιπόν όπως το βλέπω τώρα ζούσαν και ζούνε σε άθλιες συνθήκες. Έχουν ένα τρόπο ζωής που όλοι εμείς εδώ στο φορουμ μισούμε και σίγουρα τον κατακρίνουμε. Τα σκυλάκια αυτά λοιπον δεν εχουν κανει ποτε εμβολια, δεν εχουν παρει ποτε χαπια αποπαρασιτωσης, δεν το συζητω για scalibor, αμπουλες, σπρευ κλπ.. Το φαγητο τους είναι τα αποφάγια που περισσεύουν απο το μεσημέρι, και αν δεν περισσέψει τπτ τρώνε λίγο ψωμί. Καμία σχέση με την πανάκριβη ξηρά που αγοράζουμε εμείς. Περνάνε σχεδόν όλη τους τη ζωή δεμένα και πηγαίνουν μόνο μέχρι εκεί που φτάνει η αλυσίδα τους.
Η απορία μου όμως είναι η εξής. Πώς γίνεται αυτά τα σκυλιά να ζουνε περισσοτερο απο το μεσο ορο ζωης των υπολοιπων? Πως γινεται να μην αρρωσταίνουν σχεδόν ποτε και να πεθαίνουν απο βαθια γεράματα?
Τα περισσότερα σκυλιά που είχαν κάποιοι θείοι μου, και ντρέπομαι που το λεω, ζούσαν κάτω απο αυτές τις συνθήκες, έζησαν πάνω απο 15 χρόνια. Μάλιστα ένα απο αυτά πέθανε πρόσφατα σε ηλικία 18 χρονων
το θυμάμαι απο μικρό κοριτσάκι.
Γιατί τα δικά μας σκυλιά (που τους προσφερουμε τα παντα) με το ζόρι να φτάσουν τα 15 και πεθαίνουν απο καρκίνο και άλλες αρρώστιες? Όσοι γνωστοί μου είχαν σκυλιά εδω Αθήνα πέθαναν στα 11-12. Μήπως κάνουμε κατι λάθος στην προσπαθεια μας να έχουν μια καλυτερη ζωη?
Αυτά τα σκυλιά λοιπόν όπως το βλέπω τώρα ζούσαν και ζούνε σε άθλιες συνθήκες. Έχουν ένα τρόπο ζωής που όλοι εμείς εδώ στο φορουμ μισούμε και σίγουρα τον κατακρίνουμε. Τα σκυλάκια αυτά λοιπον δεν εχουν κανει ποτε εμβολια, δεν εχουν παρει ποτε χαπια αποπαρασιτωσης, δεν το συζητω για scalibor, αμπουλες, σπρευ κλπ.. Το φαγητο τους είναι τα αποφάγια που περισσεύουν απο το μεσημέρι, και αν δεν περισσέψει τπτ τρώνε λίγο ψωμί. Καμία σχέση με την πανάκριβη ξηρά που αγοράζουμε εμείς. Περνάνε σχεδόν όλη τους τη ζωή δεμένα και πηγαίνουν μόνο μέχρι εκεί που φτάνει η αλυσίδα τους.
Η απορία μου όμως είναι η εξής. Πώς γίνεται αυτά τα σκυλιά να ζουνε περισσοτερο απο το μεσο ορο ζωης των υπολοιπων? Πως γινεται να μην αρρωσταίνουν σχεδόν ποτε και να πεθαίνουν απο βαθια γεράματα?
Τα περισσότερα σκυλιά που είχαν κάποιοι θείοι μου, και ντρέπομαι που το λεω, ζούσαν κάτω απο αυτές τις συνθήκες, έζησαν πάνω απο 15 χρόνια. Μάλιστα ένα απο αυτά πέθανε πρόσφατα σε ηλικία 18 χρονων
το θυμάμαι απο μικρό κοριτσάκι.Γιατί τα δικά μας σκυλιά (που τους προσφερουμε τα παντα) με το ζόρι να φτάσουν τα 15 και πεθαίνουν απο καρκίνο και άλλες αρρώστιες? Όσοι γνωστοί μου είχαν σκυλιά εδω Αθήνα πέθαναν στα 11-12. Μήπως κάνουμε κατι λάθος στην προσπαθεια μας να έχουν μια καλυτερη ζωη?
