1. ...Β.Υ. δεν θεωρω το κατσε και το
ελα... βασικη υπακοη για μενα ειναι να με υπακουν τα σκυλια σε ολη την διαρκεια της ημερας οπου και αν βρεθουμε.. να μπορουμε να συμβιωσουμε και συνυπαρξουμε αρμονικα και ομορφα... αν κρινω οτι σε καποιες καταστασεις θα "ζοριστουν" (ή εγω) ή δεν θα με υπακουσουν τα σκυλια τα περιοριζω... αλλα αυτος δεν ειναι κανονας,
αποφευγω να τα φερνω εν γνωση μου σε τετοιες καταστασεις..
αρα μαλλον κατι ιδιο εννοουμε οταν λεμε Β.υ.
2. ...ομως διορθωστε με αν κανω λαθος, ενα παρομοιο σκυλο δεν θα θελατε και εσεις?...
3. ...και αναρωτηθηκα.. αν στους 13 (πασο) μηνες κανει ετσι? ποια η εξελιξη του..
4. ...το λογοπαιγνιο μετ α παρτυ... ευχομαι η ζωη σας να ειναι ολο παρτυ και χαρες! και αναμεσα και casper!
Αν πχ εκανα παρτυ εγω και πω, θα εχω τα σκυλια μου αναμεσα μας... ειναι υπολογισμενο οτι δεν θα ειμαι πανω απο τους καλεσμενους μου μη τυχον ακουμπησει καποιος λαθος καποιο σκυλο.. ισα ισα που ειναι στανταρ οτι καποιος θα ακουμπησει λαθος τον σκυλο...
5. επισης διαβασα ποιων μπουλμαστιφ αιμα εχει μεσα... αυτων που δεν ειμαι εξοικιωμενη
6. ...Αν επιτρεπατε και τον χαιδευαν αλλοι στο κεφαλι, εσκυβαν επισκεπτες απο πανω του, οπως κανουμε σε πολλα κουταβια, μαθαινε να τον κοιτανε στα ματια (αχ αυτα τα ματια!) .. δεν θα ηταν λιγοτερο κυριαρχικος νομιζετε? η πιο εξοικιωμενος? η θα ξημερωνε μια μερα που απλα δεν θα τα ανεχοταν αλλο?
(γηρασκω αει διδασκομενη)
7. ..."σκεψου αν εχεις σκοπο να συνεχισεις.. να δει μανικια να του μαθουμε δαγκωμτα, επιθεσεις κτλ, σκεψου αν μπορεις να εχεις το σκυλο που θα φτιαξουμε.." ..και μετα απο ωρες, μερες και μηνες μπορει... συζητησης και ερευνας με τον ιδιο, τον συζυγο και αλλες πηγες, ενω ο δευτερος ηθελε (ηθελε γιατι μπορει) , αποφασισα πως δεν θα προχωρησω.. για να μην θεσω κανενα σε κινδυνο...
1. Και, όμως, το "έλα" είναι η πιο δυνατή εντολή... σώζει ζωές!!! Πρέπει να την εκτιμήσεις περισσότερο!
Και ο Casper, δόξα τω Θεώ, έχει ιδιαίτερα δυνατό "έλα"...
Κατά τα υπόλοιπα, συμφωνούμε στον ορισμό της ΒΥ... κι εγώ δεν θα τα φέρω ποτέ, εν γνώσει μου, σε παρόμοιες καταστάσεις...
2. Ναι...
Αλλά, δεν το βρίσκεις εύκολα ένα παρόμοιο σκυλί (και γι' αυτό λέμε ότι βρισκόμαστε - όλοι εμείς - στο "μαγικό ταξίδι του σκύλου)...
Και ένα τέτοιο,
περίπου, σκυλί μου παρέδωσε και ο εκτροφέας (σε συνεργασία μαζί μας) αφού μας "σκανάρισε", με πολλή συζήτηση (και άφθονο, κόκκινο - νοτιοαφρικάνικο - κρασί):
Ενα αρσενικό, υγιές (φανταστικά ισχία και αγκώνες - να χτυπάω ξύλο!)
Boerboel,
που θα ήταν δυνατόν να ζήσει σε προαστειακό
διαμέρισμα μιάς Ευρωπαϊκής πρωτεύουσας... σε μία οικογένεια που έχει μεγάλα παιδιά, που πάνε κι έρχονται (ήταν από τα πιο σημαντικά θέματα, για τον εκτροφέα), αλλά δεν μένουν μόνιμα μαζί (τα περισσότερα)... σε μία οικογένεια που υποδέχεται σχετικά λίγους (και διαλεχτούς!) φίλους, που η πλειονότητα έχει (τουλάχιστον) κάποια επαφή με σκυλιά... που θα κάνει συχνά βόλτες ανάμεσα σε κόσμο, αυτοκίνητα, καταστάσεις...
Για την παρουσία του γάτου (που ήταν η αγωνία μας) δεν έδωσε καμμία σημασία... όπως είπε "θα αγαπήσει αυτόματα το γάτο
του και θα τον προστατέψει με τη ζωή του... μην νομίσετε, όμως, ότι θα κάνει το ίδιο και με τη γάτα του γείτονα"...
Σημειώνω εδώ ότι μας βγήκε extra bonus το γεγονός ότι ο Casper (σχεδόν) αγαπάει όλες τις γάτες...
Και γι' αυτό επιλέξαμε από τη συγκεκριμένη γέννα... όπου ο μπαμπάς χαρακτηρίζεται (και είναι!) σαν "house dog" της οικογένειας... δηλαδή, είναι ένα
Boerboel που μπορεί (και έχει κερδίσει) να μένει μέσα στο σπίτι και να μην φρουρεί τα άπειρα στρέματα του εκτροφείου, αλλά να κάθεται στα ζεστά και στα μαλακά... πολύ γερά νεύρα και μεγάλη "ψυχραιμία"... και η μαμά, πολύ μαλακό σκυλί (αν και λίγο "εσωστρεφής", που δεν είναι ότι πιο θετικό - αυτά είναι που δουλεύουμε, κυρίως, στον μικρό μας)...
Τώρα, μιάς και έχεις την υπομονή να με "ακούσεις", στην όλη επιλογή ίσως να έγινε και ένα μικρό "λαθάκι":
Επειδή σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι ιδιοκτήτες αποζητούν το "τούμπανο" (και, μερικοί, τίποτα άλλο - εκεί αρχίζει και τελειώνει η αναζήτηση)... ο Casper να μην ήταν, τελικά, ο Νο 3 ή Νο 4 που επιθυμούσαμε... και να ήταν ο Νο 2 (μιάς και τον Νο 1 τον ξερω και εγώ και ο εκτροφέας, πέρα από κάθε αμφιβολία)...
Αυτό αφορά μόνο το "φλογερό" ταμπεραμέντο, μιάς και κατά τα άλλα, ανταποκρίθηκε...
Αρα, δουλεύουμε και στην διαχείριση αυτού του ταμπεραμέντου...
3. Η αιχμή του, ήταν ο 8ος μήνας... εκεί κορυφώθηκε η "τσίτα" του...
Από εκεί και μέχρι σήμερα, μαλακώνει και "ημερεύει"... αποκτά αυτοπεποίθηση σε πολλά θέματα... ισορροπεί... ίσως, μας έχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη... ίσως (επιτέλους) να νιώθει ότι έχει "αρχηγούς"...
Πιστεύω (και όχι μόνο εγώ!) ότι θα έχει άλλη μιά "καλή αιχμή" στους 17-18 μήνες περίπου... και άλλη μία (πολύ πιο ήπια) στους 24-26 μήνες... και, μετά, θα αρχίσει να παίρνει την οριστική συμπεριφορά...
Εδώ είμαστε και θα σας ενημερώνω.
4. Εντάξει, μην είμαστε και πλεονέκτες!
Πάρτυ με τον Casper (αλλά και με τη Μόκα) δεν μπορεί να γίνει...
Αλλά και πάλι, ακόμα και πριν τον Casper, αν ήθελα να περιποιηθώ κάποιους φίλους, τους καλούσα κάπου έξω... παίζει σημαντικό ρόλο ο τρόπος και το στυλ ζωής του καθενός...
5. Ούτε εγώ και είναι πολύ πιθανόν να μην υπάρχουν πιά...
6. Είναι εξοικειωμένος... και όταν ήταν πιο μικρός, το δεχόταν ευκολότερα... και τώρα το δέχεται, αν προσεγγιστεί σωστά και ήρεμα... αλλά 2 χαδάκια το πολύ, δεν είναι για χόρταση! Και να τον κοιτάξεις για λίγο, είναι ok,
δεν είναι "φονιάς"... άλλά, όχι να τον κοιτάξεις έντονα και όχι να σκύψεις από πάνω του...
7. Εμείς έχουμε ακόμα 17-20 μήνες, για να το σκεφτούμε, να το συζητήσουμε και να πάρουμε τις σχετικές αποφάσεις...
Καλώς τον
Χαίρομαι που επιτέλους σε πετυχαίνω. Να το χαίρεσαι το αρχοντόσκυλο σου, την Ήρα κ τη γλυκειά Ζήνα
Sorry για το off topic
Οταν γράφει κάποιος (σε δικό μου θέμα) όμορφα πράγματα, για τον
φίλο μου τον Αρη... είναι πάντα ευπρόσδεκτος... και δεν είναι off-topic...