...όπως και να το κάνουμε ο μικρός κάποια στιγμή θα είναι ο Νο 2 ή Νο3 ή 5΄στην αγέλη πάντως σίγουρα θα είναι ενα νούμερο μικρότερο απο την Μόκα και θα είναι καλύτερα για όλους να την αισθάνεται σαν αγέλη του και όχι σαν υποψήφιο ανταγωνιστή που πρέπει να διορθώνει για οτιδήποτε.
Είσαι σίγουρος, Γιώργο, ότι θα είναι ένα νούμερο μικρότερο? Και, αν ναι, πως το εξηγείς?
Μη σας πω ότι αυτός που έχει βάλει ισχυρή "υποψηφιότητα" για την μεταξύ των ζώων αρχηγία είναι ο ...γάτος... με σταδιακές, μεθοδευμένες κινήσεις...
...θα είναι μια ισσοροπημένη και αγαπημένη αγέλη.
Αντε, αξίζει τον κόπο να ...ευλογήσω λιγάκι τα γένεια των "
Σωστών" και
Ευσυνείδητων
Εκτροφέων...
Γι' αυτό το αναμενόμενο αποτέλεσμα (το οποίο αποτελεί τον Νο 1 στόχο μας), έχουν ήδη συμβάλει - στην αναλογία συντελεστών που ο καθένας από εσάς νομίζει:
α) Η "ανατροφή" της Μόκας...
β) Οι γεννήτορες (ιδίως ο πατέρας,) του Casper...
γ) Το "μάτι του εκτροφέα" (και, ίσως περισσότερο, της εκτροφέως), που υπέδειξε (πολύ πριν τσεκάρουμε, από κοντά, εμείς την τοκετομάδα)
το κουτάβι (όχι μόνο αυτό, αλλά πιο πολύ αυτό)...
δ) Η ανταλλαγή απόψεων και πληροφορίας (προς τον εκτροφέα) για τη σύνθεση και δομή της οικογενείας μας και τις ανάγκες μας, ώστε αυτός να "οραματιστεί" και να περιγράψει
γραπτά (σχεδόν πριν ακόμα γεννηθούν τα κουτάβια) το "τι" κουτάβι (της φυλής) μας ταιριάζει και "γιατί"...
ε) Το μάτι του υπογράφοντος και της συζύγου του (από συμπληρωματικές οπτικές γωνίες κάποια κριτήρια) που πέρασαν δύο μέρες μαζί με κουτάβια και γεννήτορες...
στ) Last but not least... το μάτι του "άγνωστου" (για σας) φίλου, που έπεσε, κυριολεκτικά, επάνω στο συγκεκριμένο κουτάβι και στη σημειολογία του, έστω και από φωτογραφίες... αν δεν ενθαρρυνόμασταν
και από αυτόν, μπορεί το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό...
Και πρόκειται να συμβάλει:
ζ) Η ανατροφή (κοινωνικοποίηση - εκπαίδευση - επιμονή - υπομονή) του Casper