Καλημέρα παιδιά.
Εχθές μου έκαναν δώρο ενα θυληκό ντογκάκι 40 ημερών. Σήμερα αναρωτιέμαι αν το έκαναν για να με παιδέψουν!
Το λέω αυτό γιατί είμαι 100% σίγουρος ότι το ντογκάκι είναι κουφό. Δεν το πήγα στον κτηνίατρο (είχε ήδη κάνει το πρώτο του εμβόλιο), αλλά δεν είναι κ δύσκολο να καταλάβεις αν ένα κουτάβι είναι κουφό... Υπάρχει περίπτωση ο κτηνίατρος να ενισχύσει την σύνδεση των νεύρων, ώστε να αποκτήσει έστω και μερική ακοή, τωρα που είναι ακόμα μικρή; Είναι το πρώτο κουφό κουτάβι που έχω και βαδίζω στο άγνωστο... :/
Δυστυχώς το ιντερνετ δεν έχει πολλές πληροφορίες για συμβίωση με κουφούς σκύλους. Το μεγαλύτερο μου πρόβλημα, εκεί που πραγματικά έχω αγχωθεί και δεν ξέρω τι να κάνω είναι η εκπαίδευση. Πώς να εκπαιδέυσεις έναν σκύλο που δεν ακούει; Σίγουρα υπάρχουν πράγματα που οι σκύλοι καταλαβαίνουν ακόμα και από τις εκφράσεις του προσώπου σου, πολύ περισσότερο από την στάση σώματος και τις χειρονομίες. Αλλά μου φαίνεται βουνό! Το θέμα είναι ότι κι εγώ έχω συνηθισει σε "φωνητική" εκπαίδευση, και πρέπει να αλλάξω, πράγμα που δεν μου είναι εύκολο. Γίνεται ασυναίσθητα..
Τέλος πάντων, η Ζίνα (έτσι τη βάφτισα) είναι πολύ έξυπνη. Εμαθε από τη πρώτη μέρα να κανει τα κακάκια της στο μπαλκόνι χωρίς ιδιαίτερη προτροπή! Όταν ήρθε, τα έκανε 2 φορές μέσα στο σπίτι. Έπειτα, απλά την έβγαλα έξω την ώρα που έπρεπε και αφού τα έκανε της είπα ένα "μπραβο" και λίγα χαδάκια. Αυτό ήταν, από τότε πάει έξω να κάνει την ανάγκη της από μόνη της! Αυτό δεν μου έχει ξανατύχει σε κουτάβι! Με τα τσισάκια έχουμε ένα θέμα ακόμα, αλλά θα το φτιάξουμε κι αυτό ελπίζω..
Επίσης είναι πολύ ανεξάρτητη, δεν έχει πρόβλημα να μείνει μόνη της ή να κοιμηθεί μόνη της, στα οποία δοκιμάστηκε και στα 2 και πήρε άριστα, χωρίς ούτε ένα κλάμα, πέραν του αρχικού λογικού μουρμουρητού. Φαντάζομαι εδώ η κόφωση είναι πλεονέκτημα, μάλλον συντελλεί στο να της δίνει μια εσωτερική ηρεμία, αφού δεν έχει ακουστικά ερεθίσματα να την κρατάνε σε εγρήγορση όταν είναι μόνη της σε ένα χώρο.
Τέλος, έχει από τώρα το ένστικτο της φύλαξης και ενιοτε γαυγίζει προς τις μπαλκονόπορτες (το ερέθισμα δεν το έχω καταλάβει ακόμη γιατί όταν γυρναω να δω, δεν βλέπω κανένα "οπτικό" ερέθισμα που να δικαιολογεί το γαύγισμα)
Όλα αυτά τα αναφέρω μήπως σας βοηθήσουν να καταλάβετε λίγο το χαρακτήρα της και να με βοηθήσετε κι εμένα!
Είμαι πολύ στεναχωρημένος, γιατί ξέρω ότι αυτή η ράτσα θέλει πολύ παιχνίδι, τρέξιμο, άσκηση, και εργασία. Είχα σκοπό να της τα παρέχω όλα, καθώς μπορεί να μένω σε διαμέρισμα, αλλά είναι δίπλα στη παραλία και σε πάρκα, ιδανικά μέρη όπου θα μπορούσα στο μέλλον να την αφήνω ελεύθερη να ασκέιται με διαφόρου είδους "εργασίες" και ελεύθερο τρέξιμο/παιχνίδι. Τώρα που είναι κουφή τρέμω στη σκέψη να την αφήσω στο μέλλον χωρίς λουρί ελεύθερη οπουδήποτε. Το μεγαλύτερο πρόβλημα απ'όλα είναι πώς καλείς κοντά σου ένα κουφό σκυλί, όταν το σκυλί δεν σε έχει στο οπτικό του πεδίο;
Δεν θέλω να γίνει δυστυχισμένη από την ζωή στο διαμέρισμα και την ελειπή άσκηση/εύρεση ενδιαφέροντος... ούτε μια απλή "εργασία" όπως "φερ'το μπαλάκι" δεν μπορούμε να κάνουμε!
Συμβουλές;
Εχθές μου έκαναν δώρο ενα θυληκό ντογκάκι 40 ημερών. Σήμερα αναρωτιέμαι αν το έκαναν για να με παιδέψουν!
Το λέω αυτό γιατί είμαι 100% σίγουρος ότι το ντογκάκι είναι κουφό. Δεν το πήγα στον κτηνίατρο (είχε ήδη κάνει το πρώτο του εμβόλιο), αλλά δεν είναι κ δύσκολο να καταλάβεις αν ένα κουτάβι είναι κουφό... Υπάρχει περίπτωση ο κτηνίατρος να ενισχύσει την σύνδεση των νεύρων, ώστε να αποκτήσει έστω και μερική ακοή, τωρα που είναι ακόμα μικρή; Είναι το πρώτο κουφό κουτάβι που έχω και βαδίζω στο άγνωστο... :/
Δυστυχώς το ιντερνετ δεν έχει πολλές πληροφορίες για συμβίωση με κουφούς σκύλους. Το μεγαλύτερο μου πρόβλημα, εκεί που πραγματικά έχω αγχωθεί και δεν ξέρω τι να κάνω είναι η εκπαίδευση. Πώς να εκπαιδέυσεις έναν σκύλο που δεν ακούει; Σίγουρα υπάρχουν πράγματα που οι σκύλοι καταλαβαίνουν ακόμα και από τις εκφράσεις του προσώπου σου, πολύ περισσότερο από την στάση σώματος και τις χειρονομίες. Αλλά μου φαίνεται βουνό! Το θέμα είναι ότι κι εγώ έχω συνηθισει σε "φωνητική" εκπαίδευση, και πρέπει να αλλάξω, πράγμα που δεν μου είναι εύκολο. Γίνεται ασυναίσθητα..
Τέλος πάντων, η Ζίνα (έτσι τη βάφτισα) είναι πολύ έξυπνη. Εμαθε από τη πρώτη μέρα να κανει τα κακάκια της στο μπαλκόνι χωρίς ιδιαίτερη προτροπή! Όταν ήρθε, τα έκανε 2 φορές μέσα στο σπίτι. Έπειτα, απλά την έβγαλα έξω την ώρα που έπρεπε και αφού τα έκανε της είπα ένα "μπραβο" και λίγα χαδάκια. Αυτό ήταν, από τότε πάει έξω να κάνει την ανάγκη της από μόνη της! Αυτό δεν μου έχει ξανατύχει σε κουτάβι! Με τα τσισάκια έχουμε ένα θέμα ακόμα, αλλά θα το φτιάξουμε κι αυτό ελπίζω..
Επίσης είναι πολύ ανεξάρτητη, δεν έχει πρόβλημα να μείνει μόνη της ή να κοιμηθεί μόνη της, στα οποία δοκιμάστηκε και στα 2 και πήρε άριστα, χωρίς ούτε ένα κλάμα, πέραν του αρχικού λογικού μουρμουρητού. Φαντάζομαι εδώ η κόφωση είναι πλεονέκτημα, μάλλον συντελλεί στο να της δίνει μια εσωτερική ηρεμία, αφού δεν έχει ακουστικά ερεθίσματα να την κρατάνε σε εγρήγορση όταν είναι μόνη της σε ένα χώρο.
Τέλος, έχει από τώρα το ένστικτο της φύλαξης και ενιοτε γαυγίζει προς τις μπαλκονόπορτες (το ερέθισμα δεν το έχω καταλάβει ακόμη γιατί όταν γυρναω να δω, δεν βλέπω κανένα "οπτικό" ερέθισμα που να δικαιολογεί το γαύγισμα)
Όλα αυτά τα αναφέρω μήπως σας βοηθήσουν να καταλάβετε λίγο το χαρακτήρα της και να με βοηθήσετε κι εμένα!
Είμαι πολύ στεναχωρημένος, γιατί ξέρω ότι αυτή η ράτσα θέλει πολύ παιχνίδι, τρέξιμο, άσκηση, και εργασία. Είχα σκοπό να της τα παρέχω όλα, καθώς μπορεί να μένω σε διαμέρισμα, αλλά είναι δίπλα στη παραλία και σε πάρκα, ιδανικά μέρη όπου θα μπορούσα στο μέλλον να την αφήνω ελεύθερη να ασκέιται με διαφόρου είδους "εργασίες" και ελεύθερο τρέξιμο/παιχνίδι. Τώρα που είναι κουφή τρέμω στη σκέψη να την αφήσω στο μέλλον χωρίς λουρί ελεύθερη οπουδήποτε. Το μεγαλύτερο πρόβλημα απ'όλα είναι πώς καλείς κοντά σου ένα κουφό σκυλί, όταν το σκυλί δεν σε έχει στο οπτικό του πεδίο;
Δεν θέλω να γίνει δυστυχισμένη από την ζωή στο διαμέρισμα και την ελειπή άσκηση/εύρεση ενδιαφέροντος... ούτε μια απλή "εργασία" όπως "φερ'το μπαλάκι" δεν μπορούμε να κάνουμε!
Συμβουλές;