Το μπαλακι το ακολουθουσε για κανα πενταλεπτο. Καθε φορα που το εσπρωχνα εγω αυτη το κυνηγουσε και εμοιαζε να το διασκεδαζει παρα πολυ. Την τελευταια φορα σταθηκε διπλα μου, εγω εσπρωξα το μπαλακι και αυτη το κοιταξε οπως και τις αλλες φορες. Μετα, τελειως ξαφνικα, κοιταξε επιμονα το ποδι μου, (αν θυμαμαι καλα γρυλισε κιολας αλλα δεν ειμαι απολυτα σιγουρη) και ορμησε. Ημουνα τελειως ακινητη και δεν ηταν δαγκωμα του τυπου "σε αφηνω σε λιγο" γιατι το εχει κανει αυτο και το ξερω. Και μαλιστα την ειχα μαλωσει τοτε. Αυτο ηταν "βαζω τα δοντια μου μεσα στο ποδι σου με ολη μου τη δυναμη". Και οταν καταλαβε οτι ηταν το ποδι μου δεν το αφησε. Εγω την αρπαξα στα χερια, την αφησα κατω και εφυγα για πρωτες βοηθειες.
Επιθετικοτητα εχει βγαλει:
1. σε ενα πλαστικο βατραχο που του γρυλιζει απελπιστικα
2. οταν τη βαζω στο crate για να καθαρισω το δωματιο οποτε και γρυλιζει και γαυγιζει
3. σε ενα μαξιλαρι με το οποιο παιζουμε το οποιο οταν το αρπαζει το δαγκωνει γρυλιζοντας και δεν υπαρχει περιπτωση να το αφησει. Το ιδιο κανει και με οποιοδηποτε υφασμα πεσει στα δοντια της.