Όλγα, έχεις μεγάλο αβαντάζ που είναι μόνιμα αδέσποτα της περιοχής. Έχω ρίξει τρελές τρεχάλες με το μικρό σαν την τρελή, γιατί εγώ δε μπορώ να τον σηκώσω (και ναι, κι εγώ θα το κανα προκειμένου να τον γλιτώσω). Και μιλάμε για ένα σκυλί που έτσι όπως τα κοιτάει τα άλλα, τρέχουν από μακριά για να του επιτεθούν.
Προτείνω να δοκιμάσεις το εξής: πήγαινε μόνη σου και τάισέ τα. 2-3-4 φορές. Συνήθως, επειδή γίνεσαι "χορηγός", σταματάνε να την πέφτουν στα σκυλιά σου όταν είστε μαζί, ακόμα κι αν το δικό σου σκυλί είναι τέρμα επιθετικό απέναντί τους. Πετάς μετά όταν τα βλέπεις από μακριά δυο μπισκότα και ζητάς να μην έρθουν και συνήθως σου κάνουν - εσένα - τη χάρη, ακόμα κι αν κοιτάν το σκυλί σου με βλέμμα "θα σου φάω το λαρύγγι φούστη". Προσοχή: αν πιάσει, να ΜΗΝ πλησιάσουν τα σκυλιά, μην ξεθαρρέψεις. Τα στραβά μάτια κάνουν, δεν έγιναν κολλητάρια.
Σε μένα έχει πιάσει σε δύσκολες περιπτώσεις πολλές φορές. Δυστυχώς εδώ περίπου κάθε εξάμηνο αλλάζουν οι αγέλες και φτου κι απ'την αρχή...