Με τη Λάρα στο σπίτι:
Μέσα στο σπίτι τα πάμε σχετικά καλά, το βράδυ κοιμηθήκαμε μαζί (στο δωματιο εννοω όχι στο κρεβατι) και σε γενικές γραμμές όσο είμαστε οι 2 μας όλα καλά, κάθετε δίπλα μου και μασουλάει παιχνίδια, έρχεται να τη χαϊδεψω κλπ. Με τους γονείς είναι λίγο πρόβλημα γιατί πάει εκεί που κάθονται και προσπαθεί να τους γλυψει, πράγμα που δεν τους αρεσει, οπότε απλά κλεινόμαστε στο δωμάτιο μου όταν είναι δεν είμαστε μόνες μας.
Στον κήπο παίζουμε ωραία με το μπαλάκι ή απλά τρέχοντας και κυνηγώντας η μία την άλλη και γενικά μέσα στον κήπο έχω την προσοχή της και υπακούει πολύ καλά.
Αλλά....με το που της βαζω λουρί και καταλαβαινει ότι θα βγουμε έξω....αρχίζει το μαρτυριο
Δε μπορεί να ηρεμήσει με τίποτα.
Τη βάζω στο κάτσε πριν ανοίξω την πόρτα και με το που κάνω κίνηση να ανοιξω πετάγετε και κάνει σαν τρελή, τραβαει απίστευτα και κλαψουρίζει. Προσπαθώ να την ηρεμήσω πριν βγουμε έξω και μόλις ηρεμεί (σχετικά) κάνω βήμα να βγούμε και αρχίζει πάλι τις κατσικιές.
βγαίνουμε με τα πολλά και απλά πάμε πάνω κάτω σαν χαζές, εγώ να αλλάζω κατευθυνση αν ένα δευτερόλεπτο και η Λάρα να κλαψουρίζει και να τραβάει σαν τρελή. Είναι χειρότερα από πριν! Δεν τράβαγε τόοοοοοσο πολύ πια!
Βόλτα ουσιαστικά δεν έχουμε κάνει, περπαταμε μπροστά στο σπίτι πάνω κάτω τραβώντας η μία από δω και η άλλη απο κει
και μετά από κανα 15 λεπτο απλά ξαναμπαινουμε στον κήπο.
Δε μπορώ με τίποτα να εχω την προσοχή της με το ανοιγει η αυλόπορτα.
Θα συνεχίσω να προσπαθώ βέβαια, με μια μέρα δεν περιμένω θαυματα, αλοίμονο, απλά έχω την αίσθηση ότι είναι χειρότερα απο πριν και μου κάνει εντύπωση.
Εχω όμως την εντύπωση ότι πρόκειται σύντομα να της έρθει οίστρος (είναι λίγο πρησμένο το πιπί της) μήπως γι`αυτό τραβάει τόσο?
Επίσης η γειτονιά είναι γεμάτη με σκυλιά που μένουν στις αυλές/μπαλκόνια τα οποία αρχίζουν να κάνουν σαν τρελά μόλις πλησιάζουμε και η δικιά μου τσιτώνεται (απο χαρά όχι επιθετικά). Μάλιστα η σκυλίτσα 2 σπίτια πιο πάνω έχει κάνει κουτάβια στην αυλή (η οποία δεν είναι περιφραγμένη) και γαυγίζει σαν τρελή μόλις πλησιάζουμε και η δικιά μου τραβάει με μανία προς τα κει
Τα χέρια μου έχω πρηστεί και έχω βγάλει και μερικές φουσκάλες από το πολύ τράβηγμα. δεν παραιτούμε όμως, απλά δεν είμαι σίγουρη τι να κάνω, αφού δε μου δίνει σημασία όταν είμαστε έξω, απλά με σέρνει πίσω της. Μιλάμε για άλλο σκυλί μεσα στον κήπο/σπίτι (το χώρο μας γενικά) και αλλο έξω
Με τον Άρη...ούτε κρύο ούτε ζέστη.
Η Λάρα προσπαθεί να τον πλησιάσει κάθε φορά που τον βλέπει αλλά αυτός τη δαγκώνει. Βέβαια δε μπορεί να της κάνει κακό (του ρίχνει 30 κιλά) αλλά...
γενικά ο Άρης στην αρχή χάρηκε μόλις την έβαλα μέσα, έτρεχε πίσω της και μυριζόντουσαν αλλά μετά από καμια ώρα άρχισε να τη δαγκώνει κάθε φορά που τον πλησιάζει. Ίσως τσαντίστηκε γιατί του έφαγε όλο το φαγητό και του ήπιε το νερό.
Τώρα είναι δίπλα μου και μασουλάει το κοκαλο που της αγόρασα από τον κτηνίατρο (δεν έχουμε πετ-σοπ)
θα κάνω τα κουμάντα μου να βρω ωμά να της δίνω, αλλα τωρα δεν είχα τίποτα και της πήρα ψευτικο αλλα φροντισα να μην ειναι χρωματιστο τουλαχιστον.