Η γνώμη σας για την περίπτωσή μου

[Lara_kouklara]

Θα ήθελα όποιος έχει την καλοσύνη, να μου πει τη γνώμη του για την "κατάσταση" που θα περιγράψω παρακάτω! Ευχαριστώ

Σύντομα θα επιστρέψω στην επαρχία όπου θα ζήσω στο ίδιο σπίτι με τους γονείς μου.
Στο σπίτι αυτό (μέσα) ζει ένα τσιουάουα (Άρης) με αρκετά προβλήματα συμπεριφοράς (ΠΟΛΥ φοβικό) 4 χρονών περίπου.
Επίσης ζει και η σκυλίτσα μου η Λάρα, ημίαιμο(?) βέλγικο ποιμενικό, ηλικίας περίπου 5 ετών. Η Λάρα ζει κυρίως στον κήπο δυστυχώς, όπου έχει ένα προστατευμένο χώρο (σαν δωματιάκι κάτω απο τη σκάλα) για να κοιμάται και την βάζουν στο σπίτι όταν ο καιρός είναι αρκετά ακραίος.

Η Λάρα ζει κοντά μας (κοντά στους γονείς μου βασικά) περίπου 3,5 χρόνια αφού τη βρήκα στο δρόμο 1+ έτους, την κράτησα για ένα 4μηνο περίπου στο διαμέρισμά μου αλλα λόγω δικιάς μου ανωριμότητας και ανικανότητας (και πολλών παραπόνων απο γείτονες) την άφησα τελικά στους γονείς μου.
Όταν πηγαίνω να τους δω την πάω βόλτες και φροντίζω για την κτηνιατρική της περίθαλψη και τη βάζω και μεσα στο σπίτι όσο μπορώ (ο πατέρας μου γκρινιάζει λίγο γιατί είναι ΠΟΛΥ ενθουσιώδες σκυλί και κάνει ζημιές αν δεν την προλάβω). Όταν όμως δεν είμαι εγώ εκεί, εκτός του φαγητού και των χαδιών που της δίνουν μπαινοβγαίνοντας απο το σπίτι, δεν της προσφέρουν κάτι παραπάνω.
Το σκυλί έχει συνηθήσει να ζει έτσι εδώ και 3,5 χρόνια λοιπόν, σίγουρα δεν είναι ότι καλύτερο, αλλά θα σας παρακαλούσα να μη σταθούμε σε αυτό καθώς έμαθα καλά τι λάθη έχω κάνει και ότι και πείτε αποκλείεται να μου δημιουργήσετε περισσότερες τύψεις ή προβληματισμούς από όσα έχω ήδη απο μόνη μου.

Τώρα που θα επιστρέψω μόνιμα εκεί, σκοπεύω να αλλάξω όσα μπορώ προς το καλύτερο. Εννοείται πως θα την πηγαίνω καθημερινά βόλτες, θα την βάζω περισσότερο μέσα στο σπίτι (δλδ όσο θα είμαι εγώ μέσα θα είναι και αυτή) κλπ κλπ Έχω όμως δύο πράγματα που με προβληματίζουν ακόμα και θα ήθελα τη γνώμη σας.

1) Θέλω το βράδυ να τη βάζω να κοιμάται μέσα (στο δωματιό μου), κυρίως για λόγους ασφάλειας. Λέτε επειδή έχει συνηθήσει τόσα χρόνια να κοιμάται έξω να της κακοφανεί και τελικά να χάνουμε όλοι μαζί τον ύπνο μας?

2) Δυστυχώς έχει γεννήσει ήδη μια φορά (δεν την έβαλα να ζευγαρώσει, έφυγε από τον κήπο και γύρισε έγκυος και δεν ήξερα ότι μπορεί να διακοπεί η κυηση, ο κτηνίατρος στο χωριο δεν είναι και πολύ "γνώστης"). Μετά την γέννα στους 2 επόμενους οίστρους της κάναμε την ένεση που "κόβει" τον οίστρο. Διάβασα ("κατώπιν εορτής") ότι η ένεση αυτή αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου,πυόμητρας κλπ. Δεν μπορώ να καταλήξω λοιπόν, να τη στειρώσω τελικά ή όχι? Φοβάμαι λίγο την αναισθησία :-|

Αγαπητοί συμφορουμίτες, κράξτε με όσο θέλετε για τα λάθη που έχω κάνει με τη σκυλίτσα μου, δίκιο θα έχετε, αλλα πείτε μου και τη γνώμη σας γι`αυτά που ρωτάω. Δε ζητάω απαντήσεις του τύπου "κάνε αυτό κι αυτό" αλλά απόψεις ώστε να μπορέσω να βγάλω το δικό μου συμπέρασμα

ευχαριστώ πολύ, για όποια παραπάνω διευκρίνηση θα απαντήσω όσο πιο κατατοπιστικά μπορώ

ΥΓ 1: Η Λάρα με τον Άρη τα πάνε καλά μεταξύ τους (καμία επιθετικότητα) και ό μόνος φόβος είναι μην τον τσαλαπατήσει η Λάρα καταλάθος αφού του ρίχνει τουλάχιστον 30 κιλά. Επίσης φοβάμαι μην αλλάξει η συμπεριφορά του Άρη προς το χειρότερο γιατί άλλο να μπαίνει μερικές φορές η Λάρα στο σπίτι και να παίζουν και άλλο να αρχίσει να μένει και αυτή μεσα στο σπίτι "του".

ΥΓ 2: Χίλια συγγνώμη για το τεράστιο ποστ

 

[mareco]

Η δική μου γνώμη:

1) Αν δεν έχουν πρόβλημα οι γονείς σου, την βάζεις μέσα. Αποκλείεται να μην της αρέσει. Αν της κακοφανεί τόσο πολύ, σε σημείο να χάνετε όλοι τον ύπνο σας [κι αυτή μαζί], την ξαναβγάζεις έξω. Ετσι κι αλλιώς μαθημένη είναι. Φροντίζεις μόνο τώρα που θα είσαι κι εσύ εκεί, για ποιό εντατική αντιπαρασιτική προστασία.

2) Πριν φύγεις, μπορείς να πάρεις γνώμες από γιατρούς εδώ στην Αθήνα. Και αν αποφασίσεις για στείρωση, φέρτην εδώ να την κάνεις, αν δεν μπορείς να εμπιστευτείς τον εκεί γιατρό.

ΥΓ1: Μην προδικάζεις προβλήματα και ψάχνεις να βρεις λύσεις. Ασε πρώτα, να δεις αν θα υπάρξουν και εδώ είμαστε

 

[Chloe]

Στη θέση σου, Lara, θα έκανα το παν να έχω τη σκυλίτσα μαζί μου, στο δωμάτιό μου το βράδυ, για όλους τους γνωστούς λόγους.
Θα προσπαθούσα μάλιστα να το καταστήσω αδιαπραγμάτευτο, έστω κι αν αντιμετωπίζαμε προβλήματα στην αρχή. Θα εξοπλιζόμουν με crate και κρεβατάκι για τη σκύλα, καθώς και παιχνίδια. Ποτέ δεν είναι αργά για εκπαίδευση βασικής υπακοής και νομίζω ότι οι προσπάθειές σου πρέπει να επικεντρωθούν εκεί.
Αναρωτιέμαι αν μπορεί να σε βοηθήσει και κάποιος επαγγελματίας εκπαιδευτής εκεί πέρα...
Θα προσπαθούσα να ξαναχτίσω τη σχέση μου μαζί της με εκπαίδευση, βόλτες και πολλή εκτόνωση σωματική και πνευματική, ώστε να ελαχιστοποιηθούν στην πορεία (με πρόγραμμα, όμως, σταδιακά και με υπομονή απ' όλους,ι όχι με την προσδοκία ότι αυτό θα γίνει αμέσως) τα όποια προβλήματα συμπεριφοράς έχει η σκυλίτσα μέσα στο σπίτι.

Άλλο θέμα έχει ο Άρης το τσιουάουα. Έχεις διάθεση να ασχοληθείς μαζί του, ώστε από ένα φοβικό, νευρικό σκυλάκι να τον μετατρέψεις σε ένα ευτυχισμένο σκυλάκι διευκολύνοντας τη ζωή όλων σας?

Η περίπτωσή σου θυμίζει και κάπως την περίπτωση του Άρη (harryf) από το φόρουμ, με την Ήρα και τη Ζήνα. Είχε πάρα πολλά προβλήματα, αλλά τώρα έχει δύο καταπληκτικά σκυλιά μέσα στο σπίτι, οικογένεια, παιδί κ.λπ. και ο ίδιος άψογος σε όλα και ενημερωμένος όσο λίγοι!

 

[Lara_kouklara]

Mareco, έχεις δίκιο προδικάζω λίγο αλλά είναι απο το άγχος μου. Οι γονείς μου δεν την πολυθέλουν μέσα, γιατί είναι ένα ατσούμπαλο κατσίκι και φοβούνται κυρίως ότι θα τσαλαπατήσει το μικρό (το ότι μαδάει τρελά συμβάλλει στη δυσαρεσκειά τους).
Εγώ δίνοντας υποσχέσεις (που θα κρατησω) καθημερινού χτενίσματος και εκτόνωσης, κινήσεις που πιστευω ότι θα μειώσουν κατά πολύ τα "αρνητικά" που βλέπουν οι γονείς μου, ουσιαστικά τους την επιβάλλω. Οπότε θέλω να ξέρω τι πιστευετε και εσείς ότι θα συμβεί ή πως είναι καλύτερα να πράξω ώστε να προλάβω τις "κοκοτοπιές" και να έχουμε όλοι μαζί μια αρμονική συμβίωση χωρίς γκρίνιες

Για το γιατρό δεν το συζητώ, έτσι κι αλλιώς δε θα πήγαινα σε αυτόν, έχουμε άλλη κτηνίατρο που πάμε πια, είναι λίγο μακριά (σε άλλο χωριό) αλλα αξίζει τον κόπο. Και φυσικά θα συζητήσω και μαζί της και έχω ρωτήσει και γιατρό εδώ στην Αθήνα, αλλά και πάλι ήθελα και τη δική σας άποψη να έχω όσο πιο σφαιρικά δεδομένα γίνεται

Chloe, έχω διαβάσει την "ιστορία" του harryf και όντως μοιάζει σε αρκετά πράγματα, με τη βασικότερη διαφορά ότι τα δικά μου σκυλάκια απέχουν πολύ από το να είναι κουτάβια, οπότε είναι πολύ πιο δύσκολο να τους αλλάξω το οτιδήποτε.
Για τη Λάρα να σου πω την αλήθεια δε φοβάμαι πολύ, είναι πραγματικά πολύ καλό και έξυπνο σκυλί και παρόλο που την "παράτησα" με τους παππούδες και με βλέπει στη χάση και στη φέξη, δείχνει ακόμα να με αγαπάει τρελά και πιστευω πως αν κάνω αυτά που πρέπει, εύκολα θα έχω το "ιδανικό" σκυλί.
Ο Άρης πάλι είναι άλλο καπέλο....τον αποκτήσαμε 1+ έτους (απο τον απαραδεκτο αυτοαποκαλούμενο εθνικό σταρ) και το σκυλί ήταν ήδη ΠΟΛΥ προβληματικό. Σε σχέση με το πως ήταν πριν έχει βελτιωθεί αρκετά αλλα ακόμα ούετ και τους γονείς μου που είναι όλη μέρα μαζί δεν εμπιστευεται ιδιαιτέρως. Θα προσπαθήσω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ και γι`αυτόν αλλα δεν τρέφω πολλές ελπίδες.
Νευρικό πάντως δεν θα τον χαρακτήριζα...μαλλον υπερβολικά φοβικό.
Θα κοιτάξω μήπως μπορώ να βρω και κάποιον ειδικό να μας βοηθήσει, αλλα είμαστε επαρχία και είναι σκούρα τα πράγματα. Αν έβρισκα ας πούμε κάτι στην Αθήνα θα μπορούσα το πολύ μια φορά την εβδομάδα να τον φέρνω αλλα θεωρω πως θα ήταν καλύτερα (για το σκυλί) να γινόταν στο "χώρο του" αρχικά τουλάχιστον γιατί είναι ένα πολύ φοβισμένο πλάσμα...

 

[Chloe]

απο τον απαραδεκτο αυτοαποκαλούμενο εθνικό σταρ

αμάν :shock:
Καλά ρε παιδιά χειρότερα δε βρήκατε? Φιλικά το λέω... απλά τον συγκεκριμένο ούτε να μου κάνει μανικιούρ δεν τον εμπιστευόμουν.

 

[Andromeda]

Συμφωνώ απόλυτα με τα όσα σου επεσήμανε η Mareco. Όταν η αλλαγή στον τρόπο ζωής του σκύλου είναι για το καλύτερο, δεν βλέπω γιατί θα έχει πρόβλημα. Πιστεύω ότι σιγά-σιγά θα εξοικειωθεί με την ζωή στο σπίτι, πάντα βεβαίως με την δική σου προσπάθεια και φροντίδα. Για το ζήτημα της στείρωσης, αρμόδιος να σου απαντήσει είναι ο κτηνίατρος. Απλώς θα πρέπει να βρείς ένα πολύ καλό κτηνίατρο ! Προσπάθησε όσο μπορείς να μην έχεις άγχος τον πρώτο καιρό που θα προσπαθείς να την βοηθήσεις να προσαρμοστεί στο σπίτι, γιατί όταν αισθανόμαστε έτσι τα σκυλιά το καταλαβαίνουν και αναστατώνονται. Σου εύχομαι όλα να πάνε καλά !!!

 

[Lara_kouklara]

Τι να σου πω τώρα, ότι και να πεις έχει δίκιο...η ημιμάθεια βλέπεις...
Ξέραμε απλά ότι καλύτερα να μην πάρουμε απο πετ-σοπ γιατί το προηγούμενο τσίουαουα (το 1991) απο πετσοπ και με πεντικρι (πλαστό) δεν ήταν καθαρόαιμο, μας είχαν πει και ένα δυο άτομα καλύτερα όχι πετσοπ,να βρούμε εκτροφέα. Ψάχνοντας στα τυφλά σχεδόν μια εκτροφέας που δεν έκανε τότε γέννες μας έστειλε σε αυτόν. δε θα ήθελα να πω το ονομα της γιατι δεν ειχα μιλησει εγω μαζι της. Ε ειπαμε αφου μας στελνει αυτη καλος θα είναι...δεν ψαξαμε παραπανω δυστυχώς. Θεωρήσαμε ότι οι "ειδικοί" "ξέρουν" και έχουν τις καλύτερες προθέσεις....
Πονεμένη ιστορία και πάθημα που έγινε σπουδαίο μάθημα τουλάχιστον.

Επί του θέματος τώρα, επειδή δεν έχω ιδέα απο εκπαιδευτές, πιστευεις ότι θα έκανε κανείς τον κόπο να έρθει μέχρι επαρχία? Δεν είμαστε και πολύυυυυυ μακρια απο Αθήνα. Θα κάνω μια πιο οργανωμένη έρευνα βέβαια όταν έρθει η ώρα αλλά....
Που είναι ο Σέζαρ Μίλλαν όταν τον χρειάζεσαι???

 

[Orilis]

Λάρα, στα χωριά απ'όπου κατάγομαι τώρα τελευταία γυρίζουν εκεί για μόνιμη κατοικία οι συνταξιούχοι, οι οποίοι σιγά σιγά ανακαινίζουν τα πατρικά τους και τα κάνουν αξιοπρεπη και κατοικήσιμα. Μάλιστα έχω δεί αρκετούς να προσθέτουν όροφο για να μπορεί να έρχεται και κανένα παιδί με την οικογένειά του.
Για να μένουν οι γονείς σου μόνιμα εκεί σημαίνει ότι ανακαίνιση δεν χρειάζεστε, αλλά μήπως υπάρχει η δυνατότητα αυτή που λέω με τον έξτρα όροφο? Εξηγόντας τους ότι έχεις συνηθήσει σε μια ανεξαρτησία κι ότι θέλεις να διαχειρίζεσαι εσύ το χώρο σου, όπως έκανες και όσο είσαι στην Αθήνα? Κι ότι έτσι θα είναι και τα δύο σκυλιά ευχαριστημένα και ο Άρης δεν θα αντιμετωπίσει κανένα παραπάνω πρόβλημα?

Αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι μια άμεση λύση...

 

[Chloe]

Επί του θέματος τώρα, επειδή δεν έχω ιδέα απο εκπαιδευτές, πιστευεις ότι θα έκανε κανείς τον κόπο να έρθει μέχρι επαρχία? Δεν είμαστε και πολύυυυυυ μακρια απο Αθήνα. Θα κάνω μια πιο οργανωμένη έρευνα βέβαια όταν έρθει η ώρα αλλά....

Δεν έχω ιδέα. Πού ξέρεις, μπορεί να υπάρχει και κανείς εκεί κοντά

 

[kopritis]

Για τη στείρωση, εγώ προσωπικά σε θυληκό ημίαιμο σκύλο που ενίοτε το σκάει, δεν θα το συζητούσα κάν. Θα την έκανα με κλειστά μάτια. Βρες μονο καλό κτηνίατρο εδώ στην Αθήνα να την κάνεις.

Ως προς την ενεργητικότητα μέσα στο σπίτι, είμαι σίγουρη ότι αν πας με διάθεση ν'ασχοληθείς μαζί της, την εκτονώνεις πολύ με βόλτες και ξεκινήσετε και λίγη εκπαίδευση (δεν θεωρώ οτι χρειάζεται απαραίτητα εκπαιδευτής.... το σκυλί ακούγεται έξυπνο και εύκολο, κι εσύ έτοιμη να διαβάσεις και να μάθεις) σε λίγο καιρό θα συνηθίσει και θα είναι ήρεμη και μέσα στο σπίτι. Απλά δεν έχει μάθει ακόμα..... Ενα crate θα βοηθήσει πάντως, για να διευκολύνεις λίγο και τους δικούς σου, αν και πάντα μπορείς να τη βγάζεις έξω όταν εσυ δεν είσαι σπίτι.

Πάρε κανα δυο βιβλία όμως για να μπεις στο κλίμα της εκπαίδευσης.

 

[agathe]

Που είναι ο Σέζαρ Μίλλαν όταν τον χρειάζεσαι???

Να'ξερες πόσες φορές τον έχω μελετήσει....!!!!!!!

Όσον αφορά στο πρώτο σκέλος του θέματός σου, θα έλεγα ότι όταν ένα σκυλί έχει συνηθίσει έξω, τον πρώτο καιρό που θα είναι μέσα θα συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται σε άγνωστο χώρο (άσχετα που μπορεί να μπαίνει ήδη που και που). Οπότε πρέπει σιγά σιγά να το μάθεις από την αρχή ότι αυτός θα είναι ο καινούριος του χώρος. Θα θέλει να τα μυρίσει όλα, να τα δει όλα κλπ. Στην αρχή λοιπόν θα χρειαστεί μεγάλη προσοχή, γιατί μπορεί να κάνει κάποια ζημιά (και μετά ποιός ακούει τον μπαμπά!), να μην κάθεται σε μια μεριά, να τσιγκλάει το μικρό και τούμπαλιν. Θέλω να πω, ότι τον πρώτο καιρό τα πράγματα δε θα είναι και ....piece of cake, αλλά στην τελική Ο ΕΠΙΜΕΝΩΝ ΝΙΚΑ!!!!!!!!

Και αφού όπως λες θα προσπαθήσεις για το καλύτερο, να μην υπάρχουν προστριβές με την οικογένεια, πιστεύω ότι θα τα καταφέρεις.
(και φαντάζεσαι τελικά ο σκύλος να γουστάρει το ....έξω;;;;; )

Όσο για το δεύτερο, το σωστότερο, όπως σου είπαν, είναι να απευθυνθείς σε ένα γιατρό που εμπιστεύεσαι και ξέρεις ότι θα κάνει το καλύτερο για το παρεάκι σου. (κι εμένα με αγχώνει η αναισθησία....)

Σόρυ για το σεντόνι!!!!

 

[kokoni]

αν κάνεις τον Άρη φυσιολογικό σκύλο τότε είσαι σίγουρα κρυφό ταλέντο στην εκπαιδευση σκύλων και μάλλον ο Cesar θα πρέπει να σε ψάχνει(για προσκύνημα)

το σκυλί δεν παίζεται.......έχει περάσει τύφο πολύ βαριάς μορφής και επέζησε
έχει πάθει βαριά διάσειση απο κουτουλιά σε σκαλί και επέζησε πάλι
απο χαρακτήρα είναι καντάφι και βάλε
και απο κουταβοηλικία το καλύτερο σενάριο που βάζει η φαντασία μου είναι κλεισμένος στην κλούβα απο τότε που απογαλακτίστηκε

αν τον κάνεις σκύλο ....... να παρατήσεις ότι άλλο σκέφτεσαι να κάνεις.....και να γίνεις εκπαιδευτρια........

για την Λάρα μην το σκέφτεσαι-με ένα κλίκερ σε ένα μήνα θα λύνει γεωμετρία -το σκυλί είναι αυξημένης ευφυΐας και αγαπάει τα πάντα και του πάντες...πολύ!!!

για τον ύπνο στην αρχή μπορεί να είναι λίγο κάπως αλλά με μιά κλούβα και ένα σκυλοκρέβατο μέσα (και μιά καλή βόλτα πρίν τον ύπνο για άδειασμα) όλα θα πάνε ρολόι

 

[sea-mol]

Το δωμάτιο που έχεις είναι υπερυψωμένο ισόγειο αν κατάλαβα καλά?
Μήπως να του βγάλεις μια σκαλίτσα για τον κήπο, να έχει το δωμάτιό σου για σπίτι και να μπαινοβγαίνει?
Αργότερα φαντάζομαι θα συνηθίσουν και οι δικοί σου και θα κινηθείτε πιο ιμπεριαλιστικά...

ΥΓ
Ποιος είναι ρε παιδιά ο εθνικός σταρ?

 

[mareco]

Enjoy !!!

 

[Chloe]

Ποιος είναι ρε παιδιά ο εθνικός σταρ?

http://www.chihuahua.gr/
δες και κλάψε...
(σόρρυ Λάρα!)

 

[sea-mol]

Ουόου!!!

 

[Chloe]

Mareco συγγνώμη αλλά βγήκες off topic.
Εγώ έβαλα το... εκτροφείο :maria:
(ξανα-σορρυ Λάρα)

 

[mareco]

Σωστή

 

[stamatia]

Χειρότερο κατσίκι απο το δικό μου δεν υπήρχε σε ακτίνα χιλιομέτρων. Η πινσερίνα που είχαμε ήταν γενικά ήσυχο σκυλί και κακομαθημένο αλλά μικρό σε μέγεθος. Τι έκανα ???Αρχισα να ψάχνω στο ιντερνετ και έπεσα πάνω σε αυτό το φόρουμ. Διάβασα πολλά ποστς και γράφτηκα. Με βοήθησαν αρκετοί άνθρωποι άλλοι κατ΄ιδίαν άλλοι μέσα απο τα δικά τους προβλήματα. Κατάλαβα οτι έπρεπε να ασχοληθώ με τον Ερμή και να του μάθω κάποια πράγματα για να συμβιώσουμε. Έκτοτε είναι ενα σκυλί τελείως διαφορετικό. Αφιέρωσα χρόνο και κόπο, άλλοτε αποηγοητευόμουν άλλοτε θύμωνα άλλοτε αισθανόμουν χαρά που μάθαινε όλο και κάτι παραπάνω. Που θέλω να καταλήξω : αφιέρωσε χρόνο στο σκυλάκι και όλα θα φτιάξουν εξάλλου εδώ υπάρχουν άνθρωποι να σε βοηθήσουν.
Έστω και καθυστερημένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΙΔΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΟΥ ΜΑΘΑΤΕ

 

[Lara_kouklara]

Παιδιά σας ευχαριστώ όλους για τις συμβουλές!
Για τη Λάρα είμαι πραγματικά πολύ αισιόδοξη αν ξεπεράσουμε τον πρώτο καιρό χωρίς ιδιαίτερες γκρίνιες (αν και εγώ μπορώ να γίνω πολύ πιο γκρινιάρα, οπότε νομίζω θα κερδίσω και αυτή τη...μάχη)
Θα προσπαθήσω να βάλω ένα πρόγραμμα με αρκετή εκτόνωση ώστε να κουράζεται όσο περισσότερο γίνεται (τα είχα καταφέρει κάπως όσο την είχα εδώ στην Αθήνα) και για αρχή θα την βάζω μόνο στο δωματιό μου και απο εκεί θα αρχίσει η επέκταση.
Όταν λείπω δε βλέπω ιδιαίτερο λόγο να είναι στο σπίτι, εφόσον έχει συνηθήσει τόσα χρόνια να μένει στον κήπο και έχει και προφυλαγμένο δωματιάκι...ίσως αργότερα που θα έχει συνηθήσει για τα καλά το σπίτι, μπορεί να δοκιμάσω, αλλα προς το παρόν, επειδή αν είναι να την αφήνω μέσα θα την κλεινω στο δωματιό μου (μικρό είναι) νομίζω καλύτερα στον κήπο

Kritikopoula όπως καταλαβαίνεις το να μπει ένας επιπλέον όροφος δεν είναι κάτι που το λες και σε μια μέρα ή σε ένα μήνα γίνεται Έτσι κι αλλιώς μετά από κάποιο καιρό θα...απογαλακτιστώ και θα βρω δικό μου σπίτι και νομίζω ότι ο επιπλέον όροφος δε θα είχε μπορέσει να ολοκληρωθεί πιο γρήγορα

sea-mol το δωματιό μου δεν είναι ισόγειο και δεν έχω καν μπαλκόνι προς το παρόν θα τη περνάμε λίγο κλεισμένες στο μικρό μου δωματιάκι αλλα έχω εμπιστοσύνη στο σκυλί μου, πραγματικά είναι ένα σπάνιο πλάσμα, και πιστευω ότι κάνοντας ότι πρέπει σύντομα θα κινούμαστε ελευθερες σε όλο το σπίτι

Chloe μη ζητάς συγγνώμη! Ξέρω καλά τι μ@λ@κι@ κάναμε

Stamatia εσύ έχει τζακ ράσσελ. Είμαι σίγουρη ότι είναι χειρότερο κατσίκι απο τη δικιά μου αλλα μάλλον σας ρίχνουμε καμια 20αρια κιλά οπότε κατσικίζωντας λιγότερο μπορούμε να κάνουμε μάλλον περισσότερες ζημιές.

Για τη στείρωση το σκέφτομαι μάλλον θετικά, έχουμε βρει καλή γιατρό σε σχετικά κοντινο χωριό, όπως ξανάπα, οπότε ευτυχώς δε χρειάζεται να έρθουμε Αθήνα. Θα μελετήσω λίγο ακόμα, θα ρωτήσω και τη γνώμη της και θα αποφασίσω...μάλλον θετικά γιατί έχει δίκιο η kopritis, έτσι το σκέφτομαι κι εγώ.

Τέλος, για τον Άρη, επειδή είναι ΠΟΛΥ ιδιαίτερη περίπτωση και φοβάμαι μην κάνουμε κι άλλα λάθη στην προσπάθειά μας να τον "διορθώσουμε" όντας άσχετοι, πιστευω καλύτερα να βρούμε έναν ειδικό να μας βοηθήσει.
Βρήκα αυτό: http://www.positive-training.gr/ (έχετε ακούσει τίποτα?) θα το κοιτάξω λίγο παραπάνω, θα μιλήσω και μαζί του όταν έρθει η ώρα και ελπίζω να μπορεί να μας βοηθήσει γιατί οι επιλογές μας είναι περιορισμένες

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ!