γιατι βαφτιζεις πραγματα που συμβαινουν στη ζωη ως ευτυχια και χαρα τοτε;
πως ειναι δυνατον να υπαρχει στη ζωη μια ιδια κατασταση οταν δεν υπαρχεις μονο εσυ;
Η "άγρια" πανίδα των πόλεων...
- Thread starter canis
- Ημερομηνία δημιουργίας
πως ειναι δυνατον να υπαρχει στη ζωη μια ιδια κατασταση οταν δεν υπαρχεις μονο εσυ;
Ας πουμε οτι ο σκυλος μπορει να προσαρμοστει και να επιβιωσει, διαταρασσοντας την υπαρχουσα ισορροπια, χωρις την βοηθεια του ανθρωπου - των εθελοντων στην προκειμενη. Ειναι ομως αλλο η Παρνηθα αλλο η πολη.
@spyv
Το πρώτο πρόσωπο το χρησιμοποίησα συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό μου σε πράγματα που ο άνθρωπος κάνει (άσχετα με την συχνότητα που εγώ το κάνω και αν το κάνω).
Εγώ κι εσύ έχουμε το ίδιο μηνιαίο εισόδημα, π.χ. 600€ (ίδια κατάσταση). Εσύ νιώθεις φτωχός και δυστυχισμένος κι εγώ προνομιούχος και ευτυχισμένος.
Εγώ κι εσύ είμαστε και οι δύο σε αμαξίδιο, δεν μπορούμε να περπατήσουμε (ίδια κατάσταση). Εσύ νιώθεις τυχερός που ζεις και συνεχίζεις να απολαμβάνεις την ζωή ευτυχισμένος κι εγώ είμαι δυστυχισμένος και σε κατάθλιψη.
Εγώ κι εσύ βλέπουμε ένα σκύλο, τον ίδιο σκύλο, να κοιμάται στην πλατεία, βρώμικο (ίδια κατάσταση). Εσύ βλέπεις ένα αδέσποτο που χρειάζεται ένα μπάνιο, μια αποπαρασίτωση, εμβόλια, στείρωση και ένα καλό σπίτι κι εγώ βλέπω ένα σκύλο.
Υπάρχουν, λοιπόν, σταθερές και ίδιες καταστάσεις που ο κάθε ένας αντιλαμβάνεται, μεταφράζει και βιώνει διαφορετικά. Δεν είμαι σε θέση να πως ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο και μάλλον δεν νομίζω πως μπορεί κάποιος να το πει.
Τα αδέσποτα, αλλά και η έννοια "σκύλος" είναι διαφορετικά δομημένη και εδραιωμένη στο μυαλό του κάθε ανθρώπου. Αυτό έχει και σαν αποτέλεσμα ο κάθε ένας να δρα και να αισθάνεται διαφορετικά για τους σκύλους. Κατ' επέκταση και διαφορετικά για τους σκύλους σε σχέση με τα υπόλοιπα ζώα και πράγματα (για αυτό π.χ. στο dogforum θα σου πουν πως είναι άλλο ο σκύλος και άλλο η γάτα σαν "αδέσποτα", ενώ στο mycat, ας πούμε, θα σου πουν κάτι διαφορετικό).
Προσωπικά, θέλω να μαθαίνω τι σκέφτονται και πως σκέφτονται και οι άλλοι, αλλά και πως αντιδρούν σε αυτά που εγώ μπορεί να σκέφτομαι. Για αυτό και κάποια από τα θέματα που ανοίγω (για όσους κάποιες φορές δεν καταλαβαίνουν τον λόγο ύπαρξης των θεμάτων
). Σε καμία περίπτωση δε με ενδιαφέρει να πείσω ή να πω το "σωστό".
Το πρώτο πρόσωπο το χρησιμοποίησα συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό μου σε πράγματα που ο άνθρωπος κάνει (άσχετα με την συχνότητα που εγώ το κάνω και αν το κάνω).
Εγώ κι εσύ έχουμε το ίδιο μηνιαίο εισόδημα, π.χ. 600€ (ίδια κατάσταση). Εσύ νιώθεις φτωχός και δυστυχισμένος κι εγώ προνομιούχος και ευτυχισμένος.
Εγώ κι εσύ είμαστε και οι δύο σε αμαξίδιο, δεν μπορούμε να περπατήσουμε (ίδια κατάσταση). Εσύ νιώθεις τυχερός που ζεις και συνεχίζεις να απολαμβάνεις την ζωή ευτυχισμένος κι εγώ είμαι δυστυχισμένος και σε κατάθλιψη.
Εγώ κι εσύ βλέπουμε ένα σκύλο, τον ίδιο σκύλο, να κοιμάται στην πλατεία, βρώμικο (ίδια κατάσταση). Εσύ βλέπεις ένα αδέσποτο που χρειάζεται ένα μπάνιο, μια αποπαρασίτωση, εμβόλια, στείρωση και ένα καλό σπίτι κι εγώ βλέπω ένα σκύλο.
Υπάρχουν, λοιπόν, σταθερές και ίδιες καταστάσεις που ο κάθε ένας αντιλαμβάνεται, μεταφράζει και βιώνει διαφορετικά. Δεν είμαι σε θέση να πως ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο και μάλλον δεν νομίζω πως μπορεί κάποιος να το πει.
Τα αδέσποτα, αλλά και η έννοια "σκύλος" είναι διαφορετικά δομημένη και εδραιωμένη στο μυαλό του κάθε ανθρώπου. Αυτό έχει και σαν αποτέλεσμα ο κάθε ένας να δρα και να αισθάνεται διαφορετικά για τους σκύλους. Κατ' επέκταση και διαφορετικά για τους σκύλους σε σχέση με τα υπόλοιπα ζώα και πράγματα (για αυτό π.χ. στο dogforum θα σου πουν πως είναι άλλο ο σκύλος και άλλο η γάτα σαν "αδέσποτα", ενώ στο mycat, ας πούμε, θα σου πουν κάτι διαφορετικό).
Προσωπικά, θέλω να μαθαίνω τι σκέφτονται και πως σκέφτονται και οι άλλοι, αλλά και πως αντιδρούν σε αυτά που εγώ μπορεί να σκέφτομαι. Για αυτό και κάποια από τα θέματα που ανοίγω (για όσους κάποιες φορές δεν καταλαβαίνουν τον λόγο ύπαρξης των θεμάτων
). Σε καμία περίπτωση δε με ενδιαφέρει να πείσω ή να πω το "σωστό".
@betty coltrane
Αν μου ζητάς την γενικότερη άποψη μου, είναι αυτή που έχω γράψει... Να μάθουμε να συνυπάρχουμε με σεβασμό (με αδέσποτα, δεσποζόμενα, σκυλιά, γατιά, κοράκια και συναμετάξυ μας). Μια μικρή φράση που χωρά πολύ εξήγηση και ανάλυση, αλλά και αμφισβήτηση.
Τώρα αν με πας σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, μπορώ να σου πω την άποψη μου. Μια άποψη που θα βασίζεται σε αυτό που εγώ εννοώ με το "συνύπαρξη" και θα προσεγγίζει το θέμα με διαφορετικό τρόπο, πιθανόν, για κάθε περίπτωση.
Αν μου ζητάς την γενικότερη άποψη μου, είναι αυτή που έχω γράψει... Να μάθουμε να συνυπάρχουμε με σεβασμό (με αδέσποτα, δεσποζόμενα, σκυλιά, γατιά, κοράκια και συναμετάξυ μας). Μια μικρή φράση που χωρά πολύ εξήγηση και ανάλυση, αλλά και αμφισβήτηση.
Τώρα αν με πας σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, μπορώ να σου πω την άποψη μου. Μια άποψη που θα βασίζεται σε αυτό που εγώ εννοώ με το "συνύπαρξη" και θα προσεγγίζει το θέμα με διαφορετικό τρόπο, πιθανόν, για κάθε περίπτωση.
Θα ήθελα να κανω μια παρατήρηση στην πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που έχει γίνει.
Ο αδεσποτος σκυλος ΔΕΝ είναι ζώο προς εξαφάνιση.
Τα καταφερνει περίφημα, μάλιστα είναι τόσο ικανός που παρόλες τις προσπάθειες των ανθρώπων δεν μειώνεται ο πληθυσμός του.
Δεν χρειάζεται να σωθεί.
Το πρόβλημα είναι του ανθρώπου που βλέπει ένα πατημένο κουτάβι και σπαραζει η καρδιά του, ενώ παραδιπλα βλέπει έναν πατημένο αρουραίο και μορφαζει από αηδία.
Καλώς η κακώς η ζωή για τα ζώα είναι επιβίωση. Μόνο έτσι εξελίσσονται τα είδη και αποκτούν χρήσιμες ικανότητες για την επιβίωση τους.
Ο σκύλος επελεξε να " παρασιτεί " κοντά μας γιατί αυτό τον βοηθάει να επιβιώνει. Δεν είναι ανθρώπινο δημιούργημα όπως οι σύγχρονες ράτσες επιλεκτικής εκτροφής που με κάθε γενιά χάνουν την ικανότητα της επιβίωσης.
Ο αδεσποτος σκυλος ΔΕΝ είναι ζώο προς εξαφάνιση.
Τα καταφερνει περίφημα, μάλιστα είναι τόσο ικανός που παρόλες τις προσπάθειες των ανθρώπων δεν μειώνεται ο πληθυσμός του.
Δεν χρειάζεται να σωθεί.
Το πρόβλημα είναι του ανθρώπου που βλέπει ένα πατημένο κουτάβι και σπαραζει η καρδιά του, ενώ παραδιπλα βλέπει έναν πατημένο αρουραίο και μορφαζει από αηδία.
Καλώς η κακώς η ζωή για τα ζώα είναι επιβίωση. Μόνο έτσι εξελίσσονται τα είδη και αποκτούν χρήσιμες ικανότητες για την επιβίωση τους.
Ο σκύλος επελεξε να " παρασιτεί " κοντά μας γιατί αυτό τον βοηθάει να επιβιώνει. Δεν είναι ανθρώπινο δημιούργημα όπως οι σύγχρονες ράτσες επιλεκτικής εκτροφής που με κάθε γενιά χάνουν την ικανότητα της επιβίωσης.
Μηπως πρεπει να γινει ενας διαχωρισμος μεταξυ αδεσποτων και village dogs; Γιατι δε μου φαινεται οτι ισχυουν τα ιδια για τις δυο κατηγοριες.
