Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο:
1. Ολόκληρη η γενετική ποικιλλία της κάθε φυλής είναι αυτή που υπήρχε στους θεμελιακούς προγόνους που την σχημάτισαν. Αυτή η γενετική ποικιλλία είναι πεπερασμένη.
2. Σε κάθε γενιά, υπάρχει απώλεια αλληλόμορφων γονιδίων, είτε τυχαία, λόγω γονιδιακής διολίσθησης, είτε λόγω εκτροφικής επιλογής, επειδή οι εκτροφείς επιλέγουν τους σκύλους που προτιμούν και αποκείουν άλλους από τον αναπαραγωγικό πληθυσμό.
3. Επειδή οι καθαρόαιμες φυλές έχουν κλειστά γενεολογικά μητρώα, τα γονίδια που χάνονται δεν μπορούν να αντικατασταθούν.
4. Επομένως, από τη στιγμή που μια φυλή θα αναγνωριστεί σαν καθαρόαιμη και τα γενεαλογικά της μητρώα θα κλείσουν, η απώλεια γενετικής ποικιλλίας συν τω χρόνω είναι αναπόφευκτη και ακάθεκτη.
5. Δεν γίνεται να αφαιρεθεί ένα μοναδικό γονίδιο από τον πληθυσμό μιας φυλής. Αυτό που γίνεται είναι να αποκλειστεί ένας σκύλος, με όλα τα γονίδιά του.
6. Επιπλέον, δεν γίνεται να επιλέξεις εκτροφικά ένα επιθυμητό ή να αποφύγεις ένα ανεπιθύμητο γονίδιο, γιατί τα γονίδια τείνουν να κινούνται (μεταβιβάζονται) σε ομάδες, "πακέτο" με άλλα. Επομένως, όταν επιλέγεις με σκοπό να αποκτήσεις ή να αποφύγεις ένα χαρακτηριστικό στην εκτροφή σου, αποκτάς ή απορρίπτεις ολόκληρο το "πακέτο".
7. Εκτρέφοντας για ομοζυγωτία σε κάποια χαρακτηριστικά, σημαίνει εκτροφή για ομοζυγωτία σέ όλα. Η ομοζυγωτία είναι το φιλί του θανάτου για το ανοσοποιητικό. Και καθώς η γενετική ποικιλλία συρικνώνεται, μειώνεται και η δυνατότητα του εκτροφέα να βελτιώσει την φυλή μέσω εκτροφικής επιλογής, γιατί η επιλογή προϋποθέτει και χρειάζεται ποικιλλία.
8. Οι επιπτώσεις της ενδογαμίας σε όλα τα ζώα είναι ύπουλες αλλά προφανείς - μειωμένη γονιμότητα, δυστοκία, μικρές τοκετομάδες, υψηλή θνησιμότητα κουταβιών, κουτάβια που δεν αναπτύσσονται καλά, μικρή διάρκεια ζωής κ.α. Οι γενετικά υγιείς σκύλες πρέπει να μένουν έγγυες όταν γονιμοποιούνται. Πρέπει να αποκτούν μεγάλες τοκετομάδες υγιών κουταβιών με χαμηλή θνησιμότητα. Τα ζώα που δεν μπορούν να αποκτήσουν βιώσιμους απογόνους υφίστανται τις συνέπειες της φυσικής επιλογής (τα γονίδιά τους δεν επιβιώνουν).
9. Η φυσική επιλογή αφαιρεί από τον αναπαραγωγικό πληθυσμό τα μεταλλαγμένα κυρίαρχα γονίδια που μειώνουν το σφρίγος και την βιωσιμότητα των ζώων. Τα μεταλλαγμένα υποτελή γονίδια δεν έχουν επιπτώσεις αν δεν είναι ομόζυγα. Κατ' αυτόν τον τρόπο τα σπάνια άλληλόμορφα δεν χανονται και κάθε ζώο έχει κάποια.
10. Φέρνοντας στον κόσμο μια ομάδα κουταβιών που φέρει μια -πρώην- σπάνια μετάλλαξη, η συχνότητα του αλληλόμορφου αυτού στον πληθυσμό αυξάνεται και επομένως αυξάνεται ανάλογα και η πιθανότητα δημιουργίας ομοζυγωτών ενός ανεπιθύμητου αλληλόμορφου.
11. Οι γενετικές παθήσεις που οφείλονται σε υποτελή γονίδια δεν εμφανίζονται ξαφνικά από το πουθενά σε μια φυλή. Το ελαττωματικό γονίδιο υπήρχε πιθανότατα στην φυλή ανέκαθεν. Δημιουργώντας άπειρο αριθμό φορέων, κάποια στιγμή αποκτάται (εκδηλώνεται) και η πάθηση.
12. Η χρήση ελέγχων του ΔΝΟ (DNA) για την αποφυγή γενετικών παθήσεων δεν μπορεί να κάνει μια φυλή υγιέστερη (δες τα 2, 5 & 6).
13. Η φυλή θα συνεχίσει να χάνει γονίδια (κατα τύχη ή λόγω εκτροφικής επιλογής) μέχρι το σημείο που κάποτε η γονιδιακή δεξαμενή δεν θα έχει πλέον τα γονίδια που είναι απαραίτητα για να γεννηθεί ένας υγιής σκύλος.
14. Τότε πλέον η φυλή μπορεί να είναι φαινομενικά πανέμορφη (λόγω της επιλογής φυλετικού τύπου) αλλά θα υποφέρει από όλες τις δυσμενείς επιπτώσεις της γενετικής ένδειας.
15. Ο μόνος τρόπος να βελτιωθεί η υγεία μίας φυλής είναι η καλή διαχείρηση της υγείας της γονιδιακής δεξαμενής της.
16. Η ατομική υγεία των σκύλων δεν μπορεί να βελτιωθεί χωρίς την γενική βελτίωση της υγείας του πλήθυσμού της φυλής. Η πληθυσμιακή γενετική επιστήμη παρέχει τα εργαλεία και τις μεθόδους για την γενετική διαχείριση των ζωικών πληθυσμών.
17. Οι εκτροφείς μπορούν να βελτιώσουν την υγεία των σκύλων τους αν κατανοούν και χρησιμοποιούν τα εργαλεία και τις μεθόδους της πληθυσμιακής γενετικής.
(Τίτλος και απόδοση στα ελληνικά : Μαρία Γκινάλα)
της Carol Beuchat, PhD (USA) – Founder & Scientific Director, Canine Genetic Resources *
