Λοιπόν πήγαμε και είδαμε σήμερα τον εκπαιδευτή των Γερμανικών Ποιμενικών που διαθέτει τέσσερεις Γερμανικούς και έναν Αυστραλέζο. Εννοείται ότι οι τέσσερεις ΓΠ είναι στρατιωτάκια και ο Αυστραλέζος είναι ο τζαναμπέτης της παρέας. Καθίσαμε και τα 'παμε μιάμισυ ώρα και παρακολούθησε και το χοντρομπαλούδικο που έκανε τα δικά του, μούφιαζε γενικώς και ζητιάνευε φαΐ και λιχουδιές ως συνήθως. Μόλις τελειώσουμε λοιπόν τη μέση εκπαίδευση, ξεκινάμε μαθήματα για έξι μήνες όπου δε θα πέφτει τόσο λιχουδιά και στο τέλος θα περάσει και το AKC με κανονικές εξετάσεις για το Good Citizen Test που το έχουμε αγρίως ανάγκη και είναι δύσκολο να το περάσει κανείς διότι τότε σημαίνει ότι το σκυλί έχει γίνει καλό και άγιο και έρχεται όταν το φωνάζεις, περπατάει κανονικά με λουρί και κάνει διάφορα σκυλίσια. Αυτό που δε θα 'χει είναι ακροβατικά. Το τεστ αυτό πρέπει να το πάρουμε διότι αρχίσανε και το ζητάνε σε ξενοδοχεία και ενοικιάσεις, κλπ. και ναι μεν το Μουφ είναι καλό μουφάκι, αλλά κάνει και τα δικά του.
Ο τύπος επίσης μου είπε ότι το Μουφ με έχει εκπαιδεύσει αγρίως, είναι πανέξυπνο και ξέρει πώς να πατάει τα κουμπιά μου!
:shock:
Το έχει κόψει επίσης για μάλλον φυσικό ταλέντο επί της ποιμενικής (καθότι τσομπάν κιοπέκ) και γενικώς άτομο με γνώμη που ξέρει πώς να παίζει το γλυκούλι, το γκρινιάρικο και το μωρό. Νομίζω μάλιστα ότι ανακάλυψα σήμερα κάτι σημαντικό: άρχισα να καταλαβαίνω λίιιιιιιιιιγο ότι το Μουφ δεν είναι άνθρωπος αλλά σκύλος και ότι σκύλος και άνθρωπος δεν ταυτίζονται!
Τώρα θα μου πείτε κομίζω γλαύκα εις Αθήνας. Το θέμα είναι ότι δεν το έχω συνειδητοποιήσει ότι ακόμα και μερικά πράματα που κάνει το Μουφ έχουν να κάνουν με το ότι είναι ζώο και όχι άνθρωπος. Για παράδειγμα:
1) Όταν παίζουμε το πιάσε το μπαλλάκι με το Μουφ δεν πρόκειται για χαριτωμένο παιχνιδάκι όπου το Μουφ κυνηγάει το μπαλάκι να μου το φέρει και τινάζει το κεφάλι του πέρα-δώθε διότι είναι χαριτωμένο κι εγώ τρελλαίνομαι να το βλέπω και γίνομαι κοινώς σούπα. Αντίθετα κάνει το ίδιο που θα έκανε στη φύση ως άγριο ζώο (αν ήταν) κυνηγώντας ένα ζώο, το οποίο θα σκότωνε τινάζοντας το κεφάλι έτσι. Επιπλέον, όταν κάνει τσίου-τσίου το κουκλάκι του και μου το φέρνει κι εγώ το δείχνω περήφανη στο βίντεο για πλάκα, πρόκειται για το ίδιο που θα έκανε αν το ζώο έβγαζε κραυγές και το καθάριζε το μοβόρικο Μουφ κι όχι διότι είναι κουδουνίστρα κι εγώ κορδώνομαι και λέω "αχ καλέ, τι έξυπνο Μουφάκι και πώς ανακάλυψε ότι έχει πλάκα να κουνάει το κεφάλι ώστε να κάνει γκλαν-γκλουν η κουδουνίστρα!!!!!
:shock::shock:
Γι' αυτό άλλωστε και το κάνει με κάθε παιχνίδι και όχι μόνο με κουδουνιστροειδή!!
aja1: Το να καταλάβω αυτό είναι πολύ σημαντικό.
2) Επίσης η διελκυστίνδα που τη βρίσκω χαριτωμένη και του λέω "Έλα Μουφάκι, κάνε γουρ-γουρ! Ωωωωωωωωωωω, ΤΙ ΔΥΝΑΤΟ που είναι αυτό το Μουφ!" Δεν πρόκειται για χαριτωμένες Μουφιές, αλλά για αυτό που κάνουν δυο σκύλοι στη φύση όταν τραβοκοπάνε το κουφάρι ενός ζώου!!!!
Τα visuals αυτά μπορεί να μου χαλάνε την εικόνα του Μουφίου ξαπλωμένου με τα ποδαράκια μπροστά και μένα να λέω "αχούουουουουουουου έχει βάλει και τα χεράκια του" και να συνειδητοποιώ ότι πρόκειται για ποδαράκια που πατάνε εξυπνότατα τα κουμπάκια μου, αλλά τουλάχιστον θα μπορέσω μάλλον να βγάλω από το μυαλό μου τις τρομερές εικόνες βασανισμένων σκύλων στην Ελλάδα, διότι πλέον το έχω παραχ*σει και έχω ξεπεράσει κάθε λογικό όριο αφού σκέφτομαι ως εξής:
1) Πολλοί Έλληνες βασανίζουν τους σκύλους τους και τους στερούν τροφή και νερό.
2) Οι ελληνικές αρχές δεν προστατεύουν τους σκύλους και η διεθνής κοινότητα δεν κάνει τίποτα διότι οι σκύλοι δεν έχουν ανθρώπινα δικαιώματα.
3) Εγώ είμαι Ελληνίδα.
4) Το Μουφ είναι σκύλος που πεινάει συνέχεια, τον είχανε παρατήσει και τον πήρα εγώ, αλλιώς θα τον είχε φάει η μαρμάγκα ή ακόμα χειρότερα.
5) Το Μουφ είναι ένα χαριτωμένο, αθώο γλυκουλάκι.
6) Το Μουφ πέφτει κάτω και αναστενάζει.
7) Όσοι αναστενάζουν έχουνε καντάρια απελπισίας διότι η άτιμη ζωή τους βαράει και τους κλωτσάει.
8 ) Είναι ευκολότερο θεωρητικά να κλωτσήσει κανείς ένα ανυπεράσπιστο ζώο που είναι ξαπλωμένο κάτω.
Άρα είμαι ένα ελληνικό κάθαρμα που βασανίζει το σκύλο του και του στερώ τροφή και νερό και ετοιμάζομαι να το κλωτσήσω. Κι αν δεν το έχω κάνει μέχρι τώρα, αρνούμενη να το κανακέψω και να το ταΐσω μέχρι σκασίματος, δυνητικά το κάνω, άρα και ουσιαστικά το κάνω αρνούμενη να τον αφήσω να μου ανεβεί στο κεφάλι και να γίνει κύριος του ψυγείου.
Και ούτω το χοντρομπαλούδικο κάνει ό,τι του γουστάρει εδώ μέσα και έχει γίνει τετράπαχο και μου ΄χει πάρει τον αέρα και δεν ξέρει, ούτε ενδιαφέρεται φυσικά ποσώς να μάθει τι μαλακίες περνάν από το μυαλό μου!!
Να σας πω και μια ιστορία φρίκης που μου είπε ο τύπος: ένας πελάτης του είχε ένα Αυστραλέζικο χειραγωγούν τέρας που του άρεσε το παγωμένο νερό. Μόλις λοιπόν έφευγε το αφεντικό για δουλειά, έτρεχε το τέρας στο ψυγείο, ανέβαινε στα δυο πόδια, πίεζε εκείνο το κουμπί και έρριχνε παγάκια στο πάτωμα και μετά τα έτρωγε!! Αυτή η ιστορία γινότανε όλη τη μέρα μέχρι που τον έβρισκε ο δόλιος ο αφεντικός το βράδυ να είναι ξαπλωμένος εν τω μέσω αιωνίων πάγων και να έχει φυσικά κάνει το πάτωμα κ*λο!!!
:shock::shock::shock::shock::shock:
Ερώτηση κρίσης: τελικά το χοντρομπαλούδικο μ' αγαπάει ή όχι?
