Ο αντρας μου ειχε απολυτα δικιο, οταν επεμενε και χτυπιοταν να παρουμε μονοκατοικια!!!
Αυτό που λέει η Αντριάννα, είναι το πιο σημαντικό απ' όλα!
Κι εμείς το θέλαμε πολύ, Αντριάννα μου... και, μάλιστα, ο Casper ήταν (και συνεχίζει να είναι) ο "λαγός" αυτού του "project"...
Αλλά, πέσαμε στην οικονομική κρίση και "μαζευτήκαμε"...
Αν ο γείτονας θέλει να παραπονεθεί κάτι θα βρεί, μου έχουν κάνει παρατήρηση πριν απο χρόνια γιατί ο γιός μου -τριών χρονών τότε - περπατούσε ξυπόλητος, και τους ενοχλούσε ο θόρυβος!!
Είναι γεγονός... γι' αυτό λέμε:
"Πυρ, γυνή και θάλασσα
και κακιά γυναίκα...
και κακός γείτονας"...
Αν μπλέξεις με κακό γείτονα, είτε έχεις σκύλο είτε όχι... καλό θα είναι να αρχίζεις να σκέφτεσαι τη μετακόμιση...
Το κόλπο είναι να κάνεις τους "από κάτω" φίλους και ξεμπερδεύεις...
Αν γίνεται αυτό, είναι ευχής έργο!
takisft, μπορεί η anastasiak να μην έχει τόσο καλούς "από κάτω" όσο εσύ
Θα μπορούσε και να ισχύει σε αρκετές περιπτώσεις...
σε μας έμενε 2 ορόφους πιο κάτω μία γειτόνισα που διαμαρτυρόταν με πιο "κατινίστικο" τρόπο στη γυναίκα μου, ενώ σε μένα ήταν όλο μέλι-γάλα...
Γενικά, συμφωνώ αρκετά και με τη mareco... καλό είναι να ακολουθούμε το γνωστό "δρόμο της καμήλας"...
Ας πούμε, εγώ έχω αρκετά καλούς γείτονες, δεν το συζητάω, γιατί θα πέσει κεραυνός να μας κάψει!
Παρόλα αυτά, χειμώνα-καλοκαίρι, οι μεγάλες επιφάνειες είναι στρωμένες με μοκέτες ή χαλιά (που αλλάζουν 2 φορές το χρόνο, ανάλογα με την εποχή)... μέχρι και στο 50% του μπαλκονιού!
Και μας έχουν σώσει, γιατί, φανταστείτε να είχαμε και τα μεταμεσονύκτια (και μεσημεριανά) "πατουσάκια", ΜΑΖΙ με τις "κανονιές" που πέφτουν συχνά-πυκνά, έξω στο μπαλκόνι...
Αυτό, βέβαια (με τα στρωσίδια), το κάνουμε και λόγω της δικής μου "ψυχοπαθολογίας", για προστασία των αρθρώσεων κλπ...
Γιατί, όπως και να το κάνεις, τα "ποδαράκια" των σκυλιών ακούγονται... και όταν του μικρού, ή της Μόκας, τους καπνίσει να σηκωθούν και να κάνουν περιπολία σε όλο το σπίτι στις 4:30 το πρωί... και πατήσουν σε πάτωμα που δεν είναι στρωμένο, είναι ενοχλητικό και για μένα ακόμα...
Ασε δε, που μπορεί να συναντήσουν κανένα παιχνίδι τους και να το πετάξουν στο πάτωμα!
Ασε δε που ο Casper, όταν "αλλάζει πλευρό" στον ύπνο του νομίζεις ότι πέφτει στο πάτωμα μπάλα του μπάσκετ!
...γιατί δεν του αρέσει του βλασταριού μας το στρωματάκι του, ειδικά το καλοκαίρι... και θέλει να ξαπλώνει στο πάτωμα...
Ευτυχώς, τον τελευταίο καιρό δεν τους φοράμε τους πνίχτες τους όταν είναι στο σπίτι, γιατί παλιότερα ακουγόταν σαν μπάλα του μπάσκετ, με κάτι σιδερένιο επάνω της!!!
Υ.Γ. Και ξέχασα το βασικό: Ο ΓΑΤΟΣ !!!
Ο οποίος κοιμάται με κλειστή πόρτα στο δωμάτιό του, για να μην κάνει ολονύκτιο πάρτυ με τον κούταβο...
Και, κατά καιρούς, κατά τις 5 τα ξημερώματα, ανεβαίνει σε μία βιβλιοθήκη και πηδάει με όλη του τη φόρα πάνω στο χερούλι της πόρτας (για να την ανοίξει) και μετά σκάει κάτω... και ξανά... και ξανά...
Φαντάσου, λοιπόν, το γείτονα από κάτω!!!