Θα έλεγα να μην αγιοποιούμε τα φυσικα προιόντα.
Και η γύρη φυσική και βιολογική είναι αλλά φέρνει αλλεργίες! Και ο καπνός, η κάνναβη, το όπιο κλπ κλπ, φυσικά και βιολογικά είναι αλλά δεν συνιστώνται..
Στον αντίποδα πχ η ασπιρίνη είναι προιον του εργαστηρίου, αλλά έχει αποδειχθεί εκπληκτικό φάρμακο.
Πάντως φυσικές ή μη, όλες χημικές ενώσεις είναι. Αυτό που μετράει είναι σε τι ποσοστό πετυχαίνει η καθε μία το σκοπό της, τι επιπτώσεις βραχυπρόθεσμα η μακροπρόθεσμα έχει και ποιές αντενδείξεις, ώστε να κρινουμε αν αξίζει ή όχι η χρήση τους.
Τα βιολογικά προιόντα έχουν πολλά + ... δεν είναι το ίδιο... και η ηρωίνη είναι "καλύτερη" απο το χασίσι στους ναρκομανής αλλά είναι θέμα χρόνου πότε θα κερδίσουν το εισητήριο για τον άλλο κόσμο.
Ποτέ δεν αποδείχθηκε η ασπιρίνη εκπληκτική παραμόνο απο τους ίδιους τους έμπορες... δεδομένου ότι θα εξαρτηθείς απο αυτό το οποίο αργά σου φερνει άλλα προβλήματα αργότερα και πάει λέγοντας...
Όσο μπορεί να αποφύγει κάποιος τις καρκινογόνες χημικές ουσίες κλπ καλό είναι. Επίσης στα βιολογικά προιόντα δε χρησιμοποιούν πειραματόζωα(ίσως να μην αφορά πολλούς αλλά εμένα με αφορά)
Συστατικά Eukacid ---> λεβαντίνη, έλαιο ευκαλύπτου, σιτρονέλλα
Αμπούλα advantix ----> 2,5ml περιέχει 250mg ιμιδακλοπρίδη και 1.250mg περμεθρίνη
Η περμεθρίνη (permethrin) ανήκει στην κατηγορία των φθειροκτόνων και απορροφάται ταχέως διά μέσου του περιβλήματος του εντόμου. Η κύρια προκαλούμενη παθοφυσιολογική βλάβη είναι η επαγωγή ηλεκτροχημικών ανωμαλιών, κατά μήκος τωων μεμβρανών των διεγερσίμων κυττάρων, οι οποίες οδηγούν σε/αισθητηριακή υπερευερεδιστότητα, αταξία και πρηνισμό (παράλυση).
Το μειoνέκτημα της Περμεθρίνης
Ένα δραστικό συστατικό που πρέπει να προσέχετε είναι η περμεθρίνη (permethrin), η οποία χρησιμοποιείται σε ρούχα, παπούτσια, κουνουπιέρες και είδη κάμπινγκ για να σκοτώνει και να απομακρύνει τα έντομα.
Η περμεθρίνη ανήκει σε μια ομάδα χημικών ουσιών που ονομάζονται «πυρεθροειδή», τα οποία είναι γνωστό ότι έχουν νευροτοξικές επιδράσεις (Toxicology, 2002; 171: 3–59). Με την κατάποση, η περμεθρίνη μπορεί να προκαλέσει ζάλη, κεφαλαλγία, θόλωση της όρασης, κώμα, σπασμούς και θάνατο (Toxicol Rev, 2005; 24: 93 - 106). Με την έκθεση μέσω του δέρματος, ωστόσο, εκτιμάται ότι είναι υπεύθυνη -τουλάχιστον εν μέρει- για ασθένειες που εμφανίστηκαν σε βετεράνους του πολέμου του Κόλπου (Toxicol Lett, 2002; 135:61 - 71).
Επίσης, υπάρχει η ανησυχία ότι η περμεθρίνη ίσως είναι καρκινογόνος. Σε μελέτες σε ζώα, η περμεθρίνη έχει βρεθεί ότι προκαλεί όγκους στους πνεύμονες και στο ήπαρ σε ποντίκια, εξωθώντας έτσι την Αμερικανική οργάνωση Προστασίας Περιβάλλοντος στην κατάταξη της περμεθρίνης στις «πιθανώς καρκινογόνες ουσίες για τον άνθρωπο», σε περιπτώση στοματικής χρήσης (
www.epa.gov/oppsrrd1/REDs/factsheets/per-methrin_fs.htm#health).
Επιπλέον, μια πρόσφατη μελέτη που εξέτασε σχεδόν 50.000 άτομα που χρησιμοποιούσαν εντομοαπωθητικά στην Αϊόβα και τη Βόρεια Καρολίνα βρήκε ότι
υπάρχει αυξημένος και στατιστικά σημαντικός κίνδυνος εμφάνισης πολλαπλού μυελώματος (καρκίνος του μυελού των οστών) στα άτομα με την μεγαλύτερη έκθεση στην περμεθρίνη (Environ Health Perspect, 2009; 117: 581-6). Αυτό δείχνει ότι δεν είναι απαραίτητο να προσληφθεί από το στόμα για να προκαλέσει καρκίνο.
Στοιχεία από μελέτες σε ζώα
Όπως ήταν αναμενόμενο, μεγάλο μέρος των αποδεικτικών στοιχείων εναντίον του DEET προέρχεται από μεμονωμένες αναφορές περιστατικών και όχι μελέτες μεγάλης κλίμακας. Παρόλα αυτά, υπάρχουν αδιαμφισβήτητα στοιχεία από μελέτες σε ζώα που ενισχύουν το γεγονός ότι το DEET μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες.
Μοχάμεντ Αμπού-Ντόνια και οι συνάδελφοί του στο Ιατρικό κέντρο του Πανεπιστημίου του Ντιούκ, στο Ντέρχαμ της βόρειας Καρολίνα, έχει κάνει πολλές μελέτες σε ποντίκια και διαπίστωσε ότι η συχνή και παρατεταμένη εφαρμογή DEET προκαλεί καταστροφή των νευρώνων στα τμήματα του εγκεφάλου που
ελέγχουν την κίνηση των μυών, τη μάθηση, τη μνήμη και τη συγκέντρωση (Exp Neurol, 2001; 172: 153–71).
Επιπλέον, τα ποντίκια που έλαβαν το ισοδύναμο του μέσου όρου της ανθρώπινης δόσης DEET (40mg / kg βάρους σώματος) αντέδρασαν πολύ χειρότερα από ό,τι τα ποντίκια ελέγχου όταν βρέθηκαν αντιμέτωπα με συνθήκες που απαιτούν έλεγχο των μυών, δύναμη και συντονισμό (J Toxicol Environ Health A, 2001; 62: 523–41). Αν και τα ευρήματα μπορεί να μην ισχύουν και για τους ανθρώπους, οι συγκεκριμένες αντιδράσεις είναι ανάλογες αυτών που αναφέρθηκαν και στους στρατιώτες μετά τη χρήση DEET στον Περσικό Πόλεμο του Κόλπου.
Όπως δήλωσε ο Αμπού –Ντόνια, "Εάν χρησιμοποιηθεί με φειδώ, όχι συχνά και από μόνο του, το DEET μπορεί να μην έχει αρνητικές επιπτώσεις... Αλλά συχνή και βαριά χρήση... ιδιαίτερα σε συνδυασμό με άλλες χημικές ουσίες ή φάρμακα, θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στον εγκέφαλο σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού" (
www.dukehealth.org/HealthLibrary/ News/5500).
Πράγματι, ορισμένες χημικές ουσίες - συμπεριλαμβανομένων και των άλλων γεωργικών φαρμάκων, π.χ. μαλάθειον και η περμεθρίνη, έχουν βρεθεί να επιδρούν σε συνδυασμό με το DEET, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερες παρενέργειες από ότι το DEET μόνο του (J Toxicol Environ Health A, 2004; 67: 331–56).
Ιδιαίτερες ανησυχίες δημιουργεί και η οξυβενζόνη, μια χημική ουσία που λειτουργεί ως προστατευτική ασπίδα από τον ήλιο και συχνά χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το DEET σε ένα προϊόν που προσφέρει ταυτόχρονα και προστασία από τον ήλιο αλλά και από τα έντομα.
Η έρευνα δείχνει ότι η οξυβενζόνη είναι ενισχυτής διαπερατότητας, με άλλα λόγια, βοηθά άλλες χημικές ουσίες να διαπεράσουν το δέρμα. Η έρευνα δείχνει ότι η οξυβενζόνη αυξάνει τη διείσδυση— με άλλα λόγια, βοηθά άλλες χημικές ουσίες να εισχωρήσουν στο δέρμα. Όταν αναμιγνύεται με DEET, αυξάνει δραματικά την ποσότητα που απορροφάται από το δέρμα και περνάει στο αίμα και έτσι αυξάνει και τον κίνδυνο για παρενέργειες (Toxicol Appl Pharmacol, 2007; 223: 187–94).
- See more at:
http://www.dromostherapeia.gr/igeia...enallaktikes-liseis.html#sthash.Yk54fVd1.dpuf
Πηγή:
www.galinos.gr
