Κι εγωέχει κ τρελό χιουμορ!!I really love her.
Να της το πεις.
Κι εγωέχει κ τρελό χιουμορ!!I really love her.
Να της το πεις.
Όχι ο φουκαράς, δεν είναι μ@λ@κας.Ήθελες να βεβαιωθείς ότι ο Sam είναι απλά μ@@@ς ε;;
Ανασφάλεια δε νομίζω ότι καλλιεργηθηκε. Προϋπόθεση όλων των πάνω, είναι πολύ παιχνίδι κι εκτόνωση,που ενισχύουν την σχέση υποτίθεται.Όχι ο φουκαράς, δεν είναι μ@λ@κας.
Απλά γμτ για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται πως αυτός ο τρόπος προσέγγισης (πέρα από παντελώς παράλογος και αυθαίρετος) ενέχει τον σοβαρό κίνδυνο να βγάλει τρελές ανασφάλειες στον σκύλο, με τα αποτελέσματα που βιώνεις εσύ, όπως κι ένα σωρό άλλοι.
Εχω αναφερθεί πολλές φορές στο συγκεκριμένο θέμα στο φόρουμ.
Αγαπημένε μου φίλε, αν ο βλακόσκυλος τις έχει από γεννησημιού του, θα τις βγάλει με όποιο τρόπο προσέγγισης.... να βγάλει τρελές ανασφάλειες στον σκύλο, με τα αποτελέσματα που βιώνεις εσύ, ...
Δεν ξέρω αν θα το μάθουμε ποτέ.Αγαπημένε μου φίλε, αν ο βλακόσκυλος τις έχει από γεννησημιού του, θα τις βγάλει με όποιο τρόπο προσέγγισης.
Το παιχνίδι και η εκτόνωση, προσωπικά δεν μου λένε κάτι για την εμπιστοσύνη που νιώθει ο σκύλος στους ανθρώπους του.Ανασφάλεια δε νομίζω ότι καλλιεργηθηκε. Προϋπόθεση όλων των πάνω, είναι πολύ παιχνίδι κι εκτόνωση,που ενισχύουν την σχέση υποτίθεται.
Τι σου φαίνεται λάθος? Ποιο ποστ είναι αυτό που λες?
* αποκτηθεισα στην Αγγλία.Δεν έπαιξε ποτέ διόρθωση στον σκύλο. Ποτέ δεν αντιμετωπιστηκε ευθέως στους τσαμπουκαδες του. Περιοριζόνταν οι ελευθεριες στον χωρο μονο,ως μεσο προληψης κυριως. Δεν αντιδρασαμε ποτέ σε γρυλλισμα, γιατί μας είπε είναι προειδοποίηση, το σεβόμαστε. Από όσο διαβάζω,το παιχνίδι μαζί του,είναι εξαιρετικός τρόπος να δεθεί μαζί σου. Τώρα τι να πω,δεν έχω εντρυφησει κιολας σχετικά.
Δεν υπάρχει κάτι που θεωρητικά έγινε λάθος. Θεωρητικά τουλάχιστον.
Η ίδια δεν τον θεωρεί μ@@@α,απλά σκύλο. Εγώ πάλι τον θεωρώ,έχει λάβει τόνους αγάπης κ παιχνιδιού κ ξέρει τα όρια.
Μπορεί να τον εξανθρωπιζω τώρα,αλλά με ανθρώπινους όρους,κάπως έτσι είναι.
Είμαι περίεργη να δω τι θα πει κι η επιστήμη, ο γιατρός εννοω,ο εχων ειδικότητα στη συμπεριφορικη κτηνιατρική,αποκτηθεί στην Αγγλία. Θα σας ενημερώσω.
Σε ευχαριστώ για τα ποστ,θα τα δω μετά!Δεν ξέρω αν θα το μάθουμε ποτέ.
Γενικά ισχύει αυτό και όχι μόνο στον συγκεκριμένο.
Αλλά ναι, σίγουρα υπάρχουν και εκ γενετής τραμπούκοι.
Το παιχνίδι και η εκτόνωση, προσωπικά δεν μου λένε κάτι για την εμπιστοσύνη που νιώθει ο σκύλος στους ανθρώπους του.
Η ανασφάλεια δεν καλλιεργείται σκόπιμα. Αλίμονο. Το καλύτερο επιζητάμε όλοι.
Απλά η γενικότερη φιλοσοφία πίσω από τον "αρχηγό της αγέλης" και κατ' επέκταση ο τρόπος εκπαίδευσης/αλληλεπίδρασης που χρησιμοποιούμε (και τα μηνύματα που περνάμε στον σκύλο), ενισχύουν (άθελά μας) την έλλειψη εμπιστοσύνης.
Ο σκύλος φοβάται τις συνέπειες και μπαίνει σε φάση άμυνας.
Το επόμενο βήμα σε αντίστοιχες περιπτώσεις είναι να κοπεί μαχαίρι το γρύλισμα (πως τολμά να αμφισβητεί).
Ετσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.
Οσον αφορά το πόστ, δεν είναι ένα, αλλά αρκετά.
Ενα πρόχειρο ψάξιμο έβγαλε αυτά
Εχω γράψει και άλλα, αλλά πάνω κάτω αυτά είναι ενδεικτικά της άποψής μου πάνω στο θέμα.
Σ ευχαριστώ για την απάντηση! Παιχνίδι κ οτιδήποτε είναι να πάρει,τα παίρνει μετά από εκτέλεση εντολής. Δεν παίρνει τπτ τζάμπα,μόνο χάδια αλλά κι αυτά τώρα αναγκαστικά έχουν περιοριστεί πολύ.Είχαμε και έχουμε κι εμείς το ίδιο θέμα με τον Βέλγο μας. Όσο αγγελούδι είναι την ώρα που τρώει--δηλαδή βάζουμε ελεύθερα χέρια, δάχτυλα μέσα στο φαγητό του την ώρα που τρώει και κάθεται άγγελος--άλλο τόσο επικίνδυνα κτητικός μπορεί να γίνει όταν νιώθει ότι κάτι είναι «παιχνίδι» του. Είχαμε δυο ανεξήγητες επιθέσεις οι οποίες είχαν ως κοινό παρονομαστή την παρουσία του Cayenne πάνω στο κρεβάτι μας να παίζει με το βρώσιμο κόκκαλό του. Το «ανεξήγητο» έγκειται στο ότι η επίθεση έγινε στον έναν από τους δυο μας ενώ δεν θεωρούσαμε ότι ήμασταν σωματικά κοντά στο παιχνίδι του. Αυτά σε συνδυασμό με το ότι περνάμε και εμείς τη δύσκολη φάση του κ#λοεφήβου μάς έκαναν να επιβάλουμε τον κανόνα ότι από εδώ και πέρα ΚΑΝΕΝΑ παιχνίδι δεν θα μπαίνει στο υπνοδωμάτιο. Στη βεράντα εάν παίζει με κάποιο παιχνίδι θα τον αφήνουμε να το μασουλάει κ.λπ μέχρι να το παρατήσει και από απόσταση. Εάν αρχίσει να συμπεριφέρεται κτητικά σε οποιοδήποτε αντικείμενο (πχ πάπλωμα, σεντόνι, κρεβάτι κ.λπ) θα μπαίνει κατευθείαν στο crate. Θα έλεγα να μην απελπίζεσαι αν και δεν θα είχες άδικο να το κάνεις. Απλά όσο μπορείς αύξησε το χρόνο του στο crate «τιμωρητικά» όσο μπορείς. Τι εννοώ όμως! Όχι σε άσχετο χρόνο. Με το που θα γρυλίσει/δείξει δόντια κ.λπ, βρες κάτι βρώσιμο που να του αρέσει πολύ, δελέασέ τον να πάει μέσα και άσε τον να καθίσει μέχρι να ηρεμίσει. Όταν τον βγάλεις έξω από το crate, για φαγητό, βόλτα κ.λπ σχεδόν καθόλου χάδια. Βέβαια για τα τελευταία που είπα νιώθω επιφυλακτικός γιατί φαίνεται να έχουν αποτέλεσμα ως προς την «ψυχοσύνθεση» του δικού μας Βέλγου ο οποίος φαίνεται να είναι πολύ ευαίσθητος ως προς τα ερεθίσματα γύρω του. Δηλ. αισθάνεται την αλλαγή της συμπεριφοράς μας απέναντί του.
Ακόμα, εάν έχει κάποια παιχνίδια που του αρέσουν, δίνετέ του τα μόνο κατόπιν εντολής να κάνει κάτι, π.χ. «κάτσε», «μείνε» και αν υπακούσει, σνακ ανταμοιβής. Μακάρι να συνέβαλα έστω και σε λίγη βοήθεια!
Αν μου επιτρέπεις να κάνω μερικές ερωτήσεις με αφορμή το συγκεκριμένο περιστατικό :Του είπα χωρίς φωνή αλλά επίμονα "κατω", άρχισε να γρυλλίζει. Επέμενα σταθερά, το γρύλισμα δυνάμωνε κ μετα την 5η νομίζω εντολή,ορμηξε κατά πάνω μου κ μου άρπαξε το χερι,δεν με τραυμάτισε αλλά εκσφενδονιστηκε 2 μέτρα για να μου την πέσει.
Όταν ήταν κουτάβι,εφορμουσε σε καναπέδες κ κρεβάτια,επειδή ήμασταν εμείς πάνω,δεν είχε στόχο τον καναπέ,αλλά εμας για παιχνιδι. Τότε έμαθε το κάτω, γιατι δεν τον αφηναμε ουτε οανω μας στον καναπέ. Οταν δλδ κατέβαινε,του λέγαμε "μπραβο-κατω" κ λιχουδιά.Αν μου επιτρέπεις να κάνω μερικές ερωτήσεις με αφορμή το συγκεκριμένο περιστατικό :
1. Την εντολή "κάτω" του την έχετε μάθει και αν ναι, υπό ποιες συνθήκες;
Τι καταλαβαίνει δλδ ο σκυλος με το "κατω";
Έχετε κάνει κάποιο μάθημα επί τούτου με τον καναπέ ή κάποιο άλλο υπερυψωμένο μέρος (πχ κρεβάτι) ώστε να το δουλέψετε;
2. Όταν ήταν κουτάβι, είχε επιχειρήσει να ανέβει στον καναπέ ή σε κρεβάτι, και αν ναι, με ποιο τρόπο του δείξατε πως δεν επιτρέπεται;
Αχ ρε Μιχάλη (ελπίζω να θυμάμαι καλά το ονομα!), όχι.. Δεν τον ξύπνησα,γιατί ξέρω για το sleep startle, φρόντισα να τον καλέσω με το όνομα του. Με κοίταξε κ μετα είπα ήρεμα κάτω. Δεν είχε κρύψει κάτι,έψαξα μετά.Μάλιστα.
Πάρα το γεγονός δλδ πως γνωρίζει και την εντολή και πως δεν θέλετε να ανεβαίνει, αυτός ΚΑΙ ανέβηκε ΚΑΙ σε έγραψε στα @του όταν του έδωσες την εντολή ΚΑΙ σου την είπε και από πάνω (ενοχλήθηκε δλδ το πουλάκι μου).
Κοιμόταν στον καναπέ όταν έγινε το συμβάν; Μήπως τον τρόμαξες δλδ;
Μήπως έτρωγε κάποιο κόκκαλο ή οτιδήποτε και μπήκε σε mode φύλαξης;
Μήπως είχε κρυψει κάτι στον καναπέ (κάτω από ένα μαξιλάρι πχ) και πάλι μπήκε σε mode φύλαξης;
Τα ρωτάω όλα αυτά γιατί διαβάζω πως έχει ένα θεματακι με διαφορά αντικείμενα (που τα φυλάει).
Το δεύτερο που μου έρχεται στο μυαλό και ίσως δικαιολογεί εν μέρει την αντίδρασή του (οπως και στο άλλο συμβάν που πήγες να τον χαϊδέψεις), είναι μήπως κοιμόταν και τρόμαξε.
Αυτό πχ το έχει και ο δικός μου.
Υπάρχει περίπτωση να ήταν κάτι από αυτά;
Μπορεί να,άφησα περιθώριο εκεί. Είπα κάτω ήρεμα κ κοφτά. Δεν ξέρω αν το έκανα σωστά,ήμουν κ αγουροξυπνημενη. Ναι το καθίκι,με κοίταζε ακίνητος κ γρύλιζε. Κορυφωνε με εντονότερο γρυλισμα,μετά δόντια κ μετα πέσιμο. Είχα κρατήσει επίτηδες απόσταση,μην νιώσει απειλή κι επειδή ξέρω ότι θα δαγκώσει αν επιμείνεις στην απομάκρυνση πόρου (σε αυτά που βουτάει, κάνουμε distraction κ τα παίρνω ευκολα πια).Συμπέρασμα ε;
Δύσκολο.
Εσύ χρειάζεται να τον παρατηρείς και να διαβάζεις το σώμα του και τις αντιδράσεις του. Να τον δει και να τον διαβάσει ΚΑΙ η εκπαιδεύτρια σε διάφορες φάσεις.
Να δει, να ψάξει από που πηγάζει όλο αυτό.
Εγινε ξαφνικά κ@λοπαιδαρας;
Τον βάρεσαν οι ορμόνες στο κεφάλι;
Νιώθει ανασφάλεια για κάτι;
Είναι κάτι άλλο;
Το σίγουρο είναι πως θέλει προσοχή και επιβλεψη ειδικά με το παιδάκι, μη γίνει καμιά μαλ@κια.
Παντως γενικα αυτή η ηλικία στους σκύλους (εφηβεία) θυμιζει πάρα πολύ την αντίστοιχη ανθρώπινη εφηβεία.
Γίνονται λίγο ως πολύ ατίθασοι, ανυπάκουοι, αλάνια.
Δράσε κι εσύ ανάλογα.
Ίσως αν γίνεις λίγο πιο τσαούσα, να μη σηκώνεις πολλά πολλά (οπως αυτό με τον καναπέ πχ που του το είπες 5 φορές.
1 καλή θα επρεπε να ήταν αρκετη).
Πραγματικά μου έκανε εντύπωση αυτό.
Καθόταν δλδ και σε κοίταγε/γρυλλιζε μέχρι να σε αρπάξει;
Πολύ ύπουλο και πολύ περίεργο ταυτόχρονα.
Μηπως έδωσες άθελά σου και σε λάθος στιγμή (και ηλικία), περιθώριο ανυπακοής;
Δεν ήταν δηλαδή ένα ορθό κοφτό τσεκουρατο "ΚΑΤΕΒΑ ΤΩΡΑ" αλλά άφησες περιθώριο "συζήτησης";
Δεν ξέρω... Σκέψεις μοιράζομαι.
Είχες το νου σου σε αυτο και φυλαχτηκες.Είχα κρατήσει επίτηδες απόσταση,μην νιώσει απειλή κι επειδή ξέρω ότι θα δαγκώσει αν επιμείνεις στην απομάκρυνση πόρου
Δεν τον φοβόμουν ως τότε,εκείνη τη στιγμή όμως τον διάβασα,με το που είπα το όνομα με κοίταξε επίμονα κ πηγε αυτιά πίσω. Αρα μπήκα σε ανάλογη σταση για να μην τον προκαλέσω.Είχες το νου σου σε αυτο και φυλαχτηκες.
Τον ψιλοφοβάσαι ή είναι η ιδέα μου;
Οι σκύλοι διαβάζουν, καταλαβαίνουν τις αδυναμίες μας, τους δισταγμούς μας.
ειναι λεπτη η ισορροπια μεταξυ του "να μην τον προκαλεσεις και επιδεινωθει η κατασταση" και του "δεν κανεις πισω για να μην μαθει οτι με τσαμπουκα θα κανει οτι θελει". τον εχει δει η εκπαιδευτρια σε τετοια κατασταση για να σας δωσει εκεινη τη στιγμη feedback?Δεν τον φοβόμουν ως τότε,εκείνη τη στιγμή όμως τον διάβασα,με το που είπα το όνομα με κοίταξε επίμονα κ πηγε αυτιά πίσω. Αρα μπήκα σε ανάλογη σταση για να μην τον προκαλέσω.
Από εκεί κ πέρα κι ειδικά μετά το δάγκωμα που μου έκανε,ναι τον φοβάμαι κ δεν τον εμπιστεύομαι καθόλου. Τον αγγίζω μόνο όταν έρχεται εκείνος σ εμένα,δλδ πια μόνο όταν μπαίνω σπίτι κ το πρωί που σηκώνομαι. Με την μικρή δε,έχω υστεριασει κ δεν της επιτρέπω να πλησιάζει ούτε στα 2 μέτρα,παρουσία εμου πάντα (της έχω πει ότι είναι στεναχωρημενος κ δεν τον ενοχλουμε για λίγο καιρο).
Ήθελα ενα σκύλο να κάνουμε όλο χάδια κ τώρα αυτό. Θα φτιάξει όμως. Ελπίζω.
Η αλήθεια είναι ότι ΤΟΣΟ χαρακτήρα σε ένα Βέλγο ποιμενικό δεν τον περίμενα. Αλλά και δεν παραπονιέμαι...Ο κερατάς χθες άρχισε να γαβγίζει θυμωμένα επειδή θέλαμε να σταματήσει τα zoomies τη νύχτα (κάθε νύχτα έχουμε αυτό το πατιρντί). Ανοίγουμε λοιπόν την πόρτα του crate διάπλατα, πετάμε ένα μπισκοτάκι και του λέμε «μέσα τώρα!»....κ@λοκάθεται ο Cayenne στο κρεβάτι, γαβγίζει θυμωμένα--με μειωμένη συχνότητα--και στη συνέχεια το βουλώνει και παραμένει καθιστός κοιτόντας μια εμάς και μια το crate και το μπισκότο....ε, κάποια στιγμή τα παρατάει και υπερνικάμε εμείς και μπαίνει «τιμωρία»....Όσο εκνευριστικά βρίσκω τα κόλπα του άλλο τόσο αξιολάτρευτα τα βρίσκω. Όντως είμαστε τυχεροί!Σ ευχαριστώ για την απάντηση! Παιχνίδι κ οτιδήποτε είναι να πάρει,τα παίρνει μετά από εκτέλεση εντολής. Δεν παίρνει τπτ τζάμπα,μόνο χάδια αλλά κι αυτά τώρα αναγκαστικά έχουν περιοριστεί πολύ.
Crate μπαίνει με λιχουδια μόνο,ποτέ δεν εξαναγκάζεται κ μπαίνει όταν νιώθουμε ότι πρέπει να περιοριστεί,τελευταία πολλές ώρες μέσα στην μέρα. Σωτήριο το crate,πραγματικά. Μπαίνει κ μόνος του συνέχεια κ αράζει,είναι η φωλιά του.
Συμβουλή μου: μην τον αφήνεις στο κρεβάτι. Κόψε την πρόσβαση στην κρεβατοκάμαρα, κλείνε πορτα απλά. Κι όχι κόκαλα. Είναι high value treat,που μπορεί να το διεκδικεί παρα πολυ. Ενστικτωδώς να φοβάται μην το χάσει κ να μπει σε defensive mode. Που μπήκε νομίζω.
Μοιάζουν τα δικά μας τα καμάρια νομίζω. Κ καλά εσύ,Βέλγο ήθελες,ήξερες ελπίζω τι σε περιμένει! Εγώ έναν κοπρο πήρα,οκ ρωσική ρουλέτα οι κοπροι,αλλά κ τέτοιο γλυκουλι δεν περίμενα. Τυχεροί ειμαστε