εεεεεεεεελα μωρε, τι ειναι ενας χρόνος?Με το καλό Μιχάλη!
ενας χρόνος μόνο έμεινε...
Αδερφάκι για την Maya... Προσεχώς
- Thread starter Michalis-Maya
- Ημερομηνία δημιουργίας
Bασικα 8 μηνες απο οσο καταλαβα να γεννηθει το πιτσιρικι , αμα γεννηθει και μπορει να το βλεπει τα υπολοιπα δυο μηνακια ειναι ευκολα , αρα εχουμε 10 μηνες , ειδες πως περνανε 2 μηνες μπαμ μπαμ
Bασικα 8 μηνες απο οσο καταλαβα να γεννηθει το πιτσιρικι , αμα γεννηθει και μπορει να το βλεπει τα υπολοιπα δυο μηνακια ειναι ευκολα , αρα εχουμε 10 μηνες , ειδες πως περνανε 2 μηνες μπαμ μπαμ
Σαν να περασαν μόνο 2 ωρες... αδιανοητα γρήγορα!
Ευτυχώς που έχω τη Maya και δεν με ενοχλεί καθόλου το διάστημα που μένει μέχρι τη γεννά. Πετάγομαι οπότε θέλω άλλωστε και βλέπω τους γονείς. Την Ηλέκτρα την είχα 45 λεπτά βόλτα στην έκθεση. Μετά τη γεννά όμως... βλέπω να είμαι κάθε μέρα εκεί μέχρι να το πάρω σπίτι.
Sent from my LG-E975 using Tapatalk
Sent from my LG-E975 using Tapatalk
Και αφού πήρα το μεγαλύτερο φτυάρι που βρήκα ...
Το αδερφάκι της Maya's είναι γένους αρσενικού, δεν είναι ασπρουλιάρης αλλά Light Red/ White και Husky.
Σας παρουσιάζω τον Elphamor Astralon άκα Astra ενός έτους πλέον
http://pawvillage.com/pedigree/pedigree.asp?ID=09BL01751K
Τότε
Τώρα
Το αδερφάκι της Maya's είναι γένους αρσενικού, δεν είναι ασπρουλιάρης αλλά Light Red/ White και Husky.
Σας παρουσιάζω τον Elphamor Astralon άκα Astra ενός έτους πλέον
http://pawvillage.com/pedigree/pedigree.asp?ID=09BL01751K
Τότε
Τώρα
ααα εσύ τον πηρες τον κούκλο????
να τον χαίρεσαι και να συντροφεύει τη Μάγια πάντα!!!
να τον χαίρεσαι και να συντροφεύει τη Μάγια πάντα!!!
Χαχαχα, έχεις τα δίκια σουΑυτό θα πει, σταθερή απόφαση
Να σου ζήσει!
Ευχαριστώ για τις ευχές σας.
α πα πα άσχημο σκυλί!
κρίμα κρίμα
βαλτου κανά ματάκι πουθενά, θα στο σκάσουν στο μάτι το ζώο
κρίμα κρίμα
βαλτου κανά ματάκι πουθενά, θα στο σκάσουν στο μάτι το ζώο
Στη 2η φωτογραφία παραπάνω φοράει ματάρα όχι ματάκι. Έσπασε τρία και ησύχασε.α πα πα άσχημο σκυλί!
κρίμα κρίμα
βαλτου κανά ματάκι πουθενά, θα στο σκάσουν στο μάτι το ζώο
Μαδάμε...
Ωραιότατoς ειναι και να σου ζήσει. Μπορείς να μας πεις πώς το πήρε η Μάγια και αν έκανες τίποτα ιδιαίτερο για να γνωριστούν τα σκυλιά; Είχες επίσης τίποτα ζήλειας και λοιπά ντράβαλα;
Μπορείς να μας πεις πώς το πήρε η Μάγια και αν έκανες τίποτα ιδιαίτερο για να γνωριστούν τα σκυλιά; Είχες επίσης τίποτα ζήλειας και λοιπά ντράβαλα;
Δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο, πέρα από το να συναντηθούν τα σκυλιά αρχικά εκτός σπιτιού και να πάνε μία μικρή βόλτα παρέα. Άλλωστε ανέβηκα αυθημερόν Θεσσαλονίκη μαζί με τον γιο μου, για να τον παραλάβω και όταν επιστρέψαμε ήταν ήδη 23:30 και ήμασταν και τρεις πολύ κουρασμένοι.
Από το πρώτο βράδυ κοιμήθηκαν στο ίδιο δωμάτιο, σε δύο crates το ένα δίπλα στο άλλο.
Το επόμενο πρωί, έδειξε τη ζήλια της η Maya όταν ήρθε ο μικρός να "ζητιανέψει" χάδια, όταν ήταν δίπλα μου αυτή. Του έκανε μία διόρθωση που ήταν όλη δική του... Μία λεκτική επίπληξη και πήρα το κουτάβι και άλλαξα δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα πίσω μου. Το ίδιο σκηνικό και στο τραπέζι το μεσημέρι, όταν ο Astra ξάπλωσε δίπλα στα πόδια μου, θέση η οποία κατείχε η Maya μέχρι πρότινος. Του κάνει ένα χοντρό πέσιμο, την βουτάω από το κολάρο και αυτή τη φορά βγήκε αυτή από το δωμάτιο.
Αυτό ήταν...
Από εκείνη τη μέρα, τα βρίσκουν μόνα τους. Δεν χρειάστηκε να επέμβω ποτέ ξανά.
Μέχρι και σήμερα, υπάρχουν διορθώσεις και από τις δύο μεριές, δόντια και γρυλίσματα, αλλά μιλάνε μια χαρά τη διάλεκτο και συνεννοούνται μία χαρά. Πάντα αναίμακτα.
Πιστεύω ότι αν παρέμβαινα συνεχώς θα τους τη χάλαγα τη σχέση, παρά θα τους την έφτιαχνα.
Από το πρώτο βράδυ κοιμήθηκαν στο ίδιο δωμάτιο, σε δύο crates το ένα δίπλα στο άλλο.
Το επόμενο πρωί, έδειξε τη ζήλια της η Maya όταν ήρθε ο μικρός να "ζητιανέψει" χάδια, όταν ήταν δίπλα μου αυτή. Του έκανε μία διόρθωση που ήταν όλη δική του... Μία λεκτική επίπληξη και πήρα το κουτάβι και άλλαξα δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα πίσω μου. Το ίδιο σκηνικό και στο τραπέζι το μεσημέρι, όταν ο Astra ξάπλωσε δίπλα στα πόδια μου, θέση η οποία κατείχε η Maya μέχρι πρότινος. Του κάνει ένα χοντρό πέσιμο, την βουτάω από το κολάρο και αυτή τη φορά βγήκε αυτή από το δωμάτιο.
Αυτό ήταν...
Από εκείνη τη μέρα, τα βρίσκουν μόνα τους. Δεν χρειάστηκε να επέμβω ποτέ ξανά.
Μέχρι και σήμερα, υπάρχουν διορθώσεις και από τις δύο μεριές, δόντια και γρυλίσματα, αλλά μιλάνε μια χαρά τη διάλεκτο και συνεννοούνται μία χαρά. Πάντα αναίμακτα.
Πιστεύω ότι αν παρέμβαινα συνεχώς θα τους τη χάλαγα τη σχέση, παρά θα τους την έφτιαχνα.
Στην φωτο παντως "ο καλυτερος του χωριου" ειναι ο γατος!!! Και θεσαρα μεσα στο κρειτ και θεα απο την κουρτινα! χαχαχα
Τα πιατάκια του φαγητού κατεβαίνουν ταυτόχρονα και για τους δύο από την αρχή, χάδια παίρνουν και τα δύο την ίδια στιγμή, βόλτες βγαίνουν μαζί ακόμα και όταν ο μικρός μάθαινε να μην λερώνει στο σπίτι, γενικώς επικρατεί ισότητα.
Αυτός είναι δική του κατηγορία από μόνος του.
