Να συστηθούμε κι εμείς...

[sis]

Γλύκα είναι, να σου ζήσει!

 

[mareco]

85 σελίδες θέμα so far. Οι περίπου 80 του Μάρκου. Και λίγες είναι. Εντεκα χρόνια!!! Θα μπορούσα να γράφω για πάντα, γι' αυτό το μοναδικό περιστατικό μου! Προσπαθούσα να βρω, ποιός μου είχε πει τότε για να με παρηγορήσει, να κάνω υπομονή μέχρι τα...5 του νομίζω. Οπου θα ηρεμήσει και θα coolάρει και η ζωή μου. Διαβάζω τα τότε ποστ. Πόσο έχουμε αλλάξει όλοι μας. Ολοι, εκτός ενός. Του πρωταγωνιστή του θέματος, της καρδιάς και της ζωής μου. Που δεν άλλαξε ποτέ του μέχρι σήμερα. Ούτε στο παραμικρό. Που δεν κατάλαβε ποτέ, ότι στην άλλη μεριά του λουριού του, υπάρχει κάποιος. Οτι τα κλουβιά, είναι για να τον κρατάνε μέσα. Οτι χρήσιμο είναι, να περνάς και απαρατήρητος που και που.

Υπεράντρα μου, ευτυχώς που δεν άλλαξες ποτέ. Που δεν έγινες "άνθρωπος". Που με τυραννάς τόσα χρόνια. Που δεν μου έχεις αφήσει υγειή άρθρωση και που με έχεις κάνει, ακόμη πιο αντικοινωνική απ' ότι ήμουν. Καθόλου δεν με νοιάζει, που δεν μπόρεσα ποτέ, να σε έχω μαζί μου σε σκυλοπαρέες, για καφέ, για φαγητό. Ούτε καν, να κάτσουμε έτσι μαζί, σε μια ανθρωποπαρέα, όμορφα και ήσυχα για λίγο. Αγαπώ τον γιατρό μας, που με τρολάρει όποτε νομίζω ότι κάτι έχεις και τον ψάχνω...έλα πες μου...τι έπαθε το αγόρι σου...ο έρωτάς σου...η καψούρα σου... Αγαπώ τους σκυλοφίλους μας, που στην εμφάνισή σου και μόνο, ξέρουν ότι πρέπει να απομακρύνουν τους άμαχους πληθυσμούς τους και να πιάσουν τοίχο. Που το κάνουν ασυναίσθητα πια, με χαμόγελο και χωρίς μουρμούρα. Σε καμαρώνω απεριόριστα. Αγαπώ τα πάντα σου! Και θα τα αγαπώ για πάντα!!!

Πόσα μπορώ να γράψω. Ξεκίνησα για δυό λέξεις και μου βάζω κόφτη, γιατί δεν θα σταματήσω να γράφω

Οι φωτό (πολύ καιρό είχα να βάλω_άτιμε covid ) είναι περίπου του τελευταίου χρόνου. Τέλη 2021 και μέσα 2022. Από ένα κουτάβι, full energy, 11 Μαίων and...counting







Θα είσαι για πάντα, η ομαδάρα μου! Το άλλο μου μισό!

 

[Amaliaz]

Ποτε εφτασε 11 ο αναρχοαλήτης ρε φιλε!!! Και παραμενει το ιδιο κουκλος και ψυχακιας Σαν χθες μου φαινεται που του φορουσαμε ρουχαλακια glam ροζουλια με γουνακια .. και τωρα του εβαλες την μπλούζα team crinch του υπερθεου

 

[mareco]

Αν σου πω...τι έκανε μόλις προχθές!!!
Ακόμη άφωνη με αφήνει. Κι εμένα και μερικούς ακόμη

 

[Pitsinaki]

"...Που δεν κατάλαβε ποτέ, ότι στην άλλη μεριά του λουριού του, υπάρχει κάποιος..."
Να τον χαίρεσαι και να τον καμαρώνεις και να δημιουργείτε όμορφες αναμνήσεις μαζί!!
Γιορτές έρχονται.. καιρός για οικογενειακή φωτό..

 

[Estranged]

Τι αδυναμία έχω στη μαύρη λαίλαπα από τις πρώτες περιγραφές! Γι'αυτον το μο-να-δι-κό χαρακτήρα που ξεδιπλώθηκε σ' αυτό το θέμα και που ΕΥΤΥΧΩΣ δεν άλλαξε!

Κι ας μ'εφτυσες Μάρκο μου όλες τις φορές που σε έφερε ο δρόμος σου κατά δω, που μόνο κοιτάς τη μανούλα στα μάτια, παλιομαμακια!

 

[Moussie]

85 σελίδες θέμα so far. Οι περίπου 80 του Μάρκου. Και λίγες είναι. Εντεκα χρόνια!!! Θα μπορούσα να γράφω για πάντα, γι' αυτό το μοναδικό περιστατικό μου! Προσπαθούσα να βρω, ποιός μου είχε πει τότε για να με παρηγορήσει, να κάνω υπομονή μέχρι τα...5 του νομίζω. Οπου θα ηρεμήσει και θα coolάρει και η ζωή μου. Διαβάζω τα τότε ποστ. Πόσο έχουμε αλλάξει όλοι μας. Ολοι, εκτός ενός. Του πρωταγωνιστή του θέματος, της καρδιάς και της ζωής μου. Που δεν άλλαξε ποτέ του μέχρι σήμερα. Ούτε στο παραμικρό. Που δεν κατάλαβε ποτέ, ότι στην άλλη μεριά του λουριού του, υπάρχει κάποιος. Οτι τα κλουβιά, είναι για να τον κρατάνε μέσα. Οτι χρήσιμο είναι, να περνάς και απαρατήρητος που και που.

Υπεράντρα μου, ευτυχώς που δεν άλλαξες ποτέ. Που δεν έγινες "άνθρωπος". Που με τυραννάς τόσα χρόνια. Που δεν μου έχεις αφήσει υγειή άρθρωση και που με έχεις κάνει, ακόμη πιο αντικοινωνική απ' ότι ήμουν. Καθόλου δεν με νοιάζει, που δεν μπόρεσα ποτέ, να σε έχω μαζί μου σε σκυλοπαρέες, για καφέ, για φαγητό. Ούτε καν, να κάτσουμε έτσι μαζί, σε μια ανθρωποπαρέα, όμορφα και ήσυχα για λίγο. Αγαπώ τον γιατρό μας, που με τρολάρει όποτε νομίζω ότι κάτι έχεις και τον ψάχνω...έλα πες μου...τι έπαθε το αγόρι σου...ο έρωτάς σου...η καψούρα σου... Αγαπώ τους σκυλοφίλους μας, που στην εμφάνισή σου και μόνο, ξέρουν ότι πρέπει να απομακρύνουν τους άμαχους πληθυσμούς τους και να πιάσουν τοίχο. Που το κάνουν ασυναίσθητα πια, με χαμόγελο και χωρίς μουρμούρα. Σε καμαρώνω απεριόριστα. Αγαπώ τα πάντα σου! Και θα τα αγαπώ για πάντα!!!

Πόσα μπορώ να γράψω. Ξεκίνησα για δυό λέξεις και μου βάζω κόφτη, γιατί δεν θα σταματήσω να γράφω

Οι φωτό (πολύ καιρό είχα να βάλω_άτιμε covid ) είναι περίπου του τελευταίου χρόνου. Τέλη 2021 και μέσα 2022. Από ένα κουτάβι, full energy, 11 Μαίων and...counting

View attachment 76323
View attachment 76324View attachment 76325View attachment 76326View attachment 76328View attachment 76329View attachment 76330View attachment 76331




Θα είσαι για πάντα, η ομαδάρα μου! Το άλλο μου μισό!
View attachment 76332

Aχ ρε @mareco τώρα καταλαβαίνω, γιατί καταλαβαίνεις.
Να τον χαίρεσαι τον άντρακλα - υπέροχος!

 

[mareco]

@Moussie δεν ξέρω αν διάβασες όλες τις σελίδες. Ετσι κι αλλιώς, δεν απεικονίζουν ούτε στο ελάχιστο, την καθημερινότητά μας, όλα αυτά τα χρόνια. Ειδικά τα πρώτα δύο, ήταν καταστροφικά. Απέκτησα πίεση (κυριολεκτώ) και ακόμη χαμηλότερο αιματοκρίτη, εξαιτίας του. Ωστόσω, εδώ και πολύ καιρό, λέω...χαλάλι του! Ειναι μοναδικός. Εχει ολόδική του, εκκωφαντική προσωπικότητα. Δεν θα ήθελα να ήταν διαφορετική, ούτε έστω και μια τρίχα του! Είμαι πάρα πολύ περήφανη γι' αυτόν και τον καμαρώνω απεριόριστα. Οταν δεν τσακωνόμαστε και δεν με βγάζει εκτός εαυτού

Αυτό, προσπαθώ να σου περάσω κι εσένα. Ξέρω ότι δεν μπορείς ακόμη, να το δεις έτσι. Είναι πάρα πολύ νωρίς. Δεν έχετε γράψει τα απαραίτητα χιλιόμετρα, στην κοινή σας ζωή Θα στο ξαναπώ πάντως, άλλη μία. Ξεαγχώσου. Ασχολήσου με την υγεία της και μόνο. Ολα τα άλλα, θα έρθουν στην ώρα τους και με τον τρόπο τους. Ενα σκυλάκι είναι, στο κάτω κάτω της γραφής. Οχι πυρηνική φυσική. Μόνο κατανόηση και αγάπη χρειάζεται. Τίποτα άλλο. Θα με θυμηθείς. Σε κάποια χρόνια

 

[Moussie]

@Moussie δεν ξέρω αν διάβασες όλες τις σελίδες. Ετσι κι αλλιώς, δεν απεικονίζουν ούτε στο ελάχιστο, την καθημερινότητά μας, όλα αυτά τα χρόνια. Ειδικά τα πρώτα δύο, ήταν καταστροφικά. Απέκτησα πίεση (κυριολεκτώ) και ακόμη χαμηλότερο αιματοκρίτη, εξαιτίας του. Ωστόσω, εδώ και πολύ καιρό, λέω...χαλάλι του! Ειναι μοναδικός. Εχει ολόδική του, εκκωφαντική προσωπικότητα. Δεν θα ήθελα να ήταν διαφορετική, ούτε έστω και μια τρίχα του! Είμαι πάρα πολύ περήφανη γι' αυτόν και τον καμαρώνω απεριόριστα. Οταν δεν τσακωνόμαστε και δεν με βγάζει εκτός εαυτού

Αυτό, προσπαθώ να σου περάσω κι εσένα. Ξέρω ότι δεν μπορείς ακόμη, να το δεις έτσι. Είναι πάρα πολύ νωρίς. Δεν έχετε γράψει τα απαραίτητα χιλιόμετρα, στην κοινή σας ζωή Θα στο ξαναπώ πάντως, άλλη μία. Ξεαγχώσου. Ασχολήσου με την υγεία της και μόνο. Ολα τα άλλα, θα έρθουν στην ώρα τους και με τον τρόπο τους. Ενα σκυλάκι είναι, στο κάτω κάτω της γραφής. Οχι πυρηνική φυσική. Μόνο κατανόηση και αγάπη χρειάζεται. Τίποτα άλλο. Θα με θυμηθείς. Σε κάποια χρόνια

Τα πρώτα δέκα χρόνια είναι δύσκολα κοινώς χαχα
Νιώθω ότι είμαι σε αυτόν τον δρόμο και χαίρομαι. Έχει λιγότερο θυμό ή απόγνωση. Την πίεση μου να προσέχω κι όλα καλά χαχα

 

[Aliki V.]

Και ενω ειχα αραξει που λετε στην μαξιλαρα μου μπροστα στη μπαλκονοπορτα πεταγεται ενα μπαλακι απο το πουθενα... λεω δε μπορει ο μαλακας με τη γαλλικη μυτη με ενοχλει παλι...σηκωνομαι και τι να δω? Κουκουναρια να ερχονται απο παντου και ενα τεραστιο λιβαδι με χορταρι μπροστα μου... βουνα γεματα πρασινο και κατι παγκακια στη μεση του πουθενα.. κανω δεξια βλεπω κατι κουνιες... αριστερα κατι που μοιαζει με πορτα... αρχιζω τρεχω σαν τρελος και τα κουκουναρια ολο και περισσοτερα! Ενα πιανω, ενα μου ρχεται! Ρε συ κατι μου θυμιζουν ολα αυτα... η μανα μου με ετρεχε σε κατι τετοια μερη με καμια 50αρια σκυλια να τρεχουν περα δωθε, να πηδανε τις κουνιες, να κυνηγανε μπαλακια ... που ναι τα σκυλια τωρα? Ξαφνου βλεπω μια σκια... δε το λες και σκια βεβαια σαν λαμψη ενοχλητικη στα ματια θα το ελεγα εγω... μοιαζει με σκυλο.. ναι σκυλος ειναι! Πορτιερης με βλεμμα αγελαδας πισω απο την Πορτα...πλησιαζοντας καταλαβα οτι προκειται για το μαθητη μου. Τον ξερω αυτο το βλακα... πριν χρονια που ηταν μικρος και αμυαλος ειχε μπλεξει σε κατι καυγαδες και ηθελε να τσακωνεται συνεχεια... ε μου τον φερανε μια μερα και του ειπα δυο λογακια να τον ηρεμησω... Μαθητης Ντιεγκο , δασκαλος Σωτηρης ακουγα που λεγανε... μαλλον για πειραμα με αμφιβολα αποτελεσματα ηταν στην αρχη...αλλα ποσο αστεια ειναι αυτα τα διποδα... "Φιλεεεεεεεε" ακουσα να λεει σε γαυγισιαρικη γλωσσα και να τρεχει σα ξεχαρβαλωμενος... αλλου τα αυτια , αλλου τα ποδια... πισω ομως... μμμμ μια παχουλο τροφαντουλα ομορφη ξανθια - αρχιζει να μου αρεσει αυτο το μερος!- Εχει και αυτη κουκουναρια στο στομα της!!! Ρε συ την ξερω !! Ειναι η Μπονυ!! Ναι η Μπονυ!! ... "εεεεε Σωτηρη ελα να παιξουμεεεεε, εχει παντου κουκουναρια" ακουω να μου λεει!!! Βαζω και γω ολη μου τη δυναμη και τρεχω προς αυτους!!! Περναω την Πορτα και εκει ερχεται το πρωτο ξενερωμα.. .πισω απο τον κεφαλα... κατι μαυρο που μοιαζει με γατα.. ΓΑΤΑ!! οχι ρε φιλε και εδω εχει τετοια?? Μου χε φερει και η μανα μου ενα ασπρομαυρο καποια μερα και μας εσπαγε τα @@... τελοσπαντων θα το αντεξω σαν ο τελειος σκυλος που ειμαι! Ακουω θορυβο μπροστα μου και βλεπω αλλα δυο τυπακια... εναν ψηλο και εναν κοντο... κατσε ρε γνωστες φυσιογνωμιες και αυτες... τοσο διαφορετικοι αλλα και τοσο ιδιοι... ο ενας απο κομμωτηριο ο αλλος απο κρατητηριο... παιζουν ομως ... παιζουν σαν παιδια. Και μια φωνη απο το πουθενα..." εεε Περριτο ηρεμα με τον Ορεστη εεεεεε"? Ποιος μιλησε?? Υπαρχει εδω διποδο?? Δε βλεπω τιποτα!! Ποιος βαζει ταξη εδω μεσα???

Τρεχω λοιπον με την ξανθια και τον ασπρο προχωρωντας προς τα μεσα... ολο και περισσοτεροι φιλοι... ο Ρας , το Τσουναμι, ο Φωντας, o Dexter... τοσοι πολλοι.... και ο Αρης!!! Ναι ο Αρης! Σοβαρος και αγερωχος... οπως τον θυμομουν... Γεια χαρα Αρη!! Γεια σου μαυροτσουκαλο ... τον ακουσα να λεει ετοιμος παντα για τσαμπουκα μεχρι που.... ναι !! επιτελους η φωνη! Αυτη η φωνη ακουγεται απο την αρχη του ταξιδιου μου... "μιλαει" συνεχεια στο κεφαλι μου... και λεει για μια σκυλα!! Μα ποια ειναι αυτη η σκυλα???

Καλωσηρθες Σωτηρη ... σε περιμεναμε με τη Νινα, τη Φλοξυ, τη Τατου...

View attachment 66103 View attachment 66104 View attachment 66105

Σ Υ Γ Κ Λ Ο Ν Ι Σ Τ Ι Κ Ο!!!

 

[mareco]

@Aliki V. μας μαύρισες κοπέλλα μου

 

[Aliki V.]

Σενάρια τρόμου, αμφότερα
Το Δώρο [η γατούλα] είναι φίλης, στο μαγαζί της οποίας, πήγα τον γύφτο για ένα μπάνιο.

Ο οποίος, αφού:

• Εχεσε μεγαλόπρεπα στην είσοδο του μαγαζιού, μόλις φτάσαμε
• Εκλαιγε non stop, όση ώρα τον στέγνωναν
• Κάρφωσε την κοπέλλα που τον έφερνε όταν τελειώσανε, στην ενδιάμεση πόρτα [χαλκομανία την έκανε την καημένη]
• Εφαγε χωρίς να προλάβουμε καν να αντιδράσουμε, ένα πελώριο κρεμαστό φαγώσιμο, σαν σουβλάκι, που βρήκε μπροστά του, από αυτά που βάζουν σε κλουβιά παπαγάλων [δεν ξέρω πως λέγονται]
• Στο τέλος έκανε ντου στο γατί, γκρεμίζοντας τα πάντα γύρω, που καθόταν ήσυχο-ήσυχο στην γωνίτσα του και δεν ενοχλούσε κανέναν. Αστραπιαία. Ευτυχώς πρόλαβα και τον κράτησα και της τσαλάκωσε λίγο την ουρά. Τους πήρε ώρα να την βρουν, εκεί που ήταν κρυμμένη από την τρομάρα της, για να διαπιστώσουμε ότι ήταν καλά.
• Στο τέλος, αφού τον πέταξα στο αμάξι μπας και πέσουν οι σφυγμοί μου, δεν άφηνε την κοπέλλα να πλησιάσει, να με καθησυχάσει για την γάτα. Από μακριά μου έκανε νοήματα.

Απλές καθημερινές καταστάσεις, της ταλαίπωρης ζωής μου, με το ρουμανάκι.

Πεθαίνω

 

[Aliki V.]

@Aliki V. μας μαύρισες κοπέλλα μου

Δες το αλλιώς...πάντα σε θαύμαζα για τις γνώσεις σου...τώρα σε θαυμάζω πραγματικά γιατί...ζηλεύω τα σκυλιά που έχουν περάσει τόοοοοοοσο όμορφα μαζί σου...και ΞΑΝΑ νιώθω τόσο λίγη ...

 

[mareco]

Δες το αλλιώς...πάντα σε θαύμαζα για τις γνώσεις σου...τώρα σε θαυμάζω πραγματικά γιατί...ζηλεύω τα σκυλιά που έχουν περάσει τόοοοοοοσο όμορφα μαζί σου...

Σ' ευχαριστώ!
Δεν βρίσκω πρέπον φατσάκι από τα διαθέσιμα, να χαρακτηρίσει τα λόγια σου!
Δεν είναι κάθε μέρα μας όμορφη. Εχουμε και κακές μέρες. Πολλές

...και ΞΑΝΑ νιώθω τόσο λίγη ...

Αυτό, δεν πρέπει να το λες. Ολα, θέμα εμπειρίας είναι. Τίποτα παραπάνω, ή πιο εντυπωσιακό!

 

[medusa]

Εγω ενα εχω να πω... η ζωη με ενα ΒΛΑΚΕνουα είναι πιο ενδιαφερουσα. Δεν νιωθουν αυτα απο ηλικία. Να σε τρελαίνει ευχομαι πολλα πολλα χρονια!
ΥΣ. Βγαζει ματι ποσο αδυναμια του έχεις ...οτι και να του σερνεις δε μας πείθεις.

 

[Amaliaz]

Σ Υ Γ Κ Λ Ο Ν Ι Σ Τ Ι Κ Ο!!!

Να ξερες κοπελα μου τι κλαμα εριχνα οταν το εγραφα...
Σημερα μετα απο τοσα χρονια εχουμε αναμνησεις ανεκτιμητες @mareco

Παρεπιπτοντως , ο Μαρκος στο κειμενο ειναι "ο μαλακας με τη γαλλικη μυτη "

 

[mareco]

Να ξερες κοπελα μου τι κλαμα εριχνα οταν το εγραφα...

Και κάθε φορά, που το διαβάζουμε

Σημερα μετα απο τοσα χρονια εχουμε αναμνησεις ανεκτιμητες @mareco

Παρεπιπτοντως , ο Μαρκος στο κειμενο ειναι "ο μαλακας με τη γαλλικη μυτη "

Ετσι, γιατί ήθελα να βάλω όλα συγχρόνως τα φατσοσυναισθήματα που νοιώθω.[/QUOTE]

 

[Orjo]

Απαντάω κάπως αργοπορημένα αλλά…

Να τον χαίρεσαι!

Διαβάζοντας αυτό το thread, νιώθω σαν να ζω και εγώ την ιστορία σας, σαν να την βλέπω να εκτυλίσσεται μπροστά μου. Σε θαυμάζω πολύ. Αλήθεια. Η αγάπη που τους έχεις (και σου έχουν) είναι τόσο, μα τόσο ξεκάθαρη.

Όσο για το κείμενο πιο πάνω… Έριξα γερό κλάμα.

 

[mareco]

Όσο για το κείμενο πιο πάνω… Έριξα γερό κλάμα.

Θα έριχνες ακόμη περισσότερο κλάμα, αν γνώριζες και προσωπικά τους πρωταγωνιστές. Ολα τους "δικά μας" σκυλιά. Και πόσα ακόμη, έχουν ταξιδέψει για εκεί, από τότε Κι ένας...σκυλάς ανάμεσά τους. Δικός μας κι αυτός

 

[Orjo]

Θα έριχνες ακόμη περισσότερο κλάμα, αν γνώριζες και προσωπικά τους πρωταγωνιστές. Ολα τους "δικά μας" σκυλιά. Και πόσα ακόμη, έχουν ταξιδέψει για εκεί, από τότε Κι ένας...σκυλάς ανάμεσά τους. Δικός μας κι αυτός

Και λυπάμαι που δεν πρόλαβα να τους γνωρίσω…