Νέο Μέλος ..Bernese mountain dog

[fani]

Το κειμενο σου ειναι παρα πολυ ωραιο σε σημειο που με κανεις να ζηλευω(θετικα παντα)!!Μεσα απο εσενα εμαθα μια φυλη,αγνωστη για μενα!!!Να χαιρεσαι ολη την οικογενεια σου....και βαλε και καμια φωτο ακομα !!!

 

[Μπαρον]

Ευχαριστω πολυ ολους για τα καλα λογια και τις ευχες.
H Nubia μπηκε στη ζωη μας λιγο παραξενα γιατι ουτε εμεις γνωριζαμε τη ρατσα. Ειχαμε μεινει χωρις σκυλι για περιπου 3 χρονια κα τα παιδια μου ειχα αρχισει να εχουν συνδρομο στερησης (μαζι με αυτα κ εγω...) Για καποιο λογο (καρμα ισως) δεν ηθελα καμμια απο τις προηγουμενς ρατσες που ειχαμε. Οχι γιατι δεν ηταν καλα σκυλακια αλλα κατι μεσα μου με εσπρωχνε να ψαξω. Με καποια βασικα κριτηρια αρχισαμε. Μεγαλοσωμο, λατρευω τα μεγαλα σκυλια και ευτυχως εχουμε αρκετο χωρο. Μαλλιαρο, να μπαινει το χερι στη γουνα οταν το αγκαλιαζεις (οκ ειμαι μαζοχα με τις τριχες). Ηρεμο και πραο, (δεν θα αντεχα ενα τζακ-ρασελ με τιποτα...θα κατεληγα στα χαπια). Να μην ειναι «φωνακλαδικο», οταν εχεις παιδια με διαβασματα η ησυχια ειναι θεμα καποιες φορες. Να κατατασεται στα «ευκολα στην εκπαιδευση», ειπαμε δεν ειμαστε εξπερ. Να μην θελει δυο φορες την μερα βουρτσα. Να μην θελει ατελειωτες ωρες τρεξιμο για να εκτονωθει (δεν αντεχω-καπνιζω..) αλλα να αντεχει τα ταξιδια με αυτοκινητο και καραβι. Να ειναι family-dog (παιδια, αλλα σκυλια -ενα κουνελι και ενα ντομπερμαν (τα χαπια ειναι κοντα με αυτον) συμπληρωνουν την οικογενεια). Ξεκινησα απο τα γνωστα dog-breed search sites και επεσα πανω σε μια φωτο απο Βερνης..... Τρελλαθηκα!!!! Αρχισα να μπαινω σε οτι σαιτ υπηρχε με Βερνης, και οσο διαβαζα για την ρατσα και ιστοριες απο ιδιοκτητες τοσο πιστευα οτι αυτο ειναι το σκυλι για εμας. Το μονο αρνητικο ηταν ο χαμηλος μεσος ορος ζωης και τα θεμα υγειας (κυριως καρκινος) αλλα τα συζητησαμε ολοι μαζι και αποφασισαμε οτι αφου μπορουμε να προσφερουμε καλη ιατρικη φροντιδα (αχρειαστη να’ναι), βρηκαμε κ κτηνιατρο που να εχει καποια εμπειρια με τη ρατσα (αλλα παλι θηλυκο) και πολυ αγαπη, προχωραμε. Ενα χρονο σχεδον ψαξιμο και παρακαλια μεχρι να την βρουμε. Ο καθενας απο εμας πιστευει οτι το σκυλι του ειναι μοναδικο, (και ειναι) αλλα αυτη η μικρη ειναι πραγματικα απιστευτη. Θα φανω υπερβολικη.... η γλυκα, η εξυπναδα (Μαθαινει απιστευτα γρηγορα, και δεν ξεχναει. Καθε τοσο τα παιδια της μαθαινουν κ ενα καινουγιο τρικ), η αυτοπεποιθηση, η υπακοη, εκεινο το βλεμμα που λες τωρα θα μου μιλησει... ειναι ολα στον υπερθετικο βαθμο.
Δεν ειναι ομως σκυλι θα συνιστουσα στον καθενα!!!

• Θελει αρκετη φροντιδα (μπανιο, βουρτσα κλπ), αυτα τα ασπρα πατουσακια...δεν μενουν ασπρα για πολυ.
• ΜΑΔΑΕΙ, τριχες παντου κ παντα!!! Οσο κ να σκουπιζεις το σπιτι ειναι γεματο τριχες, παντου (βρηκα μεσα σε παγακι-το ειχα διαβασει σε καποιο ξενο φορουμ αυτο κ ειχα σκεφτει τοτε: υπερβολες...κ ομως συμβαινει). Η τριχα τους ειναι λεπτη κ «κουφια» εσωτερικα σαν χοντρο μακαρονι και κατα συνεπεια πολυ ελαφρια, αρα αιωρηται, και δεν πεφτει μονο στο πατωμα, αλλα κολλαει στους τοιχους, στα ρουχα, στα επιπλα, ΠΑΝΤΟΥ!
• Θελει αρκετη κοινωνικοποιηση απο μικρο (αλλιως μπορει να γινει φοβικο),
• ειναι πεισματαρικα κουταβια (απιστευτο γελιο, «αντιμιλανε» οταν δεν τους αρεσει κατι), αλλα μαθαινουν γρηγορα να ειναι «καθαρα», επισεις ως κουταβια μασανε τα παντα. Τραπεζια, κουφωματα, καρεκλες, αλλα μονο μεχρι να αλλαξουν δοντακια, μετα δεν κανουν ζημιες καθολου.
• ειναι ενας μεγαλος ογκος που νομιζει οτι ειναι μινιον και της αγκαλιας.
• Ειναι πολυ ευαισθητα, δεν θελουν φωνες και μαλωματα μονο υπομονη και πολλα μπραβο.
• Δεν θα πει ποτε οχι σε βολτα αλλα δεν ειναι sprinter, ειναι δρομεας αποστασεων σε χαλαρους ρυθμους-θα τρεξει για κανα 10λεπτο κ μετα ηρεμει.
• Με τα πολυ μικρα παιδια ειναι απιστευτα τρυφερη αλλα ο ογκος της ειναι θεμα (το αμοιρο το βαφτηστηρι μου το εχει ριξει κατω απειρες φορες με την ουρα της)

Α, ναι η ουρα τους ειναι «προβλημα».... οταν ειναι ορθια (κ ξαπλωμενη πολλες φορες) ΔΕΝ σταματαει ποτε να την κουναει (tail-wagers) οποτε ποτηρια, τασακια,βαζα, κλπ στο τραπεζακι του σαλονιου ειναι τα μονιμα θυματα. Μεχρι κ τους διακοπτες αναβο-σβηνει με την ουρα της οπου περναει.

• Τελος δεν ειναι «φυλακας», ολοι ειναι φιλοι και καλοδεχουμενοι στον κοσμο της. Δεν την εχω ακουσει ποτε να γρυλιζει η να γαυγιζει απειλητικα.

Οσοι εχετε μεγαλα σκυλια ξερετε και τα κομπλεξικα που συμβαινουν στη βολτα με τα ανθρωποφαγα τερατα μας.... συχνο φαινομενο η πανικοβλημενη μανα που τραβαει το παιδι της μακρια για να μην το φαει ο δεινοσαυρος.... τι κριμα.
Συγνωμη για το μακροσκελες κειμενο, δεν μπορω να την περιγραψω σε μια αραδα. Ελπιζω να μην σας κουρασα πολυ.

 

[Μπαρον]

Ευχαριστω πολυ ολους για τα καλα λογια και τις ευχες.
H Nubia μπηκε στη ζωη μας λιγο παραξενα γιατι ουτε εμεις γνωριζαμε τη ρατσα. Ειχαμε μεινει χωρις σκυλι για περιπου 3 χρονια κα τα παιδια μου ειχα αρχισει να εχουν συνδρομο στερησης (μαζι με αυτα κ εγω...) Για καποιο λογο (καρμα ισως) δεν ηθελα καμμια απο τις προηγουμενς ρατσες που ειχαμε. Οχι γιατι δεν ηταν καλα σκυλακια αλλα κατι μεσα μου με εσπρωχνε να ψαξω. Με καποια βασικα κριτηρια αρχισαμε. Μεγαλοσωμο, λατρευω τα μεγαλα σκυλια και ευτυχως εχουμε αρκετο χωρο. Μαλλιαρο, να μπαινει το χερι στη γουνα οταν το αγκαλιαζεις (οκ ειμαι μαζοχα με τις τριχες). Ηρεμο και πραο, (δεν θα αντεχα ενα τζακ-ρασελ με τιποτα...θα κατεληγα στα χαπια). Να μην ειναι «φωνακλαδικο», οταν εχεις παιδια με διαβασματα η ησυχια ειναι θεμα καποιες φορες. Να κατατασεται στα «ευκολα στην εκπαιδευση», ειπαμε δεν ειμαστε εξπερ. Να μην θελει δυο φορες την μερα βουρτσα. Να μην θελει ατελειωτες ωρες τρεξιμο για να εκτονωθει (δεν αντεχω-καπνιζω..) αλλα να αντεχει τα ταξιδια με αυτοκινητο και καραβι. Να ειναι family-dog (παιδια, αλλα σκυλια -ενα κουνελι και ενα ντομπερμαν (τα χαπια ειναι κοντα με αυτον) συμπληρωνουν την οικογενεια). Ξεκινησα απο τα γνωστα dog-breed search sites και επεσα πανω σε μια φωτο απο Βερνης..... Τρελλαθηκα!!!! Αρχισα να μπαινω σε οτι σαιτ υπηρχε με Βερνης, και οσο διαβαζα για την ρατσα και ιστοριες απο ιδιοκτητες τοσο πιστευα οτι αυτο ειναι το σκυλι για εμας. Το μονο αρνητικο ηταν ο χαμηλος μεσος ορος ζωης και τα θεμα υγειας (κυριως καρκινος) αλλα τα συζητησαμε ολοι μαζι και αποφασισαμε οτι αφου μπορουμε να προσφερουμε καλη ιατρικη φροντιδα (αχρειαστη να’ναι), βρηκαμε κ κτηνιατρο που να εχει καποια εμπειρια με τη ρατσα (αλλα παλι θηλυκο) και πολυ αγαπη, προχωραμε. Ενα χρονο σχεδον ψαξιμο και παρακαλια μεχρι να την βρουμε. Ο καθενας απο εμας πιστευει οτι το σκυλι του ειναι μοναδικο, (και ειναι) αλλα αυτη η μικρη ειναι πραγματικα απιστευτη. Θα φανω υπερβολικη.... η γλυκα, η εξυπναδα (Μαθαινει απιστευτα γρηγορα, και δεν ξεχναει. Καθε τοσο τα παιδια της μαθαινουν κ ενα καινουγιο τρικ), η αυτοπεποιθηση, η υπακοη, εκεινο το βλεμμα που λες τωρα θα μου μιλησει... ειναι ολα στον υπερθετικο βαθμο.
Δεν ειναι ομως σκυλι θα συνιστουσα στον καθενα!!!

• Θελει αρκετη φροντιδα (μπανιο, βουρτσα κλπ), αυτα τα ασπρα πατουσακια...δεν μενουν ασπρα για πολυ.
• ΜΑΔΑΕΙ, τριχες παντου κ παντα!!! Οσο κ να σκουπιζεις το σπιτι ειναι γεματο τριχες, παντου (βρηκα μεσα σε παγακι-το ειχα διαβασει σε καποιο ξενο φορουμ αυτο κ ειχα σκεφτει τοτε: υπερβολες...κ ομως συμβαινει). Η τριχα τους ειναι λεπτη κ «κουφια» εσωτερικα σαν χοντρο μακαρονι και κατα συνεπεια πολυ ελαφρια, αρα αιωρηται, και δεν πεφτει μονο στο πατωμα, αλλα κολλαει στους τοιχους, στα ρουχα, στα επιπλα, ΠΑΝΤΟΥ!
• Θελει αρκετη κοινωνικοποιηση απο μικρο (αλλιως μπορει να γινει φοβικο),
• ειναι πεισματαρικα κουταβια (απιστευτο γελιο, «αντιμιλανε» οταν δεν τους αρεσει κατι), αλλα μαθαινουν γρηγορα να ειναι «καθαρα», επισεις ως κουταβια μασανε τα παντα. Τραπεζια, κουφωματα, καρεκλες, αλλα μονο μεχρι να αλλαξουν δοντακια, μετα δεν κανουν ζημιες καθολου.
• ειναι ενας μεγαλος ογκος που νομιζει οτι ειναι μινιον και της αγκαλιας.
• Ειναι πολυ ευαισθητα, δεν θελουν φωνες και μαλωματα μονο υπομονη και πολλα μπραβο.
• Δεν θα πει ποτε οχι σε βολτα αλλα δεν ειναι sprinter, ειναι δρομεας αποστασεων σε χαλαρους ρυθμους-θα τρεξει για κανα 10λεπτο κ μετα ηρεμει.
• Με τα πολυ μικρα παιδια ειναι απιστευτα τρυφερη αλλα ο ογκος της ειναι θεμα (το αμοιρο το βαφτηστηρι μου το εχει ριξει κατω απειρες φορες με την ουρα της)

Α, ναι η ουρα τους ειναι «προβλημα».... οταν ειναι ορθια (κ ξαπλωμενη πολλες φορες) ΔΕΝ σταματαει ποτε να την κουναει (tail-wagers) οποτε ποτηρια, τασακια,βαζα, κλπ στο τραπεζακι του σαλονιου ειναι τα μονιμα θυματα. Μεχρι κ τους διακοπτες αναβο-σβηνει με την ουρα της οπου περναει.

• Τελος δεν ειναι «φυλακας», ολοι ειναι φιλοι και καλοδεχουμενοι στον κοσμο της. Δεν την εχω ακουσει ποτε να γρυλιζει η να γαυγιζει απειλητικα.

Οσοι εχετε μεγαλα σκυλια ξερετε και τα κομπλεξικα που συμβαινουν στη βολτα με τα ανθρωποφαγα τερατα μας.... συχνο φαινομενο η πανικοβλημενη μανα που τραβαει το παιδι της μακρια για να μην το φαει ο δεινοσαυρος.... τι κριμα.
Συγνωμη για το μακροσκελες κειμενο, δεν μπορω να την περιγραψω σε μια αραδα. Ελπιζω να μην σας κουρασα πολυ.

 

[Μπαρον]

Καλησπέρα!!!!! Μένω Πειραιά και έχω ένα αρσενικό μπερνιζ!!!!! Ήρθαμε από εξωτερικό πίσω στην Ελλάδα και σαν μέλος της οικογένειας μας ακολούθησε όπως και έπρεπε.....!!!!!! Θα θέλατε να έρθουμε σε επαφή ; Ευχαριστώ πολύ και συγνώμη για την ενόχληση

 

[Penguin]

Καλησπέρα!!!!! Μένω Πειραιά και έχω ένα αρσενικό μπερνιζ!!!!! Ήρθαμε από εξωτερικό πίσω στην Ελλάδα και σαν μέλος της οικογένειας μας ακολούθησε όπως και έπρεπε.....!!!!!! Θα θέλατε να έρθουμε σε επαφή ; Ευχαριστώ πολύ και συγνώμη για την ενόχληση

Αν το προσδόκημο ζωής της φυλής ειναι 7-8 χρόνια, και το thread αυτό ξεκίνησε πριν 7 χρόνια, και η σκύλα τότε ήταν 2, δεν παίζει τώρα να είναι σε κατάλληλη ηλικία για να γίνει μάνα.

Πάντως αν θέλεις μπορείς να περάσεις μια βόλτα από το 'Εμείς και τα σκυλία μας' να μας παρουσιάσεις τον σκυλάκο σου.

 

[Μπαρον]

Αν το προσδόκημο ζωής της φυλής ειναι 7-8 χρόνια, και το thread αυτό ξεκίνησε πριν 7 χρόνια, και η σκύλα τότε ήταν 2, δεν παίζει τώρα να είναι σε κατάλληλη ηλικία για να γίνει μάνα.

Πάντως αν θέλεις μπορείς να περάσεις μια βόλτα από το 'Εμείς και τα σκυλία μας' να μας παρουσιάσεις τον σκυλάκο σου.

 

[Μπαρον]

Χίλια ευχαριστώ για την πρόσκληση! Τώρα είδα ότι ήταν του 11 ανάρτηση.....κρίμα!