Τωρα που το θυμήθηκα... γιατι κανεις αυτην την ερώτηση σε μενα
ρε συ Μπέτη; Που κολλάει;
Σωστός τρόπος απόκτησης κουταβιού!!
- Thread starter Akardos
- Ημερομηνία δημιουργίας
Τωρα που το θυμήθηκα... γιατι κανεις αυτην την ερώτηση σε μενα
ρε συ Μπέτη; Που κολλάει;
Διακρίνω μια τάση να χωριστούν οι επίδοξοι ιδιοκτήτες σκύλου σε 1) όσους θέλουν σκύλο και 2)σε όσους θέλουν καθαρόαιμο.
Προσωπικά μιλώντας η απόκτηση ενός σκύλου γίνεται για να καλυφτούν ανάγκες μου και όχι ανάγκες του σκύλου.
Υπό αυτό το πρίσμα θα ήθελα έναν σκύλο που να ταιριάζει όσον το δυνατόν περισσότερο στον χαρακτήρα μου και τον τρόπο ζωής μου, ώστε στην συμβίωση μας να κάνω τους συμβιβασμούς που θα αντέξω.
Έτσι βρίσκομαι στην μέση, δεν θέλω έναν οποιονδήποτε σκύλο, ούτε βέβαια και καίγομαι να αποκτήσω ένα καθαρόαιμο.
Ψάχνοντας λοιπόν σκύλο με συγκεκριμένα (σταθεροποιημένα) χαρακτηριστικά, θα τον αναζητήσω μεταξύ των κατηγοριών 1 & 2 (της vrmode), σωστά ?
Ποιες λοιπόν πρακτικές επιλογές έχω στην σημερινή Ελλάδα?
Είναι οι εκτροφείς ευσυνείδητοι τόσο ώστε να διασφαλίζεται η παντελής ανυπαρξία κληρονομικών ασθενειών ?
Είναι οι byb ασυνείδητοι τόσο ώστε να θεωρείται βέβαιη η μελλοντική πάθηση από κληρονομική ασθένεια ?
Και αν τελικά το θέμα το δούμε εντελώς εμπορικά (γιατί η φάση απόκτησης θεωρώ ότι έτσι κατέληξε είναι), είναι προτιμότερο να δώσεις - στην Ελλάδα του σήμερα - 1.000 με 1.500€ μπροστάτζα, ελπίζοντας να πιάσουν τόπο ή να τα κρατήσεις για το εάν και εφόσον χρειαστούν ?
PS1
Η κουβέντα σας πάει τόσο καλά, που πείσατε έναν λαθραναγνώστη να γράψει.
PS2
Μην με παρεξηγήσετε που ανακατεύω χρήματα στην κουβέντα.
Δεν είμαι troll, ούτε όμως και βαμμένος φιλόζωος.
Συμπαθώ τα ζώα και λατρεύω τον δικό μου σκύλο.
Δηλαδή ότι και με τα παιδιά μου.
Προσωπικά μιλώντας η απόκτηση ενός σκύλου γίνεται για να καλυφτούν ανάγκες μου και όχι ανάγκες του σκύλου.
Υπό αυτό το πρίσμα θα ήθελα έναν σκύλο που να ταιριάζει όσον το δυνατόν περισσότερο στον χαρακτήρα μου και τον τρόπο ζωής μου, ώστε στην συμβίωση μας να κάνω τους συμβιβασμούς που θα αντέξω.
Έτσι βρίσκομαι στην μέση, δεν θέλω έναν οποιονδήποτε σκύλο, ούτε βέβαια και καίγομαι να αποκτήσω ένα καθαρόαιμο.
Ψάχνοντας λοιπόν σκύλο με συγκεκριμένα (σταθεροποιημένα) χαρακτηριστικά, θα τον αναζητήσω μεταξύ των κατηγοριών 1 & 2 (της vrmode), σωστά ?
Ποιες λοιπόν πρακτικές επιλογές έχω στην σημερινή Ελλάδα?
Είναι οι εκτροφείς ευσυνείδητοι τόσο ώστε να διασφαλίζεται η παντελής ανυπαρξία κληρονομικών ασθενειών ?
Είναι οι byb ασυνείδητοι τόσο ώστε να θεωρείται βέβαιη η μελλοντική πάθηση από κληρονομική ασθένεια ?
Και αν τελικά το θέμα το δούμε εντελώς εμπορικά (γιατί η φάση απόκτησης θεωρώ ότι έτσι κατέληξε είναι), είναι προτιμότερο να δώσεις - στην Ελλάδα του σήμερα - 1.000 με 1.500€ μπροστάτζα, ελπίζοντας να πιάσουν τόπο ή να τα κρατήσεις για το εάν και εφόσον χρειαστούν ?
PS1
Η κουβέντα σας πάει τόσο καλά, που πείσατε έναν λαθραναγνώστη να γράψει.
PS2
Μην με παρεξηγήσετε που ανακατεύω χρήματα στην κουβέντα.
Δεν είμαι troll, ούτε όμως και βαμμένος φιλόζωος.
Συμπαθώ τα ζώα και λατρεύω τον δικό μου σκύλο.
Δηλαδή ότι και με τα παιδιά μου.
Καλησπερα σας ειμαι 19 χρονων και περασα προσφατα μια σοβαρη ασθενεια. Γενικα ασχολουμαι αρκετα με τον αθλητισμο δλδ απο μικρη ηλικια εκανα διαφορα αθληματα και θεωρω τον εαυτο μου δραστηριο ατομο. Μενω σε μικρο διαμερισμα με μεγαλο μπαλκονι. Θα ηθελα να σας ρωτησω πιστευτε οτι αν υιοθετησω ενα μεσσαιου μεγεθους σκυλακι (δεν με ενδιαφερει αν ειναι καθαροαιμο αγορασμενο ή απο φιλοζωικη απλα θα ηθελα να το παρω απο μικρο) υπαρχει περιπτωση να με βοηθησει με τη καταπολεμηση του αγχους ;
@Λαθραναγνώστης κανένας εκτροφέας, όσο ευσυνειδητος και αν ειναι δε μπορει να διασφαλισει την παντελή ανυπαρξία κληρονομικών ασθενειών.
Ουτε ο Byb συνεπάγεται βέβαιη κληρονομική παθηση.
Απλα αναμεσα στον σωστο εκτροφεα και τον Byb, οι πιθανοτητες ειναι 10-90%.
Και τελος, αν μιλαμε για κληρονομικη ασθενεια,νομιζω οτι τα 1000-1500€ δεν φτανουν ουτε για πλακα...αλλα στην τελικη δεν ειναι θεμα κοστους, ειναι θεμα να ειναι υγιες το σκυλι σου και να μην ταλαιπωρειται ουτε αυτο, ουτε εσυ μαζι του...
Ουτε ο Byb συνεπάγεται βέβαιη κληρονομική παθηση.
Απλα αναμεσα στον σωστο εκτροφεα και τον Byb, οι πιθανοτητες ειναι 10-90%.
Και τελος, αν μιλαμε για κληρονομικη ασθενεια,νομιζω οτι τα 1000-1500€ δεν φτανουν ουτε για πλακα...αλλα στην τελικη δεν ειναι θεμα κοστους, ειναι θεμα να ειναι υγιες το σκυλι σου και να μην ταλαιπωρειται ουτε αυτο, ουτε εσυ μαζι του...
@Λαθραναγνώστης Καλως ορισες! Για σενα γραφουμε τοσα χρονια! 
@ISKENDER γιατι στο μηνυμα σου δεν τα αναφερεις. και γενικα, σε ολη αυτη την κουβεντα ειναι λιγο παραπλευρη απωλεια... τιποτα προσωπικο.
@ISKENDER γιατι στο μηνυμα σου δεν τα αναφερεις. και γενικα, σε ολη αυτη την κουβεντα ειναι λιγο παραπλευρη απωλεια... τιποτα προσωπικο.
καλησπερα ανοιξε ενα καινουργιο θεμα να ρωτησεις οτι θες...εν συντομια παντως επειδη ειπες οτι εισαι 19 χρονων, αν εχεις την οικονομικη δυνατοτητα να τον συντηρησεις,αν εχεις το σκυλο σου μαζι σου μεσα στο σπιτι και οχι παρατημενο εξω και γενικα τον προσεχεις οπως θα σε αγαπαει αυτος.. προχωρα με κλειστα ματια .. για παραπανω πληροφοριες ανοιξε δικο σου θεμα
Θα σταθω στο τελευταιο που γραφεις, για την καταπολεμηση του αγχους.
Ενα κουταβι και το μεγαλωμα του θα σου ΠΡΟΣΘΕΣΕΙ αγχος και οχι λιγο, πολυ αγχος.
Αυτο που ψαχνεις ειναι ενηληκος σκυλος, κοινωνικος, ηρεμος χαρακτηρας αλλα παιχνιδιαρης και αθλητικος, αφου εισαι κι εσυ αθλητης.
Υπαρχουν απειροι σαν αυτον που περιγραφω στις φιλοζωικες, σε οτι σχημα, χρωμα, τυπο τριχωματος...οτι θες. Πιστευω οτι θα βρεις ακριβως αυτο που ψαχνεις.
Ευχαριστω πολυ δημιουργησα νεο θεμα απλα ειμαι καινουριος συγγνωμη αν μπερδεψα τα threads
Κινδυνεύω πάλι να μπω σε διαμάχες, γιατί η αποχή μου πάνω απο 1, 1/2 χρόνο οφείλεται σε μία παρόμοια συζήτηση, αλλά δεν κρατιέμαι και θα το πετάξω και όπου πέσει!!
Στο χωριό μου (που γενικά οι λιγοστοί κάτοικοι θεωρούνται πολύ σκυλόφιλοι, για να μην πω ζωόφιλοι) είναι 2 οικογένειες που εδώ και 50 χρόνια που πηγαίνω, εκτρέφουν ο ένας κοκόνια και ο άλλος ελληνικό γκέκα.
Επί 50 χρόνια, ούτε πετιγκρί, ούτε ΚΟΕ, ούτε αναγνωρισμένες φυλές ή όχι. Και από ότι έμαθα, κρατάνε αυτή την εκτροφή από πάππου (που λένε)...
Αν καταφέρεις να τους πάρεις σκυλί... είσαι μάγκας. Και συνήθως τα δίνουν έτσι, χωρίς χρήματα, αρκεί να ξέρουν ποιός είσαι και τι θα κάνεις με αυτά.
Τα ζώα γεννιούνται μεγαλώνουν μέσα στην φύση, ελεύθερα σε αγροκτήματα...
Φυσικά για όλους εδώ στο φόρουμ τα ζώα αυτά είναι ημίαιμα και όχι καθαρόαιμα, μιας και δεν έχουν πετιγκρί.
Και τώρα σας αφήνω να με βρίσετε ελεύθερα!!
Αλλά αν θελήσω να πάρω ένα κοκόνι πχ σίγουρα θα πάω να το πάρω από το συγχωριανό μου, μιας και η περιοχή και τα γύρω χωριά έχουν μπόλικα από αυτά και ξέρω ότι δεν κάνει αιμομιξίες, φυλάνε την φυλή ως κόρη οφθαλμού και συμπεριφέρονται στα ζώα σαν να είναι παιδιά τους.
Περί "εισαγώμενης" ράτσας, σίγουρα θα την έψαχνα πάρα πολύ με εκτροφέα που θα με ικανοποιούσε σε όλα (και όχι στο οικονομικό. μιας και είναι το τελευταίο σε αυτή την φάση).
Στο χωριό μου (που γενικά οι λιγοστοί κάτοικοι θεωρούνται πολύ σκυλόφιλοι, για να μην πω ζωόφιλοι) είναι 2 οικογένειες που εδώ και 50 χρόνια που πηγαίνω, εκτρέφουν ο ένας κοκόνια και ο άλλος ελληνικό γκέκα.
Επί 50 χρόνια, ούτε πετιγκρί, ούτε ΚΟΕ, ούτε αναγνωρισμένες φυλές ή όχι. Και από ότι έμαθα, κρατάνε αυτή την εκτροφή από πάππου (που λένε)...
Αν καταφέρεις να τους πάρεις σκυλί... είσαι μάγκας. Και συνήθως τα δίνουν έτσι, χωρίς χρήματα, αρκεί να ξέρουν ποιός είσαι και τι θα κάνεις με αυτά.
Τα ζώα γεννιούνται μεγαλώνουν μέσα στην φύση, ελεύθερα σε αγροκτήματα...
Φυσικά για όλους εδώ στο φόρουμ τα ζώα αυτά είναι ημίαιμα και όχι καθαρόαιμα, μιας και δεν έχουν πετιγκρί.
Και τώρα σας αφήνω να με βρίσετε ελεύθερα!!
Αλλά αν θελήσω να πάρω ένα κοκόνι πχ σίγουρα θα πάω να το πάρω από το συγχωριανό μου, μιας και η περιοχή και τα γύρω χωριά έχουν μπόλικα από αυτά και ξέρω ότι δεν κάνει αιμομιξίες, φυλάνε την φυλή ως κόρη οφθαλμού και συμπεριφέρονται στα ζώα σαν να είναι παιδιά τους.
Περί "εισαγώμενης" ράτσας, σίγουρα θα την έψαχνα πάρα πολύ με εκτροφέα που θα με ικανοποιούσε σε όλα (και όχι στο οικονομικό. μιας και είναι το τελευταίο σε αυτή την φάση).
Για μενα παντως, αν ειναι οπως τα περιγραφεις, ειναι οτι πιο κοντα σε "καθαροαιμο".
Γκεκα εκτρεφει με "κυνηγετικα" κριτηρια;
Ναι, αν και τελευταία γέρασε και τα παιδιά του δεν το συνέχιζαν.
Για να σου δώσω εικόνα, υπολόγισε τουλάχιστον 30 χωρία με μέσο όρο κατοίκων τα τελευταία 40 χρόνια 50/χωριό και σε απόσταση τουλάχιστον 3 χιλ. το ένα με το άλλο. Επειδή δεν υπάρχουν καλλιέργειες όλα αυτά τα χρόνια, η ευρύτερη περιοχή είναι δάση και το εθνικό της σπορτ πλέον είναι το κυνήγι αγριογούρουνου!!
Στις περιοχές αυτές, ο τρόπος επιλογής των σκύλων δεν είναι η εμφάνιση, αλλά το ιστορικό υγείας και η εργασία.. Θεωρώ ότι καταλαβαίνεις τα υπόλοιπα.. να μην γράφω τα ίδια και τα ίδια.
Ξέρω πάρα πολλές περιοχές/χωριά στην Ελλάδα που υπάρχει κάτι παρόμοιο και αν τους ρωτήσεις τους περισσότερους εκει "τι σκύλος είναι αυτός;" Η πιό σίγουρη απάντηση είναι "σκύλαρος!!!!" θεωρώντας ότι είναι τέλειος για την εργασία που τον έχουν.
Βασίλη εγώ σε αυτόν θα ήμουν διατεθειμένος να σκάσω περισσότερα χρήματα από οτι σε επίσημο εκτροφεα.
Αυτό που περιγράφεις το έχω σαν εικόνα γιατί απλά το έχω ζήσει. Στον τόπο καταγωγής μου είναι κάποιοι κυνηγοί που βγάζουν κάτι κουτάβια από άλλο πλανήτη. Το έχω ξαναγράψει παλιότερα σε άλλο θέμα, γνωρίζω περιπτώσεις σε κυνηγούς που τους δίνανε πεντοχιλιαρα (ευρώ) για ένα κουτάβι και δεν δίνανε. Τα κουτάβια όμως εκεί που αποφάσιζαν να τα δώσουν τα έδιναν τσάμπα.
Αλλα το σταματάω εδώ γιατί το θέμα δεν άλλαξε τίτλο ούτε έγινε πριβε και θα μου βάλουν πιπέρι.
Βέβαια Βασίλη δεν είναι όλα άσπρο μαύρο. Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Πχ κοκόνι θα προτιμούσα από αυτόν που έγραψες πάρα από εκτροφεα αλλά για παράδειγμα γερμανικό ποιμενικό (αν ξαναπάρω καθαρόαιμο σκύλο που είναι μικρή πιθανότητα και οφείλεται στον έρωτα που έχω για αυτή την φυλή λόγο κυρίως του δικού μου του κεφάλα, θα είναι γπ) δεν θα έπαιρνα από τέτοια γέννα. Γέννες από ιδιώτες είναι χειρότερες από τα γπ των εκτροφεων που και αυτά κατεστραμενα είναι. Παραδείγματα εδώ που ζω άπειρα. Θα έψαχνα από εξωτερικό σωστό γπ σωστής εκτροφής.
Έγραψα τελειώνοντας το ποστ μου:
"Περί "εισαγώμενης" ράτσας, σίγουρα θα την έψαχνα πάρα πολύ με εκτροφέα που θα με ικανοποιούσε σε όλα (και όχι στο οικονομικό. μιας και είναι το τελευταίο σε αυτή την φάση)."
Όπως βλέπεις δεν το βλέπω μαύρο/άσπρο. Ίσα ίσα, που αυτό ακριβώς θέλω να τονίσω, δεν υπάρχει μαύρο/άσπρο και όλα σχετικά, ανάλογα την περίπτωση! Δεν δαιμονοποιώ κανέναν και τίποτα!
Συμφωνούμε. Απλά απαντώντας στο μήνυμα σου στην ουσία γράφω για τον άγνωστο ανάγνωση. Αυτόν που κανονικά η ορθή απάντηση είναι πάρε τηλ τον κοε να σου δώσει διαθέσιμες γέννες.
Κατ' εμέ (ως νέος και πρόσφατος σκυλοιδιοκτήτης, μόλις λίγο παραπάνω από 2 χρόνια) οι άγνωστοι αναγνώστες χωρίζονται σε 2 κατηγορίες.
1.Αυτοί που ξέρουν και ψάχνουν πραγματικά αυτό που ακριβώς θέλουν, οπότε και δεν χρειάζονται συμβουλές και θα πάνε να τα "σκάσουν" εκεί που πρέπει και
2. Αυτοί που δεν γνωρίζουν την τύφλα τους και απλά ψάχνονται γενικά.
Στην δεύτερη κατηγορία έχω να τους πω ΜΟΝΟ αυτό!
Το καλύτερο, πιό πιστό, πιό αγαπησιάρικο και πιό βολικό σκυλί συντροφιάς για ένα νέο ιδιοκτήτη είναι το ΥΙΟΘΕΤΗΜΕΝΟ!
Όλα τα υπόλοιπα είναι για μεταπτυχιακό!!
Επίσης στον σωστό τρόπο απόκτησης κουταβιού, εκτός την πηγή θα πρέπει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να αναφέρονται:
1. Είσαι σε ηλικία να το αποκτήσεις;
2. Ξέρεις τις απαιτήσεις του;
3. Είσαι διατεθιμένος να αφιερώσεις την ζωή σου, να χάσεις : τις διακοπές σου, τα ΣΚ σου, κάποιες φιλίες σου και γενικά τον ύπνο σου για όσα χρόνια θα είναι αυτό το ζωντανό δίπλα σου;
4. Είσαι διατεθιμένος να στρώσεις κώλο κάτω κα ξενυχτίσεις σε διαβάσματα, να πρέπει να πάρεις κάποιες φορές ηρεμιστικά γιατί ο μικρός σατανάς σου έχει κάνει τα νεύρα τσατάλια, μέχρι να καταφέρεις να έρθετε σε επαφή και να είσαστε ένα καλό δείγμα του σκυλόκοσμου στην κοινωνία;;;
5. Μπορείς να ανταπεξέλθεις στα έξοδα που απαιτούνται για την σωστή διαβίωσή του για τα επόμενα 15 χρόνια;
ΑΥΤΑ θεωρώ ότι έχουν την πρώτη προτεραιότητα στον ΑΓΝΩΣΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ, για να μην έχουμε χιλιάδες αδέσποτα στους δρόμους και στα καταφύγια.
Αν κατανοήσει τα παραπάνω, θα κάνει και το σωστό βήμα στην επιλογή του σκύλου του, αν έχει καλή αυτογνωσία για το τι μπορεί και το τι οχι!
1. Είσαι σε ηλικία να το αποκτήσεις;
2. Ξέρεις τις απαιτήσεις του;
3. Είσαι διατεθιμένος να αφιερώσεις την ζωή σου, να χάσεις : τις διακοπές σου, τα ΣΚ σου, κάποιες φιλίες σου και γενικά τον ύπνο σου για όσα χρόνια θα είναι αυτό το ζωντανό δίπλα σου;
4. Είσαι διατεθιμένος να στρώσεις κώλο κάτω κα ξενυχτίσεις σε διαβάσματα, να πρέπει να πάρεις κάποιες φορές ηρεμιστικά γιατί ο μικρός σατανάς σου έχει κάνει τα νεύρα τσατάλια, μέχρι να καταφέρεις να έρθετε σε επαφή και να είσαστε ένα καλό δείγμα του σκυλόκοσμου στην κοινωνία;;;
5. Μπορείς να ανταπεξέλθεις στα έξοδα που απαιτούνται για την σωστή διαβίωσή του για τα επόμενα 15 χρόνια;
ΑΥΤΑ θεωρώ ότι έχουν την πρώτη προτεραιότητα στον ΑΓΝΩΣΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ, για να μην έχουμε χιλιάδες αδέσποτα στους δρόμους και στα καταφύγια.
Αν κατανοήσει τα παραπάνω, θα κάνει και το σωστό βήμα στην επιλογή του σκύλου του, αν έχει καλή αυτογνωσία για το τι μπορεί και το τι οχι!
Συμφωνώ απόλυτα...έπρεπε να αναφέρω αυτές τις λεπτομέρειες λοταν άνοιξα το παρόν θέμα.
χαίρομαι όμως που γίνεται τόσο γόνιμη συζήτηση από ανθρώπους με γνώσεις και εμπειρία και κάποιοι μελλοντικοί σκυλογονείς θα έχουν μπροστά τους πολλά επιχειρήματα για να πειστούν να αποκτήσουν κουτάβι με τρόπο σωστό.
πιπέρι δεν βάζουμε ουτε θα κάτσουμε να μαλώσουμε το αν κάποιες απόψεις θεωρηθούν off topic...
ελευθερία λόγου έχουμε
Πόσες νομιζετε από τις ερωτήσεις που θα θέλατε να απαντήσει ένας υποψήφιος σκύλογονέας μπορούν να απαντηθούν από τον μέσο επίδοξο γονέα και ειδικά από τον άντρα?
