Προς το παρόν, τουαλέτα.... στην τουαλέτα, στην πάνα. Ατυχήσαμε μία δυο φορές, αλλά ΟΚ. Έχει ακόμα χρόνο να μάθει.
Αλλά....: ΓΑΥΓΙΣΕ!!!!! Όσο φυσιολογικό κι αν ακούγεται σε πολλούς, για το μικρό είναι απίθανο. Φυσικά θέλει δουλειά ακόμα, αλλά η αρχή έγινε!
Πάντως για το φαγητό, μου το είπε και η εκτροφέας: Με ρέγουλα, γιατί δε σταματάει. Και 10 κιλά να του βάλεις, θα τα φάει. Είναι και το αδύνατό του σημείο, αναφορικά με την εκπαίδευση!!! Βαριέται εύκολα, αλλά ποτέ για φαΐ!!! Θα κάνει τα πάντα!
Βλέπω δεύτερο σερί ξενύχτι. Ο κεφάλας σηκώνεται, με ξυπνάει, παίζουμε, βγαίνουμε βόλτα στο μπαλκόνι (απολύμανση πλήρης), λίγο εκπαιδευσούλα (να μπαίνει στο κλίμα) και μετά ύπνο. Και πάλι από την αρχή. Χθες ήταν καλύτερα. Κοιμηθήκαμε αγκαλιά ένα συνεχόμενο τρίωρο (κεφάλι στο μαξιλάρι, ο υπόλοιπος κάτω από το πάπλωμα στην αγκαλιά μου). Ήταν και η ταλαιπωρία του αεροπλάνου.
Σήμερα τα βλέπω δύσκολα! Tουλάχιστον ξεκίνησε να ξαναμπαίνει στο crate.