Έχω φτάσει στη σελίδα 4, συγνώμη δε μπορώ να διαβάσω άλλα μηνύματα: παιδιά, σκυλιά, μετανάστες, τι είναι επίθεση και τι δεν είναι, νόμιμο, μη νόμιμο. Να ρωτήσω κάτι και κυρίως το μέλος θρυαλλίδα που ανέφερε το περιστατικό με το παιδάκι; πρώτα είπατε ότι ήταν πάρκο, μετά είπατε ότι είναι παιδική χαρά, τί απ' τα δύο ισχύει; Διότι σε κατηγοριοποιημένη παιδική χαρά τύπου ΟΤΑ απαγορεύεται να μπαίνουν σκυλιά. Το πάρκο είναι κάτι τελείως διαφορετικό και υπάρχουν διατάξεις επίσης που το αφορούν. Επιπλέον χωρίς να θέλω να παίξω το Σέρλοκ Χολμς, η γιαγιά συνόδευε το παιδί όση ώρα διασχίζανε το πάρκο και επενέβην αφού το σκυλί πήγε να μουρντάρει το παιδί και το παιδί σκαρφάλωσε στο τοιχίο;
Όσον αφορά όοοολα τα υπόλοιπα: Ναι επίθεση κάποιας μορφής μπορεί να θεωρηθεί το οτιδήποτε ειδικά αν διψάς να το κάνεις και οι δικηγόροι ποτέ δε θα πουν όχι, αν έστω ύπο μία έννοια ευσταθεί.
Ναι είναι αναφαίρετο δικαίωμα σας να μη γουστάρετε ή να φοβάστε τα ζώα, ή να φαντάζεστε διάφορα από ημιμάθεια σχετικά με μικρόβια. Για τον όποιο λόγο είναι δικαίωμα σας. Είτε αφορά εσάς, είτε το παιδί σας. Και υπό αυτή την έννοια εγώ δεν κατακρίνω τον ιδιοκτήτη του μη δεμένου σκύλου, περισσότερο αξιοκατάκριτος είναι ο ιδιοκτήτης σκύλου ανεκπαίδευτου που δε φοράει λουρί. Τί μπορείτε να κάνετε; Να καλέσετε την αστυνομία και να γίνει καταγραφή συμβάντος επιτόπου. Τώρα θα μου πείτε η γιαγιά μπορεί να είναι κάποιας ηλικίας ή να μην πρόλαβε, ναι είναι πιθανό. Ντρέπομαι που σας το προτείνω αυτό διότι καταλαβαίνω πως είναι δικαίωμα σας να πηγαίνετε όπου γουστάρετε, αλλά μπορείτε να πάτε τώρα στην αστυνομία, να κάνετε καταγγελία και στο μεταξύ να αλλάξετε για λίγο καιρό δρόμο. Μόνο επιτρέψτε μου να σας πω κάτι τελευταίο και μην το πάρετε προσωπικά, δε σας κατηγορώ για κάτι, αλλά αφήνω ένα ενδεχόμενο, αν σε άλλο δρόμο, ή με άλλο σκύλο επαναληφθεί το ίδιο περιστατικό, έχετε υπ' όψιν σας ότι κάποια στιγμή αντί να κοιτάτε προς τα έξω, θα πρέπει να κοιτάξετε από έσω. Με όλο το σεβασμό, ελπίζω να αντιλαμβάνεστε τι εννοώ.
Epial, δεν είναι ο κατάλληλος χώρος αυτός για τέτοιες συζητήσεις αλλά θα ήθελα να σου πω δυο λόγια για τον Αλή: Σε κάποια απ' τις οικοδομές που κάναμε μια επίβλεψη με τον προϊστάμενο μου, ένας εργολάβος είχε τον Αλή, ένα πολύ φιλότιμο 18χρονο, ο οποίος έτρεχε για το οτιδήποτε, ακόμη και για ένα ποτήρι νερό. Το ίδιο παιδί μου έστειλε αίτημα φιλίας στο fb, δέχτηκα απ' αυτόν κάποια Χριστούγεννα την πρώτη κλήση μέσω fb για να μου πει Καλή χρονιά και μια πενταετία τώρα είμαστε φίλοι. Έχω γνωρίσει πολλούς τέτοιους ανθρώπους, τους σέβομαι, τους εκτιμώ, αλλά όπως υπάρχουν Έλληνες καθάρματα, υπάρχουν και μετανάστες καθάρματα. Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά δυστυχώς. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε εμείς είναι να εύχόμαστε κάπου κάπου να τυχαίνει να είμαστε παρόντες σε τέτοια περιστατικά και μια στο τόσο γίνεται κι αυτό.
Κατά τα υπόλοιπα, μπορούμε να πούμε πολλά για το τι είναι νόμος και τι όχι, τι είναι ηθική και τι όχι. Επί της ουσίας, το παιδί έχει δικαιώματα το ίδιο, όσο κι οι γονείς του. Ο σκύλος που το 2012 όταν μετά από εγχείρηση στον καρπό αιμορράγησα και γκρέμισε το διαμέρισμα για να ειδοποιήσει, δεν έχει κανένα δικαίωμα. Αλλά έχω εγώ. Έχω μαζί όμως και υποχρεώσεις. Και όλοι μας.
