Ειναι καθρεφτης της σχέσης σας κ του τι εχετε χτισει μαζί... να τον καμαρωνεις ετσι κ καλυτερο χιλια χρονια!!!
Ειναι επιφανειακο το τραυμα του ελπιζω...δεν ειναι κατι σοβαρό;
Τη συνέχεια με τον ιδιοκτητη δεν θα τη μαθουμε;;;;
Το τραύμα δεν είχαν κάτι μεγάλο. Όσο για τον ιδιοκτήτη δεν έκανα κάτι. Βλέπεις γείτονας, γνωστός, επαρχία εδώ σχεδόν χωριό είναι διαφορετικά εδώ. Εξάλλου δεν πάθαμε κάτι και τον σκύλο δεν τον έχει ελεύθερο να αλωνιζει μόνος του όπως οι περισσότεροι εδώ. Το ότι του έφυγε μπορεί να συμβεί μαζί στα καλύτερα σπίτια.
Κράξιμο του χρειάζεται για άλλους λόγους που έχουν να κάνουν με την νοοτροπία του με τα σκυλιά γενικότερα και για αυτά του τα έχω πει κατά καιρούς στο παρελθόν.
Ο Ερμής ειναι σωστό και τίμιο λυκόσκυλο το χειρίστηκε οπως
έπρεπε να το χειριστεί. Λογο του χαρακτήρα του αλλα κυρίως
της ανατροφής του.
Σίγουρα δεν είμαι ο σούπερ ντουπερ γαμάτος ιδιοκτήτης και εκπαιδευταρας. Ίσα ίσα που είμαι ένας μέσος σχετικά άπειρος ιδιοκτήτης που απλά έχω ασχοληθεί αρκετά με τον σκύλο μου.
Αυτό που έδεσε το γλυκό είναι ο χαρακτήρας του Ερμή. Στην επιλογή του κουτάβιου έδωσα μεγάλη βάση στον χαρακτήρα. Σαν άπειρος ιδιοκτήτης ήθελα εύκολο σκύλο. Δεν διάλεξα το πιο Ατρόμητο και μεγαλόσωμο κουτάβι αν και είχα την επιλογή αλλά το τρίτο κουτάβι της γέννας το οποίο επί μία ώρα που έπαιζα με τα κουτάβια κόλλησε πάνω μου, ασχολιόταν μόνο με μένα και όχι με τα αδερφάκια του και στα μάτια του (από την αρχή με κοίταζε κατάματα) είδα το δέσιμο που θα υπήρχε μεταξύ μας.
Χαίρομαι γιατί έκανα την πιο σωστή επιλογή και αυτό φροντίζει να μου το επιβεβαιωνει συχνά.
Ο Ερμής δεν είναι ο πιο ατρόμητος σκύλος, ο σκύλος φονιάς που μασάει σίδερα, ο σωστός κατά κουρο σκύλος. Είναι αρκετά ήπιος χαρακτήρας για γπ και σε καμία περίπτωση κυριαρχικός. Δεν θυμάμαι πότε ούτε ακόμα στην εφηβεία να προσπαθήσει να επιβληθεί. Είμαι σίγουρος πως αν ζούσε σε αγελη δύσκολα θα ήταν ο Α.
Ο Ερμής είναι λες και γεννήθηκε για να με υπηρετεί. Υπερπροστατευτικός με τους δικούς του (ανθρώπους και ζώα) σε σημείο που αν νιώσει ότι πρέπει να τους υπερασπιστεί μεταμορφώνεται σε άλλο σκύλο. Δεν θα δεχτεί λιχουδια από άγνωστο (άλλωστε το φαι δεν ήταν ποτέ το φόρτε του) και δεν θα αφήσει ξένο να μπεί στην χώρο του αν δεν είμαι παρόν.
Στην βόλτα μας μας σταματάνε συχνα για συζήτηση. Εκτός από τους μισούς που με ρωτάνε αν θέλω να τον ζευγαρώσω με τον δικό τους, αρκετός κόσμος με ρωτάει διαφορά γιατί θέλει να πάρει σκύλο. Διαπιστώνω πως αν όχι όλοι οι περισσότεροι το βλέπουν εντελώς επιφανειακά. Λες και ο σκύλος δεν είναι ζωντανός οργανισμός αλλά κάποιο άψυχο αξεσουάρ. Προχθές μίλαγα με κάποιον στον δρόμο που με ρωτούσε από που τον πήρα γιατί ήθελε να πάρει γπ και ήθελε έναν σαν τον δικό μου. Ψηλό. Γιατί τα περισσότερα σήμερα έλεγε είναι κοντά. Προσπαθούσα να του εξηγήσω να μην κοιτάζει μόνο την εμφάνιση αλλά κυρίως τον χαρακτήρα. Αυτός τιποτα, εκει κολλημένος.
Από την μικρή μου εμπειρία έχω να προτείνω σε όσους σκέφτονται να αποκτήσουν εκτροφικο σκύλο πέρα από ότι οι περισσότεροι δεν έχουν ανάγκη καθαρόαιμου και ένας αδέσποτος μια χαρά θα είναι, να μην το βλέπουν επιφανειακά. Να μην διαλέξουν κουτάβι μόνο από την εικόνα και κατά πόσο είναι κοντά στο ιδεατό πρότυπο, αλλά να κοιτάξουν πιο βαθιά. Να βρουν το κουτάβι που είναι πραγματικά για αυτούς.
Για αυτούς τους λόγους μου είναι αδύνατο να καταλάβω πως κάποιος παίρνει κουταβι χωρίς καν να το δει και το επιλέγει κάποιος άλλος για αυτόν.
Μιλάω πάντα για επιλογή σκύλου συντροφιας. Για σκύλους που θα εκτελούν μια εργασία η σπορ είναι άλλη ιστορία.