Γειά χαρά [γερμανικός ποιμενικός]
- Thread starter manolo
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Πέρασαν 12 μέρες από την στείρωση.
Αυτές τις μέρες δεν παρατήρησα αλλαγή στην συμπεριφορά. Όλα όπως πριν και χαίρομαι για αυτό. Το μόνο που άλλαξε είναι ότι του άνοιξε η όρεξη. Εκεί που ήταν από τα πιο δύσκολα σκυλιά στο φαγητό πλέον τρωει ότι του δίνω. Όλες αυτές τις μέρες του δίνω ξηρά τροφή και την τρώει με μεγάλη όρεξη όταν πριν αν έτρωγε ένα γεύμα ξηράς δεύτερο συνεχόμενο ούτε να το μυρίσει. (ο αύριο ξαναρχιζουμε τα ωμά)
Πριν κάποιες μέρες άφησα την σακούλα με τα σκουπίδια στο πάτωμα όπου φεύγοντας θα τα έπαιρνα να τα πετάξω. Έφυγα και ξέχασα να τα πάρω. Όταν επέστρεψα είχε φάει κάτι κόκαλα που ήταν στην σακούλα. Ποιος ο Ερμής που έτσι και άφηνα στο πάτωμα μια μερίδα γύρο και έφευγα δεν υπήρχε περίπτωση να την ακουμπήσει. Από κει που δεν υπήρχε περίπτωση να φάει κάτι που δεν του το έδωσα εγώ ή από ξενο ή από το πάτωμα η από τον δρόμο, πλέον πρέπει να έχω τον νου μου.
Αύριο βγάζουμε και το απαίσιο κολάρο - λαμπατέρ που έτσι κι αλλιως δεν θα άντεχε για πολύ ακόμα.
Υ. Γ: Τα "μπαλάκια" του μετά την στείρωση μου φαινόταν μικρότερα αλλά τελικά παραμένουν το ίδιο μεγάλα
Αυτές τις μέρες δεν παρατήρησα αλλαγή στην συμπεριφορά. Όλα όπως πριν και χαίρομαι για αυτό. Το μόνο που άλλαξε είναι ότι του άνοιξε η όρεξη. Εκεί που ήταν από τα πιο δύσκολα σκυλιά στο φαγητό πλέον τρωει ότι του δίνω. Όλες αυτές τις μέρες του δίνω ξηρά τροφή και την τρώει με μεγάλη όρεξη όταν πριν αν έτρωγε ένα γεύμα ξηράς δεύτερο συνεχόμενο ούτε να το μυρίσει. (ο αύριο ξαναρχιζουμε τα ωμά)
Πριν κάποιες μέρες άφησα την σακούλα με τα σκουπίδια στο πάτωμα όπου φεύγοντας θα τα έπαιρνα να τα πετάξω. Έφυγα και ξέχασα να τα πάρω. Όταν επέστρεψα είχε φάει κάτι κόκαλα που ήταν στην σακούλα. Ποιος ο Ερμής που έτσι και άφηνα στο πάτωμα μια μερίδα γύρο και έφευγα δεν υπήρχε περίπτωση να την ακουμπήσει. Από κει που δεν υπήρχε περίπτωση να φάει κάτι που δεν του το έδωσα εγώ ή από ξενο ή από το πάτωμα η από τον δρόμο, πλέον πρέπει να έχω τον νου μου.
Αύριο βγάζουμε και το απαίσιο κολάρο - λαμπατέρ που έτσι κι αλλιως δεν θα άντεχε για πολύ ακόμα.
Υ. Γ: Τα "μπαλάκια" του μετά την στείρωση μου φαινόταν μικρότερα αλλά τελικά παραμένουν το ίδιο μεγάλα
Last edited:
Σήμερα το τρελό αγόρι έκλεισε τα 9 και μπήκε στην 2η δεκαετία.
Μερικές φωτογραφίες από την σημερινή μας βόλτα.
Μερικές φωτογραφίες από την σημερινή μας βόλτα.
Είχα πολύ καιρό να μπω στο φόρουμ και δυστυχώς δεν μπαίνω για καλό.
Γράφω αυτό το μήνυμα για τα μέλη που μέσα από αυτό το θέμα γνώρισαν τον Ερμή, με συμβούλευσαν, ανταλλάξαμε απόψεις, διαφωνήσαμε, συμφωνήσαμε και κατά κάποιο τρόπο τον αγάπησαν μέσα από εδώ.
Σαν σήμερα πριν 1 μήνα ο Ερμής με άφησε.
Το πρωί κάναμε παρέα μπάνιο στην θάλασσα και το βράδυ άφησε την τελευταία του πνοή στην αγκαλιά μου βλέποντας τον να σβήνει ενώ αδυνατούσα να βρω κάποιον κτηνίατρο μπας και καταφέρω να τον σώσω.
Ίσως να φταίω και εγώ μιας και το τελευταίο διάστημα ενώ έδειχνε πως δεν μπορεί πια, στα μάτια μου ήταν ακόμα κουτάβι και τον ταλαιπωρούσα λίγο παραπάνω.
Ηταν ο τέλειος σκύλος, ήταν ο καλύτερος μου φίλος, ήταν ο ΕΡΜΗΣ
Αγορίνα μου δεν θα σε ξεχάσω ποτε, μου λείπεις πολύ
Γράφω αυτό το μήνυμα για τα μέλη που μέσα από αυτό το θέμα γνώρισαν τον Ερμή, με συμβούλευσαν, ανταλλάξαμε απόψεις, διαφωνήσαμε, συμφωνήσαμε και κατά κάποιο τρόπο τον αγάπησαν μέσα από εδώ.
Σαν σήμερα πριν 1 μήνα ο Ερμής με άφησε.
Το πρωί κάναμε παρέα μπάνιο στην θάλασσα και το βράδυ άφησε την τελευταία του πνοή στην αγκαλιά μου βλέποντας τον να σβήνει ενώ αδυνατούσα να βρω κάποιον κτηνίατρο μπας και καταφέρω να τον σώσω.
Ίσως να φταίω και εγώ μιας και το τελευταίο διάστημα ενώ έδειχνε πως δεν μπορεί πια, στα μάτια μου ήταν ακόμα κουτάβι και τον ταλαιπωρούσα λίγο παραπάνω.
Ηταν ο τέλειος σκύλος, ήταν ο καλύτερος μου φίλος, ήταν ο ΕΡΜΗΣ
Αγορίνα μου δεν θα σε ξεχάσω ποτε, μου λείπεις πολύ
- Status
