Day 11
Μεγάλη πρόοδο έχουμε στα εξής :
Έχει βάλει περίπου 1,5 κιλό. Καναπέ δεν έχει ανέβει ξανά (αλλά συνεχίζω να βάζω τις καρέκλες). Πλέον κάθεται δεμένη έξω μέχρι να κάνουμε τις δουλειές μας χωρίς να αγχώνεται. Τρώει με μεγάλη όρεξη εκτός από την ξηρά τροφή σκέτη. Οι βλέννες έχουν μειωθεί αρκετά από το πουλί της κ έχουμε ακόμα να δώσουμε 3 χαπάκια, λογικά θα τελειώσει το θέμα. Τα καραφλά σημεία στο σώμα της γεμίζουν τρίχωμα. Πλέον ξαλαφρώνουμε μόνο στη βόλτα και σπανίως στην αυλή. Στο αυτοκίνητο όταν δεν κοιμάται κρύβεται πίσω από το κάθισμα και μασάει τον οδηγό που είναι δεμένη ώστε να ελευθερωθεί και να έρθει να ανασαίνει ακριβώς μέσα στο αυτί μου.
Μέτρια πρόοδο έχουμε στα εξής : να καταλαβαίνει ότι δεν θέλουμε να γυρνάει στην κουζίνα κ γενικά τι θέλουμε και τι οχι. Βασικά έχω την εντύπωση ότι έχει καταλάβει απλά θέλει να κάνει το δικό της. Αν την μαλώσουμε πιο έντονα από την απλή διόρθωση μπορεί να κάνει μούτρα για ώρες... πολλές ώρες.
Καμία πρόοδο έχουμε κάνει στα εξής :
Γάτες (all cats must die) κ μικροζημιές (έφαγε παπούτσια, κρεβατάκι, μπολάκια, τα στοπ απο τις πόρτες, τα φυτά και ντου στα σκουπίδια).
Κεφάλαιο άλλοι σκύλοι
Σκυλιά σε αυλή. Αν μας γαβγίζουν δεν το αφήνουμε αναπάντητο. Τραβάει, χτυπιέται σκούζει κ γρυλίζει να πάει μάλλον για τσακωμό. Δεν την έχω αφήσει να πάει για να το διαπιστώσω. Αν δεν της γαβγίσουν απλά τα κοιτάει.
Δεσποζόμενα στο δρόμο : ακριβώς τα ίδια με το παραπάνω
Αδέσποτα : φουσκώνει, πρήζεται, σηκώνει αυτιά, ουρές κλπ μέχρι να μοιάσει σε γκαστρωμένο βάτραχο. Ψιλογρυλίζει αν έρθουν στα 10 m περίπου. Ευτυχώς έως τώρα δεν έχει έρθει κανένα πιο κοντά. Εξαιρούνται τα 2 αρσενικά αδεσποτάκια που ζουν στο δρόμο του σπιτιού μας. Όσο και να της γαβγίζουν αυτή δεν νευριάζει.
Κεφάλαιο προστασία - φύλαξη
Έχει πλέον 2-3 ημέρες που το παίζει τσαμπουκάς. Στο σπίτι κυρίως κοιτάει με το και καλά ψαρωτικό ύφος της και μερικές φορές ακούς κ ένα γκρρρ.. γαβ. Έξω στη βόλτα ψιλοστραβώνει με τα ποδήλατα. Ένας μια φορά πέρασε αρκετά κοντά κ σηκώθηκε να ορμήσει. Αν έρχεται καταπάνω μας άνθρωπος σταματάει κ φουσκώνει κ μια φορά γρύλισε έντονα. Σήμερα στην βόλτα που την έβγαλε η "έτσι"ήταν κάτι χαρτόκουτες σε έναν κάδο τις οποίες πήρε ο αέρας και η Θάλεια λύσσαξε. Την έσυρε κυριολεκτικά και τις δαγκώσε όλες δυνατά αρκετές φορές ξεκινώντας από την μεγαλύτερη. Αν δει άνθρωπο να κρατάει ξύλο ψηλά ορμάει (υπάρχουν άνθρωποι εδώ που τρέχουν ή περπατάνε με ενα ξύλο φοβούμενοι τα ελεύθερα σκυλιά τα οποία δεν είναι λίγα).
Αξιοπερίεργα
Κάνει σεξ με το κρεβατάκι της
Μια κυρία χθες από το απέναντι πεζοδρόμιο της σφύριξε και της είπε οτι είναι πολύ πολύ όμορφη
. Της χαρίσαμε ένα χαμόγελο και συνεχίσαμε καμαρωτοί.
Εμείς είμαστε κατενθουσιασμένοι και χαρούμενοι. Ένα είναι το πρόβλημα που μας ταλαιπωρεί και ελπίζουμε να λυθεί. Η ¨έτσι¨ μάλλον έχει αλλεργία στη Θάλεια. Έντονα κόκκινα σπιθουράκια, φαγούρα και φτέρνισμα. Με συμβούλεψαν να βγάλω το scalibor. Το έβγαλα πριν 3-4 ημέρες και την έπλυνα. Παρατήρησα ότι το σκλί σταμάτησε να ξύνεται στο λαιμό. Η "έτσι" σταμάτησε να φτερνίζεται, τα σπιθουράκια είναι λιγότερο έντονα αλλά η φαγούρα παραμένει. Αν πλυθεί σταματάει μετά από λίγο. Το παρακολουθούμε..
Αν μπορεί κάποιος ν' αλλάξει τον τίτλο του thread από αυτή τη βλακεία που είχα γράψει σε :
"Η ιστορία μιας υιοθεσίας" θα ήμουν ευγνώμων.