Πήγαμε χθες στο μαγαζί να ράψουμε φόρεμα. Όταν είδε ο ράφτης τη Θάλεια σκάλωσε (μάλλον με το μέγεθος που είναι pocket size). Αφού τον μύρισε εκείνος την χάιδεψε και του έκανε εντύπωση που δεν ήταν φοβική
(μας είπε οτι έχει δει corso κ corso και αρκετά από αυτά φοβικά. Corso απο τα Lidl φάση). Του εξηγήσαμε πως την αποκτήσαμε, ότι την έχουμε μερικές ημέρες κ ακόμα είμαστε σε φάση προσαρμογής κλπ.
Μας ρώτησε πως τα πάει με τα άλλα σκυλιά κ απαντήσαμε πως αν δεν την γαβγίσουν νομίζω τα πάει καλά. οκ μου λέει έχω και γω 3 corso πολύ καλά κοινωνικοποιημένα. Κάτσε να τα φέρω.
γκλουπ... (σκέφτομαι θα έρθουν με τον οδηγό... ένα - ένα, σιγά - σιγά) Καλά ντάξ...μπαίνει μέσα πρώτα ο μικρότερος (σε ηλικία) αρσενικός (για όσους τα ξέρουν), 60 κιλά και σβέρκος από βόδι. Μυρίζονται και φεύγει. Μετά έρχονται ο μεγάλος σε ηλικία καθώς και το κορίτσι. Την είχαν περικυκλώσει και μυριζόντουσαν. Δεν είχαμε αγριάδες αλλά ούτε και παιχνίδια. Πρώτο τεστ επαφής με σκυλιά θετικό νομίζω. Η Θάλεια ήταν με την ουρά χαλαρή, μερικές φορές την κούνησε, σαφώς σε μειονεκτική θέση καθώς περικυκλωμένη αλλά φέρθηκε κόσμια.
Μας δώσανε και μερικές συμβουλές για την καλύτερη προσαρμογή της καθώς και για την υγεία της.
Χθες βράδυ όταν πήγαμε να βγούμε έξω απο την αυλόπορτα είδαμε τον γείτονα με την κόρη του (τους οποίους ξέρει καλά πλέον καθώς την γουστάρουν πολύ και θέλουν να τη χαϊδεύουν). Ο γείτονας κρατούσε ένα κοντάρι για να διώξει τα αδέσποτα καθώς έβγαζε το κόκερ του λυτό. Όταν κατάλαβε οτι πάω να βγάλω το σκυλί σηκώνει το κοντάρι και μου λέει... περίμενε μισό λεπτό να βάλω μέσα τον δικό μου να μην αρπαχτούν. Μόλις τον είδε η Θάλεια άρχισε να γρυλίζει και να γαβγίζει με μεγάλη ένταση. Είναι η 3η φορά που βρίσκουμε άνθρωπο με ξύλο και είχε την ίδια αντίδραση.