Η ιστορία μιας υιοθεσίας
- Thread starter Pepev50
- Ημερομηνία δημιουργίας
Εδω υπαρχει ενας ερωτας μεγαλος!!!
Το ξερω. Απλα εκανα χιουμορΒρε παναθεμάσε για το σκυλί λεω
Ποσο ομορφη, ποσο;;;;;;;;;;
Ηθελα να ξερα μπαίνει η γυναικα σου στο φορουμ;;;;;να μπει να δει καικαι να σε αφησει νηστικο τρια μερονυκτα να μαθεις εσυ....
Κ να τρωει τα παγωτα μπροστά σου να ζηλευεις....
Ηθελα να ξερα μπαίνει η γυναικα σου στο φορουμ;;;;;να μπει να δει καικαι να σε αφησει νηστικο τρια μερονυκτα να μαθεις εσυ....
Κ να τρωει τα παγωτα μπροστά σου να ζηλευεις....
Και κει που νόμιζα οτι το θέμα ξένος και ούρηση έχει τελειώσει... το κατρουλιό ξαναχτύπησε.
Ο επισκέπτης ηταν πολύ φιλικός κ ενθουσιώδης με τη Θάλεια. Δεν ημουν μπροστά να δω αν ηταν υποτακτική ή απο χαρά.
Σκέφτηκα να κάνουμε το εξής. Οταν μπαίνουμε σπίτι ή οταν έρχεται ενας ξένος να μην πέφτουμε με τα μούτρα πάνω της. Ενα χάδι κ τέλος ωστε να μην θεωρεί οτι έγινε και τίποτα φοβερό και υπερνθουσιάζεται κλπ. Ίσως την βοηθησει και στο άγχος αποχωρισμού που έχει (κάθε μα κάθε φορά θα έχει κάνει κάποια αταξία)
Επόμενο θέμα είναι το τράβηγμα. Το χει παρακάνει. Πλέον μόνο εγω μπορώ να την κρατάω και πριν την βγάλω κάνω διατάσεις. Αν δει σκυλί-γατί εκτοξεύεται. Οχι απαραίτητα επιθετικά. Απλά θέλει να πάει. Απο την αρχή δεν ηταν επιθυμητή αυτή η συμπεριφορά της αλλά την άφηνα για να πάρει λίγο τα πάνω της.
Εβλεπα κάτι τεχνικές και αρκετό cesar milan. αρχισα να εφαρμόζω αυτά που έβλεπα αλλά τζίφος. Αυτά που έκανα είναι να της αποσπώ την προσοχή με κοφτό τράβηγμα, ή το τακουνάκι που κάνει ο cesar πάντα συνοδευόμενα απο ηχητικό τύπου τσσσσστ! οκ, αυτός ο αποσυντονισμός δεν έπιασε.
Μετά λεω κάθε φορά που το κάνει θα την βάζω να κάτσει (με το χέρι πιέζοντας, ποτέ δεν το έχει εκτελέσει μόνη της σε στιγμές έντασης) και θα κάθομαι ακριβώς μπροστά της ωστε να κρύβω το ερέθισμα και να δώσει σημασία σε μένα κ να ηρεμήσει.
Το έκανα 3-4 φορές κ εκείνη δεν μου δίνει σημασία. Κοιτάει αλλού απλά για να μην κοιτάξει εμένα. Δεν κοιτάει κάτι, απλά κοιτάει αλλού. Της γυρίζω το κεφάλι σε μένα αλλά πάλι με αγνοεί. Καθόμαστε σε αυτή τη θέση 5 λεπτά, η γάτα έχει φύγει εδω κ ώρα αλλά εξακολουθεί να μην με κοιτάει.
Εγω το λαμβάνω ως εξής : δεν μου αρέσει που με περιορίζεις ή που δεν με αφήνεις να κάνω οτι γουστάρω και σε γράφω κανονικά όσο και να χτυπιέσαι. Σε αγνοώ..
Βέβαια σήμερα 3η ημέρα που το εφαρμόζω είμαστε λίγο καλύτερα απο την πρώτη ημέρα.
Αλλο περιστατικό σήμερα προ ολίγου. Την έχω έξω και πάει παίρνει ενα εξάρτημα απο τη βρύση να μασουλίσει. Την διορθώνω ηχητικά, το παίρνω κ το βάζω στη θέση του. Μπαίνω μέσα και βλέπω οτι σηκώνεται και το ξαναπαίρνει. Την έδεσα για τιμωρία και τώρα χαζοσκούζει. Της κάνω σουτ (μετά απο 10 λεπτά που έσκουζε) και μου κάνει ενα ψευτο γκρρρ... (σα ρεψιμο ας πούμε)
Βγαίνω έξω της λέω κάτσε κ εκτελεί. την βουτάω απο το σβέρκο και της σφίγγω την πέτσα για λίγα δευτερα. Συνεχίζει κ σκούζει βέβαια.. της έβγαλα και το μαξιλαράκι της και ξάπλωσε. Πλέον δεν σκούζει.
Μάλλον στην προσπάθειά μας να πάρει τα πάνω της, την είχαμε πολύ λάσκα και έχει πάρει ο κώλος της αέρα.. αλλά θέλω να πιστεύω οτι θα την καλουπώσω σιγά σιγά. Αυτό που μου τη δίνει και με πληγώνει λίγο είναι οτι ενώ καταλαβαίνει τι θέλουμε εκείνη επιμένει στο δικό της. Ξεροκέφαλο πλάσμα
Ο επισκέπτης ηταν πολύ φιλικός κ ενθουσιώδης με τη Θάλεια. Δεν ημουν μπροστά να δω αν ηταν υποτακτική ή απο χαρά.
Σκέφτηκα να κάνουμε το εξής. Οταν μπαίνουμε σπίτι ή οταν έρχεται ενας ξένος να μην πέφτουμε με τα μούτρα πάνω της. Ενα χάδι κ τέλος ωστε να μην θεωρεί οτι έγινε και τίποτα φοβερό και υπερνθουσιάζεται κλπ. Ίσως την βοηθησει και στο άγχος αποχωρισμού που έχει (κάθε μα κάθε φορά θα έχει κάνει κάποια αταξία)
Επόμενο θέμα είναι το τράβηγμα. Το χει παρακάνει. Πλέον μόνο εγω μπορώ να την κρατάω και πριν την βγάλω κάνω διατάσεις. Αν δει σκυλί-γατί εκτοξεύεται. Οχι απαραίτητα επιθετικά. Απλά θέλει να πάει. Απο την αρχή δεν ηταν επιθυμητή αυτή η συμπεριφορά της αλλά την άφηνα για να πάρει λίγο τα πάνω της.
Εβλεπα κάτι τεχνικές και αρκετό cesar milan. αρχισα να εφαρμόζω αυτά που έβλεπα αλλά τζίφος. Αυτά που έκανα είναι να της αποσπώ την προσοχή με κοφτό τράβηγμα, ή το τακουνάκι που κάνει ο cesar πάντα συνοδευόμενα απο ηχητικό τύπου τσσσσστ! οκ, αυτός ο αποσυντονισμός δεν έπιασε.
Μετά λεω κάθε φορά που το κάνει θα την βάζω να κάτσει (με το χέρι πιέζοντας, ποτέ δεν το έχει εκτελέσει μόνη της σε στιγμές έντασης) και θα κάθομαι ακριβώς μπροστά της ωστε να κρύβω το ερέθισμα και να δώσει σημασία σε μένα κ να ηρεμήσει.
Το έκανα 3-4 φορές κ εκείνη δεν μου δίνει σημασία. Κοιτάει αλλού απλά για να μην κοιτάξει εμένα. Δεν κοιτάει κάτι, απλά κοιτάει αλλού. Της γυρίζω το κεφάλι σε μένα αλλά πάλι με αγνοεί. Καθόμαστε σε αυτή τη θέση 5 λεπτά, η γάτα έχει φύγει εδω κ ώρα αλλά εξακολουθεί να μην με κοιτάει.
Εγω το λαμβάνω ως εξής : δεν μου αρέσει που με περιορίζεις ή που δεν με αφήνεις να κάνω οτι γουστάρω και σε γράφω κανονικά όσο και να χτυπιέσαι. Σε αγνοώ..
Βέβαια σήμερα 3η ημέρα που το εφαρμόζω είμαστε λίγο καλύτερα απο την πρώτη ημέρα.
Αλλο περιστατικό σήμερα προ ολίγου. Την έχω έξω και πάει παίρνει ενα εξάρτημα απο τη βρύση να μασουλίσει. Την διορθώνω ηχητικά, το παίρνω κ το βάζω στη θέση του. Μπαίνω μέσα και βλέπω οτι σηκώνεται και το ξαναπαίρνει. Την έδεσα για τιμωρία και τώρα χαζοσκούζει. Της κάνω σουτ (μετά απο 10 λεπτά που έσκουζε) και μου κάνει ενα ψευτο γκρρρ... (σα ρεψιμο ας πούμε)
Βγαίνω έξω της λέω κάτσε κ εκτελεί. την βουτάω απο το σβέρκο και της σφίγγω την πέτσα για λίγα δευτερα. Συνεχίζει κ σκούζει βέβαια.. της έβγαλα και το μαξιλαράκι της και ξάπλωσε. Πλέον δεν σκούζει.
Μάλλον στην προσπάθειά μας να πάρει τα πάνω της, την είχαμε πολύ λάσκα και έχει πάρει ο κώλος της αέρα.. αλλά θέλω να πιστεύω οτι θα την καλουπώσω σιγά σιγά. Αυτό που μου τη δίνει και με πληγώνει λίγο είναι οτι ενώ καταλαβαίνει τι θέλουμε εκείνη επιμένει στο δικό της. Ξεροκέφαλο πλάσμα
Έστι είναι πολλά σκυλιά μωρέ, ξεροκέφαλα, μην ανησυχείς. Ναι ήταν αναμενόμενο ότι στην αρχή θα την καλοπιάνατε (έπρεπε) και θα παιρνε αέρα. Δεν τρέχει τίποτα. Ώρα για κανόνες.
Οι τακτικές που περιγράφεις για το τράβηγμα δεεεεν πιάνουν για το είδος του σκυλιού που περιγράφεις (έχω ίδιο σχέδιο). Σε μας δούλεψε (δεν το περίμενα) η τακτική σταματάω να περπατάω και ή μένω εκεί για πάντα μέχρι να αναγνωρίσει ότι υπάρχω κ μ'ακούσει ή ακόμα καλύτερα αλλάζω κατεύθυνση και πάω όπου θέλω εγώ και όχι αυτή(-ος στην περίπτωσή μου).
Ποτέ βέβαια δεν έγινε τύπος και υπογραμμός να σταματήσει να λοκάρει στα άλλα σκυλιά (γιατί κι εγώ τόσο-όσο το δούλεψα), αλλά και πιο διαχειρίσιμος έγινε εν όψει σκυλιών και περιόρισε δραματικά το τράβηγμα ελλείψη σκυλοερεθίσματων. Συχνότατα πάμε πλήρως φυσιολογικές βόλτες χωρίς ντιπ τράβηγμα δηλαδής! Μη σου πω έχει αγνοήσει και.. 10 σκυλιά (?) τα τελευταία 5 χρόνια
Δε χάνεις τίποτα να το δοκιμάσεις. Έχει βίντεο στο γιουτιουμπ. Απλά θέλει ΠΟΛΛΗ υπομονή. Έκανα στην αρχή για καιρό και 20 λεπτά να φτάσω στο δίπλα τετράγωνο ας πούμε με τα μυριάδες σταματήματα.
Α βέβαια, αν σας σούρνει με τα σκυλιά, θέλει πιο ειδική εκπαίδευση. Η αλήθεια είναι ότι σε πολλές φάσεις με σκυλιά κι εγώ απλά χρησιμοποιώ brute force, ντούκι με έχει κάνει, μη-χειροδύναμος άνθρωπος δεν τον κάνει καλά αν του ρθει σκυλί στο 1 μέτρο. Τα παραπάνω που σου λέω είναι 1ο level.
Οι τακτικές που περιγράφεις για το τράβηγμα δεεεεν πιάνουν για το είδος του σκυλιού που περιγράφεις (έχω ίδιο σχέδιο). Σε μας δούλεψε (δεν το περίμενα) η τακτική σταματάω να περπατάω και ή μένω εκεί για πάντα μέχρι να αναγνωρίσει ότι υπάρχω κ μ'ακούσει ή ακόμα καλύτερα αλλάζω κατεύθυνση και πάω όπου θέλω εγώ και όχι αυτή(-ος στην περίπτωσή μου).
Ποτέ βέβαια δεν έγινε τύπος και υπογραμμός να σταματήσει να λοκάρει στα άλλα σκυλιά (γιατί κι εγώ τόσο-όσο το δούλεψα), αλλά και πιο διαχειρίσιμος έγινε εν όψει σκυλιών και περιόρισε δραματικά το τράβηγμα ελλείψη σκυλοερεθίσματων. Συχνότατα πάμε πλήρως φυσιολογικές βόλτες χωρίς ντιπ τράβηγμα δηλαδής! Μη σου πω έχει αγνοήσει και.. 10 σκυλιά (?) τα τελευταία 5 χρόνια
Δε χάνεις τίποτα να το δοκιμάσεις. Έχει βίντεο στο γιουτιουμπ. Απλά θέλει ΠΟΛΛΗ υπομονή. Έκανα στην αρχή για καιρό και 20 λεπτά να φτάσω στο δίπλα τετράγωνο ας πούμε με τα μυριάδες σταματήματα.
Α βέβαια, αν σας σούρνει με τα σκυλιά, θέλει πιο ειδική εκπαίδευση. Η αλήθεια είναι ότι σε πολλές φάσεις με σκυλιά κι εγώ απλά χρησιμοποιώ brute force, ντούκι με έχει κάνει, μη-χειροδύναμος άνθρωπος δεν τον κάνει καλά αν του ρθει σκυλί στο 1 μέτρο. Τα παραπάνω που σου λέω είναι 1ο level.
Last edited:
Το ίδιο έκανε και σε εμάς. Πλέον όταν μπαίνουμε στο σπίτι δεν της μιλάμε, βγάζουμε παπούτσια, βάζουμε πιτζάμες, καθόμαστε στον καναπέ και έρχεται να αράξει μαζί μας. Με τον παραμικρό ενθουσιασμό μας αφήνει σταγονίτσες.
Τους καλεσμένους τους προειδοποιούμε να μην την πλησιάσουν αυτοί πρώτοι, ειδικά αν δεν σκύψουν. Όχι απότομες κινήσεις, όχι φωνές, όχι ενθουσιασμός. Τις προάλλες ήρθε η θεία μου και αφού της είχα κάνει μάθημα στον χειρισμό του σκύλου πήγε να την σηκώσει αγκαλιά στα πρώτα 10 λεπτά.
Στο σπίτι μας, όποιος δεν ακούει εντολές και κάνει του κεφαλιού του τιμωρείτε αυστηρά: τον κατουράει ο σκύλος… εγώ απλά γελάω. Έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι, δεν φταίει ο σκύλος που κατουράει (ειδικά αν είναι υποτακτικά ή απο φόβο) αλλά ο άνθρωπος που μιλάμε την ίδια γλώσσα, τον ενημερώνω και δεν χαμπαρίαζει.
Day 56
Νομίζω οτι το σκυλί έχει ένα πράγμα στο μυαλό του : ο κόσμος πλέον μου ανήκει
Κάθε 2-3 ημέρες βγάζει και ένα νέο χούι.
βέβαια οι μικροζημιές είναι καθημερινές. Κυρίως μασουλάει και σκάβει.
Την τσακώνω να κάνει ζημιά, της λέω με σοβαρό ύφος χωρίς να φωνάζω: τι κάνεις εκεί... κλπ
Εκείνη χαμηλώνει αυτιά κ κώλο και πάει παραπέρα ή κάθεται εκεί που είναι. Αν την φωνάξω να έρθει για να τη μαλώσω απο πιο κοντά, δεν έρχεται και κάνει κάτι χαζά όπως κάνουν οι ύαινες. Δηλαδή κουνάει πάνω κάτω το κεφάλι, γλύφει τον αέρα κλπ. Σα να λέει : έλα ντάξει έκανα ζημιά αλλά ξέχασέ το τώρα. Δεν θέλω να υποστώ τις συνέπειες.
Εχει 2-3 φορές που χει κάνει το εξής και νευρίασα.
Αν βαρεθεί να είναι έξω και θέλει να μπει μες το σπίτι γκρινιάζει. Δηλαδή χαζοσκούζει. Συνήθως την αγνοούμε. Αν επιμείνει της λέμε να σταματήσει. Ετσι όπως της λέω σταμάτα κάνει ένα σιγανό γκρρρρ.
Σκέφτομαι... μάλλον δεν άκουσα καλά. Μετά το γκρρρρ μου γαβγίζει μες τα μούτρα με απαιτητικό ύφος "βάλε με μέσα τώρα". οκ λέω βγαίνω έξω, της βουτάω την πέτσα απο το σβέρκο και την σέρνω στη γωνία για τιμωρία, την βάζω στο κάτσε και μείνε. Μένει εκεί για 2-3 λεπτά και μετά πάει και λουφάζει.
Ενώ δεν της κάνουμε κανένα χατήρι και δεν την κακομαθαίνουμε, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί απαιτεί πράγματα.
Αυτό το κόλπο με το να την αγνοούμε όταν φεύγουμε ή όταν γυρίζουμε σπίτι έπιασε. Είναι πλέον ήρεμη και δεν ξεσηκώνει τον τόπο.
Το άλλο θέμα με το δαιμονισμένο τράβηγμα όταν δει σκυλιά-γατιά έχει αρχίσει να ψιλοπιάνει. 2 εβδομάδες τώρα σε κάθε βόλτα και σε κάθε λεπτό της βόλτας αν τραβάει και κοπανιέται, της σπάμε τα νεύρα. Είτε σταματάμε και μπαίνουμε μπροστά της. Είτε αλλάζουμε πορεία. Είτε με μάλωμα σε συνδυασμό με ένα από τα δύο παραπάνω. Έχει αρχίσει να καταλαβαίνει οτι δεν θα ευχαριστηθεί βόλτα αν δεν συμπεριφερθεί σα νορμάλ σκύλος. Η πρόοδος είναι οτι αν είναι μακρυά απλά τα κοιτάει, ενώ αν είναι κοντά δεν τραβάει τόοοοσο πολύ.
Κάτι που μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση είναι τα χάδια. Πλέον έρχεται πολύ συχνά και τρίβεται πάνω μας κλπ (δεν έχει γλύψει ποτέ κανέναν μέχρι σήμερα)
Νομίζω οτι το σκυλί έχει ένα πράγμα στο μυαλό του : ο κόσμος πλέον μου ανήκει
Κάθε 2-3 ημέρες βγάζει και ένα νέο χούι.
βέβαια οι μικροζημιές είναι καθημερινές. Κυρίως μασουλάει και σκάβει.
Την τσακώνω να κάνει ζημιά, της λέω με σοβαρό ύφος χωρίς να φωνάζω: τι κάνεις εκεί... κλπ
Εκείνη χαμηλώνει αυτιά κ κώλο και πάει παραπέρα ή κάθεται εκεί που είναι. Αν την φωνάξω να έρθει για να τη μαλώσω απο πιο κοντά, δεν έρχεται και κάνει κάτι χαζά όπως κάνουν οι ύαινες. Δηλαδή κουνάει πάνω κάτω το κεφάλι, γλύφει τον αέρα κλπ. Σα να λέει : έλα ντάξει έκανα ζημιά αλλά ξέχασέ το τώρα. Δεν θέλω να υποστώ τις συνέπειες.
Εχει 2-3 φορές που χει κάνει το εξής και νευρίασα.
Αν βαρεθεί να είναι έξω και θέλει να μπει μες το σπίτι γκρινιάζει. Δηλαδή χαζοσκούζει. Συνήθως την αγνοούμε. Αν επιμείνει της λέμε να σταματήσει. Ετσι όπως της λέω σταμάτα κάνει ένα σιγανό γκρρρρ.
Σκέφτομαι... μάλλον δεν άκουσα καλά. Μετά το γκρρρρ μου γαβγίζει μες τα μούτρα με απαιτητικό ύφος "βάλε με μέσα τώρα". οκ λέω βγαίνω έξω, της βουτάω την πέτσα απο το σβέρκο και την σέρνω στη γωνία για τιμωρία, την βάζω στο κάτσε και μείνε. Μένει εκεί για 2-3 λεπτά και μετά πάει και λουφάζει.
Ενώ δεν της κάνουμε κανένα χατήρι και δεν την κακομαθαίνουμε, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί απαιτεί πράγματα.
Αυτό το κόλπο με το να την αγνοούμε όταν φεύγουμε ή όταν γυρίζουμε σπίτι έπιασε. Είναι πλέον ήρεμη και δεν ξεσηκώνει τον τόπο.
Το άλλο θέμα με το δαιμονισμένο τράβηγμα όταν δει σκυλιά-γατιά έχει αρχίσει να ψιλοπιάνει. 2 εβδομάδες τώρα σε κάθε βόλτα και σε κάθε λεπτό της βόλτας αν τραβάει και κοπανιέται, της σπάμε τα νεύρα. Είτε σταματάμε και μπαίνουμε μπροστά της. Είτε αλλάζουμε πορεία. Είτε με μάλωμα σε συνδυασμό με ένα από τα δύο παραπάνω. Έχει αρχίσει να καταλαβαίνει οτι δεν θα ευχαριστηθεί βόλτα αν δεν συμπεριφερθεί σα νορμάλ σκύλος. Η πρόοδος είναι οτι αν είναι μακρυά απλά τα κοιτάει, ενώ αν είναι κοντά δεν τραβάει τόοοοσο πολύ.
Κάτι που μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση είναι τα χάδια. Πλέον έρχεται πολύ συχνά και τρίβεται πάνω μας κλπ (δεν έχει γλύψει ποτέ κανέναν μέχρι σήμερα)
Πήγαμε και σ΄έναν εκπαιδευτή που έχω κοντά στο σπίτι για ΒΥ και μας είπε φέρτε το σκυλί να το δω.
Ξαναπήγαμε μετά απο 2-3 ημέρες με τη Θάλεια και άρχισε να μας κάνει ερωτήσεις πως το πήραμε κλπ
Δεν ξέρω αν μας πίστεψε. Βασικά δυσκολεύτηκε να πιστέψει οτι το πήραμε απο φιλοζωική. Καθόταν κοίταγε αυτιά, πόδια, δόντια... μόνο μεζούρα δεν έβγαλε. Μετά ρώτησε πως τα πάει με άλλα σκυλιά και του λέω καταπληκτικά. Δεν αρπάζεται για ψύλλου πήδημα και είναι πολύ χαλαρή. Την βάζει σε ένα περιφραγμένο με 4 αρσενικά (rot, gs, labrador, malteze) και ένα θηλυκό malteze. Όλα λυτά φυσικά τρέξανε πάνω της και αυτή φοβήθηκε. Έκανε να δαγκώσει 2 φορές για να τ απομακρύνει αλλά ο εκπαιδευτής την τράβηξε. Μετά απο 4-5 λεπτά ηρέμησε και δεν φοβόταν πλέον. Μου είπε πως δεν είναι κοινωνικοποιημένη καθώς δεν θα έπρεπε να φοβηθεί και πως όλο το πακέτο κοινωνικοποίηση και ΒΥ θα πήγαινε 800€.
Και ρωτάω τώρα εγώ ο αδαής...έχουμε έναν σκύλο ο οποίος είναι με τα νέα αφεντικά 1,5 μήνα (δηλαδή ακόμα προσαρμόζεται και χτίζεται εμπιστοσύνη), τον πάρει ένας άγνωστος από το λουρί και τον βάλει με το ζόρι (εκείνη δεν ήθελε να μπει και την έσυρε μέσα βασικά) σ έναν χώρο με ακόμα 5 σκυλιά τα οποία τρέξουν κατά πάνω της και μόνο αυτή είναι με οδηγό ενω τα άλλα λυτά. Δεν είναι λογικό να φοβηθεί και να έχει τέτοια αντίδραση ???
Ρωτάω γιατί νομίζω πως το σκυλί μου τα πάει καλά με τα άλλα σκυλιά. 2 μήνες τώρα δεν έχει τσακωθεί ποτέ με κανένα, ακόμα και στα αδέσποτα που μας γαβγίζουν μες τα μούτρα δεν ορμάει. Κάθεται φουλ αλέρτ μπροστά τους αλλά δεν ορμάει. Πάντα προσεγγίζει τα σκυλιά με καλές προθέσεις για γνωριμία και παιχνίδι.
Ξαναπήγαμε μετά απο 2-3 ημέρες με τη Θάλεια και άρχισε να μας κάνει ερωτήσεις πως το πήραμε κλπ
Δεν ξέρω αν μας πίστεψε. Βασικά δυσκολεύτηκε να πιστέψει οτι το πήραμε απο φιλοζωική. Καθόταν κοίταγε αυτιά, πόδια, δόντια... μόνο μεζούρα δεν έβγαλε. Μετά ρώτησε πως τα πάει με άλλα σκυλιά και του λέω καταπληκτικά. Δεν αρπάζεται για ψύλλου πήδημα και είναι πολύ χαλαρή. Την βάζει σε ένα περιφραγμένο με 4 αρσενικά (rot, gs, labrador, malteze) και ένα θηλυκό malteze. Όλα λυτά φυσικά τρέξανε πάνω της και αυτή φοβήθηκε. Έκανε να δαγκώσει 2 φορές για να τ απομακρύνει αλλά ο εκπαιδευτής την τράβηξε. Μετά απο 4-5 λεπτά ηρέμησε και δεν φοβόταν πλέον. Μου είπε πως δεν είναι κοινωνικοποιημένη καθώς δεν θα έπρεπε να φοβηθεί και πως όλο το πακέτο κοινωνικοποίηση και ΒΥ θα πήγαινε 800€.
Και ρωτάω τώρα εγώ ο αδαής...έχουμε έναν σκύλο ο οποίος είναι με τα νέα αφεντικά 1,5 μήνα (δηλαδή ακόμα προσαρμόζεται και χτίζεται εμπιστοσύνη), τον πάρει ένας άγνωστος από το λουρί και τον βάλει με το ζόρι (εκείνη δεν ήθελε να μπει και την έσυρε μέσα βασικά) σ έναν χώρο με ακόμα 5 σκυλιά τα οποία τρέξουν κατά πάνω της και μόνο αυτή είναι με οδηγό ενω τα άλλα λυτά. Δεν είναι λογικό να φοβηθεί και να έχει τέτοια αντίδραση ???
Ρωτάω γιατί νομίζω πως το σκυλί μου τα πάει καλά με τα άλλα σκυλιά. 2 μήνες τώρα δεν έχει τσακωθεί ποτέ με κανένα, ακόμα και στα αδέσποτα που μας γαβγίζουν μες τα μούτρα δεν ορμάει. Κάθεται φουλ αλέρτ μπροστά τους αλλά δεν ορμάει. Πάντα προσεγγίζει τα σκυλιά με καλές προθέσεις για γνωριμία και παιχνίδι.
Σημείωση : πριν μπεί στο περιφραγμένο με τ άλλα σκυλιά ήταν δεμένη δίπλα σ' ένα αρσενικό tosa inu. Αυτός της γάβγισε στην αρχή ενώ εκείνη πάλι δεν αντέδρασε επιθετικά αλλά τον αγνόησε και κοίταζε εμάς. Όταν το tosa σταμάτησε πήγε κοντά να μυριστούν.
Δεν ξέρω για τα σκυλιά των άλλων αλλά τα δικά μου ακόμα με ξαφνιάζουν με κάτι άκυρα χούγια που εμφανίζουν μια ωραία πρωία τα οποία συνήθως δεν διαρκούν πολύ. Πχ την τελευταία βδομάδα στην Αθήνα η Κίρα αποφάσισε ότι δεν της αρέσει πια η τροφή της, την έτρωγε με το ζόρι στην ουσία. Με το που γυρίσαμε κάνει σαν τρελή για την ίδια τροφή που πριν από λίγες μέρες σνόμπαρε... Ο δε Enzo όταν τον κλείνω έξω ξανάρχισε τα χαζοκλαψουρίσματα που λες ενώ είχε πάνω από χρόνο που τα έχει κόψει. Σηκώνεται δε στα δύο πόδια κι ακουμπάει στα περβάζια των παραθύρων και με ακολουθεί με τα μάτια παντού... Τρέχα γύρευε...
Μην τρελαίνεσαι, πάντα κάτι ζητάνε, πάντα κάτι θα δοκιμάζουν...
Μην τρελαίνεσαι, πάντα κάτι ζητάνε, πάντα κάτι θα δοκιμάζουν...
Το να μην είναι κοινωνικοποιημένη δεν μου ακούγεται παράλογο, δεν είναι και κάτι που το ξεμπερδεύεις μέσα σε 1,5 μήνα, ειδικά με ένα σκυλί με την προϊστορία της Θάλειας...
Από την άλλη δε συμφωνώ με το ότι δεν θα έπρεπε να φοβηθεί με 5 σκυλιά που έρχονται κατά πάνω της με φούρια... Άνθρωποι είμαστε κι αν ξαφνικά 5 άσχετοι μας πλησιάσουν ξαφνικά με απότομες κινήσεις και φωνές ένα "αμάν!" θα το πούμε. Με την κατάλληλη δουλειά φαντάζομαι ότι θα γίνει πιο κουλ γενικά αλλά αυτό το "δε θα έπρεπε" μου ακούστηκε λίγο κάπως...
Από την άλλη δε συμφωνώ με το ότι δεν θα έπρεπε να φοβηθεί με 5 σκυλιά που έρχονται κατά πάνω της με φούρια... Άνθρωποι είμαστε κι αν ξαφνικά 5 άσχετοι μας πλησιάσουν ξαφνικά με απότομες κινήσεις και φωνές ένα "αμάν!" θα το πούμε. Με την κατάλληλη δουλειά φαντάζομαι ότι θα γίνει πιο κουλ γενικά αλλά αυτό το "δε θα έπρεπε" μου ακούστηκε λίγο κάπως...
Προσωπικά θεωρώ φυσιολογική την αντίδρασή της.
Και θα σου δώσω και ένα αντίστοιχο παράδειγμα από τον δικό μου σκύλο, 7,5 χρονών πλέον. Στο ένας με έναν, σχεδόν πάντα θα κάνει πρώτη κίνηση να πλησιάσει, μυρίσει κλπ. Αν έρθουν κατά πάνω της 2-3 σκυλιά μαζί, θα μαζευτεί και θα αφήσει αυτά να κάνουν τα τυπικά. Το οποίο δεν είναι απαραίτητα φόβος, απλά με τον τρόπο της σαν να λέει "παιδιά, δεν είμαι εδώ για τσαμπουκάδες, κάντε ό,τι είναι να κάνετε και μετά ίσως παίξουμε κιόλας"...
Εεεε ναι, αυτό νομίζω κ γω.
Δηλαδή ξέρει κανείς έναν σκύλο που θα συνέχιζε να μυρίζει το γρασίδι εν έτρεχαν 5 σκυλιά κατά πάνω του? Το πιο πιθανό είναι να ερχόταν σε θέση άμυνας μέχρι να διαπιστώσει τις προθέσεις των άλλων σκύλων και να πράξει ανάλογα...
Απλά μου φάνηκε πως ο εκπαιδευτής φούσκωσε λίγο τα πράγματα για να νοιώσουμε ότι η εκπαίδευση είναι λίαν απαραίτητη κλπ.
Θεωρώ σχεδόν σίγουρο ότι εκεί που ήταν η Θάλεια πριν, υπήρχαν και άλλα λυτά σκυλιά. Και ξέρει με κάποιο τρόπο πως να συμπεριφερθεί. Δεν έχω προσπαθήσει να διορθώσω κάτι στην συμπεριφορά της σε σχέση με αυτό. Ίσα ίσα που όσα αδέσποτα βλέπω τα φωνάζω κοντά μας για παιχνίδι.
Χθες είδαμε και ένα θηλυκό corso στο δρόμο και παίξανε κανά 5λεπτο. Αφού ο άλλος μου είπε κ αύριο τέτοια ώρα εδώ θα είμαι, ξαναφέρτην για παιχνίδι.
Μετά πήγε ν' αρπάξει μια κυρία που ερχόταν τζόκινγκ από πίσω μας και τέλος ανακαλύψαμε ένα καυκάσιο σε μια αυλή. Το πιο μαλλιαρό ever... ειδικά στο λαιμό. Σαν φλοκάτη με δόντια ρε..
Δηλαδή ξέρει κανείς έναν σκύλο που θα συνέχιζε να μυρίζει το γρασίδι εν έτρεχαν 5 σκυλιά κατά πάνω του? Το πιο πιθανό είναι να ερχόταν σε θέση άμυνας μέχρι να διαπιστώσει τις προθέσεις των άλλων σκύλων και να πράξει ανάλογα...
Απλά μου φάνηκε πως ο εκπαιδευτής φούσκωσε λίγο τα πράγματα για να νοιώσουμε ότι η εκπαίδευση είναι λίαν απαραίτητη κλπ.
Θεωρώ σχεδόν σίγουρο ότι εκεί που ήταν η Θάλεια πριν, υπήρχαν και άλλα λυτά σκυλιά. Και ξέρει με κάποιο τρόπο πως να συμπεριφερθεί. Δεν έχω προσπαθήσει να διορθώσω κάτι στην συμπεριφορά της σε σχέση με αυτό. Ίσα ίσα που όσα αδέσποτα βλέπω τα φωνάζω κοντά μας για παιχνίδι.
Χθες είδαμε και ένα θηλυκό corso στο δρόμο και παίξανε κανά 5λεπτο. Αφού ο άλλος μου είπε κ αύριο τέτοια ώρα εδώ θα είμαι, ξαναφέρτην για παιχνίδι.
Μετά πήγε ν' αρπάξει μια κυρία που ερχόταν τζόκινγκ από πίσω μας και τέλος ανακαλύψαμε ένα καυκάσιο σε μια αυλή. Το πιο μαλλιαρό ever... ειδικά στο λαιμό. Σαν φλοκάτη με δόντια ρε..
Ξέρω έναν τέτοιο. Τον έχω [ακόμη ευτυχώς] στο σπίτι μου.
Δεν ξέρω φίλε μου!
Δεν ξέρω ούτε εσένα, ούτε την Θάλεια, ούτε τον εκπαιδευτή.
Επαγγελματίας είναι. Αυτή είναι η δουλειά του και το θεωρώ απόλυτα θεμιτό, να προσπαθήσει να προσελκύσει πελάτη, ακόμη και υπερβάλλοντας λίγο. Πως αλλιώς θα ζήσει; Η συνέχεια είναι αυτή, που θα κάνει την διαφορά. Το αν θα προσπαθήσει να σε κοροιδέψει και το αν θα έχει αποτέλεσμα, η δουλειά του. Συνήθως βέβαια, οι εκπαιδευτές καλή δουλειά κάνουν. Οι κηδεμόνες των σκύλων, τους χαλάνε την συνταγή.
Αν αποφασίσεις να πας σε εκπαιδευτή, σε αυτόν ή σε άλλον, αν δεν θέλεις να χάσεις τα λεφτά σου και να βγεις να κατηγορείς μετά, όπως κάνουν όλοι, φρόντισε να είσαι συνειδητοποιημένος, στο ότι θα πρέπει να ακολουθήσεις οδηγίες, κατά γράμμα. Αλλιώς, μην πας καν. Προσπάθησέ το μόνος σου
Δεν ξέρω ούτε εσένα, ούτε την Θάλεια, ούτε τον εκπαιδευτή.
Επαγγελματίας είναι. Αυτή είναι η δουλειά του και το θεωρώ απόλυτα θεμιτό, να προσπαθήσει να προσελκύσει πελάτη, ακόμη και υπερβάλλοντας λίγο. Πως αλλιώς θα ζήσει; Η συνέχεια είναι αυτή, που θα κάνει την διαφορά. Το αν θα προσπαθήσει να σε κοροιδέψει και το αν θα έχει αποτέλεσμα, η δουλειά του. Συνήθως βέβαια, οι εκπαιδευτές καλή δουλειά κάνουν. Οι κηδεμόνες των σκύλων, τους χαλάνε την συνταγή.
Αν αποφασίσεις να πας σε εκπαιδευτή, σε αυτόν ή σε άλλον, αν δεν θέλεις να χάσεις τα λεφτά σου και να βγεις να κατηγορείς μετά, όπως κάνουν όλοι, φρόντισε να είσαι συνειδητοποιημένος, στο ότι θα πρέπει να ακολουθήσεις οδηγίες, κατά γράμμα. Αλλιώς, μην πας καν. Προσπάθησέ το μόνος σου
