τα dogues de bordeaux χωριζονταν σε 3 τυπους: της τουλουζ, του παρισιου και του μπορντω. ο τυπος που επικρατησε ειναι αυτος του μπορντω. σκυλια που βλεπουμε σε παλιες φωτογραφιες συχνα ανηκουν και σε διαφορετικου τυπου δειγματα.Μέχρι και τις αρχές σχεδόν του 20ου αιώνα ήταν εμφανισιακά όπως περίπου είναι σήμερα τα πρέσσα και από χαρακτήρα, άστα : μέχρι και τον 19ο αιώνα υπάρχουν αναφορές πως τα έβαζαν να παλεύουν με λεοπαρδάλεις κλπ ήσυχα ζώα.
Παρά τη μεγάλη μείωση του αριθμού τους μετά τον 1ο Π.Π., η καταστροφή της φυλής ήρθε μετά το 2ο Π.Π. και ειδικά τη δεκαετία του '60 που πρόσθεσαν οι εκτροφείς άφθονο αίμα από το σύγχρονο αγγλικό μπουλντόγκ για να ηρεμήσουν/εξημερώσουν τον ακόμα και τότε άγριο χαρακτήρα και να αποκτήσει μεγαλύτερο (!!; κεφάλι. Εξ ου και ο έντονος πλέον προγναθισμός που στις παλιότερες φωτο δεν υπάρχει.
Μετά το 1990 ξέφυγε εντελώς η κατάσταση. Να μη μιλήσω για το σήμερα.
Οι ζάρες στο κεφάλι και στο κούτελο δεν εξυπηρετούσαν αυτόν το σκοπό, αλλά λειτουργούσαν σαν "αυλάκια" μέσα από τις οποίες πέρναγε το αίμα από τις πληγές της όποιας μάχης και κυλούσε μακριά από τα μάτια (για να βλέπει και να μην τυφλώνεται) και τα ρουθούνια (για να μην πνίγεται και να μπορεί να παίρνει ανάσες). Γι' αυτό και αν παρατηρήσει κάποιος θα δει οτι οι πτυχώσεις αυτές έχουν τέτοια φορά (κάθετες ανάμεσα στα μάτια ή λοξές προς τα έξω πάνω από αυτά, κάθετες στο ρύγχος από πάνω προς τα χείλη και παράλληλες μεταξύ τους) που να οδηγούν σε αυτά τα αποτελέσματα.
Το πολύ χαλαρό δέρμα στο λαιμό ήταν για να έχει ο σκύλος που δεχόταν δάγκωμα εκεί περιθώριο και να μπορεί να γυρίσει και να δαγκώσει και αυτός.
υπηρχε ακομα ενας τυπος που αργοτερα εξαφανιστηκε, ο οποιος ηταν μικροτερος απο τους τρεις που ανεφερα (κατι σαν μεγαλυτερο μπουλντογκ) και ονομαζοταν doguin.
υπαρχει ασαφεια ομως σχετικα με τον τροπο χρησης αυτης της λεξης στη βιβλιογραφια των dogues.
π. χ. τη λεξη doguin, τη χρησιμοποιουσαν καποιοι για να χαρακτηρισουν και τα μικρα σε ηλικια dogues.
τα ντογκ ντε μπορντω επαιρναν μερος σε μαχες με αλλα ζωα εδω και πολλους αιωνες.
σε κυνομαχιες με σκυλους επαιρναν μερος μεχρι και τα μεσα του 20ου αιωνα.
θυμιζω οτι το νομοσχεδιο που τις απαγορευσε στην αγγλια τον 19ο αιωνα τις απαγορευσε στην αγγλια... και οχι στην ευρωπη.
η μεγαλη μειωση του πληθυσμου και ο κινδυνος εξαφανισης της, ηρθε στον 2ο παγκοσμιο πολεμο που η γαλλια βρισκοταν υπο γερμανικη κατοχη και οχι στον πρωτο. η αποβαση στη νορμανδια και οι μαχες που την ακολουθησαν επαιξαν επιπλεον ρολο στη μειωση του πληθυσμου.
@AGRIAN , θα ηθελα να μου περιγραψεις πως πιστευεις οτι μπορει να γινει ενα ζευγαρωμα αναμεσα σε ενα αρσενικο bulldog και ενα θηλυκο dogue που ειναι διπλασιο σε υψος και τοσο μεγαλυτερο απο αυτο.
ελπιζω να μην εννοεις οτι γινοντουσαν ζευγαρωματα με θηλυκα bulldogs και αρσενικα dogues.
πρωτη φορα ακουω να γινεται ζευγαρωμα μιας φυλης που εχει μεγαλο κεφαλι (και ειναι γνωστη γι' αυτο) με μια που εχει πολυ πιο μικρο, για να αποκτησει η πρωτη... ακομα μεγαλυτερο.
ποια αλλη "φορά" [sic] θα μπορουσαν να εχουν οι ζαρες/ πτυχωσεις που περιγραφεις στο κεφαλι τους;
πως αλλιως θα μπορουσε να κατσει το δερμα στο κεφαλι του ζωου δηλαδη;
σε τι πιστευεις οτι χρησιμευουν οι αντιστοιχες ζαρες στο pug;
και τελος, αν το περισσιο δερμα στο λαιμο πιστευεις οτι δινει σε ενα σκυλο που μαχεται πλεονεκτημα, γιατι δεν εχουν τα pit bulls ή τα staffies;