Dogue de Bordeaux, παλαιές φωτογραφίες και εικονογραφήσεις
- Thread starter canis
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αν έχετε οτιδήποτε σχετικό με Dogue de Bordeaux και "παλιό" συμπληρώνετε.
* Σίγουρα έχω και άλλες σε κάποιο σκληρό δίσκο. Θα βάλω μόλις βρω...
εντυπωσιακή η διαφορά του χτες και του σήμερα....
Γι' αυτό, @ghelly μου, σκέφτομαι ότι προήλθε και η "παλιά" παροιμία: "και τα σκυλιά δεμένα"...
Δεν γινόταν αλλιώς, να μπεις εκεί που "φύλαγαν"...
"δεμένα ακυλιά"... banned dogs... ή και bandogs (σήμερα)...
Γι' αυτό ο κόσμος τα θεωρούσε "θηρία", τότε!
μμ το πρόβλημα είναι πως κάποιες έννοιες είναι αναπόδραστα ρευστές. Εν προκειμένω τα "θηρία". Τότε θηρία ήταν τα ddb, σήμερα πάλι θηρία θεωρούνται αλλά με ελαφρώς διαφορετική έννοια. Βαριά σκυλιά=θηριώδη σε όγκο. Σε ταπεραμέντο όμως? Μήπως τελικά η φυλή όντως "πεθανε" στον Β' Παγκόσμιο?Γι' αυτό, @ghelly μου, σκέφτομαι ότι προήλθε και η "παλιά" παροιμία: "και τα σκυλιά δεμένα"...
Δεν γινόταν αλλιώς, να μπεις εκεί που "φύλαγαν"...
"δεμένα ακυλιά"... banned dogs... ή και bandogs (σήμερα)...
Γι' αυτό ο κόσμος τα θεωρούσε "θηρία", τότε!
Από όσο είχα διαβάσει, την δεκαετία του παγκοσμίου είχε μειωθεί δραματικά ο πληθυσμός της φυλής. Επίσης ήταν αποφευκτέα η υπερβολή στις ζάρες. Οπότε κάπου εκεί χάθηκε η "πληρης έννοια" του όρου θηρία όπως την περιγράφεις και ανταποκρινόταν "παλια".
ποτε αλλαξαν...
ακομα και ο χουτσ της γνωστης ταινιας...
μια χαρα ηταν μπροστα σε ορισμενα υπερτυπικα δειγματα απο τις συγκεκριμμενες φωτο...
αρα αλλαξαν μετα την ταινια... πολυ προσφατα..
ακομα και ο χουτσ της γνωστης ταινιας...
μια χαρα ηταν μπροστα σε ορισμενα υπερτυπικα δειγματα απο τις συγκεκριμμενες φωτο...
αρα αλλαξαν μετα την ταινια... πολυ προσφατα..
Ο σκύλος που μάλλον αποτέλεσε την βάση για την δημιουργία της φυλής:
Διότι έχει απέναντι του αυτόν τον λύκο που του πήρε ένα κουτάβι:
Διάβασε περισσότερα εδώ.
Υ.Γ. Λέει στην περιγραφή "female wolf"... αλλά δεν μου φαίνεται να είναι θηλυκός ο λύκος.
Έχω μια απορία εδώ και καιρό σχετικά με τέτοιες φυλές.
Παλιότερα αυτοί που τις δημιούργησαν ήθελαν να έχουν ζάρες προκειμένου να είναι καλυτερα στις μάχες ( να δαγκώνει ο αντίπαλος τις ζάρες και να δέχεται το σκυλί λιγότερο πόνο, απ'όσο ξέρω ). Επίσης τις ήθελαν για εμφανισιακούς λόγους, προκειμένου να είναι ο σκύλος πιο επιβλητικός και ως σκύλος-φύλακας να κάνει τους κλέφτες να το ξανασκεφτούν πριν εισβάλλουν στην περιοχή του.
Σήμερα που δεν υπάρχει ο παράγοντας των κυνομαχιών, ΓΙΑΤΙ προσπαθούμε να τις κάνουμε να έχουν περισσότερες ζάρες; Μόνο για λόγους εμφάνισης; Μα έτσι στην ουσία δημιουργούμε μια καινούρια φυλή που δεν θα μοιάζει με την προηγούμενη. Δεν λέω ότι εγώ θα ήθελα να μην έχουν καθόλου ζάρες τα μαστίφ ( για παράδειγμα ), άλλωστε είμαι και ο ίδιος λάτρης αυτών των φυλών και πιστεύω ότι αυτές τα κάνουν πιο ωραία εμφανισιακά.
Μα οι υπερβολικές ζάρες που έχουν ως αποτέλεσμα ο σημερινός σκύλος να μην μοιάζει με το original πρότυπο του χθες δεν θα έπρεπε να μην υπάρχουν;
Παλιότερα αυτοί που τις δημιούργησαν ήθελαν να έχουν ζάρες προκειμένου να είναι καλυτερα στις μάχες ( να δαγκώνει ο αντίπαλος τις ζάρες και να δέχεται το σκυλί λιγότερο πόνο, απ'όσο ξέρω ). Επίσης τις ήθελαν για εμφανισιακούς λόγους, προκειμένου να είναι ο σκύλος πιο επιβλητικός και ως σκύλος-φύλακας να κάνει τους κλέφτες να το ξανασκεφτούν πριν εισβάλλουν στην περιοχή του.
Σήμερα που δεν υπάρχει ο παράγοντας των κυνομαχιών, ΓΙΑΤΙ προσπαθούμε να τις κάνουμε να έχουν περισσότερες ζάρες; Μόνο για λόγους εμφάνισης; Μα έτσι στην ουσία δημιουργούμε μια καινούρια φυλή που δεν θα μοιάζει με την προηγούμενη. Δεν λέω ότι εγώ θα ήθελα να μην έχουν καθόλου ζάρες τα μαστίφ ( για παράδειγμα ), άλλωστε είμαι και ο ίδιος λάτρης αυτών των φυλών και πιστεύω ότι αυτές τα κάνουν πιο ωραία εμφανισιακά.
Μα οι υπερβολικές ζάρες που έχουν ως αποτέλεσμα ο σημερινός σκύλος να μην μοιάζει με το original πρότυπο του χθες δεν θα έπρεπε να μην υπάρχουν;
H πιο απλή και "λογική' απάντηση είναι πως όπως ακριβώς πλαδάρεψε ο σύγχρονος αστός σε σύγκριση με ανθρώπους του 1930-40 έτσι και τα σκυλιά,όταν εντάχτηκαν σε ένα πιο "αστικό" περιβάλλον προσαρμόστηκαν σε έναν άλλο τρόπο ζωής,που τα "χαραγμένα" μούσκουλα και οι γωνίες του χαρακτήρα τους λειάνθηκαν,προκειμένου η συμβίωση σαυτό το περιβάλλον να ναι πιο ομαλή.
Νομίζω πως η μεγαλύτερη μετάλλαξη που τουλάχιστον τώρα μου ρχεται στο μυαλό είναι τα Μαστίνο
Μέχρι και τις αρχές σχεδόν του 20ου αιώνα ήταν εμφανισιακά όπως περίπου είναι σήμερα τα πρέσσα και από χαρακτήρα, άστα : μέχρι και τον 19ο αιώνα υπάρχουν αναφορές πως τα έβαζαν να παλεύουν με λεοπαρδάλεις κλπ ήσυχα ζώα.
Παρά τη μεγάλη μείωση του αριθμού τους μετά τον 1ο Π.Π., η καταστροφή της φυλής ήρθε μετά το 2ο Π.Π. και ειδικά τη δεκαετία του '60 που πρόσθεσαν οι εκτροφείς άφθονο αίμα από το σύγχρονο αγγλικό μπουλντόγκ για να ηρεμήσουν/εξημερώσουν τον ακόμα και τότε άγριο χαρακτήρα και να αποκτήσει μεγαλύτερο (!!;
κεφάλι. Εξ ου και ο έντονος πλέον προγναθισμός που στις παλιότερες φωτο δεν υπάρχει.Μετά το 1990 ξέφυγε εντελώς η κατάσταση. Να μη μιλήσω για το σήμερα.
Οι ζάρες στο κεφάλι και στο κούτελο δεν εξυπηρετούσαν αυτόν το σκοπό, αλλά λειτουργούσαν σαν "αυλάκια" μέσα από τις οποίες πέρναγε το αίμα από τις πληγές της όποιας μάχης και κυλούσε μακριά από τα μάτια (για να βλέπει και να μην τυφλώνεται) και τα ρουθούνια (για να μην πνίγεται και να μπορεί να παίρνει ανάσες). Γι' αυτό και αν παρατηρήσει κάποιος θα δει οτι οι πτυχώσεις αυτές έχουν τέτοια φορά (κάθετες ανάμεσα στα μάτια ή λοξές προς τα έξω πάνω από αυτά, κάθετες στο ρύγχος από πάνω προς τα χείλη και παράλληλες μεταξύ τους) που να οδηγούν σε αυτά τα αποτελέσματα.
Το πολύ χαλαρό δέρμα στο λαιμό ήταν για να έχει ο σκύλος που δεχόταν δάγκωμα εκεί περιθώριο και να μπορεί να γυρίσει και να δαγκώσει και αυτός.
Από τον υπερτυπισμό όμως οδηγηθήκαμε σε σκύλους που έχουν άπειρες (και άχρηστες) ζάρες παντού και επίσης παντού χαλαρό (και ομοίως άχρηστο) χαλαρό δέρμα π.χ. σαρπέϊ, μαστίνο κ.λ.π.
ΥΓ Με την επαναφορά αυτού του παλιού θέματος, ανθίσταμαι στον πειρασμό να ασχοληθώ με την "τρέχουσα επικαιρότητα" του φόρουμ, υποκύπτοντας σε έναν άλλο πειρασμό, να γράψω κάτι για μια πρώην αγαπημένη μου φυλή και την ιστορία των μαστιφοειδών.
