Αμέσως; Είπα εγώ για αμέσως; Και κυρίως είπα χωρίς κατεύθυνση από εκπαιδευτή; Ο οποίος μου το είχε πει μόνο ως υπέρτατη λύση; τη σβέρκωσα την τρίτη φορά που αμφισβήτησε εμένα, την τρίτη φορά που αμφισβήτησε τη θέση ΤΗΣ στην αγέλη ΤΗΣ. Την τρίτη φορά που προσπάθησε με αυτόν τον τρόπο να ανέβει πάνω από μένα ιεραρχικά. Και ήταν η χειρότερή μου. Αλλά αν δεν το έκανα, μπορεί τα πράγματα μεταξύ μας να ήταν τελείως διαφορετικά. Αλλά σε όοοοολα τα υπόλοιπα υπάρχει και ο χρόνος και η υπομονή να διορθωθούν σαν συμπεριφορές. Τη σβέρκωσα τότε όχι για μια συμπεριφορά την οποία μπορούσα να αντιμετωπίσω με το χρόνο, αλλά που έπρεπε να διορθωθεί εκείνη τη στιγμή. Και γιατί αν δεν την είχα σβερκώσει σε εκείνη την περίπτωση για αυτό το λόγο σε αυτή την ηλικία, δεν θα μπορούσα τώρα να διορθώσω διάφορα θέματα με ήρεμο τρόπο χωρίς πλάκωμα, σβέρκωμα κλπ, αλλά απλά με ένα μη και ένα κάτω, ξέροντας τι δεν της αρέσει, σεβόμενη πλήρως τι δεν της αρέσει και κατεύθυνοντας τα παιδιά στο πώς να την προσεγγίσουν ΠΑΝΤΑ με τη σύμφωνη γνώμη των γονιών τους.Ο σκύλος θα ξέρει ότι μετά το γρύλισμα σε παιδί ακολουθεί τιμωρία.
Ο φόβος φυλάει τα έρμα.
Εσύ γιατί την σβέρκωσες αμέσως και δεν τη σεβάστηκες να ψάξεις λύση με ειδικό;
έντιτ: Πολλοί , αν όχι οι περισσότεροι, έχουμε οεράσει την περίοδο της αμφισβήτησης από το σκύλο μας. Σε άλλους επιλύθηκε πιο ομαλά, άλλοι έπαιξαν και ξύλο. Δεν σημαίνει ότι ο τρόπος που διορθώσαμε τότε είναι ο ίδιος που ακολουθούμε σε κάθε περίπτωση. Και δεν μιλάμε για φόβο. Η διόρθωση σε αυτη την περίπτωση γίνεται για να μπει ο σκύλος στη θέση του, όταν ο σκύλος ηθελημένα σε προκαλεί, οπότε και με τη διόρθωση καταλαβαίνει ότι δεν τον παίρνει και ότι η θέση του είναι κάτω από σένα. Δεν μιλάμε για πρόκληση φόβου, αλλά για εδραίωση ιεραρχίας και σεβασμού. Στην περίπτωση ξύλου και παιδιων όμως μιλάμε για φόβο και ο φόβος ποτέ δεν οδηγεί σε καλο.
Last edited: