Γρυλισμα σε ξένα παιδιά

[Vasilis back]

Ο σκύλος μου είναι 16 μηνών, ράτσα sbt.Εδώ και ένα μήνα περίπου όταν πάμε βόλτα και πλησιάζουν παιδιά να τον χαϊδεύουν γρυλιζει κάτι το οποίο δεν το έκανε πριν. Να σημειωσω ότι ζει μέσα σε διαμέρισμα με δύο παιδιά με τους οποίους τα πάει πολύ καλά. Τι συμβαίνει; Υπάρχει λύση σε αυτό;

 

[myEnzo]

Μάλλον τα παιδιά έξω τον αγχώνουν με την έννοια ότι κάνουν πολλή φασαρία, συνήθως πλησιάζουν με ταχύτητα, φωνάζοντας ή σκύβουν πχ Μίνωα τον χαϊδέψουν απότομα κτλ. Προσωπικά δεν αφήνω εύκολα παιδάκια να πλησιάσουν να χαϊδέψουν τα σκυλιά μου, κυρίως όταν είναι χωρίς κάποιον απ'τους γονείς τους και μόνο με την προϋπόθεση ότι θα το κάνει όπως του πω εγώ, ήρεμα πχ, χωρίς φωνές, όχι χάδια στο κεφάλι με τη μια κτλ. Αν είναι επίμονα παιδάκια δε, τους λέω ότι δαγκώνουν... Σημειωτέον ότι τα σκυλιά μου τα πάμε μια χαρά με τα ανίψια μου πχ και τα παιδιά φίλων που έχουν ήδη γνωρίσει αλλά το μπούγιο είναι τρομακτικό όσο να πεις...

Λύση υπάρχει, να επεκτείνει τον κύκλο γνωριμιών του με παιδιά φίλων σου πχ και η όλη προσέγγιση να γίνει με ηρεμία και φυσικά αρκετές φορές. Η στη βόλτα σας μπορείτε να περνάτε από σημεία που παίζουν παιδιά, στην αρχή από μακριά και να πλησιάζετε σιγά σιγά (αλλά πολύ σιγά σιγά, όχι απ'την πρώτη μέρα). Όσο είναι ήρεμος τον επιβραβεύεις, αν δεις ότι τσιτώνει αυξάνεις την απόσταση.

 

[Vasilis back]

Μάλλον τα παιδιά έξω τον αγχώνουν με την έννοια ότι κάνουν πολλή φασαρία, συνήθως πλησιάζουν με ταχύτητα, φωνάζοντας ή σκύβουν πχ Μίνωα τον χαϊδέψουν απότομα κτλ. Προσωπικά δεν αφήνω εύκολα παιδάκια να πλησιάσουν να χαϊδέψουν τα σκυλιά μου, κυρίως όταν είναι χωρίς κάποιον απ'τους γονείς τους και μόνο με την προϋπόθεση ότι θα το κάνει όπως του πω εγώ, ήρεμα πχ, χωρίς φωνές, όχι χάδια στο κεφάλι με τη μια κτλ. Αν είναι επίμονα παιδάκια δε, τους λέω ότι δαγκώνουν... Σημειωτέον ότι τα σκυλιά μου τα πάμε μια χαρά με τα ανίψια μου πχ και τα παιδιά φίλων που έχουν ήδη γνωρίσει αλλά το μπούγιο είναι τρομακτικό όσο να πεις...

Λύση υπάρχει, να επεκτείνει τον κύκλο γνωριμιών του με παιδιά φίλων σου πχ και η όλη προσέγγιση να γίνει με ηρεμία και φυσικά αρκετές φορές. Η στη βόλτα σας μπορείτε να περνάτε από σημεία που παίζουν παιδιά, στην αρχή από μακριά και να πλησιάζετε σιγά σιγά (αλλά πολύ σιγά σιγά, όχι απ'την πρώτη μέρα). Όσο είναι ήρεμος τον επιβραβεύεις, αν δεις ότι τσιτώνει αυξάνεις την απόσταση.

Σε ευχαριστώ θα προσπαθήσω να κάνω αυτά που μου γράφεις

 

[betty coltrane]

Προσωπικα δε θα αφηνα αγνωστα παιδακια να τον χαϊδευουν ή να πλησιαζουν αφου δεν του αρεσει. Και ακομα και με τα δικα σου παιδια, καλο θα ηταν να υπαρχει καποιος μεγαλος παντα μπροστα να ελεγχει την κατασταση.
Ο σκυλος ειναι μικρος ακομα και τωρα φτιαχνει χαρακτηρα. Σταματαει να ειναι χαριτωμενο κουταβακι και γινεται σκυλος. Ισως ενας εκπαιδευτης που θα τον εβλεπε απο κοντα να ειχε μια καλυτερη εικονα.

 

[l.Kyveli]

Η πρώτη λύση είναι να μην αφήσεις ξανά παιδάκι να πλησιάσει. Η δεύτερη είναι να παρακολουθείς στενά τα παιχνίδια τους με τα παιδιά σου. Μήπως τον στρεσάρουν και τον ταλαιπωρούν; Μήπως δυσανασχετεί; Ποτέ μην είσαι ήσυχος αφήνοντας σκυλάκι και παιδάκια χωρίς παρακολούθηση. Στο λέω από προσωπική εμπειρία, τα παιδιά μπορεί να γίνουν πολύ ενοχλητικά άθελα τους και οι σκύλοι δυσανασχετούν.

 

[AGRIAN]

Αυτό είναι μία από τις χειρότερες συμπεριφορές που μπορεί να εκδηλωθεί σε ένα σκύλο καθώς μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνες και ανεπανόρθωτες καταστάσεις. Το γρύλισμα θα εξελιχθεί ΣΙΓΟΥΡΑ σε δάγκωμα κάποια στιγμή και αυτό σε παιδί είναι ο,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί - πόσο μάλλον σε ένα sbt ή παρεμφερή ράτσα.

Έχει σημασία αν γρυλίζει στα παιδιά όταν αυτά είναι μακριά ή όταν τον πλησιάζουν (όπως επίσης και το είδος του γρυλίσματος).
Αν τον πλησιάζουν, τότε ο σκύλος στρεσσάρεται και μπαίνει σε άμυνα και το γρύλισμα είναι αμυντικό. Η επόμενη κίνησή του είναι να κάνει πίσω. Αν δεν έχει χώρο να οπισθοχωρήσει, θα δαγκώσει.
Αν είναι μακριά τα παιδιά, τότε τα αντιμετωπίζει είτε σαν κίνδυνο/εχθρό είτε σαν θήραμα και το γρύλισμα είναι επιθετικό.

Τα αίτια μπορεί να είναι πολλά. Τα πιθανότερα :
1. Δεν αναγνωρίζει τα παιδιά ως .... ανθρώπους. Με το μικρό τους μέγεθος, τις ιδιαίτερες φωνές και τις πολλές και απότομες κινήσεις φαίνονται στα μάτια του σκύλου πιο πολύ σαν παράξενα ζώα παρά σαν άνθρωποι.
2. Να έχει κακοποιηθεί από παιδιά και να έχει αποκτήσει φοβίες απέναντί τους.
3. Να έχει κακοποιηθεί γενικώς και να βγάζει τα απωθημένα του σε παιδιά (και σε μικρότερους σκύλους, γάτες και γενικά σε πιο αδύναμα από αυτό όντα).
4. Να έχει αδύνατο νευρικό σύστημα (ξέρω, χωράει πολύ κουβέντα).

Η λύση :
1. Απευθύνεσαι σε αξιόπιστο εκπαιδευτή.
2. Σιδερένια βασική υπακοή.
3 . Αναγνωρίζεις το αίτιο και το εξαλείφεις.
4. ΠΟΛΛΕΣ ΔΥΝΑΤΕΣ ΛΙΧΟΥΔΙΕΣ που θα δίνεις σε ξένα παιδάκια να τις δίνουν στο σκύλο σου όταν τον πλησιάζουν, με το σωστό τρόπο, ούτως ώστε ο σκύλος να συνδέσει τα παιδάκια με πολύ ευχάριστες εμπειρίες. ΠΡΟΣΟΧΗ αυτό το κάνεις ΜΟΝΟΝ όταν ελέγχεις απόλυτα το σκύλο και όταν έχεις τη σύμφωνη γνώμη του παρακείμενου γονέα του.

Από όλα τα παραπάνω κράτα την άμεση ανάγκη να απευθυνθείς σε αξιόπιστο εκπαιδευτή. Αυτός είναι ο μόνος που θα σε βοηθήσει σωστά, υπεύθυνα και ολοκληρωμένα.

Αυτή τη συμπεριφορά την έβγαλε ο δικός σου τώρα ξαφνικά στους 16 μήνες ; Δεν είχες κάτι αντίστοιχο παλιότερα ;

 

[st3li0s]

Προβλήματα που έχει ο κόσμος...

Να σε ενδιαφέρουν τα παιδάκια, οι άνθρωποι και γενικά τα ερεθίσματα στα οποία θέλεις να δεχθεί ο σκύλος...
Τουτέστιν θα γνωρίζεις καταστάσεις στον σκύλο σου μόνο αν περνούν από το δικό σου φίλτρο και με τις συνθήκες τις οποίες ορίζεις εσύ.
Όλα τα υπόλοιπα είναι παράγοντες που πολλές φορές είναι ανώφελο να αναλωνόμαστε στο να πετύχουμε ένα "social correct" σκύλο...

Κατά τ'άλλα λαμβάνεις τα μέτρα σου και πορεύεσαι με τα αυτονόητα, βασική υπακοούλα, εγρήγορση κτλ κτλ κλασικά πραγματάκια.

 

[kok]

Για μένα η απειλή προς τα παιδιά,είναι το χειρότερο ''κουσούρι'' που μπορεί να έχει ένας σκύλος.
Κατά την γνώμη μου πρέπει να τον μαλώνεις αυστηρά κάθε φορά που το κάνει.

 

[Aria moon]

Paidia signomi Alla Pou mporo kai ego na grapso ena problima pou exo me to skilaki mou ?

 

[Δημητρα_kme]

Paidia signomi Alla Pou mporo kai ego na grapso ena problima pou exo me to skilaki mou ?

 

[st3li0s]

Για μένα η απειλή προς τα παιδιά,είναι το χειρότερο ''κουσούρι'' που μπορεί να έχει ένας σκύλος.
Κατά την γνώμη μου πρέπει να τον μαλώνεις αυστηρά κάθε φορά που το κάνει.

Θα μαλώνω εγώ τον σκύλο μου και αν μπει κανας κοντοπούτανος νάνος κλέφτης στο σπίτι θα κάθεται και θα τον κοιτάει σα χάνος...

Spoiler

Κάνουμε ένα λάθος συνεχώς και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που υπάρχει αυτή η αντίληψη ειλικρινά!

Δεν είναι παιδί, είναι κοντός άνθρωπος!
Δεν υπάρχει επιθετικότητα ξεχωριστά προς παιδιά και ανθρώπους!

Αν η επιθετικότητα προέρχεται από εν γένει ένστικτο φύλαξης καλά κάνει και επιτίθεται σε ανθρώπους. Σκεφτείτε και μιλήστε χωρίς ταμπού και πέρα από συναισθηματισμούς, ίσως τότε σωθεί κανα παιδάκι! Δεν διαφέρει το παιδί από έναν άνθρωπο. Απλά είναι ένας κοντός άνθρωπος που κουνιέται πολλές φορές αυθόρμητα και ασυναίσθητα.

Εάν προκληθεί ένας σκύλος καλά κάνει και ενδίδει...

Ο λόγος που καταδικάζουμε έναν σκύλο και λέμε ότι είναι «κουσούρι» είναι καθαρά συναισθηματικός!

 

[Ektorakos1]

Εγώ έχω τις αδελφής μου τα μωρά που μένουν από πάνω μας, ούτε 4 ετών δεν είναι, ακολούθησα την συμβουλή του AGRIAN , από κουτάβι του δίνουν λιχουδιές , κάνει σαν τρελός όταν τα βλέπει γιατί τα έχει συνδέσει με το φαγητό, κατ'επέκταση όποιο παιδάκι δει κάνει χαρές ... ίσως θα πρέπει να το δοκιμάσεις ...

 

[kok]

Και θα τον μαλώσω και τη βόλτα θα του σταματήσω επιτόπου και στην ανάγκη θα τον χτυπήσω,προκειμένου να μηδενίσω τις πιθανότητες να αρπάξει παιδί.

 

[epial]

Θα μαλώνω εγώ τον σκύλο μου και αν μπει κανας κοντοπούτανος νάνος κλέφτης στο σπίτι θα κάθεται και θα τον κοιτάει σα χάνος...

Spoiler

Κάνουμε ένα λάθος συνεχώς και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που υπάρχει αυτή η αντίληψη ειλικρινά!

Δεν είναι παιδί, είναι κοντός άνθρωπος!
Δεν υπάρχει επιθετικότητα ξεχωριστά προς παιδιά και ανθρώπους!

Αν η επιθετικότητα προέρχεται από εν γένει ένστικτο φύλαξης καλά κάνει και επιτίθεται σε ανθρώπους. Σκεφτείτε και μιλήστε χωρίς ταμπού και πέρα από συναισθηματισμούς, ίσως τότε σωθεί κανα παιδάκι! Δεν διαφέρει το παιδί από έναν άνθρωπο. Απλά είναι ένας κοντός άνθρωπος που κουνιέται πολλές φορές αυθόρμητα και ασυναίσθητα.

Εάν προκληθεί ένας σκύλος καλά κάνει και ενδίδει...

Ο λόγος που καταδικάζουμε έναν σκύλο και λέμε ότι είναι «κουσούρι» είναι καθαρά συναισθηματικός!

Πως δεν υπαρχει διαφορα βρε Στελιο; (υποθετοντας οτι στο σποιλερ ειναι δικες σου αποψεις)
Ο σκυλος σου, ας πουμε, την πεφτει στα κουταβια;
Εμενα παντως (εκτος των κουταβιων) και το λεω με απολυτη βεβαιοτητα, ξεχωριζει τα παιδια απ τους ενηλικες...
Αλλιως θα υπομεινει η θα αντιδρασει στα μεν, αλλιως θα αντιδρασει στους δε!

 

[Orilis]

Ο δικός μου δεν ξεχωρίζει παιδιά κι ενήλικες. Ξεχωρίζει μόνο ξένους και δικούς του. Στους ξένους σπάνια είναι φιλικός, συνήθως είναι αδιάφορος και κάποιες φορές αγριεύει. Στους δικούς του (όλοι οι φίλοι μας, άρα και τα παιδιά τους) είναι ένα κομμάτι μάλαμα κι έχει μεγάλα περιθώρια ανοχής στα παιδικά πειράγματα (ξαναλέω, από παιδιά οικεία). Επειδή έχω δει και σκύλο που ξεχωρίζει ενηλίκους από παιδιά, ανεξαρτήτως οικειότητας, εγώ, προσωπικά, προτιμώ μια τέτοια αντιμετώπιση. Ναι μεν χρειάζεται την ίδια επιτήρηση που χρειάζεται και με σκύλο τύπου του δικού μου, αλλά όσο να πεις μικραίνει το ρίσκο.

 

[epial]

Δεν αναφερθηκα καθολου στο θεμα της προσοχης! (Στα παιδια ετσι κι αλλιως, προσεχω πολλαπλασια απ τους ενηλικες και παρ οτι εχω αποδεδειγμενα δειγματα της συμπεριφορας του δεν εφησυχαζω ποτε!)
Ομως να πω ενα απ τα πολλα παραδειγματα που εχω.
Τον εχω μαθει να γαυγιζει με εντολη!
Σε μικρα παιδια αν του τη δωσω, η δεν θα κανει τιποτα η αν του το ζητησω με επιτασεως, θα κανει ενα πολυ πολυ απαλο "γουφ" μην τα τρομαξει. Δεν υπαρχει περιπτωση να γαυγισει ηχηρα!
Αντιθετα σε μια ενηλικη που ενω μου ζητησε να τον χαιδεψει και της ειπα ΟΚ, καποια στιγμη θεωρησα οτι επρεπε να τελειωσουν τα χαδια για να συνεχισουμε τη βολτα γιατι αυτη δε θα σταματαγε ποτε, μολις του ειπα "φωνη" εκανε τετοιο ΓΑΒ που οπως ηταν σκυμμενη και του χαιδευε το λαιμο, επεσε πισω ανασκελα απ τη τρομαρα της!

 

[manolo]

Είχα το ίδιο θέμα όταν ο δικός μου ήταν περίπου ενός χρόνου. Η προβληματική αυτή συμπεριφορά έπαψε να υφίστανται σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.
Το είχα γράψει τότε στο φόρουμ αλλά επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρω να το βρω και μου είναι δύσκολο να το ξαναγράφω, θα σου πρότεινα να δώσεις μεγάλη βάση στο μήνυμα του @AGRIAN .
Όλα διωρθωνονται αρκεί να γνωρίζεις την αιτία που προκάλεσε την προβληματική συμπεριφορά και με κατάλληλες κινήσεις να διωρθωθει.

Όσοι σου προτείνουν αβίαστα αυστηρότητα, τιμωρία και ξύλο χωρίς να γνωρίζουν την περίπτωση με τις ιδιαιτερότητες της, απλά αγνόησε τους. Πρόσεξε μην πας να διωρθωσεις μία προβληματική συμπεριφορά και ως αποτέλεσμα διμιουργησεις περισσότερες.

 

[Orilis]

Και τις δύο συμπεριφορές τις βρίσκω φυσιολογικές για ένα σκύλο, αναλόγως την ιδιοσυγκρασία του, φυσικά. Απλά, προτιμώ τη συμπεριφορά του Κάστορα έναντι της συμπεριφοράς του Ρας

 

[betty coltrane]

Ο Σαντσο ξεχωρίζει κοντους ανθρωπους απο ψηλους. Δε μπορω να πω με σιγουρια αν ειναι το μεγεθος μονο που τον κανει να εχει διαφορετικη σταση. Αν καποιος αγνωστος μεγαλος κανει κινηση να τον χαιδεψει, θα την αποφυγει. Απο μικρους δεχεται τα παντα και η ουρα φερνει σβουρες.
Θυμαμαι ενα αδεσποτακι μια φορα που ηταν πολυ φιλικο με τους μεγαλους και το επιανε πανικος οταν το πλησιαζε η 6χρονη ανιψια μου.
Δεν εχω καπου να το στηριξω αυτο αλλα πιστευω οτι δεν ειναι μονο το υψος που παιζει ρολο.

 

[kok]

Όλα διωρθωνονται αρκεί να γνωρίζεις την αιτία που προκάλεσε την προβληματική συμπεριφορά και με κατάλληλες κινήσεις να διωρθωθει.

Όσοι σου προτείνουν αβίαστα αυστηρότητα, τιμωρία και ξύλο χωρίς να γνωρίζουν την περίπτωση με τις ιδιαιτερότητες της, απλά αγνόησε τους. Πρόσεξε μην πας να διωρθωσεις μία προβληματική συμπεριφορά και ως αποτέλεσμα διμιουργησεις περισσότερες.[/QUOTE]


Κι αν δεν γνωρίζεις την αιτία; Ώσπου να κάνεις ψυχανάληση στον σκύλο,μπορεί να έχει γίνει το κακό.