ειμαι 25 χρονον αντρας αποκτησα ενα ροτ αρσενικο το εκπαιδευω σας το λεω μου λετε ολοι μπραβω να το χαιρεσαι και μου δηνεται τις πρεπων συμβουλες και η ζωη συνεχηζεται απο την αλλη ειμαι 51 γυναικα μερικος κινητικα περιορησμενη αποκτησα ενα ροτ το εκπαιδευω και η ζωη δεν μπορει να συνεχηστη ειναι προβληματικη ξερεται πιες ειναι η αποριες μου;;;;;με ποιους γνώμονες η ζωη του πρωτου ροτ θα ειναι οκ και η ζωη του δευτερου εγκυμονη κηνδυνους αναρωτιεμε αν η αντημετοπηση θα ηταν ιδια σε μια οποιαδήποτε αλλη ρατσα το ιδιο ειχα αντημετοπησει και πριν χρονια οταν απεκτησα το πρωτο μου ντομπερμαν τρομος προκαταληψει και αντηρησεις εμαθα όμως οτι ολα τα σκυλια ειναι καλοψυχα σε αγαπανε με ολη τους την καρδια δεν εχουν χρωμα και ρατσα ακουστηκαν πολλα τοτε για την ρατσα εκεινη όπως και γιαυτην τωρα οχι δεν θα το δεχτω ποτε δεν θα μπορεσω να δεχτω οτι τα σκυλια ειναι κακα απο μονα τους οτι κοιμουντε τα βραδια με συνεφακια γεματα αιματα και σχεδια επίθεσης θα δεχτω όμως κακους και ανευθηνους ανθρώπους και δεν ειμαι ενας απο αυτους αν ημουν θα ειχα σταματησει απο την πρωτη αντηρηση να μπενω να μηλαω και να απανταω σε εσας ναι εχω τις αντηρησης μου και ναι θα παλεψω για την αποφαση μου ειμαι συνταξιούχος και ξερεται τι σημενει αυτο και ομως βρηκα και πληρωνω ανθρωπο για την εκπαιδευση του που γιναιτε μερα παρα μερα την σωστη του διατροφή τον κτηνιατρο του ακομη και τον εξοπλησμο του απο το Julius k9 του πηρα δεν βγαζεις καπριτσιο μεσα απο κατι τετοιο δεν ειναι αποφαση της στυγμης λυπαμε αν ενωχλησα ειτε με την αποφαση μου ειτε με τον τροπο που γραφω ετσι εμαθα και ετσι πορεβωμε να μηλαω με αληθειες και με την καρδυα η αληθεια ειναι οτι στεναχωρηθηκα τρομερα μετα απο τα σημερηνα και δεν με περνει να χαλιέμαι δεν εχω αλωστε και πολα περιθορια εχω ενα σκυλι που πιστευω σε αυτο γιατι ζω μαζι του απο τις 28-7- μερα νυχτα ενα γλυκιτατο πλασμα που οσοι το εχουν δει το εχουν λατρεψει και το βλεπουν πολοι καθε μερα δεν ξερω τι θα γινει μετα απο ενα χρονο μπορει και να μην ζω ξερω όμως καλα οτι ο μοργκαν θα εξακολουθησει να ειναι αυτο που ειναι τωρα μια γλυκα
Να σου πω, αντικειμενικά, το βάρος και η δυναμικότητα του σκύλου, παίζουν ένα ρόλο. Δηλαδή, ναι, αλλο σκύλο μπορεί να κουμαντάρει ένας 25 χρονος άντρας, άλλο ένας άνθρωπος με κινητικά προβλήματα, άλλο ένα παιδί, άλλο μία μικροκαμωμένη γυναίκα. Δεν είναι ούτε ρατσισμός ούτε σεξισμός αυτό, είναι η πραγματικότητα.
Να σου δώσω ένα παράδειγμα: Είμαι γυναίκα, σε γενικά καλή φυσική κατάσταση, και σίγουρα πιο γυμνασμένη από το μέσο όρο. Στα 20 μου πολύ οριακά, κάτι θα μπορούσα να κάνω με ένα 50κιλο σκυλί που θέλει να κάνει τα δικά του. Και εννοώ δικό μου σκυλι, γιατί 55 κιλά εγώ με 50 κιλά σκύλο που δε με γουστάρει, απλά θα έψαχνα δέντρο να ανέβω. Όταν στα 40φευγα αποφάσισα να ξαναπάρω σκύλο, πήγα σε μικρόσωμο, βάλαμε σαν όριο τα αναμενόμενα 15 κιλά τελικό μέγεθος, και ας έχω μια αδυναμία στα μεγαλούτσικα. Γιατί με τα χρόνια έχω οικονομήσει μία αρθρίτιδα από καταπόνηση, και βλέπω ότι ακόμη και το 10κιλο που βγάζω βόλτα, δεν τίθεται θέμα να κάνει τα δικά του, αλλά αν τραβήξει απότομα, πονάω. Απο μία απλή αρθρίτιδα. Άσε που έχω και παιδιά και θέλω να μπορούν και αυτά να το κουμαντάρουν. Ξέρω ότι ο γιος μου, στα 10, δυνατός για παιδί, με ιδιαίτερη αγάπη στον αθλητισμό, πάνω από 10-15 κιλά ζώο δεν μπορεί να κουμαντάρει. Δε μιλάω για βλακείες του τύπου να τον φάει το άγριο θηρίο, εννοώ να δούμε άλλο σκυλί και να θέλουμε να τρέξουμε, να κυνηγήσουμε γατούλες, να μη γουστάρουμε μηχανάκια.
Δυστυχώς ένα σκυλί ειναι ζώο, όσο και αν το αγαπάμε και αν το εκπαιδεύουμε. Παίζει και το ένστικτο, παίζει και η σαχλαμάρα, παίζει και η κακή στιγμή. Αυτό το με την κατάλληλη εκπαίδευση, όλοι κάνουν για όλα τα σκυλιά, όποιος το έχει διαδώσει, είναι για κρέμασμα.
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι από μία παρόρμηση της στιγμής, είπες να πάρεις το συγκεκριμένο σκύλο και να τον έχεις για βοηθό, μέσα και έξω από το σπίτι, μόνη σου. Με τη βεβαιότητα ότι αφού το μεγάλωσες από μωρό, πάντα θα σε ακούει. Και ίσως για να αποδείξεις στον κόσμο τι καλή που είναι η φυλή. Όταν διάβασες εδώ τα όσα είπαμε όλοι, άρχισες να σκέφτεσαι ότι δεν είναι καλή ιδέα να πηγαίνετε μόνοι βόλτα. Δεν το σκεφτόσουν έτσι από την αρχή, μετά μπήκες σε σκέψεις. Και επειδή δεν πιστεύω ότι κανείς άλλαξε ποτέ γνώμη από μία συζήτηση 2 ημερών στο ιντερνετ, πιστεύω ότι τελικά και μόνη με το σκύλο έξω θα βγεις, και μόνη θα μείνεις στο σπίτι, και κάποια στιγμή θα γίνει η στραβή. Όχι γιατί το σκυλί είναι κακό. Αλλά γιατί χρειαζόσουν άλλο σκύλο, με άλλη εκπαίδευση, και ο σκύλος ένα άλλο αφεντικό.
Δε νομίζω ότι κανείς σου είπε ότι καλά κάνεις, αν αυτό κατάλαβες. Σου είπαν απλά κράτα μέσα στο σπίτι, όχι γιατί κάνει για βοηθός ΑΜΕΑ, αλλά γιατί μέσα στο σπίτι κινδυνεύεις μόνο εσύ (π.χ. να μπουρδουκλωθείς και να πέσεις, όχι να σε φάει το άγριο τέρας)