Έχω και μια άλλη απορία ( αληθινή δεν ειρωνεύομαι)
Όποιος απο εσάς θεωρεί ότι έχει τέλεια σχέση με τον σκύλο του:
α)Τον αφήνετε να ξαπλώνει/κοιμάται στον καναπέ μαζί σας?
β)Του δίνετε από το φαγητό σας όταν τρώτε?
γ)Δεν περπατάει ποτέ μπροστά σας στη βόλτα?
δ)Τον αφήνετε να σας δαγκώνει τα χέρια στο παιχνίδι?
Η σχέση μου με το σκύλο μου κάθε άλλο παρά τέλεια είναι αλλά, πλέον, δεν ζορίζεται καμία από τις δύο πλευρές στην συμβίωση. Τον εκπαιδεύσαμε και μας εκπαίδευσε. Έχουμε βρει μια ισορροπία, προς το παρόν και η συμβίωση προχωράει ομαλά κι ενίοτε τρυφερά. Είμαι από αυτούς που έχουν σβερκώσει τον σκύλο τους. Κάποια σβερκώματα ήταν, εν τέλει, άδικα και περιττά, κάποια άλλα, ακόμα δεν έχω πειστεί πως θα γινόταν να αποφευχθούν. Αν και η πρώτη μου επαφή με οποιαδήποτε μορφή εκπαίδευσης σκύλου ήταν η θετική, είτε δεν μου διδάχτηκε σωστά, είτε δεν κατάφερα εγώ να την εμπεδώσω σωστά, τέλος πάντων όχι μόνο δεν μου ταίριαξε, αλλά δεν βοήθησε καθόλου τη σχέση μου με τον σκύλο. Λάθος κατάλοιπα μου έχουν μείνει ακόμα. Αλλά μου έχουν μείνει και σωστά κατάλοιπα από αυτή τη μέθοδο εκπαίδευσης. Έγραψες ότι ο εκπαιδευτής σου ήταν θετικός. Παρακάτω έγραψες ότι σε παρότρυνε να τον μαλώνεις οπότε κάνει κάτι λάθος (κατάλαβα σωστά; ) Κάπου αυτά δεν συμβαδιζουν. Στην θετική δεν υπάρχει κανενός είδους διόρθωση, άρα ούτε και μάλωμα.
Επειδή μακρυγορησα, όμως, θα απαντήσω στα ερωτήματα που έθεσες ακόμα και χωρίς τέλεια σχέση.
α) Ναι, χαλαρά, εφ'οσον τον προσκαλέσουμε εμείς.
β) Σπάνια. Πολύυυυυυ σπάνια. Και ποτέ ενώ το ζητιάνευε.
γ) Μόνιμα όμως! Εκτός κι αν του ζητηθεί κάτι διαφορετικό. Τεντωνει λουρί αλλά τραβάει σπάνια, ξέρει ότι δεν το θέλουμε το τραβηγμα.
δ)Ποτέ όμως! Από παραξενιά δική μου. Δεν θέλω ο δικός μου ο σκύλος να ξέρει πως είναι το δαγκωμα ανθρώπου. Ούτε για παιχνίδι ούτε για εκπαίδευση. Δόξα τω Θεώ, έχει τόσα παιχνίδια να δαγκώσει είτε μόνος του, είτε παίζοντας μαζί μας.
Από ότι σου είπαν οι παραπάνω, δεν έχει σημασία τι κάνει ο καθένας ξεχωριστά. Σημασία έχει όμως η συνέπεια. Εσύ επιτρέπεις, εσύ απαγορεύεις. Βασικά, γιατί δεν μιμησαι τον άντρα σου, αφού αυτόν τον σέβεται ο σκύλος; (Εάν κι εφόσον σκέφτεσαι να το προσπαθήσεις). Αν προσέξεις τη συμπεριφορά του άντρα σου απέναντι στο σκύλο, θα δεις ότι την χαρακτηρίζει συνέπεια. Τώρα το τι επιτρέπει και τι δεν επιτρέπει ο καθένας είναι εντελώς διαφορετικό κι έχει να κάνει με προσωπικό γούστο.