Δε νομίζω ότι μιλησε κανείς για ύπνο γενικώς, αλλά για ύπνο σκύλου με παιδί.Ο ύπνος με το σκύλο - εκτός από το σοβαρό θέμα ασφαλείας στην περίπτωση του παιδιού - γιατί είναι κατακριτέος?
Μην ο ένας από τους 2 κάνει κάτι που θα οδηγήσει σε επίθεση του σκύλου.Μην το "πλακωσει" στον υπνο του δηλαδη?
@yasemin Μπορεί να είμαι και 100% λάθος. Μία άποψη είπα και δέχομαι την οποιαδήποτε παρατήρηση και διόρθωση σε κάτι σε κάτι που ισως το βλέπω εσφαλμένα.
Από την άλλη μεριά όμως, το να στέλνουν για ευθανασία ένα σκυλί επειδή "επιτέθηκε" στο παιδί (το κατα πόσο επιτέθηκε, τι ζημιά του έκανε δεν το ξέρουμε) ενω την ίδια ώρα είχαν την αδιαφορία/ευαισθησία να τα αφήνουν να κοιμούνται μαζί, εμένα δεν μου κολάει για τόσο υγιής κατάσταση!
Στην θέση τους, θα παρείχα τις πρωτες βοήθειες στο παιδί μου και θα φρόντιζα απλά να μην ξαναγίνει ή να μην δημιουργηθούν οι συνθήκες να ξαναγίνει.. Και το φταίξιμο το ρίχνω μέσω του παιδιού στους γονείς, που ενω ήθελαν να είχαν μια τόσο χαλαρή κατάσταση δεν εκπαίδευσαν το παιδί τους πως να συμπεριφέρεται σε ένα τέτοιο ζώο... Γιατί το να επιτεθεί στα καλά καθούμενα ένα σκυλί που την ίδια ώρα κοιμάται με το παιδί (όπως λένε) το θεωρώ φύση αδύνατον.
Να δώσω ένα χοντρό παράδειγμα: Οταν ήμουν μικρή, ένα σκυλί είχε επιτεθεί σε παιδί της οικογένειας (οχι της δικης μου) και κοινως το ξέσκισε. Μιλάμε για 30 χρόνια και βάλε πριν, δε θυμάμαι ή δεν ήξερα και ποτε λεπτομέρειες, θυμάμαι ότι ήταν καλοκαίρι, η οικογένεια ήταν έξω, το παιδί έπαιζε και η ζημιά ήταν μεγάλη, με χειρουγείο. Ο,τι και αν έκανε το παιδί, όσο και να εφταιγε ο γονιός που δεν φρόντισε να επιτηρήσει, να διδάξει κλπ, αυτό το σκυλί με αυτό το παιδί είναι έγκλημα να συνηπάρξουν ποτέ ξανά. Πραγματικά δε θυμάμαι τι το έκαναν το σκυλί.@genie Θα το πω χοντρά!
Εγώ έχω μάθει στον γιο μου ότι οι μαλακίες πληρώνονται. Όταν λοιπόν το σκυλί έχει μεγαλώσει μαζί με το παιδί, και κάτι έγινε και αγρίεψε του το εξηγείς, δορθώνεται το λάθος και δεν υπάρχει λόγος τρομοκρατίας.
Αν το παιδί έχει μάθει να ζει σαν πριγκιπόπουλο και όλοι είναι στα 4 στις επιθυμίες του, το πιό πιθανό σενάριο είναι αν το σκυλί του αγριεψε ή το δάγκωσε να το στείλεις για ευθανασία, γιατί τόλμησε να πειράξει το your precious!!!!
Aν μιλάμε για 16χρονο, δεν ξέρω. Αν μιλάμε για 8χρονο, πολύ φοβάμαι και ότι στις ιστορίες τρόμου που διαβάζουμε κατα καιρους, κάπως έτσι στην πλάκα το έβλεπαν μέχρι να γίνει το κακό.Έχουμε σοβαρό πρόβλημα ως οικογένεια μάλλον. Σε μας γίνονται όλα ανάποδα. Το σκυλί δεν βγαίνει έξω και είναι από καναπέ σε κρεβάτι, και το παιδί είναι όλη μέρα έξω στη γύρα. Και όταν έρχεται για ύπνο, το σκυλί φεύγει από το δικό μας κρεβάτι και πάει στο κρεβάτι του παιδιού.
Να το κοιτάξω γιατρέ…
Υ.Γ. Καλά, μη με πάρετε κι απ’ τα μούτρα, το παιδί είναι λίγο μεγαλούτσικο… Αλλά παιδί… Το δε σκυλί γνωστό...
Μωρε κι η δικια μου αναισθητη ηταν γιατι δεν θυμαμαι ουτε μια μερα απο τα 9 μου ως τα 15 που να ΜΗΝ κοιμηθηκα αγκαλια με το σκυλο, στο δωματιο μου, ο οποιος την εβρισκε εξ ισου με το σκηνικο.Βασιλη,
Εγω δεν ειπα οτι ειναι καποιος λαθος γιατι εχει αυτη την αποψη.
Απλα σκεφτομαι μηπως η μανα μου ηταν παντελως αδιαφορη
...δεν θα τα άφηνες, γιατί δεν χωράτε όλοι. Να λες αλήθεια.Στα σκυλια που εχω σημερα, ως ακρως κυριαρχικα ζωα, δεν νομιζω οτι θα τα αφηνα να κοιμουνται στο κρεββατι γενικα,...
Βασιλη,
Εγω δεν ειπα οτι ειναι καποιος λαθος γιατι εχει αυτη την αποψη.
Απλα σκεφτομαι μηπως η μανα μου ηταν παντελως αδιαφορη
Πάντως το θεϊκό "Κάνε λίγο παραπέρα, δεν χωράνε τα παιδιά να ξαπλώσουν" δεν το έχετε ακούσει. Όπου "παιδιά" τα σέτερ του παππού. Στην αγκαλιά των οποίων μεγάλωσα από τότε που άρχισα να μπουσουλάω.Μωρε κι η δικια μου αναισθητη ηταν γιατι δεν θυμαμαι ουτε μια μερα απο τα 9 μου ως τα 15 που να ΜΗΝ κοιμηθηκα αγκαλια με το σκυλο, στο δωματιο μου, ο οποιος την εβρισκε εξ ισου με το σκηνικο.
Οφειλω βεβαια να ομολογησω οτι αν κ ηταν μεγαλοσωμος ουδεμια σχεση ειχε με κυριαρχικο ζωο.....