Όχι, κάνω μία υπόθεση εδώ απλώς.
Φαντάζομαι ότι η απόκτηση ενός σκύλου που δεν συνδέεται με εργασία ή με άθληση ή με διαγωνισμούς ή με εκτροφή, δεν έχει να κάνει με την προσδοκία ο σκύλος να έχει συγκεκριμένη συμπεριφορά. Υποθέτω, και μπορεί η υπόθεση να είναι λάθος, ότι αν π.χ. ψάχνεις σκύλο για να φυλάει πρόβατα ή σκύλο για να οδηγεί τυφλούς ή σκύλο για να αχοληθείς με την εκτροφή μιας φυλής κλπ κλπ κάνεις μία προσεκτική επιλογή, γιατί υπάρχουν συγκεκριμένες προσδοκίες που καλώς ή κακώς αποκλείουν πολλούς σκύλους.
Φαντάζομαι επίσης, και εδώ είναι που μάλλον εγώ το βλέπω διαφορετικά το θέμα, ότι όταν πάρεις ένα κουτάβι για παρέα και μόνο, γιατί "πάντα ήθελες ένα σκύλο", δεν ξεκινάς με σαφή εικόνα για το πώς θα βγει ο σκύλος. Μπορεί να έχει τα καλά του, μπορεί να έχει τα κουσούρια του, είναι γενικά και λίγο έκπληξη και περιμένεις να υπάρξει μια αμοιβαία προσαρμογή. Περιμένεις και την αρρώστεια, και τις φοβίες, και πιθανή επιθετικότητα κλπ κλπ. Δεν λες "έτσι φαντάζομαι το σκύλο και έτσι θα βγει". Από όσα διαβάζω, αντιλαμβάνομαι ότι εδώ είναι που διαφέρει ίσως αυτός που αγοράζει σκύλο από αυτόν που υιοθετεί, γιατί άλλη εξήγηση δεν μπορώ να δώσω για το πόσο διαφορετική μου φαίνεται η ολη φάση εμένα από ο,τι σε άλλους. Δεν ξέρω, ίσως αν έχεις μια συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό σου για το πώς είναι π.χ. ένα λαμπραντόρ, να απογοητεύεσαι αν το δικό σου δεν έχει τα χαρακτηριστικά που έχεις υπόψη σου. Αν ξεκινάς με το "κοίτα να δεις, ο κόπρος σα να φέρνει σε λαμπραντόρ", μάλλον το βλέπεις αλλιως;
