Ivan το Chow


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
Ο γιατρός δεν θέλει να του δώσω αντιφλεγμονώδες για να μην κατσικιάζει με την μικρή και το επιβαρύνει.
Πάντως στην μισή βόλτα το πατούσε κανονικά. Μέχρι που στηρίχτηκε σ' αυτό και σήκωσε το άλλο πόδι για να κατουρήσει. Τώρα ξεκουράζεται.
Καλού-κακού πάντως, από βδομάδα θα επιταχύνουμε το ραντεβού με τον ορθοπαιδικό για τις ακτινογραφίες, να σιγουρέψουμε τις επιγονατίδες που ήθελε να ξαναδεί. 15-20 μέρες νωρίτερα δεν θα κάνουν διαφορά πιστεύω.
 
  • Like
Reactions: spyv and kosmaki


mariatheo

Well-Known Member
23 Νοεμβρίου 2015
828
435
Γι' αυτό κάθε λίγο και λιγάκι σακατεύει τα ποδάρια του και κλαίγεται...:p
Χθες τον ζύγισα και είναι 29 κιλά. Θεωρητικά βάσει ύψους, μπορεί να είναι μέχρι 32. Αλλά αν θέλει να κάνει πιρουέτες πρέπει να κατέβει στα 26-27 το πολύ. Που σημαίνει δίαιτα. Που σημαίνει δράματα.
Περαστικά σας.
 
  • Like
Reactions: elpinor


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
Δεν θέλω να χαλάσω το πολύ ενδιαφέρον θέμα εδώ http://www.dogforum.gr/community/threads/form-follows-function.31750/#post-830005, οπότε...

...και γιατί για παράδειγμα σε κάποιες φυλές ζητείται ευθύς πίσω γωνίωση - όπως το chow. Τι εξυπηρετούσε;
για να μπορεί ο ορθοπαιδικός να σου απαντάει (όταν δεν ξέρει γιατί κουτσαίνει το Chow σου):
"Ε! Chow είναι ... τι περιμένεις, μ' αυτά τα ξυλοπόδαρα που έχει".
Την απάντηση την έχω πάρει σε 3 διαφορετικά σκυλιά με διαφορετικά περιστατικά (αρθριτικά, κάταγμα, τενοντίτιδα, διάστρεμμα & απροσδιόριστη αιτία) , σε απόσταση 20 χρόνων, και από τους 3 (φερόμενους ως) κορυφαίους ορθοπαιδικούς της Αθήνας.
 
  • Like
Reactions: Yorkaddict


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
Update για τα ποδάρια μας.
Επαναλαμβάνω σύντομα το ιστορικό για να μην ψάχνετε :)
Από τον Αύγουστο ο Ιβάν (10 μηνών τότε) άρχισε να κουτσαίνει στο μπροστά δεξί πόδι. Είπαμε διάστρεμμα (είχε σαβουρντιστεί σ' ένα βαρέλι με τις πάντες) και περιμέναμε να περάσει. Πέρασε αλλά άρχισε να κουτσαίνει το πίσω δεξί πόδι. Κάναμε γενικές εξετάσεις (αίματος+βιοχημικές+ακτινογραφίες), όλα καθαρά. Ο ορθοπαιδικός είπε "κουταβόπονοι" και "να τον ξαναδώ την άνοιξη". Δεν πήρε κανένα συμπλήρωμα, αντιφλεγμονώδες ή παυσίπονο (για να προσέχει).
Οι μικροτραυματισμοί και τα "κρατήματα" συνεχίστηκαν. Περάσαμε και στο πίσω αριστερά πόδι, γυρίσαμε πάλι στο πίσω δεξιά. Τίποτε σοβαρό, αλλά παιδευόταν. Τον Νοέμβριο επαναλάβαμε τις αιματολογικές (τζάμι!).
Τέλη Μαρτίου νέες προγραμματισμένες αιματολογικές πεντακάθαρες. Αποκλείσαμε το διαβολικό τρίο (που κάνει και αρθρικούς πόνους), οι υπόλοιπες αιματολογικές ήταν άψογες, καινούργιο σετ ακτινογραφιών δεν ήθελαν να του κάνουν χωρίς προφανή λόγο (η αναισθησία είναι πρόβλημα στα chow).
Είχαμε μπλέξει όμως σ' έναν φαύλο κύκλο. Ο Ιβάν κούτσαινε τις μισές μέρες του μήνα. Άρα περπατούσε λιγότερο γιατί κουραζόταν εύκολα. Μόλις σταματούσε να κουτσαίνει και κάναμε τις κανονικές μας βόλτες κάπου σκόνταφτε/πήδαγε/κατσίκιαζε και άρχιζε πάλι να κουτσαίνει. Είχε αρχίσει και να προσέχει υπερβολικά. Ο ρυθμός του ήταν 6χρονου και όχι 18μηνου σκύλου. Και φυσικά είχε πάρει και 2 κιλάκια.
Αποφασίσαμε να του δώσουμε ένα συμπλήρωμα να δούμε πως θα πάει. Ο γιατρός του επέλεξε το Canhydrox. Οι λόγοι ήταν ότι δίνεται ακόμη και σε κουτάβια, είναι καλά ανεκτό στο στομάχι και επιτρέπει μακροχρόνια χορήγηση χωρίς παρενέργειες. Ξεκινήσαμε με την δόση συντήρησης (2 χάπια/10kg) και όχι αυτήν της θεραπείας (4 χάπια/10kg) για να δούμε αντιδράσεις. Το πλάνο είναι να τα πάρει για 4+2 μήνες (στη μισή δόση).
Στο 10ήμερο είχα έναν άλλο σκύλο.
Ο Ιβάν τρέχει. Όπως εννοείται το τρέξιμο σ' ένα chow, αλλά τρέχει. Πιλαλάει, πηδάει, σπινάρει.
Ο βηματισμός του είναι ταχύς, άνετος, αεράτος. Όπως θα έπρεπε να είναι στην ηλικία του. Δεν κουράζεται πια ούτε στην μεγάλη βόλτα (1,5-2 ώρες). Ανεβαίνει σκαλιά με άνεση. Έχει 2πλάσια ενέργεια και κέφι. Τελικά αυτά τα μύδια κάνουν δουλειά μου φαίνεται (αλλά είναι πανάκριβα τα άτιμα).
 


mareco

Well-Known Member
13 Ιουλίου 2009
30.768
20.046
Ναι αλλά...έτσι δεν έχει καλυφθεί το όποιο πρόβλημα;
Δεν θα επανέλθει σε βάθος χρόνου πιστεύετε;
Και μήπως στο μεταξύ, μη αισθανόμενος πόνο, το κάνει χειρότερο; :oops:
 
  • Like
Reactions: Orilis


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
Ναι αλλά...έτσι δεν έχει καλυφθεί το όποιο πρόβλημα;
Δεν θα επανέλθει σε βάθος χρόνου πιστεύετε;
Και μήπως στο μεταξύ, μη αισθανόμενος πόνο, το κάνει χειρότερο; :oops:
Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει (ορατό τουλάχιστον) πρόβλημα.
Δυσπλασία δεν έχει, επιγονατίδες δεν έχει, πρόβλημα στην σπονδυλική στήλη δεν έχει.
Έτσι παραμένει η αρχική διάγνωση, ότι είτε πρόκειται για πανοστεΐτιδα, είτε ότι οι σύνδεσμοι του είναι οριακά χαλαροί και μικρο-τραυματίζονται εύκολα.
Αν είναι pano, θεραπεία δεν υπάρχει, απλά περιμένουμε να κάνει τον κύκλο της (μας μένει 1 πόδι ακόμη).
Αν είναι οριακά χαλαροί οι σύνδεσμοι, το Canhydrox κάνει αυτήν ακριβώς την δουλειά. Δυναμώνει συνδέσμους κλπ.
Στην εξέταση του Αυγούστου ο ορθοπαιδικός στην ψηλάφιση "είδε" πιθανόν χαλαρές επιγονατίδες. Οι ακτινογραφίες δεν τον επιβεβαίωσαν. Στην επανεξέταση/ψηλάφιση του Μαρτίου δεν τις "ξαναείδε".
Έτσι παραμένουμε στους συνδέσμους και τα πέριξ αυτών. Τους δυναμώνουμε, και με την λήξη της θεραπείας θα δούμε αν οι μικροτραυματισμοί θα επανέλθουν.
Τον Αύγουστο (εκτός απροόπτου) θα κάνουμε πάλι πλήρη ακτινογραφικό έλεγχο. Είναι προγραμματισμένο. Και ελπίζω να είναι και ο τελευταίος.
 


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
Τα ποδάρια του στον μήνα πάνε σφαίρα με το Canhydrox. Επιτέλους τελείωσε και ο οίστρος της μικρής και ηρέμησε. Για 2-3 μέρες ήταν λίγο ανήσυχος. Πλάκωσα εκείνη στο απωθητικό σπρέι και τον πότισα λίγη βαλεριάνα. Οπότε αυτός την παρακολουθούσε χαλαρός να λυσσάει.
Χθες κάναμε το πρώτο μπάνιο της χρονιάς. Σήμερα που στέγνωσε βουρτσιστήκαμε. 3 ώρες μας πήρε. Απολογισμός: 1 σακούλα σκουπιδιών (από τις μεγάλες) τίγκα στην τρίχα. Bravecto, Repello, έτοιμος ο αρκούδος. Αφράτος, μεταξένιος, χαδιάρης.
 






elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα




elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
Το υποσχέθηκα στον @spyv, το έγραψα.

Μια και δεν πρόκειται για καμιά σοβαρή διατριβή, αλλά για σκόρπιες σκέψεις που προσπάθησα λίγο να τακτοποιήσω, συγχωρέστε μου επαναλήψεις, αοριστίες και δυσνόητες διατυπώσεις. Αν δημιούργησα απορίες ή παρέλειψα κάτι ευχαρίστως να τις απαντήσω στο μέτρο που μπορώ.
Το βάζω στο θέμα του Ιβάν, αν το κρίνετε σκόπιμο ας το διαχωρίσει κάποιος admin.
Επειδή δεν προβλέπεται απλό σεντόνι, αλλά ολόκληρη προίκα, επιτρέψτε μου και μια εισαγωγή.

Τα Chow μου
Ο Λίο (έφυγε στα 12 από γεράματα), ο Μάο (τον έχασα στα 10 από ανακοπή καρδιάς), ο Ιβάν (19 μηνών νεαρός).
Αυτά είναι τα "δημόσια" ονόματα τους. Έχουν και από ένα κρυφό. Αυτό που ξέρουμε μόνο εμείς οι δυο.

Μεγάλωσα με τα σκυλιά του παππού. Τα σέτερ, τα κυνηγιάρικα.
Μετά απέκτησα τον πρώτο μου ΓΠ (κάτι από ΓΠ τέλος πάντων). Στη συνέχεια υιοθέτησα ένα άλλο προβληματικό ΓΠ (πεντιγκράτο αυτό) για να μην του κάνουν ευθανασία. Γηροκόμισα ένα υπέργηρο κοκεράκι όταν η αφεντικίνα του δεν το ήθελε πια. Και μετά....
 


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
... μετά με βρήκε ο Λίο.
Ένα υπεροπτικό γεμάτο αυτοπεποίθηση κουτάβι, απόλυτα υπάκουο στην φυσική του μάνα, που με κορόιδευε και με παρηγορούσε ταυτόχρονα, όταν πήρα μια τούμπα στον κήπο του και σωριάστηκα κάτω.
Η εκτροφέας του, αποφάνθηκε ότι "με διάλεξε" και μου το έδωσε να το φέρω στην Ελλάδα. Από μέσα μου σκέφτηκα ότι έλεγε χαζομάρες, και ότι όλα τα κουτάβια έτσι κάνουν, αλλά δεν είχα ιδέα από Chow. Κυριολεκτικά. Δεν ήξερα καν την ύπαρξη τους.
Η μόνη συμβουλή της ήταν "να κερδίσεις τον σεβασμό του".
Για καλό και για κακό, πήρα και όσα βιβλία βρήκα για την φυλή και γυρίσαμε στην Αθήνα. Και έτσι άρχισε μια υπέροχη συμβίωση, μ' ένα υπέροχο πλάσμα, που δεν είναι ακριβώς σκύλος.
Είπαμε, από σκυλιά ήξερα. Και καλά και κακά, και "εύκολα" και "δύσκολα".

Από Chow όμως;

Αποδείχτηκε ότι δεν ήξερα τίποτε. Έπρεπε ν' αρχίσω από το μηδέν. Και να τον αφήσω να μου μάθει να ζούμε μαζί. Και όταν η ζωή του τελείωσε, να με παραδώσει στον Μάο και εκείνος με την σειρά του στον Ιβάν.

Και ακόμη μαθαίνω. Να μην εκνευρίζομαι, να μην αγχώνομαι, να μην φοβάμαι. Και όταν δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, να συμπεριφέρομαι με αξιοπρέπεια και στωικότητα. Με "ισορροπία". Γιατί αυτή είναι η ζωή με ένα Chow. Η διαρκής αναζήτηση της ισορροπίας.
 


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
1. ChowChow

Οι περιγραφές των βιβλίων των "ειδικών", των προτύπων των "κυνολογικών ομίλων" και των διαδικτυακών άρθρων δεν λένε ούτε το 1%. Πρωτόγονη φυλή χιλιάδων ετών, υπεροπτικά, δύσπιστα, με εντυπωσιακή εμφάνιση, με προβλήματα υγείας. Ωραία. Και μετά;

Το πρώτο πράγμα που σου δηλώνει ένα κουτάβι Chow είναι ότι δεν είσαι η μάνα του και συνεπώς δεν μπορείς να το κάνεις ό,τι θέλεις. Ότι μπορεί να φοβάται και να αισθάνεται ανασφάλεια αλλά δεν θα τρέξει να κρυφτεί στην αγκαλιά σου. Θα μάθει τον χώρο του, θα βρει την τουαλέτα και το νερό όπως του έδειξε η μάνα του και μετά θα ασχοληθεί και με τα υπόλοιπα.

Δεν σε ξέρει και δεν θέλει αγκαλιές από άγνωστους. Δεν πρόκειται να σου δείξει πόσο φοβάται, θα βρει ένα μέρος να κοιμηθεί το βράδυ, μόνο του. Δεν θα σε αναζητήσει κι ας τρέμει. Αν πας κοντά του δεν θα φύγει, θα χαλαρώσει λίγο, αλλά μέχρι εκεί. Ένα μικρό αγρίμι.

Το αγρίμι θα μεγαλώσει, θα "δεθεί", αλλά δεν θα αλλάξει και πολύ.

Δεν θα δείξει ποτέ πόσο πονάει ή πεινάει ή φοβάται τις βροντές πηδώντας στην αγκαλιά σου και κλαψουρίζοντας. Θα καθίσει διακριτικά δίπλα σου και θα σε κοιτάξει. Και εσύ θα πρέπει να καταλάβεις από το βλέμμα ή την στάση του σώματος, το χαμόγελο ή το σφιγμένο στόμα τι σου ζητά. Η συμπεριφορά του θα έχει πάντα μια συγκρατημένη
αξιοπρέπεια, μια έμφυτη ευγένεια, μια συστολή που μόνο η επίγνωση της ανωτερότητας χαρίζει.

Δεν θα σε υποδεχτεί χοροπηδώντας σαν τρελό. Θα πλησιάσει, θα αποζητήσει το χάδι του καλωσορίσματος και θα απομακρυνθεί.

Δεν θα απαιτήσει, θα ζητήσει διακριτικά. Και αν δεν πάρει, θα φύγει. Και με την "απόσυρση" τις επόμενες ώρες θα σου δείξει την απογοήτευση του. Όχι γιατί δεν πήρε αυτό που ήθελε, γιατί δεν του έδωσες σημασία όταν το ζήτησε.

Αυτή είναι και η κλασσική συμπεριφορά ενός Chow. Όταν απογοητεύεται από την έλλειψη επικοινωνίας "αποσύρεται".Για λίγο ή για πολύ ή για πάντα. Και η επικοινωνία πρέπει να είναι ήρεμη και ισορροπημένη.

Οι φωνές, η φασαρία, η αναστάτωση είναι η χειρότερη του. Η έλλειψη οργάνωσης τον διαλύει. Πρέπει η μέρα του να κυλάει ρολόι. Ακόμη κι αν βγαίνει μια βόλτα την ημέρα, πρέπει να είναι την ίδια ώρα. Ό,τι κι αν κάνει, πρέπει να το κάνει με τον άνθρωπο του κοντά. Όχι απαραίτητα δίπλα, κοντά.

Δεν είναι "το μωρό" κανενός. Προορίζεται για ισότιμος σύντροφος.

Δεν είναι υπεροπτικό, δύσπιστο, απόμακρο.

Είναι περήφανο, είναι αυτάρκες, είναι στωικό.

Αν δεν μπορεί να έχει την σχέση που θέλει, δεν θέλει καμία σχέση.

Αν δεν μπορεί να ζήσει την ζωή που θέλει, δεν έχει κανένα πρόβλημα να πεθάνει.

Δεν το ενδιαφέρει να κοινωνικοποιηθεί, να "παίξει", να γνωρίσει δίποδα και τετράποδα.

Θέλει να βρει το δίποδο μισό του, να δεθεί μαζί του, να "ισορροπήσει".

Υιοθετημένα ενήλικα, κάνουν 2 και 3 χρόνια να προσαρμοστούν ολοκληρωτικά στην νέα τους οικογένεια. Θα δεχτούν την νέα κατάσταση, θα ευχαριστήσουν ευγενικά για τις παροχές που τους προσφέρουν, αλλά μέχρι εκεί. Σπάνια να "δεθούν" αληθινά.

Ακόμα και το ζευγάρωμα τους είναι επιλεκτικό. Μπορούν να απορρίψουν τον/την σύντροφο που επιλέχτηκε γι αυτούς, ακόμη κι αν οι ορμόνες τους τρελαίνονται. Τα περισσότερα βιβλία στα κεφάλαια που ασχολούνται με την εκτροφή αναλώνονται στις τεχνικές υποχρεωτικού ζευγαρώματος.
 


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
2.Το "δέσιμο"

Μεγάλη ιστορία. Δεν ξέρω αν μπορώ να το περιγράψω σωστά. Είναι σαν ολοκληρωτική παράδοση μετά από μια σειρά δοκιμασίες. Δεν γίνεται πάντα την ίδια χρονική στιγμή. Εξαρτάται από τον χαρακτήρα του κάθε Chow. Όσο πιο δύσπιστο είναι τόσο περισσότερο αργεί. Εξαρτάται από τις εμπειρίες και των 2. Εξαρτάται από τα λάθη του ανθρώπου.

Οι πρώτοι μήνες είναι μια αλληλουχία αλλεπάλληλων δοκιμασιών.

Είσαι ικανός να με φροντίσεις;
Είσαι ικανός να με προστατέψεις;
Μπορώ να σε εμπιστευτώ;
Αυτά που κάνεις είναι για το καλό μου;
Παίρνεις τις σωστές αποφάσεις;
Μπορούμε να συγχρονιστούμε;
Μπορούμε να συνεννοηθούμε;
Αξίζεις τον σεβασμό μου;
Είσαι άξιος να γίνεις ο άνθρωπός μου;

Και έρχεται η μέρα του δεσίματος. Και από εκείνη την στιγμή όλα στην συμπεριφορά του αλλάζουν. Σαν να γυρίζει ένα διακόπτης. Δημιουργείται ένας αόρατος οδηγός που σας ενώνει. Όλα μαζί. Την χαρά και την θλίψη. Το εύκολο και το δύσκολο. Είναι "εκεί". Τις δουλειές και την διασκέδαση. Το φαγητό και τον ύπνο. Χωρίς λόγια, χωρίς εντολές. Σαν δυο καλά συντονισμένοι συνεργάτες, σύντροφοι.

Ο Λίο χρειάστηκε έναν ολόκληρο χρόνο. Έπαιξε ρόλο και η απειρία μου σίγουρα, αλλά ήταν και ο χαρακτήρας του τέτοιος.Επί έναν χρόνο μπορούσα να του κάνω τα πάντα, εκτός από το να του χαϊδέψω το κεφάλι. Τραβιόταν μακρυά. Το έπλενα τον βούρτσιζα, παλεύαμε στο πάτωμα, χάδι στο κεφάλι ποτέ. Μέχρι που μια μέρα ήρθε και έχωσε το κεφάλι του κάτω από το χέρι μου.

Ο Μάο ήταν πιο ήπιος χαρακτήρας, στους 8 μήνες, ανέβηκε ένα βράδυ στο κρεβάτι, με ξύπνησε, έβαλε την πατούσα του στην παλάμη μου και κοιμηθήκαμε έτσι μέχρι το πρωί. Δεν το έκανε ποτέ ξανά. Δεν χρειάστηκε.

Στον Ιβάν έπαιξε ρόλο το σοκ από τον θάνατο της Σούσι της πρεσβύτερης. Είχε ανάγκη να δεθεί για να ισορροπήσει. Κουλουριάστηκε στην αγκαλιά μου (πρωτοφανές για Chow) και αφέθηκε. Αλλά ακόμη με δοκιμάζει.
 


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
3. Η "καθαριότητα"

Είναι πιο πολύ γάτες, παρά σκυλιά. Σαν κουτάβια, τους δείχνεις ή βρίσκουν μόνα τους "το σημείο" και τελείωσε. Θα πηγαίνουν εκεί και μόνον εκεί, μέχρι ν' αρχίσουν τις βόλτες τους. Θα ξαναχρησιμοποιήσουν "το σημείο" μόνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, αν είναι άρρωστα.
Τους ενοχλεί αφάνταστα η έλλειψη καθαριότητας τόσο στον χώρο τους όσο και πάνω τους. Και δείχνουν την ενόχληση τους αποζητώντας άλλο καθαρότερο σημείο για να καθίσουν, η ζητώντας να τα καθαρίσεις.
Λόγω τρίχας, όταν πίνουν νερό, η τραχηλιά τους γίνεται μούσκεμα. Ο Λίο την σκούπιζε σε μια παλιά καρέκλα που είχα ντύσει με κάλυμμα. Ο Μάο σε μια κρεμασμένη πετσέτα δίπλα στο μπολ του νερού. Ο Ιβάν (ο χαϊδεμένος) έρχεται και μου ζητάει να τον σκουπίσω εγώ.
 


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
4. Η "υπακοή"

Δεν υπάρχει υπακοή. Υπάρχει σεβασμός, εμπιστοσύνη και συναίνεση. Γι αυτό και η "συμβατική" εκπαίδευση δεν λειτουργεί τόσο καλά. Έχω ακούσει εκπαιδευτές να λένε "τα Chow δεν εκπαιδεύονται". Το σωστό θα ήταν "δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε αποτελεσματικά, τις ρουτίνες που ξέρουμε σε ένα Chow".

O "φόβος" δεν λειτουργεί. Αν σε φοβηθεί θα αποξενωθεί. Αν το ζορίσεις θα σε δαγκώσει. Αν επιμείνεις θα "αποτραβηχτεί" και θα το χάσεις για πάντα.
Η "επιβολή" δεν λειτουργεί. Θα σε αγνοήσει. Για να το μεταφέρω σε ανθρώπινη συμπεριφορά, θα σε περιφρονήσει.
Η "ανταμοιβή" δεν λειτουργεί. Ακόμα και αν είναι λαίμαργο (όχι ιδιαίτερα συνηθισμένο) θα υπακούσει μόνο όταν πεινάει.
Το Chow "ζυγίζει" την σκοπιμότητα της εντολής. Αν την κρίνει ανεπαρκή ή παράλογη, απλά δεν την εκτελεί. Αν παραβαίνει το πρόγραμμα του την αγνοεί. Αν θέλει να σου κάνει το χατήρι, την εκτελεί μια φορά και μετά "κουφαίνεται".
Αν όμως σε σέβεται και σε εμπιστεύεται και η εντολή έχει βάση, είναι ενταγμένη σε αυτό που θεωρεί καθημερινή ρουτίνα του και δεν υπερβαίνει τον χαρακτήρα του θα την εκτελέσει με στρατιωτική ακρίβεια.

Πολλά αν..., ξέρω...

Αλλά είπαμε... μιλάμε για κάτι σαν σκύλο.

Παρ' όλα αυτά, αναγνωρίζουν λέξεις κλειδιά και τις συνδέουν με ενέργειες/δράσεις.
Κυρίως όμως είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται και την πιο αμυδρή αλλαγή στον τόνο της φωνής. Ξεχωρίζουν τον θυμό, την αυστηρότητα, την απογοήτευση ή την ευχαρίστηση σε μια λέξη ακόμη και αν ειπωθεί ψιθυριστά και ανταποκρίνονται ανάλογα.
 


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
5. Η "συμβίωση"

Πρόγραμμα. Στρατιωτικής ακρίβειας.
Εγερτήριο, πρωινή βόλτα, φαγητό, ξεκούραση, βόλτα/εξωτερικές δουλειές, ξεκούραση, μεσημεριανό, ξεκούραση, βούρτσισμα-κανάκεμα-παιχνίδι, ξεκούραση, βόλτα/εξωτερικές δουλειές, ξεκούραση, βραδινή βόλτα, φαγητό, ύπνος.
(Το ξυπνητήρι μου χάλασε πριν από 7 χρόνια και δεν πήρα καινούργιο. Μπορώ να πω την ώρα με ακρίβεια απλά κοιτάζοντας τον σκύλο μου. Με ξυπνά στις 7:00 ακριβώς. Ζητά την βόλτα του στις 7:30, φαγητό στις 9:00, ξεκουράζεται μέχρι τις 10:00, ζητά μεσημεριανό στις 14:00, έρχεται για την καρύδα και την αλόη του στις 15:00, μυρίζει το καλάθι με
τις βούρτσες του στις 15:30, στήνεται δίπλα μου στις 19:00 για να φύγουμε, ζητάει φαγητό στις 21:00, έρχεται για το βραδινό του χάδι στις 24:00 και πάει για ύπνο.)

Συντροφικότητα. Ηλικιωμένου ζευγαριού μετά από 50 χρόνια γάμου.
Συνύπαρξη, ταύτιση, συντονισμός, χωρίς να είναι απαραίτητη η ενεργή αλληλεπίδραση.
Όταν δεν έχει να κάνει κάτι, θα ξεκουράζεται κοντά στον άνθρωπο του ή θα κουτσομπολεύει την κίνηση γύρω. Τα αυτιά είναι πάντα σ' εκείνον. Το ένα μάτι είναι πάντα επάνω του. Είναι "εκεί" ακόμη και όταν ροχαλίζει μακάρια στο διπλανό δωμάτιο.

Ισορροπία. Βουδιστικού επιπέδου.
Καμία νευρικότητα. Απόλυτη κατάσταση ζεν. Δεν αντέχει δυνατές φωνές και απότομες κινήσεις. Αλλάζει δωμάτιο και ρουθουνίζει αποδοκιμαστικά.

Απεχθάνεται την ακαταστασία και την αλλαγή του περιβάλλοντος του. Μια απλή μεταφορά ενός επίπλου τον δυσαρεστεί.
Αν τον ενοχλεί στην κίνηση ή στις συνήθειες του το δείχνει έντονα απαιτώντας της αποκατάσταση της τάξης.
Κάθε εκδήλωση νευρικότητας ή ανησυχίας του είναι ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά. Είναι το πρώτο καμπανάκι για πρόβλημα υγείας.
 


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
6. Το "παιχνίδι"

Μετά την κουταβίσια τρέλα, λίγο, σύντομο και ήπιο. Να τους πετάξεις 2-3 φορές ένα μπαλάκι, να παλέψετε λίγο, να κυλιστείτε στο πάτωμα, και μέχρι εκεί. Τους αρέσουν περισσότερο τα παιχνίδια κυριαρχίας και όχι τα σωματικά.
Λατρεύουν να κάνουν έξαλλα νευρικά σκυλιά αγνοώντας τα.
Διασκεδάζουν να κοιτούν έντονα και επίμονα ανθρώπους που θέλουν να προκαλέσουν.

Ο Λίο περνούσε αδιάφορα έξω από το σπίτι ενός ΓΠ. Καθυστερούσε μυρίζοντας μέχρι το ΓΠ να βραχνιάσει από το γαύγισμα.
Ο Μάο είχε βάλει στο μάτι το αυτοκίνητο του αφεντικού ενός ροτ. Όπου και να το έβρισκε παρκαρισμένο κατουρούσε και τις 4 ρόδες.
Ο Ιβάν ξαπλώνει στον πεζόδρομο και αγναντεύει αδιάφορα το κενό, απέναντι από το μπαλκόνι ενός υστερικού πομεράνιαν.

Στα δίποδα χρησιμοποιούν την μέθοδο της βραχονησίδας. Ξαπλώνουν και εντελώς ακίνητα μπορούν να σε κοιτούν με τις ώρες. Έντονα. Μέχρι να τα ρωτήσεις τι θέλουν. Τότε σηκώνονται επιδεικτικά και φεύγουν. Δεν θέλουν τίποτε. Απλά να σε αναγκάσουν να τα ρωτήσεις.
 


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
7. Η "βόλτα"

Λατρεύουν περπατούν. Συνέχεια. Για ώρες. Να σταματούν, να ξεκουράζονται και ξεκινούν ξανά. Με τον άνθρωπο τους δίπλα τους. Ούτε μπροστά του ούτε πίσω του. Δίπλα.
Όχι να τρέχουν, να περπατούν. Τα σκυλιά και οι άνθρωποι τραβούν την προσοχή τους για λίγο ή και καθόλου. Ανάλογα με τον χαρακτήρα τους είναι από αντικοινωνικά και αδιάφορα, έως ελάχιστα κοινωνικά. Για τους ανθρώπους συνήθως αδιαφορούν τελείως εκτός κι αν τους γνωρίζουν. Στην περίπτωση αυτή ένα ελαφρό κούνημα της ουράς (2-3 φορές) είναι η καλημέρα τους.
Τα σκυλιά χωρίζονται σε 3 κατηγορίες. Αυτά που "χαιρετούν" με ένα μύρισμα και τέλος. Αυτά που "αγνοούν" συνεχίζοντας την πορεία τους και τους "εχθρούς" που θα εισπράξουν ένα γρύλισμα εν κινήσει. Αν οι "εχθροί" επιμείνουν (η πλειοψηφία των σκύλων γαυγίζουν στα Chow, άγνωστο γιατί) στήνονται για καυγά, αλλά ποτέ δεν τον ξεκινούν. Δεν ισχύει το ίδιο αν συναντήσουν άλλο Chow. Εκδηλώνουν μια πρωτόγνωρη γι αυτά λαχτάρα, να πλησιάσουν να μυριστούν. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκλείεται τελικώς να καταλήξουν σε "αψιμαχίες".
Δεν τα πάνε καλά χωρίς λουρί. Αν κάτι τους αποσπάσει την προσοχή ή "κλειδώσουν" σε κάποια μυρωδιά, μπορεί να περιπλανηθούν και να χαθούν. Και είπαμε. Υπάρχει και η "επιλεκτική κουφαμάρα" τους.

Κάποια στιγμή όταν ο Λίο ήταν 3-4 χρονών, παρατήρησα ότι αντιδρούσε σε λέξεις-κλειδιά που έλεγα και στην πίεση του οδηγού στην βόλτα. Λέξεις όπως φαρμακείο ή φούρνος ή τράπεζα, ενταγμένες σε φράσεις που έλεγα δυνατά (καταχρηστικά προφανώς) για να ορίσω τον επόμενο προορισμό μας. Συγχρόνως για να του δώσω κατεύθυνση πίεζα με το δάχτυλο τον οδηγό προς την σωστή κατεύθυνση. Άρχισα να πειραματίζομαι. Μόνο λέξη, μόνο οδηγός ή και τα 2 μαζί. Αποκρινόταν και στις 3 περιπτώσεις. αλλά στην 3η πιο γρήγορα.
Στον Μάο το έκανα συνειδητά από τότε που ήταν κουτάβι. Το σταθεροποίησε 1,5 χρονών και μετά τα 2, όταν φτάναμε σε σταυροδρόμι διαδρομών, στεκόταν με κοίταζε και περίμενε να του πω που θα πάμε.
Ο πιτσιρίκος έχει μάθει, αλλά κάποιες φορές επιλέγει να "βαριακούει" και όταν δεν περνάει το δικό του, να παίρνει το παραπονεμένο ύφος "μα από εκεί μυρίζει καλύτερα".