Ivan το Chow
- Thread starter elpinor
- Ημερομηνία δημιουργίας
Και τώρα που το θυμήθηκα.. Κάτι σαν να 'ξερε η γηραιά κυρία που τραβολογούσε το σύζυγο να πάψει την επίθεση γιατί το σκυλί είναι "αριστοκρατικό"!!
Κλείσαμε 2 μήνες με το Canhydrox. Η βελτίωση είναι θεαματική. Δεν έχει δείξει ούτε υποψία πόνου ή δυσφορίας. Δεν κουτσαίνει (από κανένα πόδι) ακόμη κι όταν κουράζεται. Δεν έχουμε καμία γαστρεντερική παρενέργεια (κάτι που είχαμε με τις γλυκοζαμίνες-χονδροϊτίνες).
Κατεβάσαμε από την Κυριακή την δοσολογία σε 2+2 χάπια την ημέρα για τους επόμενους 2 μήνες, με στόχο το 1+1 για το τελευταίο δίμηνο που θα κλείσει και ο κύκλος της θεραπείας.
Κατεβάσαμε από την Κυριακή την δοσολογία σε 2+2 χάπια την ημέρα για τους επόμενους 2 μήνες, με στόχο το 1+1 για το τελευταίο δίμηνο που θα κλείσει και ο κύκλος της θεραπείας.
Σήμερα ήρθε ο γιατρός μας.
Είπε ότι είμαι σούπερ και τα πόδια μου "πετάνε".
Αλλά!!!
Τον αγαπάω, τον λατρεύω, του κάνω χαρές, αλλά σήμερα είμαι έξαλλος μαζί του.
Εμένα, τον κούκλο, τον πανέμορφο, τον αφράτο, τον μοναδικό, το πλάσμα με την ατελείωτη γοητεία, τον κρυφό πόθο κάθε θηλυκού τετράποδου Κυψέλης και περιχώρων, τον ΕΝΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ, με είπε (αν μπορείτε να το διανοηθείτε) ΓΟΥΡΟΥΝΟΠΟΥΛΟ. Ναι, όπως το ακούσατε. Και είπε στο δίποδο να με βάλει σε δίαιτα. Γιατί μπορεί να είμαι μόνο 30 κιλά, αλλά πρέπει λέει να γίνω 28 το πολύ για να μην επιβαρύνω τις αρθρώσεις μου όσο κάνω θεραπεία.
Και θα μου κόψει τα κεφτεδάκια. Και τις μερίδες του φαγητού. Μόνο που το σκέφτομαι πεινάω.
Και έχω και το ζαβό (που είναι στην δίαιτα από το Πάσχα και το έχασε το μισό κιλό) να μου λέει, καλά να πάθω, γιατί όταν εκείνη πεινούσε εγώ χλαπάκιαζα και την κορόιδευα. Την σβέρκωσα στην βεράντα και πολύ το ευχαριστήθηκα. Και της πήρα και την μπάλα της και έχει λυσσάξει. Μου γρυλίζει πίσω από το γιασεμί. Κάνω πως δεν ακούω.
Μήπως σας περισσεύει κανένας κεφτές;
Είπε ότι είμαι σούπερ και τα πόδια μου "πετάνε".
Αλλά!!!
Τον αγαπάω, τον λατρεύω, του κάνω χαρές, αλλά σήμερα είμαι έξαλλος μαζί του.
Εμένα, τον κούκλο, τον πανέμορφο, τον αφράτο, τον μοναδικό, το πλάσμα με την ατελείωτη γοητεία, τον κρυφό πόθο κάθε θηλυκού τετράποδου Κυψέλης και περιχώρων, τον ΕΝΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ, με είπε (αν μπορείτε να το διανοηθείτε) ΓΟΥΡΟΥΝΟΠΟΥΛΟ. Ναι, όπως το ακούσατε. Και είπε στο δίποδο να με βάλει σε δίαιτα. Γιατί μπορεί να είμαι μόνο 30 κιλά, αλλά πρέπει λέει να γίνω 28 το πολύ για να μην επιβαρύνω τις αρθρώσεις μου όσο κάνω θεραπεία.
Και θα μου κόψει τα κεφτεδάκια. Και τις μερίδες του φαγητού. Μόνο που το σκέφτομαι πεινάω.
Και έχω και το ζαβό (που είναι στην δίαιτα από το Πάσχα και το έχασε το μισό κιλό) να μου λέει, καλά να πάθω, γιατί όταν εκείνη πεινούσε εγώ χλαπάκιαζα και την κορόιδευα. Την σβέρκωσα στην βεράντα και πολύ το ευχαριστήθηκα. Και της πήρα και την μπάλα της και έχει λυσσάξει. Μου γρυλίζει πίσω από το γιασεμί. Κάνω πως δεν ακούω.
Μήπως σας περισσεύει κανένας κεφτές;
τα θερμα μου συγχαρητηρια για την ενδελεχη ενασχοληση...τιποτε αλλο...
Το like ήταν από τον Ιβάν που έχει πέσει σε κατάθλιψη.
Μην του τάζεις, είναι λιχούδης, θα τα απαιτήσει.
Θα μου το χαλάσετε το παιδί
Δεν φτάνει το γκρέμλιν, είστε κι εσείς που το ωθείτε στην μαύρη αγορά.
Του απαγόρευσα την πρόσβαση στο dogforum μέχρι να ολοκληρώσει την δίαιτα.
Και έβαλα το διαβολάκι να τον ρουφιανεύει, με αντάλλαγμα καινούργια μπάλα
Δεν φτάνει το γκρέμλιν, είστε κι εσείς που το ωθείτε στην μαύρη αγορά.
Του απαγόρευσα την πρόσβαση στο dogforum μέχρι να ολοκληρώσει την δίαιτα.
Και έβαλα το διαβολάκι να τον ρουφιανεύει, με αντάλλαγμα καινούργια μπάλα
Τώρα που δεν με βλέπει γιατί χτενίζει το ζαβό.Γείτονα, το σ/κ θα είμαι Αθήνα... Πες ώρα και μέρος να σου παραδώσω λαθραίο κεφτέ...
Όσοι έχετε κεφτέδες, το σ/κ θα είμαστε Πλ. Αμερικής-Αγ. Μελετίου-3ης Σεπτεμβρίου-Ιθάκης-Πατησίων.
Δίαιτα ΤΕΛΟΣ. Είμαι και επίσημα 28 κιλά!
Το γιόρτασα με 3 (ολογράφως τρεις) κεφτέδες από τους μεγάλους.
Επίσης ανακάλυψα ότι όσο περισσότερη τρίχα χάνω, τόσο καλύτερα αισθάνομαι. Οπότε μαδάω σαν τρελός. Το δίποδο από την άλλη ούτε καλά αισθάνεται, ούτε της αρέσει και τόσο που της ζητάω κάθε μέρα βούρτσισμα. Αλλά μ' αρέσει τόσο πολύ να με βουρτσίζουν...
Επίσης η θεραπεία μου με το Canhydrox τελειώνει στο τέλος του μήνα και πετάω! Δεν πονάω πουθενά και δεν κουτσαίνω εδώ και καιρό. Ο γιατρός μου είπε μπράβο και ότι είμαι σούπερ.
Το καλύτερο σας το άφησα για το τέλος. Το ενοχλητικό γκρέμλιν θα κάνει ΠΑΛΙ δίαιτα. Πήρε 1 κιλό η βουβάλα. Θα γίνει μεγάλο πανηγύρι με τα βασανιστήρια που θα της κάνω.
Το γιόρτασα με 3 (ολογράφως τρεις) κεφτέδες από τους μεγάλους.
Επίσης ανακάλυψα ότι όσο περισσότερη τρίχα χάνω, τόσο καλύτερα αισθάνομαι. Οπότε μαδάω σαν τρελός. Το δίποδο από την άλλη ούτε καλά αισθάνεται, ούτε της αρέσει και τόσο που της ζητάω κάθε μέρα βούρτσισμα. Αλλά μ' αρέσει τόσο πολύ να με βουρτσίζουν...
Επίσης η θεραπεία μου με το Canhydrox τελειώνει στο τέλος του μήνα και πετάω! Δεν πονάω πουθενά και δεν κουτσαίνω εδώ και καιρό. Ο γιατρός μου είπε μπράβο και ότι είμαι σούπερ.
Το καλύτερο σας το άφησα για το τέλος. Το ενοχλητικό γκρέμλιν θα κάνει ΠΑΛΙ δίαιτα. Πήρε 1 κιλό η βουβάλα
. Θα γίνει μεγάλο πανηγύρι με τα βασανιστήρια που θα της κάνω.Μωρέ εσύ καλά ετοιμάζεσαι για βασανιστήρια, την εκδίκησή της όμως δεν βλέπω να την σκέφτεσαι καθόλου... Φίλε Ιβάν, στη θέση σου θα ήμουν πάντα σε ετοιμότητα, μην επαναπαύεσαι...
Αυτό δεν ήταν Σεπτέμβριος, ήταν η Κόλαση του Δάντη.
Αρχικά ο Ιβάν αποφάσισε να κυνηγήσει ένα μυρμήγκι στην ουρά του. Όντας άχαρος και βάρβαρος, μάδησε την ουρά του έκανε πληγή και το μυρμήγκι το έπιασε (και το έφαγε) η μικρή.
Η πληγή στην ουρά μας πέρασε σε καμιά εβδομάδα (ευτυχώς μόνο με καλέντουλα και αλόη) αλλά τώρα έχουμε ουρά μοϊκάνα.
Πριν ησυχάσουμε από την ουρά, το μικρό τέρας βρήκε καινούργιο παιχνίδι. Παίζει με το μπολ του νερού. Βάζει μέσα τα πόδια της, σκάβει, πετάει το νερό έξω, παίρνει το άδειο μπολ και το πάει βόλτα. Όμως δίπλα στο μπολ κοιμόταν ο μεγάλος του καλού καιρού. Μέχρι ροχαλητού. Έτρεξε το νεράκι, μπήκε στο αυτί του. Και επειδή του άρεσε η δροσιά, γύρισε και από το άλλο πλευρό. Μια τέλεια διπλή ωτίτιδα. Στο 3ο μπουκάλι paroticin το ξεπεράσαμε αλλά μας άφησε δυο γρατσουνιές στα εξωτερικά πτερύγια του αυτιού από το ξύσιμο. Το έχουμε ξαναπεί. Η αλόη είναι φίλη μας. Τις φτιάξαμε και τις γρατσουνιές.
Ανάσα δεν πήραμε και η μικρή ταλιμπανίτσα έπαθε 2 ανεξήγητες βραδυνές κρίσεις πανικού. Υπερκινητικότητα, ανησυχία, λαχάνιασμα, όλο το σετάκι και εγώ να φοβάμαι για φόλα και να παθαίνω απανωτά εγκεφαλικά. Μετά από γενικές εξετάσεις, οι κρίσεις έμειναν ανεξήγητες, μέχρι που ανακάλυψα μια αυτοφυή ντοματιά μέσα στις τριανταφυλλιές. Το σκατό πήγαινε και έτρωγε τα ντοματάκια. Προφανώς της έκαναν πονόκοιλο (ίσως και ελαφρή δηλητηρίαση)
Στη 2η κρίση της σαβουριάστηκε πάνω στον μεγάλο που κοιμόταν (τι άλλο). Αυτός ξαφνιάστηκε, πετάχτηκε επάνω άτσαλα και γύρισε το μπροστινό του πόδι. Κραυγούλες το πόδι ψηλά, η πίεση μου στο 18. Την γλυτώσαμε με μικρο-διάστρεμμα, πήραμε 3 μέρες Traumeel, πέρασε αλλά το φυλάει ακόμη. Μέσα στο σπίτι, γιατί έξω μας βλέπουν και γκομενάκια οπότε καλπάζουμε.
Καπάκι αρπάξαμε ιογενή γαστρεντερίτιδα, το τσιρλιπητό πήγε σύννεφο, ήρθε ο γιατρός μας κοπάνησε από μια τριήμερη Baytril ενέσιμη και συνήλθαμε (σχεδόν). Αλλά απορυθμίστηκε πάλι το έντερο του μεγάλου (η μικρή δεν καταλαβαίνει από τέτοια) και μου κάνει μαλακά κακά. Άντε πάλι διατροφή από την αρχή.
Και όλα αυτά με ένα "σκασμένο" pc (δίσκος-τροφοδοτικό-ψύκτρα) και μια διπλή εγχείρηση καταρράκτη της μάνας μου.
Τελειώσαμε; Όχι βέβαια. Μόλις άρχισαν τα προκαταρκτικά του 2ου οίστρου της. Ο Οκτώβριος προβλέπεται εξ' ίσου εφιαλτικός.
Χρειάζομαι επειγόντως διακοπές.
Αρχικά ο Ιβάν αποφάσισε να κυνηγήσει ένα μυρμήγκι στην ουρά του. Όντας άχαρος και βάρβαρος, μάδησε την ουρά του έκανε πληγή και το μυρμήγκι το έπιασε (και το έφαγε) η μικρή.
Η πληγή στην ουρά μας πέρασε σε καμιά εβδομάδα (ευτυχώς μόνο με καλέντουλα και αλόη) αλλά τώρα έχουμε ουρά μοϊκάνα.
Πριν ησυχάσουμε από την ουρά, το μικρό τέρας βρήκε καινούργιο παιχνίδι. Παίζει με το μπολ του νερού. Βάζει μέσα τα πόδια της, σκάβει, πετάει το νερό έξω, παίρνει το άδειο μπολ και το πάει βόλτα. Όμως δίπλα στο μπολ κοιμόταν ο μεγάλος του καλού καιρού. Μέχρι ροχαλητού. Έτρεξε το νεράκι, μπήκε στο αυτί του. Και επειδή του άρεσε η δροσιά, γύρισε και από το άλλο πλευρό. Μια τέλεια διπλή ωτίτιδα. Στο 3ο μπουκάλι paroticin το ξεπεράσαμε αλλά μας άφησε δυο γρατσουνιές στα εξωτερικά πτερύγια του αυτιού από το ξύσιμο. Το έχουμε ξαναπεί. Η αλόη είναι φίλη μας. Τις φτιάξαμε και τις γρατσουνιές.
Ανάσα δεν πήραμε και η μικρή ταλιμπανίτσα έπαθε 2 ανεξήγητες βραδυνές κρίσεις πανικού. Υπερκινητικότητα, ανησυχία, λαχάνιασμα, όλο το σετάκι και εγώ να φοβάμαι για φόλα και να παθαίνω απανωτά εγκεφαλικά. Μετά από γενικές εξετάσεις, οι κρίσεις έμειναν ανεξήγητες, μέχρι που ανακάλυψα μια αυτοφυή ντοματιά μέσα στις τριανταφυλλιές. Το σκατό πήγαινε και έτρωγε τα ντοματάκια. Προφανώς της έκαναν πονόκοιλο (ίσως και ελαφρή δηλητηρίαση)
Στη 2η κρίση της σαβουριάστηκε πάνω στον μεγάλο που κοιμόταν (τι άλλο). Αυτός ξαφνιάστηκε, πετάχτηκε επάνω άτσαλα και γύρισε το μπροστινό του πόδι. Κραυγούλες το πόδι ψηλά, η πίεση μου στο 18. Την γλυτώσαμε με μικρο-διάστρεμμα, πήραμε 3 μέρες Traumeel, πέρασε αλλά το φυλάει ακόμη. Μέσα στο σπίτι, γιατί έξω μας βλέπουν και γκομενάκια οπότε καλπάζουμε.
Καπάκι αρπάξαμε ιογενή γαστρεντερίτιδα, το τσιρλιπητό πήγε σύννεφο, ήρθε ο γιατρός μας κοπάνησε από μια τριήμερη Baytril ενέσιμη και συνήλθαμε (σχεδόν). Αλλά απορυθμίστηκε πάλι το έντερο του μεγάλου (η μικρή δεν καταλαβαίνει από τέτοια) και μου κάνει μαλακά κακά. Άντε πάλι διατροφή από την αρχή.
Και όλα αυτά με ένα "σκασμένο" pc (δίσκος-τροφοδοτικό-ψύκτρα) και μια διπλή εγχείρηση καταρράκτη της μάνας μου.
Τελειώσαμε; Όχι βέβαια. Μόλις άρχισαν τα προκαταρκτικά του 2ου οίστρου της. Ο Οκτώβριος προβλέπεται εξ' ίσου εφιαλτικός.
Χρειάζομαι επειγόντως διακοπές.
Τι λες ρε παιδι μου;;;;Ευχελαιο ξεματιασμαψκ εξορκισμο μαζι καντε να γλυτώσετε απο το κακο
Έχω όλη την καλή διάθεση, αντοχές δεν έχω
Να σου πω...
Ευχελαιο ξεματιασμαψκ εξορκισμο μαζι καντε να γλυτώσετε απο το κακο
