Σχετικά με το άρθρο ''Μερικά χαρακτηριστικά του ανεύθυνου εκτροφέα'' που δημοσιεύτηκε πριν λίγο καιρό στην αρχική σελίδα αν και προφανώς συμφωνώ στο σύνολο του, το θεωρώ λίγο ''αυστηρό'' στην τοποθέτηση του στην αρχή της παραγράφου 6 που λέει: ''Η εκτροφή σκύλων δεν είναι απλά το ζευγάρωμα δύο σκύλων που σου ανήκουν ή που κάποιοι φίλοι, εκεί κοντά έχουν.''
Όπως επίσης και στην παράγραφο 10 που μιλάει για προτροπή ή ακόμα και επιβολή συμβολαίου στείρωσης, με δεδομένο ότι ένας μή στειρωμένος σκύλος θα ζευγαρώσει μόνο εάν ο ιδιοκτήτης του το επιλέξει και το αποφασίσει(και άρα πάμε στον παράγοντα ιδιοκτήτης), και με δεδομένο επίσης ότι η στείρωση αλλοιώνει σε έναν μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό κάποια χαρακτηριστικά του σκύλου(ανάλογα και την φυλή) και ειδικά αν μιλάμε για αρσενικό.
Η δική σας άποψη ποια είναι; Συμφωνείτε σε όλα; Το θεωρείτε κάπου υπερβολικό; Πιστεύετε ότι είναι ρεαλιστικό;
Όπως επίσης και στην παράγραφο 10 που μιλάει για προτροπή ή ακόμα και επιβολή συμβολαίου στείρωσης, με δεδομένο ότι ένας μή στειρωμένος σκύλος θα ζευγαρώσει μόνο εάν ο ιδιοκτήτης του το επιλέξει και το αποφασίσει(και άρα πάμε στον παράγοντα ιδιοκτήτης), και με δεδομένο επίσης ότι η στείρωση αλλοιώνει σε έναν μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό κάποια χαρακτηριστικά του σκύλου(ανάλογα και την φυλή) και ειδικά αν μιλάμε για αρσενικό.
Η δική σας άποψη ποια είναι; Συμφωνείτε σε όλα; Το θεωρείτε κάπου υπερβολικό; Πιστεύετε ότι είναι ρεαλιστικό;