Με κάνεις και φοβάμαι!!
Οταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς,
μπορούνε με χίλιους τρόπους.
Ρήξε το όπλο και σωριάσου πρηνής,
όταν ακούσεις ανθρώπους.
Είχε η Πρέβεζα την τύχη, να φιλοξενήσει τον μεγάλο Κερυωτάκη!
Last edited:
Ενοχλήσεις στη βόλτα;
- Thread starter kkranis
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Οταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς,
μπορούνε με χίλιους τρόπους.
Ρήξε το όπλο και σωριάσου πρηνής,
όταν ακούσεις ανθρώπους.
Είχε η Πρέβεζα την τύχη, να φιλοξενήσει τον μεγάλο Κερυωτάκη!
Ισα ισα αυτο που εννοουσα ειναι πως ηταν αρκετα μεγαλοι αλλα και αρκετα μικροι για να ξερουν 5-6 πραγματα παραπανω και να μην κανουν μαλ@κιες.40+, έ??? Εμείς θα ήμασταν αυτοί! Γέροι!!!
Ξέρεις, με τον καθετήρα, την παρά φύσιν έδρα και όλα τα υπόλοιπα αξεσουάρ...
Και γ@μω τις ιδεες!!
Αν μου ξανασυμβει θα ειναι το πρωτο πραγμα που θα πω.
Αν εγώ θέλω περιορισμούς στην υιοθεσία μεγαλόσωμων σκύλων και υποχρεωτική εκπαίδευση, πώς γίνομαι μισάνθρωπος; Μήπως δεν διαβάζεις καν τί γράφεις;
Επίσης καφρίλες σαν κι αυτές που έχουν γραφεί εδώ από κάποιους, εγώ δεν έχω ξεστομίσει...ούτε για ζώα ούτε για ιδιοκτήτες ούτε για μη ιδιοκτήτες.
Αντίθετα όταν κάποιοι λένε ότι οι γιαγιάδες που δεν θέλουν σκυλιά είναι "σάπια κρέατα που θα ψοφήσουν σε λίγο", αυτοί δεν θέλουν να κολυμπούν δίπλα σε σκυλιά είναι υπερβρωμύλοι (επειδή ιδρώνουν μέχρι να πάνε στη θάλασσα), και όσοι μπορεί να μη θέλουν ζώα αδέσποτα έχουν τη γιαγιά στο σπίτι για να της παίρνουν τη σύνταξη κ.α. πολλά, τότε εμφανώς μισανθρωπίζουν και συμπεριφέρονται αντικοινωνικά, σαν μέλη σέχτας που βλέπουν εχθρικά όποιους δεν συμφωνούν μαζί τους.
Απλώς λέω παράγινε το όλο θέμα και το νήμα έχει γίνει απωθητικότατο με τη βαρύτητα αυτών που γράφονται, χωρίς συνείδηση ή με αδιαφορία για τη βαρύτητα αυτών που γράφονται...
Όπως υποστηρίζω και σε άλλα θέματα, πρέπει να μπει και λίγο φρένο.
Τοτε ισως να μη διαβαζες το συγκεκριμενο θεμα?
Ασκεις μια λογοκρισια οσο να πεις...
Κ γω δε συμφωνω με καποια που ειπωνονται γιατι ειναι ολιγον τι χοντραδες αλλα εν τελει ελευθερια λογου εχουμε.
Εχεις μια μανια,που μου θυμιζει control freak ωρες ωρες...δε καταλαβαινω...
Ασκεις μια λογοκρισια οσο να πεις...
Κ γω δε συμφωνω με καποια που ειπωνονται γιατι ειναι ολιγον τι χοντραδες αλλα εν τελει ελευθερια λογου εχουμε.
Εχεις μια μανια,που μου θυμιζει control freak ωρες ωρες...δε καταλαβαινω...
Όντως αν κάτι δεν μας αρέσει ή το λέμε ή αν φτάνει σε όρια που μας απωθεί απλά το αγνοούμε...
Ανάποδα το λες, "freak-control" το ορθότερον.
Ασκούμενη λογοκρισία θα σήμαινε μή δημοσίευση τέτοιων σχολίων ή έλεγχος προ της δημοσίευσης ή αλλαγή των περιεχομένων κατ' απαίτηση.
Να μη στερήσω όμως την "ελευθερία λόγου", γιατί προφανώς αυτό κρίνεται εδώ, έτσι; Το σχόλιο κατά της καφρίλας απειλεί την ελευθερία λόγου...πόσο εύκολο υπονομεύονται οι έννοιες όταν τις επικαλούνται επί ματαίω
Περίεργο πάντως που και πάλι δείχνουν κάποιοι δυσανεξία προς "άλλες" απόψεις....αγνόησε το νήμα, λοιπόν, γιατί προφανώς σε κάποιους ανήκει και δεν τους αρέσει να διαβάζουν άλλες γνώμες....με τις καφρίλες ουδέν προβλημα πάντως.
Last edited:
οι κακές γλώσσες λένε οτι μετα απ αυτο αυτοκτόνησεΜε κάνεις και φοβάμαι!!
Οταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς,
μπορούνε με χίλιους τρόπους.
Ρήξε το όπλο και σωριάσου πρηνής,
όταν ακούσεις ανθρώπους.
Είχε η Πρέβεζα την τύχη, να φιλοξενήσει τον μεγάλο Κερυωτάκη!
Εχω ομως διαπιστώσει με τα ματια μου και με το στομάχι μου οτι εχει κανει τεραστια βήματα προοδου απο τότε
Περιορισμους στην υιοθεσια ολων των σκυλιων ναι , οχι μονο το μεγαλοσωμων . Και το οτι τα μεγαλοσωμα μπορουν να κανουν ζημια ενω τα μικροσωμα οχι δεν ειναι για εμενα δικαιολογια , γιατι εχει καταντησει πιπιλα για ολους τους ανευθυνους κωλοιδιοκτητες μικροσωμων υστερικων σκυλιων .
Δεν ξέρω αν αμέσως μετά από αυτό το ποίημα αυτοκτόνησε, όπως λένε οι κακές γλώσσες. Πάντως εβαλε τέλος στην ζωή του στην Πρέβεζα. Οι λόγοι, οι συνήθεις που και σήμερα (έστω και λιγότερο) ευδοκιμούν. Η τεράστια κοινωνική καταπίεση, από ασθένεια που είχε προσβληθεί και ο "φόβος" της γνωστοποίησης της, στην αυστηρών αρχών οικογένειά του. Αν κανείς διαβάσει τα ποιήματα του, πίσω από τον πεσιμισμό τους, είναι η ψυχρή, αφτιασίδωτη, αλήθεια για την ζωή!οι κακές γλώσσες λένε οτι μετα απ αυτο αυτοκτόνησε
Εχω ομως διαπιστώσει με τα ματια μου και με το στομάχι μου οτι εχει κανει τεραστια βήματα προοδου απο τότε
Για την διαπίστωση σου, μήπως μπορείς να μου αναλύσεις τι εννοείς!
Ωραια περιγραφή!. Ο Καρυωτάκης ηταν (και παραμενει), μαζί με τον Λαπαθιώτη και τον Καβάφη, ο αγαπημένος μου ποιητής των νεανικών μου χρόνων.
Δεν εννοώ οτι αυτοκτόνησε μετα το ποίημα. Ηθελα να πω ότι περα απο τα όσα σωστα είπες περι ασθένειας, οικογένειας κλπ, γραφτηκε απο πολλους μελετητές της ζωής και του εργου του οτι πολυ σημαντικό αρνητικο και επιβαρυντικο ρόλο έπαιξε και το αστικό περιβάλλον , η Πρέβεζα ήταν μια πολυ μελαγχολική, έως καταθλιπτική πολη εκείνη την εποχη, κατι που αποτυπωνεται πολυ αισθαντικά στο ομώνυμο ποιημα του-->
Πρέβεζα
Θάνατος είναι οι κάργιες
που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια,
θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζανε κρεμμύδια.
Θάνατος οι λεροί κι ασήμαντοι δρόμοι,
με τα λαμπρά μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας πίσω η θάλασσα κι ακόμη
ο ήλιος θάνατος μες στους θανάτους.
Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει
για να ζυγίσει μια ελλειπή μερίδα,
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.
Βάσις φρουρά εξηκονταρχία Πρεβέζης.
Την Κυριακή θ’ ακούσουμε την μπάντα.
Επήρα ένα βιβλιάριο τραπέζης,
πρώτη κατάθεσης δραχμαί τριάντα.
Περπατώντας αργά στην προκυμαία
"Υπάρχω" λες κι ύστερα "Δεν υπάρχεις".
Φτάνει το πλοίο υψωμένη σημαία.
Ίσως έρχεται ο κύριος νομάρχης.
Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
ένας πέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία
Απο τοτε βεβαια, όπως ειπα, εχουν γίνει μεγάλα βηματα προοδου
Δεν εννοώ οτι αυτοκτόνησε μετα το ποίημα. Ηθελα να πω ότι περα απο τα όσα σωστα είπες περι ασθένειας, οικογένειας κλπ, γραφτηκε απο πολλους μελετητές της ζωής και του εργου του οτι πολυ σημαντικό αρνητικο και επιβαρυντικο ρόλο έπαιξε και το αστικό περιβάλλον , η Πρέβεζα ήταν μια πολυ μελαγχολική, έως καταθλιπτική πολη εκείνη την εποχη, κατι που αποτυπωνεται πολυ αισθαντικά στο ομώνυμο ποιημα του-->
Πρέβεζα
Θάνατος είναι οι κάργιες
που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια,
θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζανε κρεμμύδια.
Θάνατος οι λεροί κι ασήμαντοι δρόμοι,
με τα λαμπρά μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας πίσω η θάλασσα κι ακόμη
ο ήλιος θάνατος μες στους θανάτους.
Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει
για να ζυγίσει μια ελλειπή μερίδα,
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.
Βάσις φρουρά εξηκονταρχία Πρεβέζης.
Την Κυριακή θ’ ακούσουμε την μπάντα.
Επήρα ένα βιβλιάριο τραπέζης,
πρώτη κατάθεσης δραχμαί τριάντα.
Περπατώντας αργά στην προκυμαία
"Υπάρχω" λες κι ύστερα "Δεν υπάρχεις".
Φτάνει το πλοίο υψωμένη σημαία.
Ίσως έρχεται ο κύριος νομάρχης.
Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
ένας πέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία
Απο τοτε βεβαια, όπως ειπα, εχουν γίνει μεγάλα βηματα προοδου
Αυτό το θέμα ειναι και λίγο ένα μέρος να εκτονωνόμαστε για κάθε είδους καφρίλα και βλακεία ακούμε... Όπως πχ να σε βρίσει κάποια την ώρα που πετάς το σκατοσακουλάκι (καλά κλεισμένο) στον κάδο των απορριμάτων γιατί μολύνω των κάδο.... Τρελαίνεσαι ναι ή οχι?
Όμως αυτά τα λέμε σε άτομα που περνάνε τα ίδια οπότε ναι μια υπερβολή είναι λογικό να υπάρχει. Πόσες φορές έχουμε πει πράγματα που ακόμα και όταν τα ξεστομίζουμε γελάμε με την καφρίλα μας.. εμενα μου τυχαίνει πάντως!
*Καρυωτάκης... για τρελή κατάθλιψη! Ειδικά στη διάρκεια της εφηβείας μου ηταν οτι το πιο αγαπημένο! Μετά κουλάρησα λιγάκι και μου άρεσαν και άλλοι ποιητές! Μέχρι και εργασία ειχα γράψει για τον αγαπημένο αυτόχειρα ποιητή
Νά είσαι καλά, που εβαλες ένα αριστούργημα του.Ωραια περιγραφή!. Ο Καρυωτάκης ηταν (και παραμενει), μαζί με τον Λαπαθιώτη και τον Καβάφη, ο αγαπημένος μου ποιητής των νεανικών μου χρόνων.
Δεν εννοώ οτι αυτοκτόνησε μετα το ποίημα. Ηθελα να πω ότι περα απο τα όσα σωστα είπες περι ασθένειας, οικογένειας κλπ, γραφτηκε απο πολλους μελετητές της ζωής και του εργου του οτι πολυ σημαντικό αρνητικο και επιβαρυντικο ρόλο έπαιξε και το αστικό περιβάλλον , η Πρέβεζα ήταν μια πολυ μελαγχολική, έως καταθλιπτική πολη εκείνη την εποχη, κατι που αποτυπωνεται πολυ αισθαντικά στο ομώνυμο ποιημα του-->
Πρέβεζα
Θάνατος είναι οι κάργιες
που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια,
θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζανε κρεμμύδια.
Θάνατος οι λεροί κι ασήμαντοι δρόμοι,
με τα λαμπρά μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας πίσω η θάλασσα κι ακόμη
ο ήλιος θάνατος μες στους θανάτους
............
Απο τοτε βεβαια, όπως ειπα, εχουν γίνει μεγάλα βηματα προοδου
Τώρα αν έγιναν βήματα προόδου, ή τεχνητά φτιασιδώματα, από την λεγόμενη τεχνολογία, που καλύπτουν πολύχρωμα και επιφανειακά την φαιδρή σημερινή πραγματικότητα, δεν το ξέρω.
ο δασκαλος με την εφημεριδα εμεινε ο ιδιοςΩραια περιγραφή!. Ο Καρυωτάκης ηταν (και παραμενει), μαζί με τον Λαπαθιώτη και τον Καβάφη, ο αγαπημένος μου ποιητής των νεανικών μου χρόνων.
Δεν εννοώ οτι αυτοκτόνησε μετα το ποίημα. Ηθελα να πω ότι περα απο τα όσα σωστα είπες περι ασθένειας, οικογένειας κλπ, γραφτηκε απο πολλους μελετητές της ζωής και του εργου του οτι πολυ σημαντικό αρνητικο και επιβαρυντικο ρόλο έπαιξε και το αστικό περιβάλλον , η Πρέβεζα ήταν μια πολυ μελαγχολική, έως καταθλιπτική πολη εκείνη την εποχη, κατι που αποτυπωνεται πολυ αισθαντικά στο ομώνυμο ποιημα του-->
Πρέβεζα
Θάνατος είναι οι κάργιες
που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια,
θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζανε κρεμμύδια.
Θάνατος οι λεροί κι ασήμαντοι δρόμοι,
με τα λαμπρά μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας πίσω η θάλασσα κι ακόμη
ο ήλιος θάνατος μες στους θανάτους.
Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει
για να ζυγίσει μια ελλειπή μερίδα,
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.
Βάσις φρουρά εξηκονταρχία Πρεβέζης.
Την Κυριακή θ’ ακούσουμε την μπάντα.
Επήρα ένα βιβλιάριο τραπέζης,
πρώτη κατάθεσης δραχμαί τριάντα.
Περπατώντας αργά στην προκυμαία
"Υπάρχω" λες κι ύστερα "Δεν υπάρχεις".
Φτάνει το πλοίο υψωμένη σημαία.
Ίσως έρχεται ο κύριος νομάρχης.
Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
ένας πέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία
Απο τοτε βεβαια, όπως ειπα, εχουν γίνει μεγάλα βηματα προοδου
Είστε οφ τόπικ και θα με αναγκάσετε να υπερασπιστώ την Πρέβεζα (θου Κύριε)
Μη σκάς όλη η ζωή όφ τόπικ ειναι....
- Status
